De Alpe D'huez viel niet mee. Dinsdag aangekomen en, in afwijking van de oorspronkelijke planning, besloten meteen te gaan beklimmen. Geen warming up, niet meer gegeten en 28 graden. Veel te snel gestart en na 3 bochten volledig kapot. Wilde serieus afstappen maar uiteindelijk, op aanmoediging van mijn vriendin, toch gered tot de tourfinish. 1 uur 29 minuten en 56 seconden. Ik ben erg geschrokken toen ik de foto's van mezelf terug zag
Na de Alpe d'huez heb ik gezworen de Ventoux te laten voor wat hij was. 's morgens dacht ik daar al iets genunceerder over. Twee dagen later was ik al weer om. Deze keer wel beter voorbereid. 7 uur opgestaan, goed ontbeten en goede warming up gedaan. Klokslag 9 uur aan het fonteintje in Bedoin. Rustig aan begonnen en al snel genoeg de eerste (Duitse) wielrenners ingehaald. Toen na de bocht bij St. Esteve het bos in. Viel me niet tegen en voor mijn gevoel al veel sneller dan verwacht het bordje "sommet a 11 km". Bijna op de helft dus en weer een groepje wielrenners in het vizier. Goed voor de moraal. Na 1 uur en 23 minuten bij het Chalet, veel sneller dan verwacht. Een windjack aangeschoten want het werd wel erg fris en het maanlandschap in. Het begin leek wel vlak maar al snel genoeg nam het stijgingspercentage flink toe. De laatste twee kilometer zijn echt harken, niet in de laatste plaats door de felle mistral. Na 2 uur en 2 minuten kom ik uiteindelijk bij het Observatoire aan. Ik voel me nog wonderbaarlijk goed. Een wereld van verschil in ieder geval met de Alpe d'huez..
Ik kan nu al niet meer wachten om weer terug te gaan..
