Standplaats: Gran Canaria (Spanje)
Ik had eerder in dit topic nog een reisverslag beloofd, dus hierbij. Derde keer op Gran Canaria, derde keer als verblijfplaats Lopesan Costa Meloneras en voor de derde keer een fiets gehuurd bij Free-Motion Meloneras (die tegenover het hotel zitten). Ditmaal een Cannondale Supersix Evo Ultegra Di2. Fijne fiets, maar de meerwaarde van elektronisch schakelen bleek vrij minimaal te zijn. Bij mijn eigen fietsen blijf ik voorlopig bij mechanisch schakelen.
Vijf dagen op de fiets gezeten met in totaal 22 uur, 516 km en 10200 hoogtemeters. Hele week ook prachtig weer (zon, 20-25 graden, geen wolkje gezien).
Dag 1: Eerst het Monte Leon-rondje gedaan, daarna stukje kust en de klim naar Soria. Erg heet tijdens de klim, dus in Soria water bijgetankt en een espresso gedronken. Daarna rustig terug gefietst naar het hotel (94 km, 1400 hoogtemeters)
Dag 2: Eerst de GC-60 genomen tot Tejeda met daarin al behoorlijk wat klimwerk (van zeeniveau naar 1400m). Daarna vanuit Tejeda de Pico de las Nieves beklommen met mooi uitzicht op Tenerife op de top. En via de GC-60 terug naar het hotel. Zware dag, maar het centrale deel van het eiland blijft een prachtige omgeving om te fietsen (119 km, 2900 hoogtemeters).
Dag 3: Eerst langs de kust naar Puerto de Mogan, daarna de GC-200, gevolgd door de GC-605 (aka de mooiste klim van het eiland). Bovenop helaas weer moeten omkeren wegens wegblokkade. Tijdens de klim wel lichtelijk geërgerd aan een fietser die zijn telefoon gebruikte als ghettoblaster en in hetzelfde tempo als mij naar boven ging. Uiteindelijk maar gas terug genomen om wat afstand te creeëren. Wat wel grappig was dat hij bovenaan de klim een brood kocht, deze aan zijn stuur bond en vervolgens de afdaling aanging... (101 km, 1800 hoogtemeters)
Dag 4: Rustdag, strandwandeling, biertje bij het zwembad.
Dag 5: De zwaarste rit met twee pittige klimmen (de klim naar Salto del Perro vanuit Baranquilla de Andres en de GC-200 vanuit La Aldea richting Mogan). De juiste keuze gemaakt door vroeg te vertrekken. Even voor 8:00 op de fiets en de eerste twee uur geen verkeer gezien. De klim naar Salto del Perro had ik de weg helemaal voor mezelf. In je eentje, over een geasfalteerd geitenpad in de ochtendzon naar boven peddelen, daar doe je het voor als fietser. Daarna door naar La Aldea en weer omkeren. De klim terug is een van de zwaardere op het eiland, 7km à 9% gemiddeld over uiterst beroerd asfalt... En daarna terug over de kustweg naar Meloneras. (126 km, 2700 hoogtemeters)
Dag 6: Kort ritje als afsluiter. Eerst GC-500 naar Vecindario, daarna GC-65 en over de GC-60 weer terug. Weinig bijzonderheden behalve dat op zaterdag alle lokale motorrijders de weg onveilig aan het maken waren... (76 km, 1400 hoogtemeters)
Weer een geslaagde vakantie, volgens jaar weer terug en dan ga ik proberen om de andere kant van het eiland te bereiken (bv. een rondje Meloneras-Agaete-Mogan-Meloneras).
Vijf dagen op de fiets gezeten met in totaal 22 uur, 516 km en 10200 hoogtemeters. Hele week ook prachtig weer (zon, 20-25 graden, geen wolkje gezien).
Dag 1: Eerst het Monte Leon-rondje gedaan, daarna stukje kust en de klim naar Soria. Erg heet tijdens de klim, dus in Soria water bijgetankt en een espresso gedronken. Daarna rustig terug gefietst naar het hotel (94 km, 1400 hoogtemeters)
Dag 2: Eerst de GC-60 genomen tot Tejeda met daarin al behoorlijk wat klimwerk (van zeeniveau naar 1400m). Daarna vanuit Tejeda de Pico de las Nieves beklommen met mooi uitzicht op Tenerife op de top. En via de GC-60 terug naar het hotel. Zware dag, maar het centrale deel van het eiland blijft een prachtige omgeving om te fietsen (119 km, 2900 hoogtemeters).
Dag 3: Eerst langs de kust naar Puerto de Mogan, daarna de GC-200, gevolgd door de GC-605 (aka de mooiste klim van het eiland). Bovenop helaas weer moeten omkeren wegens wegblokkade. Tijdens de klim wel lichtelijk geërgerd aan een fietser die zijn telefoon gebruikte als ghettoblaster en in hetzelfde tempo als mij naar boven ging. Uiteindelijk maar gas terug genomen om wat afstand te creeëren. Wat wel grappig was dat hij bovenaan de klim een brood kocht, deze aan zijn stuur bond en vervolgens de afdaling aanging... (101 km, 1800 hoogtemeters)
Dag 4: Rustdag, strandwandeling, biertje bij het zwembad.
Dag 5: De zwaarste rit met twee pittige klimmen (de klim naar Salto del Perro vanuit Baranquilla de Andres en de GC-200 vanuit La Aldea richting Mogan). De juiste keuze gemaakt door vroeg te vertrekken. Even voor 8:00 op de fiets en de eerste twee uur geen verkeer gezien. De klim naar Salto del Perro had ik de weg helemaal voor mezelf. In je eentje, over een geasfalteerd geitenpad in de ochtendzon naar boven peddelen, daar doe je het voor als fietser. Daarna door naar La Aldea en weer omkeren. De klim terug is een van de zwaardere op het eiland, 7km à 9% gemiddeld over uiterst beroerd asfalt... En daarna terug over de kustweg naar Meloneras. (126 km, 2700 hoogtemeters)
Dag 6: Kort ritje als afsluiter. Eerst GC-500 naar Vecindario, daarna GC-65 en over de GC-60 weer terug. Weinig bijzonderheden behalve dat op zaterdag alle lokale motorrijders de weg onveilig aan het maken waren... (76 km, 1400 hoogtemeters)
Weer een geslaagde vakantie, volgens jaar weer terug en dan ga ik proberen om de andere kant van het eiland te bereiken (bv. een rondje Meloneras-Agaete-Mogan-Meloneras).
Pfffff... hij doet het niet eens commercieel en alleen maar voor fietsers.veeteetje schreef:verdwijderd, riekt naar reclame
Maar dit herinnert me weer aan de reden waarom ik lange tijd niet meer op fora kom... Er zitten wat azijnpissers tussen.
Probeer volgend jaar eens het rondje in het Tamadaba bos... erg mooi!slugbait schreef:Ik had eerder in dit topic nog een reisverslag beloofd, dus hierbij. Derde keer op Gran Canaria, derde keer als verblijfplaats Lopesan Costa Meloneras en voor de derde keer een fiets gehuurd bij Free-Motion Meloneras (die tegenover het hotel zitten). Ditmaal een Cannondale Supersix Evo Ultegra Di2. Fijne fiets, maar de meerwaarde van elektronisch schakelen bleek vrij minimaal te zijn. Bij mijn eigen fietsen blijf ik voorlopig bij mechanisch schakelen.
Vijf dagen op de fiets gezeten met in totaal 22 uur, 516 km en 10200 hoogtemeters. Hele week ook prachtig weer (zon, 20-25 graden, geen wolkje gezien).
Dag 1: Eerst het Monte Leon-rondje gedaan, daarna stukje kust en de klim naar Soria. Erg heet tijdens de klim, dus in Soria water bijgetankt en een espresso gedronken. Daarna rustig terug gefietst naar het hotel (94 km, 1400 hoogtemeters)
Dag 2: Eerst de GC-60 genomen tot Tejeda met daarin al behoorlijk wat klimwerk (van zeeniveau naar 1400m). Daarna vanuit Tejeda de Pico de las Nieves beklommen met mooi uitzicht op Tenerife op de top. En via de GC-60 terug naar het hotel. Zware dag, maar het centrale deel van het eiland blijft een prachtige omgeving om te fietsen (119 km, 2900 hoogtemeters).
Dag 3: Eerst langs de kust naar Puerto de Mogan, daarna de GC-200, gevolgd door de GC-605 (aka de mooiste klim van het eiland). Bovenop helaas weer moeten omkeren wegens wegblokkade. Tijdens de klim wel lichtelijk geërgerd aan een fietser die zijn telefoon gebruikte als ghettoblaster en in hetzelfde tempo als mij naar boven ging. Uiteindelijk maar gas terug genomen om wat afstand te creeëren. Wat wel grappig was dat hij bovenaan de klim een brood kocht, deze aan zijn stuur bond en vervolgens de afdaling aanging... (101 km, 1800 hoogtemeters)
Dag 4: Rustdag, strandwandeling, biertje bij het zwembad.
Dag 5: De zwaarste rit met twee pittige klimmen (de klim naar Salto del Perro vanuit Baranquilla de Andres en de GC-200 vanuit La Aldea richting Mogan). De juiste keuze gemaakt door vroeg te vertrekken. Even voor 8:00 op de fiets en de eerste twee uur geen verkeer gezien. De klim naar Salto del Perro had ik de weg helemaal voor mezelf. In je eentje, over een geasfalteerd geitenpad in de ochtendzon naar boven peddelen, daar doe je het voor als fietser. Daarna door naar La Aldea en weer omkeren. De klim terug is een van de zwaardere op het eiland, 7km à 9% gemiddeld over uiterst beroerd asfalt... En daarna terug over de kustweg naar Meloneras. (126 km, 2700 hoogtemeters)
Dag 6: Kort ritje als afsluiter. Eerst GC-500 naar Vecindario, daarna GC-65 en over de GC-60 weer terug. Weinig bijzonderheden behalve dat op zaterdag alle lokale motorrijders de weg onveilig aan het maken waren... (76 km, 1400 hoogtemeters)
Weer een geslaagde vakantie, volgens jaar weer terug en dan ga ik proberen om de andere kant van het eiland te bereiken (bv. een rondje Meloneras-Agaete-Mogan-Meloneras).
Deze week geprobeerd om via de Tauropass richting Ayacata te fietsen. Rond de splitsing bij de Soria werden wij erop geattendeerd dat het onmogelijk is om bij Ayacata te komen. Volgens hen is er halverwege een brug ingestort en zijn ze druk bezig dit te herstellen. Het was onmogelijk om hier langs te komen en iedereen werd teruggestuurd. Dit mocht verder de pret niet drukken, de hele week wederom fantastisch weer!
havana
04 jun 2017 17:11
Prima weekje Gran Canaria gehad met perfect weer. Iedere dag zo'n 26-28 graden met nauwelijks wolken.
Ondanks het feit dat het nadrukkelijk een familievakantie was toch best wat leuke ritten kunnen maken.
Rit 1: Mont Leon (50 km/1000 hm)
Eerste dagje, dus gewoon even inbollen. Mont Leon van 2 kanten. Dankzij het warme weer in NL hoef ik niet te acclimatiseren en loopt het klimmen direct al aardig, voor mij uniek.
Rit 2: Soria (82 km / 1600 hm)
Ik pak de kustweg en bij Arguineguin sla ik landinwaarts. Eenmaal aangekomen bij de voet van de klim is de wind totaal weg. Met nauwelijks schaduw is het ineens gigantisch warm. Ik raak bevangen door de hitte. Waar ik in het verleden altijd stug doorfietste als zoiets gebeurde, stop ik nu wijselijk even in de schaduw. Vermogen lijkt nergens meer op, maar ik bereik de top. Na bijvullen in Soria pak ik het slingerweggetje helemaal naar de top. Zitten een paar zeer steile stukken in van 14-16%. Mijn stop heeft me goed gedaan. Aan de andere kant daal ik over de mooiste klim van het eiland en pak vervolgens de kustweg naar huis. In 6 jr tijd is de eerste keer dat ik hier met de fiets rijd! Prachtige weg om te fietsen.
Rit 3: Pico (98 km met 2500 hm)
Een klassiekertje. Naar de top en terug. Gisteren heb ik een rustdag ingelast en zoals altijd ben ik vandaag dan iets minder. Het zij zo. Omdat het gezin 's middags nog naar de dierentuin wil, moet ik er erg vroeg opstaan. Om 6:00 rijd ik in het pikkedonker de klim de Alto de Fataga op. Mooie ervaring wel, zeker als de zon opkomt. Ook fijn dat je op dit uur nog geen last hebt van de warmte, sterker nog, hoe hoger ik kom hoe koeler het wordt. Eigenwijs als ik ben heb ik alleen armstukken bij me. Ik houd bewust nog wat over tot het steile stuk na Ayacata. Dat loopt prima. Daarna nog ruim 8 km naar de top. Aldaar veel wind en slechts 4 graden
. Geen geweldig uitzicht dus ik keer meteen om. Vanaf Ayacata is de temperatuur weer aangenaam. In de afdaling naar San Bartelomé verlies ik zonder dat ik het doorheb een dop van bidon. Goeiegod wat is het asfalt hier beroerd. Nog even de mini-Redoute meepakken en dan weer omlaag bollen. 's Middags dolfijntjes kijken en een "biertje" (1 liter!) drinken (zie foto).
Rit 4: Herradura (75 km / 1350 hm)
Het was een paar jaar geleden dat ik de Passo Herradura nog eens opgereden was. Dit is een van de wat kortere rondjes vanaf Maspalomas, dus heel geschikt voor een familievakantie. Eerst een km of 14 naar het oosten over de mindere mooie kant van de kustweg. Je moet dit zien als een investering. In El Doctoral sla je linksaf. Er rijdt een Spanjool voor me die op de vlakke aanloop al flink tempo maakt. Ik begin zelf liever rustiger. De pas zelf is niet al te lastig en wonderschoon. Ik heb vandaag een superdag, kan de hele klim moeiteloos 270-300 watt trappen wat voor mijn doen veel is. Op een bepaald moment komt de Spanjool in zicht en stel ik me als doel hem in te halen vóór de top. Dat lukt! Daarna is het op en af tot St Lucia. Even bijvullen en dan nog een km of 6 klimmen tot de afdaling begint. Ook de 2 beruchte haarspelden voor de Alto de Fataga gaan lekker (wat ben ik daar toch al vaak gestorven...) Als elk ritje toch zo kon gaan....
Rit 5 (Soria & Passo Tauro) 82 km met 1900 hm
Het gezin wil vandaag lunchen in Puerto de Mogan dus ik stippel een route uit die daar eindigt. Moeilijk is dat niet. Ik wil de Passo Tauro graag nog eens doen dus 1 en 1 is 2. Het begin is gelijk aan rit 2. Net als gisteren loopt het super! Na de beklimming van Soria+slingerweggetje daal ik af aan de andere kant, keer om aan de voet en pak deze klim ook nog even mee. Ongeveer halverwege haalt een local me in. Ik pak zijn wiel en na een paar km moet hij passen. Hij zat dus al a bloc... we kletsen wat over fietsen. Hij vindt dit de mooiste klim van het eiland, wat ik alleen maar beamen. Op een paar kleine stukjes na is ie ook niet super lastig. De local pakt het slingerweggetje naar Soria, ik klim eventjes door de top. Anders telt het niet
Op de top keer ik om en daal nogmaals af, nu helemaal naar Puerto de Mogan. Aangezien ik nog een half uurtje over heb pak ik nog een stukje kustweg mee. Fijn laatste ritje. Even in de zee springen, fiets in de auto gooien en 2 borden paella naar binnen schuiven, dit alles uiteraard weggespoeld met 2 pullen Tropical bier.
Heb me dit jaar uitstekend vermaakt. Wel viel me op dat er maar erg weinig fietsers waren. Misschien doordat het een rustige laagseizoenweek was?
Eigen fiets meenemen is me goed bevallen. Uiteindelijk kost het minder tijd dan halen en brengen van een huurfiets en bovendien is het ook nog eens goedkoper (75€ retour, rekening nooit gekregen van TUI). Aangezien ik deze keer vanaf Eelde vloog en wij zoals altijd een huurauto hadden (vanaf de luchthaven) viel het gesleep ook enorm mee.
Ondanks het feit dat het nadrukkelijk een familievakantie was toch best wat leuke ritten kunnen maken.
Rit 1: Mont Leon (50 km/1000 hm)
Eerste dagje, dus gewoon even inbollen. Mont Leon van 2 kanten. Dankzij het warme weer in NL hoef ik niet te acclimatiseren en loopt het klimmen direct al aardig, voor mij uniek.
Rit 2: Soria (82 km / 1600 hm)
Ik pak de kustweg en bij Arguineguin sla ik landinwaarts. Eenmaal aangekomen bij de voet van de klim is de wind totaal weg. Met nauwelijks schaduw is het ineens gigantisch warm. Ik raak bevangen door de hitte. Waar ik in het verleden altijd stug doorfietste als zoiets gebeurde, stop ik nu wijselijk even in de schaduw. Vermogen lijkt nergens meer op, maar ik bereik de top. Na bijvullen in Soria pak ik het slingerweggetje helemaal naar de top. Zitten een paar zeer steile stukken in van 14-16%. Mijn stop heeft me goed gedaan. Aan de andere kant daal ik over de mooiste klim van het eiland en pak vervolgens de kustweg naar huis. In 6 jr tijd is de eerste keer dat ik hier met de fiets rijd! Prachtige weg om te fietsen.
Rit 3: Pico (98 km met 2500 hm)
Een klassiekertje. Naar de top en terug. Gisteren heb ik een rustdag ingelast en zoals altijd ben ik vandaag dan iets minder. Het zij zo. Omdat het gezin 's middags nog naar de dierentuin wil, moet ik er erg vroeg opstaan. Om 6:00 rijd ik in het pikkedonker de klim de Alto de Fataga op. Mooie ervaring wel, zeker als de zon opkomt. Ook fijn dat je op dit uur nog geen last hebt van de warmte, sterker nog, hoe hoger ik kom hoe koeler het wordt. Eigenwijs als ik ben heb ik alleen armstukken bij me. Ik houd bewust nog wat over tot het steile stuk na Ayacata. Dat loopt prima. Daarna nog ruim 8 km naar de top. Aldaar veel wind en slechts 4 graden
. Geen geweldig uitzicht dus ik keer meteen om. Vanaf Ayacata is de temperatuur weer aangenaam. In de afdaling naar San Bartelomé verlies ik zonder dat ik het doorheb een dop van bidon. Goeiegod wat is het asfalt hier beroerd. Nog even de mini-Redoute meepakken en dan weer omlaag bollen. 's Middags dolfijntjes kijken en een "biertje" (1 liter!) drinken (zie foto).Rit 4: Herradura (75 km / 1350 hm)
Het was een paar jaar geleden dat ik de Passo Herradura nog eens opgereden was. Dit is een van de wat kortere rondjes vanaf Maspalomas, dus heel geschikt voor een familievakantie. Eerst een km of 14 naar het oosten over de mindere mooie kant van de kustweg. Je moet dit zien als een investering. In El Doctoral sla je linksaf. Er rijdt een Spanjool voor me die op de vlakke aanloop al flink tempo maakt. Ik begin zelf liever rustiger. De pas zelf is niet al te lastig en wonderschoon. Ik heb vandaag een superdag, kan de hele klim moeiteloos 270-300 watt trappen wat voor mijn doen veel is. Op een bepaald moment komt de Spanjool in zicht en stel ik me als doel hem in te halen vóór de top. Dat lukt! Daarna is het op en af tot St Lucia. Even bijvullen en dan nog een km of 6 klimmen tot de afdaling begint. Ook de 2 beruchte haarspelden voor de Alto de Fataga gaan lekker (wat ben ik daar toch al vaak gestorven...) Als elk ritje toch zo kon gaan....
Rit 5 (Soria & Passo Tauro) 82 km met 1900 hm
Het gezin wil vandaag lunchen in Puerto de Mogan dus ik stippel een route uit die daar eindigt. Moeilijk is dat niet. Ik wil de Passo Tauro graag nog eens doen dus 1 en 1 is 2. Het begin is gelijk aan rit 2. Net als gisteren loopt het super! Na de beklimming van Soria+slingerweggetje daal ik af aan de andere kant, keer om aan de voet en pak deze klim ook nog even mee. Ongeveer halverwege haalt een local me in. Ik pak zijn wiel en na een paar km moet hij passen. Hij zat dus al a bloc... we kletsen wat over fietsen. Hij vindt dit de mooiste klim van het eiland, wat ik alleen maar beamen. Op een paar kleine stukjes na is ie ook niet super lastig. De local pakt het slingerweggetje naar Soria, ik klim eventjes door de top. Anders telt het niet
Op de top keer ik om en daal nogmaals af, nu helemaal naar Puerto de Mogan. Aangezien ik nog een half uurtje over heb pak ik nog een stukje kustweg mee. Fijn laatste ritje. Even in de zee springen, fiets in de auto gooien en 2 borden paella naar binnen schuiven, dit alles uiteraard weggespoeld met 2 pullen Tropical bier. Heb me dit jaar uitstekend vermaakt. Wel viel me op dat er maar erg weinig fietsers waren. Misschien doordat het een rustige laagseizoenweek was?
Eigen fiets meenemen is me goed bevallen. Uiteindelijk kost het minder tijd dan halen en brengen van een huurfiets en bovendien is het ook nog eens goedkoper (75€ retour, rekening nooit gekregen van TUI
). Aangezien ik deze keer vanaf Eelde vloog en wij zoals altijd een huurauto hadden (vanaf de luchthaven) viel het gesleep ook enorm mee.Reclame verwijderd.
-
frankdewildt
- Forum-lid
- Berichten: 44
- Lid geworden op: 28 jul 2010 15:06
- Locatie: Nederasselt
frankdewildt
28 aug 2017 10:23
Weet iemand of het stuk bij Tauropass richting Ayacata weer begaanbaar is? Ga eind september, maar lees berichten op het forum dat die weg al een tijd afgesloten is.
Zie trouwens net dat de weg tussen Taurito en Mogan (GC500) voorlopig dicht is. Zal ook nog even duren... komt niet zo mooi uit. Dat rondje Maspalomas, Puerto Rico, Mogan, Ayacata en terug naar Maspalomas is dus niet te maken.
Zie trouwens net dat de weg tussen Taurito en Mogan (GC500) voorlopig dicht is. Zal ook nog even duren... komt niet zo mooi uit. Dat rondje Maspalomas, Puerto Rico, Mogan, Ayacata en terug naar Maspalomas is dus niet te maken.
Ik ga de tweede week van september naar GC. Ik zal nagaan of de GC-605 van Mogan tot Ayacata weer hemelaal vrijgegeven is.
Ik baal er wel een beetje van dat de kustweg tussen Taurito en Puerto Mogan (GC-500) voorlopig afgesloten is. Ik had een flinke rit gepland langs de westkust (GC-200 van La Aldea naar Agaete) en dan via de GC-220 en de GC-150 terug, maar die ik zie nu in het water (of zee) vallen. De extra beklimming via Barranquillo des Andres en dan afdalen via de Tauropass om in Mogan te komen lijkt voor zo'n zware rit te veel van het goede.
Ik baal er wel een beetje van dat de kustweg tussen Taurito en Puerto Mogan (GC-500) voorlopig afgesloten is. Ik had een flinke rit gepland langs de westkust (GC-200 van La Aldea naar Agaete) en dan via de GC-220 en de GC-150 terug, maar die ik zie nu in het water (of zee) vallen. De extra beklimming via Barranquillo des Andres en dan afdalen via de Tauropass om in Mogan te komen lijkt voor zo'n zware rit te veel van het goede.
-
frankdewildt
- Forum-lid
- Berichten: 44
- Lid geworden op: 28 jul 2010 15:06
- Locatie: Nederasselt
frankdewildt
28 aug 2017 14:54
Top! Zou mooi zijn als je dat kunt checken. Hier de link naar het bericht van de wegafsluiting tussen Taurito en Mogan: https://t.co/77m2Gyyua1klimman schreef: ↑28 aug 2017 13:47 Ik ga de tweede week van september naar GC. Ik zal nagaan of de GC-605 van Mogan tot Ayacata weer hemelaal vrijgegeven is.
Ik baal er wel een beetje van dat de kustweg tussen Taurito en Puerto Mogan (GC-500) voorlopig afgesloten is. Ik had een flinke rit gepland langs de westkust (GC-200 van La Aldea naar Agaete) en dan via de GC-220 en de GC-150 terug, maar die ik zie nu in het water (of zee) vallen. De extra beklimming via Barranquillo des Andres en dan afdalen via de Tauropass om in Mogan te komen lijkt voor zo'n zware rit te veel van het goede.
Hopelijk kunnen ze één weghelft open doen zodat het rondje toch te maken is, maar dat kan zomaar ijdele hoop zijn...
Dank! Via de volgende link zijn enige ontwikkelingen te volgen, alhoewel niet helemaal up-to-date: https://www.tripadvisor.com/ShowTopic-g ... lands.htmlfrankdewildt schreef: ↑28 aug 2017 14:54Top! Zou mooi zijn als je dat kunt checken. Hier de link naar het bericht van de wegafsluiting tussen Taurito en Mogan: https://t.co/77m2Gyyua1klimman schreef: ↑28 aug 2017 13:47 Ik ga de tweede week van september naar GC. Ik zal nagaan of de GC-605 van Mogan tot Ayacata weer hemelaal vrijgegeven is.
Ik baal er wel een beetje van dat de kustweg tussen Taurito en Puerto Mogan (GC-500) voorlopig afgesloten is. Ik had een flinke rit gepland langs de westkust (GC-200 van La Aldea naar Agaete) en dan via de GC-220 en de GC-150 terug, maar die ik zie nu in het water (of zee) vallen. De extra beklimming via Barranquillo des Andres en dan afdalen via de Tauropass om in Mogan te komen lijkt voor zo'n zware rit te veel van het goede.
Hopelijk kunnen ze één weghelft open doen zodat het rondje toch te maken is, maar dat kan zomaar ijdele hoop zijn...