Ik ben er bij ! Vanmiddag nog even vooringeschreven.
Vorig jaar na 50km onderuit in een bocht maar toch de 200k volgenaamt (met dank aan oa Paul & Remco)
Hoop weer op een 8- uur ritje (dan hoeft het licht ook niet aan,)
Zal wel fris worden door de wind, beetje zelfde weer dus als vorig jaar voor mijn gevoel.
Deze keer maar een kleine powerbank mee zodat de Garmin 820 het de hele dag uithoud icl navigeren....
BRM 200 Bunnik, onder N.A.P., zaterdag 27 januari 2018
Nekblessures zijn altijd vervelend. Hopelijk kun je snel weer 8 uur per dag (of meer) op de fiets zitten. Ritjes van een uur is natuurlijk helemaal niksFryskBloed schreef: ↑26 jan 2018 15:16 Ik heb me helaas zojuist afgemeldLoop te hannessen met mijn nek en alhoewel ik van de therapeut mag fietsen (alleen vergeten te vermelden wat de afstanden zijn, oeps) en een uurtje fietsen wel goed ging zie ik het niet zitten dat 8+ uur te gaan doen.
Lijkt prachtig weer te gaan worden, geniet van de rit!
Weer voor morgen ziet er nog steeds redelijk uit met een aantrekkende wind uit zuidwest en zo goed als droog.
-
robbebopper
- Forum-lid HC
- Berichten: 5713
- Lid geworden op: 09 aug 2006 16:32
robbebopper
26 jan 2018 19:48
Ik ben er bij, samen met Csgman.
Ik heb er zin in.
Ik heb er zin in.
Kwam er net de rijders tegen tussen Breukelen en Vreeland. Met het windje schuin van achteren zaten ze er fris bij. Uiteraard hebben ze allen een respectvol knikje van mij mogen ontvangen 
insta #gravelgremmen
Chesini ‘Peacock’ - Rodeo Labs Flaanimal 5.0
Chesini ‘Peacock’ - Rodeo Labs Flaanimal 5.0
Volgens mij heb ik paar mensen goed pijn gedaan op de gravelbike
Flinke opkomst bij de start (gok zo'n 70 a 80 man)
Na vertrek flink groepje van 20 man, bij eerste stop waren er daar nog 10 van over.
Aantal haakten daar af en gingen eigen tempo rijden.
Uiteindelijk bleef ik alleen met Joris over en hebben we het rondje met 33 per uur gefietst.
Prima weertje, plan die ik had om na afloop nog naar huis te fietsen alleen gecancelled toen ik buienradar zag.
Flinke opkomst bij de start (gok zo'n 70 a 80 man)
Na vertrek flink groepje van 20 man, bij eerste stop waren er daar nog 10 van over.
Aantal haakten daar af en gingen eigen tempo rijden.
Uiteindelijk bleef ik alleen met Joris over en hebben we het rondje met 33 per uur gefietst.
Prima weertje, plan die ik had om na afloop nog naar huis te fietsen alleen gecancelled toen ik buienradar zag.
Inderdaad.....prima weertje (met stevig windje 
)
Organisatie was weer top, kregen zelfs een geplastificeerde routebeschrijving mee. Veel uit de wind gereden door aan te haken bij groepjes. Na de frietchinees ('Happy Food') eigen tempo gereden, was even voor 19.00 uur binnen. Laatste uur wat spetters, maar de aangekondigde regen heb ik weten te ontlopen.
Smaakt naar meer......
)Organisatie was weer top, kregen zelfs een geplastificeerde routebeschrijving mee. Veel uit de wind gereden door aan te haken bij groepjes. Na de frietchinees ('Happy Food') eigen tempo gereden, was even voor 19.00 uur binnen. Laatste uur wat spetters, maar de aangekondigde regen heb ik weten te ontlopen.
Smaakt naar meer......
Prima fietsweer, inderdaad. Wel veel te warm aangekleed, waardoor ik behoorlijk aan het zweten was. Eerste stuk in een grote groep gereden en de terugweg grotendeels met bigfloor. De stops tot het minimum beperkt en daardoor ruim voor het donker binnen.
bigfloor
28 jan 2018 22:58
Nou dat was me wel het avontuur weer, die BRM200 !
Op tijd aan de start zodat ik met Remco en Paul (waar ik vorig jaar de laatste 2/3 vd rit prima mee samen gereden had) op pad kon. Mooi vooraan gestart, alleen de velomobielen zaten voor ons. Aardig groepje van een man of 20, lekker tempo (boven de 30 met wind tegen).
En jawel, na een paar km kwam de gravelbike ons al voorbij, 'DDX in the house'. Wij met zijn allen aanpikken natuurlijk, en het tempo ging nog wat hoger, kat en muis met de velomobielen. Uiteindelijk lieten we die zelfs achter ons, terwijl de wind nog steeds schuin van voren kwam. Hartslag een paar procenten te hoog (82-83% ip de gewenste 79-80%, maar ach we zien wel waar het schip strand).
Toen we ineens op een soort gravelpaadje reden leek het er even op dat DDX ons wilde 'straffen' omdat we zo weinig op kop reden, maar het bleek toch onderdeel van de route te zijn, dat was wel ff zwaar zeg.
Ondertussen het punt gepasseerd waar ik vorig jaar onderuit was gegaan (km 46, bocht naar links met blubber/stront op de weg, deze keer SCHOON).
Dat gaat goed dacht ik, bredere Hutchinson Tubless allseason winterbanden doen het prima (25mm ipv 23mm, en 5,5/6.5 ipv 6/7 bar druk).
Helaas te vroeg gejuicht, op de 1e klim van de dag (hoog bruggetje over het water) ging het mis in de afdaling, we kregen een groepje rol-langlaufers tegenover ons die twijfelden, waardoor ons groepje even stokte en er getwijfeld werd over links/rechts (rechtdoor was gras/zand).
En jawel hoor, ik stuur naar links, maar achter mij niet, dus vol erin en stapelen maar !!!
Resultaat ? Ik lig er weer naast (dit keer buiten mijn schuld), zere linker- en rechter-knie. Ach als dat alles is........... Nee dus, want ik kijk naar mijn fiets en vind dat de rechter STI hendel wat vreemd oogt, o nee, dat is het probleem niet, het stuur is GEBROKEN !!! (FSA K-Wing Compact Carbon). En een ontzettend slag in het voorwiel ook nog eens.
Iedereen staat ondertussen stil, er wordt gevraagd 'kun je iemand bellen om je op te halen want daar kun je niet mee verder fietsen' .
Blijkbaar kennen ze me niet zo goed, want bij ons thuis zijn we van de 'geef nooit op' mentaliteit.
Dus wat zeg ik: 'Daar kan ik nog prima mee fietsen hoor, voorrem doet het gewoon en vasthouden in het midden lukt ook nog wel, aerohouding wordt moeilijker, maar ik ga gewoon door'.
Verbazing alom ('ik zie ze gewoon denken, die is gek, dat lukt nooit'), en we gaan weer op pad.
Binnen 1 km moet ik lossen, rechtop zitten om je stuur vast te houden is gewoon niet zo aerodynamisch met wind tegen en DDX voorop.
De andere afhakers kan ik nog even volgen, maar ook dat wordt moeilijker.
Uiteindelijk rijd ik alleen en besluit zsm ergens een 'bushfix' te proberen voor het stuur.
Het eerstvolgende dorpje (geen idee hoe het heet) heeft een Smids/Winkel van Sinkel !!
Dat lijkt me wel wat en ik stap (met fiets en al) naar binnen, terug in de tijd ! (de deurmat heeft de belsensor eronder en die blijft maar gaan, eerst door mij, dan door mijn fiets).
Binnen zie ik allemaal doehetzelf spullen, maar dan zo ingericht alsof ik in de 60er jaren binnenkom, dacht even dat ik door een tijdmachine was gestapt.
Dan komt uiteindelijk de bazin (ik schat zo'n 75 jaar oud) van achter de winkel in (als ze er niet is, mag je ook aanbellen om de hoek bij het woonhuis nr32 staat op het bordje).
Ze begroet me vriendelijk en vraagt waarme ze me kan helpen.
Ik leg uit dat mijn stuur gebroken is en dat ik een stuk hout/metaal zoek om het te spalken zodat ik weer verder kan.
Nou zegt ze, dat heb ik niet maar in de smidse wel. Daar mag ik wel even naartoe.
Uhm, geen idee hoe ik daar kom, nou door de deur hierbinnen (de smidse zit vast aan de winkel van sinkel).
Ik door die deur heen en ik kom in een smidse/werkplaats terecht met vooral heel veel metaal in alle vormen, grote gevaarlijke zaagmachines enz.
De jongens zijn er niet zegt ze, dus je moet zelf maar even rondkijken of je iets kan vinden. Er staat ook al een andere klant te wachten, dus die vertelt ze nogmaals dat 'de jongens' er niet zijn nu, maar zo terug komen.
Ik op zoek naar een spalk van hout/metaal, en jawel na wat gezoek vind ik een soort stok die aan heen kant vlak en aan de andere kant rond is
(zie foto)
Hij is alleen wat te lang, dus vraag ik of ik hem zelf mag afzagen op maat, ja hoor, loop maar even mee naar de werkbank. Deze ligt vol met gigantisch veel gereedschap, alleen geen houtzaag (jaaaa, een smidse werkt met metaal, dat weet ik). Wel een klein ijzerzaagje, dat kan ook zeg ik, en klem het stuk hout in een mega grote bankschroef (20cm brede bek).
Kan het houd nog mooi in vorm zagen ook, beetje rond aan het eind.
Dan nog iets zoeken om het te fixeren aan het stuur, dus de bazin gevraagd, heb je ook tape of zo iets ?
Nou, loop maar even mee naar de winkel, en daar wijst ze oa schilderstape aan, hmmm blijkbaar is ze niet zo mechanisch onderlegt als ik of 'de jongens', want daar heb ik natuurlijk niks aan.
Ik kijk zelf ff rond en wat zie ik ? Tiewraps (of zipties), dat gaat werken !!!!
Als ik weer in de smidse ben hoor ik weer de deurbel, dit keer van de smidse. Er stapt een oudere heer naar binnen met zijn fiets, gehuld in stofjas en klompen aan zijn voeten.
Hij vraagt heel vriendelijk of het lukt, en of ik nog assistentie nodig heb.
Dat blijkt dus 1 van de 'jongens' te zijn waar de bazin het over had.
Ik leg uit wat er was gebeurt en dat ik bijna klaar ben met de fix, alleen nog wat tape nodig.
Hij loopt mee naar de winkel van sinkel (wel eerst de klompjes uit) en loopt naar het rek waar oa duct-tape ligt. Maar ja, da's een rol van 25meter (a 10€), heb je niet wat kleiners vraag ik ?
Nou, dan zal ik ff in mijn laatje moeten kijken, dus weer terug naar de werkplaats (klompen weer aan), en ja hoor, het laatje in de werkbank (waar ik het stuk houd op maat heb gezaagd) ligt vol met gebruikte rollen tape, verschillende breedtes en verschillende kleuren (moet je wel even het stof erafvegen, ze hebben allemaal een bruinige 'coating', hahaha).
Ik kies een rol uit met brede tape (van Tesa, lekker stevig) en begin mijn stuur te 'wrappen'. Dat gaat prima, de tape is zo sterk dat het stuur bijna niet meer flext.
Ondertussen hebben zowel de bazin als de 'jongen' gevraagd waar ik vandaan kom en hoe ver het nog is, mijn antwoord verbaasde ze nogal, want 'Overijssel is toch veel mooier dan hier ??' En dat ik midden in de winter met tientallen anderen 200km fiets vonden ze helemaal apart (je zag ze denken, 'die lui zijn GEK!').
Hoever moet je nog dan ? Nog 125km, we zijn vertrokken in Bunnik. O, da's ook mooi, daar kende ik nog een boer die daar op het kasteel de boerderij verzorgde.
Om niet meer tijd te verliezen besluit ik maar om af te rekenen, ook al was het heel gezellig en nuttig deze stop.
Blijkbaar vinden ze het genoeg als ik de tie-wraps betaal (2,95€), maar ik betaal met 10€ en vertel dat ik 5€ een betere prijs vind.
Dan stap ik maar weer op de fiets, Garmin weer aan (niet uitgepijld, dus lang leve de GPS).
Ik zit te wachten op de 1e tussenstop om te kijken of er nog een groepje is waar ik mee aan kan pikken, helaas blijk ik het voorbij te hebben gereden. Een paar km verder zie ik een renner met lichte bagage/spatborden voor me rijden, ik geef wat extra gas en rijd ernaartoe. Hij heet Pim (uit Groningen, 'slugbait' hier op het forum) en rijd ook de BRM200 vandaag. We rijden samen verder, mooi om de beurt op kop (voor zover dat lukt met mijn blauwe plekken).
Pim is niet zo van lange stops, dus vraag ik netjes of we even een stop kunnen maken om het thuisfront in te lichten over de voortgang, da's prima.
Als we in Breukelen zijn stoppen we even zodat Pim wat kan eten, in tegenstelling tot mij (energierepen enz) is Pim meer van de krentebol/banaan. Omdat mijn bidons nu zowat leeg zijn, krijg ik wat water van Pim, echt super !
Dan gaan we verder, lekker wind in de rug, langs de vaart. Ondertussen is de accu van mijn Garmin weer zover leeg dat ie op spaarstand gaat (scherm uit), en dat terwijl ik de navigatie optie al uit had staan
Geen idee hoe ver we zijn, maar ik heb wel ontzettend zin in een cola. Helaas moeten we eerst nog langs de loosdrechtse plassen, en dan rechtsaf vol tegen de wind in.
Uiteindelijk zijn we in de straat van de laatste controle, de snackbar !
Hier tanken we even bij, Cola, water in de bidons en weer een energiereep voor mij.
Vlak na ons komen er nog 3 binnen, waarvan 1 velomobiel.
Daarvan is er 1 na 5 min al weer weg, dus zitten we nog met zijn 4en. Dan wordt gevraagd of we nog wat gezelschap kunnen gebruiken door Luc, de niet-velomobiel rijder. Ja hoor zeggen Pim en ik, da's prima. Luc verteld dat ie ook in de kopgroep had gezeten in de ochten (jackje en fiets kwamen me al zo bekend voor), maar dat ie op een gegeven moment moest lossen (nog voor mijn valpartij). En daardoor dus meer dan 100km solo aan het rijden was.
We gaan gedrieën op pad, en we wisselen elkaar mooi af. Dan is Luc aan de beurt om voorop te rijden, en trekt flink door. Ik kan nog wel zijn wiel houden, maar dat kost me wel moeite. Ik neem over na een paar km zodat Luc in mijn wiel kan hangen.
Bij de volgende wisseling vraag ik me af waarom Pim niet mee rouleert en kijk achterom. Geen Pim te zien !!!! En dit terwijl het een lang stuk rechte weg is achter ons. We kijken elkaar aan en besluiten niet te wachten maar door te rijden, we zijn er helemaal klaar mee en willen alleen nog maar zo snel mogelijk naar Bunnik.
Luc heeft blijkbaar goed gedoseerd vandaag, want hij heeft meer kracht over als ik, ik kan slechts 20-25% van de tijd voorop rijden, voornamelijk als het een viaduct is met keiharde wind tegen (ben psychologisch meer een klimmer).
We zien nu eindelijk bordjes met Bunnik erop, we zijn er bijna !
En dan het verlossende uitzicht, de achterkant van de StayOk in Bunnik, we hebben het gehaald.
Ik bedank Luc voor zijn vele kopwerk, en parkeer mijn fiets. Naast die van Remco en Paul (waar ik de dag mee begonnen was).
Snel naar binnen om me af te melden bij Frank (organisator), die aan tafel zit met ..... Remco en Paul.
Blijkbaar hebben ze het verhaal van mijn crash+gebroken stuur al aan Frank verteld want ze zijn alledrie verbaasd dat ik hem uitgereden heb.
Helaas moet ik meteen weg, zou om 18:00 uiterlijk thuis moeten zijn (nog 1.5u met de auto), en dat gaat al niet meer lukken.
Snel naar de auto, fiets erin, recovery eiwit shake maken en op naar huis.
Thuisgekomen (te laat idd), nog even gechecked wat de gemiddelde snelheid was geworden, iets boven de 29km/u !!! Wel wat last van de blauwe plekken ondertussen, ook op plekken die ik niet verwacht had.
Morgen maar eens naar het stuur en voorwiel kijken, zien wat er nog te redden valt.
Op tijd aan de start zodat ik met Remco en Paul (waar ik vorig jaar de laatste 2/3 vd rit prima mee samen gereden had) op pad kon. Mooi vooraan gestart, alleen de velomobielen zaten voor ons. Aardig groepje van een man of 20, lekker tempo (boven de 30 met wind tegen).
En jawel, na een paar km kwam de gravelbike ons al voorbij, 'DDX in the house'. Wij met zijn allen aanpikken natuurlijk, en het tempo ging nog wat hoger, kat en muis met de velomobielen. Uiteindelijk lieten we die zelfs achter ons, terwijl de wind nog steeds schuin van voren kwam. Hartslag een paar procenten te hoog (82-83% ip de gewenste 79-80%, maar ach we zien wel waar het schip strand).
Toen we ineens op een soort gravelpaadje reden leek het er even op dat DDX ons wilde 'straffen' omdat we zo weinig op kop reden, maar het bleek toch onderdeel van de route te zijn, dat was wel ff zwaar zeg.
Ondertussen het punt gepasseerd waar ik vorig jaar onderuit was gegaan (km 46, bocht naar links met blubber/stront op de weg, deze keer SCHOON).
Dat gaat goed dacht ik, bredere Hutchinson Tubless allseason winterbanden doen het prima (25mm ipv 23mm, en 5,5/6.5 ipv 6/7 bar druk).
Helaas te vroeg gejuicht, op de 1e klim van de dag (hoog bruggetje over het water) ging het mis in de afdaling, we kregen een groepje rol-langlaufers tegenover ons die twijfelden, waardoor ons groepje even stokte en er getwijfeld werd over links/rechts (rechtdoor was gras/zand).
En jawel hoor, ik stuur naar links, maar achter mij niet, dus vol erin en stapelen maar !!!
Resultaat ? Ik lig er weer naast (dit keer buiten mijn schuld), zere linker- en rechter-knie. Ach als dat alles is........... Nee dus, want ik kijk naar mijn fiets en vind dat de rechter STI hendel wat vreemd oogt, o nee, dat is het probleem niet, het stuur is GEBROKEN !!! (FSA K-Wing Compact Carbon). En een ontzettend slag in het voorwiel ook nog eens.
Blijkbaar kennen ze me niet zo goed, want bij ons thuis zijn we van de 'geef nooit op' mentaliteit.
Dus wat zeg ik: 'Daar kan ik nog prima mee fietsen hoor, voorrem doet het gewoon en vasthouden in het midden lukt ook nog wel, aerohouding wordt moeilijker, maar ik ga gewoon door'.
Verbazing alom ('ik zie ze gewoon denken, die is gek, dat lukt nooit'), en we gaan weer op pad.
Binnen 1 km moet ik lossen, rechtop zitten om je stuur vast te houden is gewoon niet zo aerodynamisch met wind tegen en DDX voorop.
De andere afhakers kan ik nog even volgen, maar ook dat wordt moeilijker.
Uiteindelijk rijd ik alleen en besluit zsm ergens een 'bushfix' te proberen voor het stuur.
Het eerstvolgende dorpje (geen idee hoe het heet) heeft een Smids/Winkel van Sinkel !!
Dat lijkt me wel wat en ik stap (met fiets en al) naar binnen, terug in de tijd ! (de deurmat heeft de belsensor eronder en die blijft maar gaan, eerst door mij, dan door mijn fiets).
Binnen zie ik allemaal doehetzelf spullen, maar dan zo ingericht alsof ik in de 60er jaren binnenkom, dacht even dat ik door een tijdmachine was gestapt.
Dan komt uiteindelijk de bazin (ik schat zo'n 75 jaar oud) van achter de winkel in (als ze er niet is, mag je ook aanbellen om de hoek bij het woonhuis nr32 staat op het bordje).
Ze begroet me vriendelijk en vraagt waarme ze me kan helpen.
Ik leg uit dat mijn stuur gebroken is en dat ik een stuk hout/metaal zoek om het te spalken zodat ik weer verder kan.
Nou zegt ze, dat heb ik niet maar in de smidse wel. Daar mag ik wel even naartoe.
Uhm, geen idee hoe ik daar kom, nou door de deur hierbinnen (de smidse zit vast aan de winkel van sinkel).
Ik door die deur heen en ik kom in een smidse/werkplaats terecht met vooral heel veel metaal in alle vormen, grote gevaarlijke zaagmachines enz.
De jongens zijn er niet zegt ze, dus je moet zelf maar even rondkijken of je iets kan vinden. Er staat ook al een andere klant te wachten, dus die vertelt ze nogmaals dat 'de jongens' er niet zijn nu, maar zo terug komen.
Ik op zoek naar een spalk van hout/metaal, en jawel na wat gezoek vind ik een soort stok die aan heen kant vlak en aan de andere kant rond is
(zie foto)
Hij is alleen wat te lang, dus vraag ik of ik hem zelf mag afzagen op maat, ja hoor, loop maar even mee naar de werkbank. Deze ligt vol met gigantisch veel gereedschap, alleen geen houtzaag (jaaaa, een smidse werkt met metaal, dat weet ik). Wel een klein ijzerzaagje, dat kan ook zeg ik, en klem het stuk hout in een mega grote bankschroef (20cm brede bek).
Kan het houd nog mooi in vorm zagen ook, beetje rond aan het eind.
Nou, loop maar even mee naar de winkel, en daar wijst ze oa schilderstape aan, hmmm blijkbaar is ze niet zo mechanisch onderlegt als ik of 'de jongens', want daar heb ik natuurlijk niks aan.
Ik kijk zelf ff rond en wat zie ik ? Tiewraps (of zipties), dat gaat werken !!!!
Hij vraagt heel vriendelijk of het lukt, en of ik nog assistentie nodig heb.
Dat blijkt dus 1 van de 'jongens' te zijn waar de bazin het over had.
Ik leg uit wat er was gebeurt en dat ik bijna klaar ben met de fix, alleen nog wat tape nodig.
Hij loopt mee naar de winkel van sinkel (wel eerst de klompjes uit) en loopt naar het rek waar oa duct-tape ligt. Maar ja, da's een rol van 25meter (a 10€), heb je niet wat kleiners vraag ik ?
Nou, dan zal ik ff in mijn laatje moeten kijken, dus weer terug naar de werkplaats (klompen weer aan), en ja hoor, het laatje in de werkbank (waar ik het stuk houd op maat heb gezaagd) ligt vol met gebruikte rollen tape, verschillende breedtes en verschillende kleuren (moet je wel even het stof erafvegen, ze hebben allemaal een bruinige 'coating', hahaha).
Ik kies een rol uit met brede tape (van Tesa, lekker stevig) en begin mijn stuur te 'wrappen'. Dat gaat prima, de tape is zo sterk dat het stuur bijna niet meer flext.
Ondertussen hebben zowel de bazin als de 'jongen' gevraagd waar ik vandaan kom en hoe ver het nog is, mijn antwoord verbaasde ze nogal, want 'Overijssel is toch veel mooier dan hier ??' En dat ik midden in de winter met tientallen anderen 200km fiets vonden ze helemaal apart (je zag ze denken, 'die lui zijn GEK!').
Hoever moet je nog dan ? Nog 125km, we zijn vertrokken in Bunnik. O, da's ook mooi, daar kende ik nog een boer die daar op het kasteel de boerderij verzorgde.
Om niet meer tijd te verliezen besluit ik maar om af te rekenen, ook al was het heel gezellig en nuttig deze stop.
Blijkbaar vinden ze het genoeg als ik de tie-wraps betaal (2,95€), maar ik betaal met 10€ en vertel dat ik 5€ een betere prijs vind.
Dan stap ik maar weer op de fiets, Garmin weer aan (niet uitgepijld, dus lang leve de GPS).
Ik zit te wachten op de 1e tussenstop om te kijken of er nog een groepje is waar ik mee aan kan pikken, helaas blijk ik het voorbij te hebben gereden. Een paar km verder zie ik een renner met lichte bagage/spatborden voor me rijden, ik geef wat extra gas en rijd ernaartoe. Hij heet Pim (uit Groningen, 'slugbait' hier op het forum) en rijd ook de BRM200 vandaag. We rijden samen verder, mooi om de beurt op kop (voor zover dat lukt met mijn blauwe plekken).
Pim is niet zo van lange stops, dus vraag ik netjes of we even een stop kunnen maken om het thuisfront in te lichten over de voortgang, da's prima.
Als we in Breukelen zijn stoppen we even zodat Pim wat kan eten, in tegenstelling tot mij (energierepen enz) is Pim meer van de krentebol/banaan. Omdat mijn bidons nu zowat leeg zijn, krijg ik wat water van Pim, echt super !
Dan gaan we verder, lekker wind in de rug, langs de vaart. Ondertussen is de accu van mijn Garmin weer zover leeg dat ie op spaarstand gaat (scherm uit), en dat terwijl ik de navigatie optie al uit had staan
Geen idee hoe ver we zijn, maar ik heb wel ontzettend zin in een cola. Helaas moeten we eerst nog langs de loosdrechtse plassen, en dan rechtsaf vol tegen de wind in.
Uiteindelijk zijn we in de straat van de laatste controle, de snackbar !
Hier tanken we even bij, Cola, water in de bidons en weer een energiereep voor mij.
Vlak na ons komen er nog 3 binnen, waarvan 1 velomobiel.
Daarvan is er 1 na 5 min al weer weg, dus zitten we nog met zijn 4en. Dan wordt gevraagd of we nog wat gezelschap kunnen gebruiken door Luc, de niet-velomobiel rijder. Ja hoor zeggen Pim en ik, da's prima. Luc verteld dat ie ook in de kopgroep had gezeten in de ochten (jackje en fiets kwamen me al zo bekend voor), maar dat ie op een gegeven moment moest lossen (nog voor mijn valpartij). En daardoor dus meer dan 100km solo aan het rijden was.
We gaan gedrieën op pad, en we wisselen elkaar mooi af. Dan is Luc aan de beurt om voorop te rijden, en trekt flink door. Ik kan nog wel zijn wiel houden, maar dat kost me wel moeite. Ik neem over na een paar km zodat Luc in mijn wiel kan hangen.
Bij de volgende wisseling vraag ik me af waarom Pim niet mee rouleert en kijk achterom. Geen Pim te zien !!!! En dit terwijl het een lang stuk rechte weg is achter ons. We kijken elkaar aan en besluiten niet te wachten maar door te rijden, we zijn er helemaal klaar mee en willen alleen nog maar zo snel mogelijk naar Bunnik.
Luc heeft blijkbaar goed gedoseerd vandaag, want hij heeft meer kracht over als ik, ik kan slechts 20-25% van de tijd voorop rijden, voornamelijk als het een viaduct is met keiharde wind tegen (ben psychologisch meer een klimmer).
We zien nu eindelijk bordjes met Bunnik erop, we zijn er bijna !
En dan het verlossende uitzicht, de achterkant van de StayOk in Bunnik, we hebben het gehaald.
Ik bedank Luc voor zijn vele kopwerk, en parkeer mijn fiets. Naast die van Remco en Paul (waar ik de dag mee begonnen was).
Snel naar binnen om me af te melden bij Frank (organisator), die aan tafel zit met ..... Remco en Paul.
Blijkbaar hebben ze het verhaal van mijn crash+gebroken stuur al aan Frank verteld want ze zijn alledrie verbaasd dat ik hem uitgereden heb.
Helaas moet ik meteen weg, zou om 18:00 uiterlijk thuis moeten zijn (nog 1.5u met de auto), en dat gaat al niet meer lukken.
Snel naar de auto, fiets erin, recovery eiwit shake maken en op naar huis.
Thuisgekomen (te laat idd), nog even gechecked wat de gemiddelde snelheid was geworden, iets boven de 29km/u !!! Wel wat last van de blauwe plekken ondertussen, ook op plekken die ik niet verwacht had.
Morgen maar eens naar het stuur en voorwiel kijken, zien wat er nog te redden valt.
Canyon's in 2XL: Aeroad CF SLX '24, Ultimate CF SL '18, AL SLX '18 & Grail2 CF SL '24
Nog nooit zo kort gedaan over een 200km. Toch had in nog net licht nodig op het laatste stukje. Wat een prachtige dag en leuke route. Een stukje nederland waar ik nog maar weinig heb gefietst. Het koelde wel flink af na 4 uur, maar voor een winterbrevet geen klagen. Volgende brevet wordt Zwolle.
Parijs-Brest-Parijs 2023 
