JoostG schreef:havana schreef:Zeer mooie analyse.
Met teloorgang bedoel ik nadrukkelijk NIET dat ze geen goede producten maken. Veel producten kunnen absoluut mee met de concurrentie en zijn op bepaalde punten zelfs beter. Waar het me om gaat is dat ik bang ben dat ze te weinig omzet/winst maken waardoor ze kwetsbaar worden in the long run.
Ik denk dat daar ook het gevaar zit. Shimano dicteert nu de markt van nieuwe fietsen, met producten die voldoen. Een hele groep nieuwe fietsers komt direct in aanraking met Shimano, en zal weinig weet hebben/krijgen van dat "Italiaanse" merkje. Dit gaat Campagnolo in de (nabije) toekomst voelen.
Om dit om te gooien dient Campa harde beslissingen te nemen. Ze zouden het voorbeeld van Canyon kunnen volgen en er een schijf in het verkoopkanaal uit kunnen gooien. Als de beschikbaarheid en service als bedroevend worden ervaren, wat is dan de rol van een distributeur? Met de vrijgekomen marge zouden de prijzen iets omlaag kunnen, en zou eventueel wat extra marge overblijven voor de LBS (en dat maakt het adviseren van en opbouwen met Campa weer wat interessanter). Overigens ben ik mij er wel van bewust dat dit niet een stap is die zo maar gezet kan worden.
Zeker dat hele systeem met tussenhandel ed. is met de huidige technologie misschien ook wel enigszins achterhaald.
Maar als Campagnolo goed zijn (markt)positie kan bepalen (en vasthouden) dan zijn er toch zeker ook overlevingskansen. In principe kun je deze Campagnolo discussie wel een beetje terugvertalen naar de hele Italiaanse fietsindustrie. In de jaren 80 reed zo'n beetje het halve prof/amateur/junioren/nieuwelingen peloton en ook heel veel tourrijders op Colnago's, Rossin's, Gios'en, Pinarello's, Alan's, Benotto's (allemaal met Campagnolo) etc. Daar is nu ook bijna niets meer van over.
Probleem (of misschien is dat ook juist wel de kracht) is dat die fietsindustrie daar opgebouwd is uit familiebedrijven en dat de opvolging niet altijd goed is geregeld of dat de opvolger (meestal de zoon) niet altijd de kwaliteiten heeft om het bedrijf goed te leiden (ik houd mijn hart vast als Ernesto Colnago er niet meer is).
Het blijft iig altijd relatief kleinschalig.
Maar er zal toch zeker altijd een markt zijn voor dit soort fietsen/onderdelen. Alleen wordt de koek nu anders verdeeld door meer aanbod, grotere marktpartijen, prijsconcurrentie en naamsbekendheid (sponsoring). Die kleinschaligheid kan ook wel weer aantrekkelijk zijn voor bepaalde consumenten zeker als je dat vertaalt naar een hoger segment (wil niet altijd zeggen betere kwaliteit). Zo'n bedrijf als Passoni en Legend doen het volgens mij best wel aardig en als je die prijzen ziet: Best pittig
Daarnaast is grootschalig ook niet heilig. Raleigh was in de jaren 70 en 80 de grootse fietsfabrikant ter wereld. Maar door een paar verkeerde marketingbeslissingen ook binnen een paar jaar helemaal weg en failliet.
©®
