Het grote afdalingstechniek topic

[japiecarbon]

Topic naar mijn hart!



-Doe gewoon normaal met je binnenste knie. Je zit op een racefiets, niet op een R1 of Gixxer.

-Kijk vooruit, en kijk met je binnenste wang door de bocht heen.

(bijna) helemaal mee eens, behalve dat van die knie. Soms, in hele snelle bochten is het wat fijner om je knie uit te steken voor je evenwicht (Nibali doet het zelfs ook.

Het aller belangrijkste is kijken! Goed vooruit kijken, en vooral kijken waar je heen wil.
En absoluut niet niet kijken waar je niet heen wil.

[mao]

Kijk en leer. Hoewel menigeen dit niet na durft te doen. Ik niet althans

https://www.youtube.com/watch?v=iPHnqI13vPk

Les 1 van het afdalen: doe nooit de profs na. Die hebben de hele weg ter beschikking en bovendien een stuk meer ervaring.

+1
Buiten dat ze heel de weg ter beschikking hebben, ze zijn er ook zeker van dat ze geen tegemoet komend verkeer tegen komen!
Als je dan al zo nodig wil, zorg dan dat de parcours kent. 9 van de 10 bochten zijn voorspelbaar. maar het gaat net om die ene dit net anders loopt, of toevallig wel wat grint heeft liggen of een schuurtje in het asfalt.

[senior]

Topic naar mijn hart!

Cancellara

Sammy Sanchez

Sagan

Technische tips:

-Blijf met je tengels van je remmen af. Serieus.

-Verplaats je gewicht. Als je 10 cm verder achterop je zadel gaat zitten kun je zó veel harder remmen. En dus later. NB: je moet dus wel lang van tevoren WETEN dat en wanneer je wilt gaan remmen, zodat je de tijd hebt om je gewicht te verplaatsen en je remkracht goed op te bouwen.

-Druk op je buitenste pedaal in de bocht. Veel mensen doen weliswaar hun binnenste pedaal omhoog omdat ze geleerd hebben dat dat moet, maar zitten nog steeds OP hun zadel in de bocht. Ofwel: aangrijpingspunt van de kracht van fietser op fiets ligt HOOG. Wil je niet. Ga echt op je buitenste pedaal staan, zodat er 2 millimeter ruimte tussen je zadel en je kont zit. Duw met de binnenkant van je buitenste dijbeen tegen de rand van je zadel voor extra controle.

-Doe gewoon normaal met je binnenste knie. Je zit op een racefiets, niet op een R1 of Gixxer.

-Kijk vooruit, en kijk met je binnenste wang door de bocht heen.

-Zet direct na een bocht keihard aan, daarna: zie volgende punt.


Afbeelding
-De 'top tube tuck' loont! Bij 80 kilometer per uur is de luchtweerstand zo'n -2000 Watt (en de zwaartekracht levert dus 2000 Watt). Dan kun je heel moeilijk gaan zitten doen om daar nog 400 Watt bij te trappen, maar als je je frontaal oppervlak 20% kleiner kunt maken door op je bovenbuis te gaan zitten, levert dat net zo veel, zo niet meer op, en je wordt minder moe. Neem de tijd om te oefenen, zodat je makkelijk in en uit deze positie kunt komen. Leer aanvoelen hoe lang je nodig hebt om van uit de 'top tube tuck' weer helemaal in het zadel te komen, zodat je op tijd voor de bocht weer goed zit, maar ook niet onnodig vroeg.

-Gebruik de afdaling om te eten. Zorg dat je reepje/gelletje op een plek zit waar je erbij kunt, b.v. onder het elastiek van je broek.

-Leer springen. Wanneer je putten, gaten in de weg, stenen op de weg etc tegenkomt op hoge snelheid heb je niet altijd de tijd om er omheen te sturen. Springen dus, want bij 60+ wil je geen stootlek of erger hebben.

-Locker bleiben, jah!.

Leuk als je dat kunt kunt, maar voor velen (ook hier) is dit gewoon een kul verhaal, sorry dat ik het zeg. Wij dalen in verkeer en niet op vrijgemaakte wegen met motorbegeleiding. Verder denk ik niet dat hier veel professionele toprenners op het forum zitten

[Gastheerg]

Ik schrik met dalen van twee dingen en als ik schrik is er doorgaans echt wel wat aan de hand.

Schrik heb ik van:
1) Wielertoeristen die als profs omlaag rijden
2) Wielertoeristen die met angst en beven omlaag gaan

Groep 1 zit steeds op de andere weghelft (heb zo een fietsmaat verloren) en haalt stunts uit op de fiets die je maar beter aan profs over kan laten.
Groep 2 hangt permanent aan de remmen en gaat schokkerig door bochten en maakt onverwachte bewegingen. Deze groep kan zich in een afdaling ook wel eens bovenmatig aankleden. Zag van de week op de Agnello tientallen met gezichtmaskers, fladderde jacks etc. Al je waarnemingen worden zo fors gereduceerd terwijl ze juist nodig hebt.

Eerste keer dat ik van een col fietste was de grossglocknerpas in 1971. Ik was 14 en daar zit gelijk de belangrijkste tip: BEGIN NU!

Ieder jaar dat je langer wacht met dalen wordt het lastiger om het onder de knie te krijgen. De technische tips zijn wel gegeven en persoonlijk vind ik het nog belangrijk dat ik zelf m'n fietsen opbouw.

Ik wil zelf weten hoe de remmen zijn gemonteerd, hoe het stuur vast zit en hoe en welke banden op de fiets zitten. Ben je echter een prutser van een mecanicien zorg dan dat je met je fiets bij een goede fietsmaker langs gaat en maak hem duidelijk dat je serieuze bergen af gaat fietsen!

Alle daaltechnieken kunnen immers in de vuilnisbak als bij bocht 1 een bandje afloopt of een remkabel losschiet.

Verder is het handig dat je gaat inzien dat dalen ook gewoon leuk is. Net als klimmen, tegen de wind, over kasseien, door de polder, over de hei. Dalen is gewoon leuk! Heel leuk! Iets wat je leuk vindt ga je ook beter onder de knie krijgen.

Als laatste tip: maak van dalen geen wedstrijd als je niet in een wedstrijd zit. Berg op kan je het elkaar beste effe lastig maken, maar met dalen is het oer en oer dom. Ik daal echt bovenmatig goed en als ik in Italie met m;n vrienden daar fiets ben ik doorgaans als eerste in het dal. Is er een keer een ander bij die het net even beter doet laat ik hem lekker rijden.

Hoe goed je ook daalt er is altijd iemand die beter daalt en als het niet om een Giro overwinning gaat lekker laten rijden.

[Nee_Nee]

Een echte coureur weet dat het om balans gaat, laat remmen betekent niet altijd dat het late remmen voor de volgende bocht ook de snelste doorgang oplevert.

Echte koereurs weten dat het over controle gaat. De zelftest-controlevraag is: heb ik de boel nog onder controle? En kan ik op 'dit' (of 'elk') moment de fiets nog remmen/tot stilstand brengen/ bijsturen?
Als je controle hebt, hoef je niet te remmen en kun je gewoon doorrijden. Gebruik vooral de gehele weg. Uit de beelden van Steven Kruijswijk weet je weer waar je niet moet zijn: aan de zijkant.

[Herman_N]

Eens met Gastheerg dat dalen erg leuk is. Tenminste dat vind ik zelf. Voor mij is het belangrijk ontspannen op de fiets te zitten. Handen relaxt in de beugels. Altijd in de beugels! Twee vingers losjes bij de remhendels. Onderweg zing ik vaak een liedje om te checken of ik nog ontspannen genoeg ben. Dat doe ik overigens zachtjes, want ik wil niemand met mij zeer beperkte zangtalent lastig vallen Maar als dat nog lukt weet ik dat ik lekker ontspannen bezig ben.
Verder rij ik gewoon voorzichtig naar beneden als de weg moeilijker is. Met technische afdalingen neem ik geen overbodige risico's. Zoals Gastheerg al aangeeft is dat vooral een kwestie van ervaring.
Bovendien rij ik nooit achter iemand aan die sneller is als ik daardoor het gevoel heb boven mijn macht af te dalen.
Auto's inhalen is ook zo'n ding. Dat kan als daar genoeg ruimte voor is, maar NOOIT ten koste van alles. Dan maar even wachten.
Altijd op de rechter weghelft blijven. Zelf heb ik wel eens meegemaakt dat ik in een bocht naar rechts op de verkeerde weghelft terecht kwam. De weg was vrij, maar er kwam net een motor te gemoed. En die was een stuk sneller bij me dan ik verwachtte. Die hebben geen last van de zwaartekracht. Dat was wel even schrikken.

Dalen komt vooral neer op 3 dingen:
1. Ervaring.
2. Ervaring.
3. Ervaring.

[raven14]

https://www.youtube.com/watch?v=2p-wSVK6GIE

Hier staan ook een paar zeer nuttige tips om sneller en veiliger te dalen:
http://cyclingtips.com/2010/04/descending-tips/

[Fietsen?altijd]

Zo hard als veilig voelt en op je eigen weg helft blijven lijkt mij het verstandigst. Ook kan het lonen met remmen je wat te rechten zo verhoog je je luchtweerstand en hoef je minder in de remmen te knijpen.

[Martin78]

Zo hard als veilig voelt en op je eigen weg helft blijven lijkt mij het verstandigst. Ook kan het lonen met remmen je wat te rechten zo verhoog je je luchtweerstand en hoef je minder in de remmen te knijpen.

Dit is precies hoe ik er ook over denk

Ik ben absoluut geen sterke daler, dus probeer ik altijd een stabiele snelheid te hebben en te houden, geen gekkigheid voor deze man

ooit eens tegen de 70km/h gehaald bij een lange rechte afdaling in de Ronde van Vlaanderen, maar toen was ik nog jong en onbezonnen.
Die snelheden laat ik wel aan de profs over

[TumTumTum]

Tja, dan zal ik me er bij neer moeten leggen dat het nooit meer wat gaat worden met dalen. Veel te laat begonnen en veel te weinig gelegenheid om te oefenen. Kortom, ga ik al eens iets bergachtigs af dan is het op een manier die GG nachtmerries bezorgt. Sorrie.

Met je tengels van de remmen afblijven...en dan? Steeds harder en harder en op het laatst ga je 60-70 en dan komt er een bocht die ik nog nooit van mijn leven gezien heb... Met een vrachtwagen die tegemoet komt, dat is voor mij dan enkele reis hiernamaals.

[53x11]

Het zal je verbazen hoe snel je van 70 (of 80) terug gaat naar bijvoorbeeld 35.
Les 1: niet op je teller kijken, op de ene afdaling is 40 al heel hard, op de andere afdaling rij je bij wijze van spreken met je handen los 60.
Les 2: voor de bocht moet je met remmen klaar zijn. Op tijd jezelf groot maken (laat de rijwind je afremmen) en uiteraard in je remmen knijpen.
Les 3: je kunt veel harder door de bocht dan je denkt. Kijken naar waar je heen wilt en durf je fiets "plat te leggen". Uiteraard rustig opbouwen, steeds met een iets hogere snelheid (les 2) die bocht in.
Les 4: daal achter iemand die je vertrouwd. Mijn van nature erg voorzichtige schoonvader, begon met 60+ met wielrennen, kreeg ik op die manier veilig Ardennenheuvels af. Hij haalde ongemerkt (tellertje had ik afgepakt ) snelheden rond de 65 km/u. En soms is harder dalen écht veiliger dan zacht dalen.

[Bredalp]

Daar is het enige waar ik me een beetje zorgen over maak als ik voor het eerst de bergen in ga. Mensen die veel harder gaan dan ik en achterop knallen.

Want ik ga sowieso rustig aan doen de eerste keren. Vroeger ging ik overal als een baksteen naar beneden, maar ik denk dat ik dat zelfs al niet meer durf.

Ik kijk wel bij welke snelheid ik me nog veilig voel.

En ik moet ook mijn fiets en mijn remmen nog leren kennen onder die omstandigheden. Veiligheid gaat voor alles.

Ik verwacht, geen idee of dat klopt, dat ik een kilometer of 50-60 per uur ga in het begin. Komt er dan iemand aan met 80.....

Best link lijkt me.