Door de snelle opkomst van 3D printing is tegenwoordig een substantieel deel van de beursvloer ingeruimd voor de mogelijkheden die 3D printing bied. Ook zie je dat 3D printing in beeld komt voor kleinschalige serieproducties.
Fietsenbranche
3D printing is voorlopig nog geen gemeengoed in de fietsenbranche maar ik verwacht dat over enkele jaren 3D printing ook in onze wereld langzaam zijn intrede zal doen. In het begin vooral voor exclusieve onderdelen. Naarmate de kosten van het printen dalen en de printsnelheid toeneemt zullen we steeds vaker 3D delen tegenkomen op fietsen in het duurdere segment. Ik denk dat ook de liefhebbers van oude fietsen blij zullen zijn met de mogelijkheden die met het betaalbaar worden van metaal printen zullen brengen. Denk eens aan al die kleine onderdeeltjes van derailleurs, naven enz die nu niet meer te repareren zijn omdat net dat kleine busje of palletje nergens meer te krijgen is.
Straks loop je een specialistische 3D shop binnen en laat je gewoon even een kopietje printen.
RapidPRo
Op de beurs stonden enkele fietsen als voorbeeld om de mogelijkheden van het printen van 3D parts te illustreren.
Zo was er de leverancier van filament (vulmiddel in de vorm van een kunststof draad) die een fiets had staan waarvan alleen de 'lugs' 3D geprint waren. Uiteraard gaat het om een showmodel, hoe die fiets in het echt rijd, ik heb geen idee.
Studenten van de TU Delft introduceerden een soortgelijke fiets in 2015.
Een stap verder gaat een van de leveranciers die een 3D geprint titanium model op RapidPro had staan van een fully. Ik heb daar gesproken met een van de vertegenwoordigers die mij wist te vertellen dat ze nogal trots zijn op de gewichtsbesparing die ze hebben behaald ten opzicht van het carbon frame dat als voorbeeld diende.
Door de leuze voor titanium in combinatie met de voordelen die 3D printing bied zou een gewichtsbesparing zijn behaald van enkele honderden grammen.
Op onderstaande afbeelding zijn de verschillende onderdelen te zien in de ruwe vorm.
Het printen van deze onderdelen neemt ongeveer 3 volle dagen in beslag waarna de onderdelen nabewerkt en verlijmd worden tot een volledige fietsframe.
Qua prijs sprake de man over bedragen van 15.000 a 16.000 Euro! voor een complete fiets.
Recent was er ook nog in het nieuws het RVS frame dat ontwikkeld is door de Universiteit van Delft.
Het frame is feitelijk opgebouwd door een robot die lasdruppels stapelt.
Titanium wordt veel genoemd als materiaal maar bij doorvragen van de leveranciersen blijkt ineens dat titanium een optie is die men pas in de loop van dit jaar beschikbaar heeft.
Wat betekent dit volgens mij voor ons fietsers?
Pionierfase
Het 3D printen bevind zich in veel opzichten nog in een pionersfase. Dat vertaald zich nu nog in erg dure machines en de keuze in materialen is nog beperkt. CAD designers staan voor de uitdaging om anders te moeten denken. Het produceren van 3D modelen met een 3D printer brengt nieuwe mogelijkheden en ook nieuwe uitdagingen met zich mee.
Je kunt je voorstellen dat de huidige mallen, 5 assige CNC machines tegen beperkingen aanlopen die op 3D printen helemaal niet van toepassing zijn. Denk bijvoorbeeld aan hole ruimtes, het meeprinten van interne kabelgeleiders enz enz.
Wat mij wel duidelijk is dat pas over een 5 jaar bepaalde onderdelen geheel of gedeeltelijk 3D geprint zullen zijn en niet langer uit gietmallen, matrijzen of CNC machines zullen komen.
Voor de handige vakman biedt 3D printen nu natuurlijk wel al vele mogelijkheden.
Of zoals ze bij Makerpoint zeggen "Everyone is a maker"
Ik weet niet of er op dit forum nog meer 3D adepten zijn, zo ja misschien leuk om eens te kijken wat er gebeurt als we de koppen bij elkaar steken.
