Everesting: uitdaging / gekkenwerk
-
robbebopper
- Forum-lid HC
- Berichten: 5713
- Lid geworden op: 09 aug 2006 16:32
robbebopper
03 aug 2018 22:33
Erg knap, maar ik kan me voorstellen dat toevallige voorbijgangers dit stompzinnig vinden.
Herman_N
03 aug 2018 22:48
Niet alleen toevallige voorbijgangers.robbebopper schreef: ↑03 aug 2018 22:33 Erg knap, maar ik kan me voorstellen dat toevallige voorbijgangers dit stompzinnig vinden.
Goedkope startbewijzen voor gran fondo's, bezoek de CycloWorld SHOP
GJEvK
04 aug 2018 10:47
Maar HOE krijg je je hersens zo afgestompt dat als je voor de 4e keer langs hetzelfde stukje komt, dat gewoon negeert. En dan de 20e, 30e, 100e keer ??? Ik heb ooit een rondje gedaan in Limburg, 3 landen punt op vanuit BE en dan in NL afdalen. 5 x gedaan of zo, wel lachen een boertje die onderaan in BE daar aan het werk was: 1e keer keek hij gewoon, 2e keer kijk hij iets aandachtiger. 3e keer ging er een armpje omhoog. 4e keer werd het armpje een zwaai, 5e keer reed hij net weg dus zei hij echt gedag. Maar ik was er na de 2e keer al wel klaar mee, zo retesaai... wat voor mentale staat moet je bereiken om tientallen (of honderden !!) keren hetzelfde stukje achter elkaar, op dezelfde dag, te fietsen.... ?!
Tja, ik zelf kan er wel een uitdaging in zien om een bepaald stukje vaak te rijden, ik kan er juist mentaal goed mee omgaan dat ik precies weet hoe en wat er komt. Dus heb geen moeite met het rijden van "rondjes" Maar zo'n kort stukje ruim 500 keer is iid wel een overtreffende trap 
Pijn is fijn, toch?
Mijn Strava: https://www.strava.com/athletes/10778731
Mijn Strava: https://www.strava.com/athletes/10778731
Ik zat daar vorige zondag ook op het terras.raven14 schreef: ↑03 aug 2018 12:18 Ik kwam vorige zondag op terras van mijn favoriete koffiebar in de Ardennen deze man tegen die net halfweg was toen:
https://www.strava.com/activities/1736683115
Een fietsvriendin van me heeft hetzelfde vorig jaar gedaan, op een heuveltje van 90m... https://www.strava.com/activities/1052619966
(dat was samen met Kristof Allegaert, multi-winnaar van de TransContinental Race).
Het kriebelt hier ook, ik heb een huis aan de voet van de Rosier, en het zou wel cool zijn die relatie zo te vereeuwigen...
Hij was al 6u bezig toen ik ging afrekenen.
-
daniel1975
- Forum-lid HC
- Berichten: 40090
- Lid geworden op: 11 nov 2004 14:14
daniel1975
04 aug 2018 16:22
Westlanders sporen per definitie niet 
De aanstichter was deze challenge: http://www.van-scheijndel.nl/nieuws/per ... -challenge
De aanstichter was deze challenge: http://www.van-scheijndel.nl/nieuws/per ... -challenge
Less is bore
Ik had het idee ook om een Everesting poging te doen tijdens de vakantie.
Maar ik stel het nog maar even uit, iets te warm hier en zon gaat ook al redelijk snel onder om het in daglicht te kunnen voltooien.
Niet echt omgeving om in het donker te gaan afdalen.
Maar ik stel het nog maar even uit, iets te warm hier en zon gaat ook al redelijk snel onder om het in daglicht te kunnen voltooien.
Niet echt omgeving om in het donker te gaan afdalen.
raven14
29 jun 2020 21:50
Het heeft lang gekriebeld, en uiteindelijk heb ik het samen met mijn madame toch een keer geprobeerd dit weekend.
Er ligt een mooie regelmatige klim van 1.7km en een dikke 6% tussen ons beider (vakantie-)huizen in Stoumont, in het hart van een top-wielerstreek in de Ardennen. Door die nabijheid hebben we elkaar leren kennen, en een tijdje geleden rijpte het plan om daar een sportief gouden randje aan te geven, door samen de côte 86x op te rijden, om zo de 8848m te overschrijden.
We hadden elk ons eigen plan van aanpak, sowieso moet je dat een beetje volgens je eigen gevoel doen. We zijn allebei bij het opkomen van de zon gestart, om 5h 's morgens, en volgens de berekeningen moest alles ook wel rond zijn voor ze terug zou ondergaan. De eerste klim samen natuurlijk, bij een oranje ochtendgloed en een oorverdovende stilte. Alleen de vogels waren op de achtergrond hun blijheid om een nieuwe dag aan het uitzingen.
Ik wilde tot over de helft redelijk strak doorrijden, had mezelf voorgenomen om de eerste 20 reps te genieten van de stilte, de volgende 20 met muziek in de oren door te geraken, om dan nog een tiental keer op en af te rijden vooraleer een middagpauze te nemen van een kwartiertje of zo. De bedoeling was 1 bidon sportdrank en 1 sandwich of pistolet te nuttigen per uur.
Aan een heel regelmatig en toch ook wel strak tempo maakte ik de eerste 5000hm rond, mijn eega was wat trager maar het ging bij haar ook zoals gepland. Ik voelde wel dat ik dit tempo niet zou kunnen volhouden, en tegelijk was ik meer dan op schema, waardoor er een zekere relax inkwam en de nadruk meer op genieten begon te liggen. We waren nu al na de middagpauze, en stilaan kwamen er (fiets- en andere) vrienden toe die ons op een of andere manier zouden steunen... met de BBQ brandend te houden, luidkeels te roepen en ook en vooral ook de klim mee te rijden en voor de nodige afleidingg en soms zelfs filosofische gesprekken te zorgen.
Zo tussen 6500 en 7500hm kwamen er wat pijntjes op, in de lage rug zone, maar de verstrooiing van het gezelschap en het enthousiasme van de supporters (ook de buren en dorpsgenoten) maakten dat ik er eigenlijk niet al te erg mee bezig was...
Mijn madame, die ondertussen ongeveer 1000hm achter me zat, kreeg het een beetje moeilijker, en zo ben ik mijn laatste 1000-tal hoogtemeters bij haar gebleven. Op die manier kwam ik na 14h20 ongeveer (waarvan een uurtje pauze in totaal) voor de 86e keer boven, en was ik de 8848hm met een dikke 50hm voorbij. Het begin van een leuk BBQ feestje, nog even onderbroken omdat ik haar laatste keer klimmen toch ook wilde meerijden. Zij deed er uiteindelijk een uurtje of 2 langer over, maar voltooide als derde Belgische vrouw de challenge (op haar 51e
)
Al bij al vond ik dit een heel leuke, best emotionele ervaring, maar zeker niet het zwaarste wat ik al gedaan heb. 'k Vind een Gran Fondo competitief meerijden voor mezelf zwaarder qua inspanning. En de paar bergmarathons die ik in het verleden liep, hakten er toch ook steviger in.
If it ain't on Strava, it didn't happen: https://www.strava.com/activities/3679753102
Een paar beelden (ook al in het 'vandaag gefietst' topic gepost):
Spot de prof:
Een bende ons onbekende Vlamingen die een hele dag supporterden, aan de voet van de klim:
Speciale metgezel in de afdaling:
Begeleid door vrienden:
Net gefinished:
Groet aan mijn trouwe huisgenoot:
Er ligt een mooie regelmatige klim van 1.7km en een dikke 6% tussen ons beider (vakantie-)huizen in Stoumont, in het hart van een top-wielerstreek in de Ardennen. Door die nabijheid hebben we elkaar leren kennen, en een tijdje geleden rijpte het plan om daar een sportief gouden randje aan te geven, door samen de côte 86x op te rijden, om zo de 8848m te overschrijden.
We hadden elk ons eigen plan van aanpak, sowieso moet je dat een beetje volgens je eigen gevoel doen. We zijn allebei bij het opkomen van de zon gestart, om 5h 's morgens, en volgens de berekeningen moest alles ook wel rond zijn voor ze terug zou ondergaan. De eerste klim samen natuurlijk, bij een oranje ochtendgloed en een oorverdovende stilte. Alleen de vogels waren op de achtergrond hun blijheid om een nieuwe dag aan het uitzingen.
Ik wilde tot over de helft redelijk strak doorrijden, had mezelf voorgenomen om de eerste 20 reps te genieten van de stilte, de volgende 20 met muziek in de oren door te geraken, om dan nog een tiental keer op en af te rijden vooraleer een middagpauze te nemen van een kwartiertje of zo. De bedoeling was 1 bidon sportdrank en 1 sandwich of pistolet te nuttigen per uur.
Aan een heel regelmatig en toch ook wel strak tempo maakte ik de eerste 5000hm rond, mijn eega was wat trager maar het ging bij haar ook zoals gepland. Ik voelde wel dat ik dit tempo niet zou kunnen volhouden, en tegelijk was ik meer dan op schema, waardoor er een zekere relax inkwam en de nadruk meer op genieten begon te liggen. We waren nu al na de middagpauze, en stilaan kwamen er (fiets- en andere) vrienden toe die ons op een of andere manier zouden steunen... met de BBQ brandend te houden, luidkeels te roepen en ook en vooral ook de klim mee te rijden en voor de nodige afleidingg en soms zelfs filosofische gesprekken te zorgen.
Zo tussen 6500 en 7500hm kwamen er wat pijntjes op, in de lage rug zone, maar de verstrooiing van het gezelschap en het enthousiasme van de supporters (ook de buren en dorpsgenoten) maakten dat ik er eigenlijk niet al te erg mee bezig was...
Mijn madame, die ondertussen ongeveer 1000hm achter me zat, kreeg het een beetje moeilijker, en zo ben ik mijn laatste 1000-tal hoogtemeters bij haar gebleven. Op die manier kwam ik na 14h20 ongeveer (waarvan een uurtje pauze in totaal) voor de 86e keer boven, en was ik de 8848hm met een dikke 50hm voorbij. Het begin van een leuk BBQ feestje, nog even onderbroken omdat ik haar laatste keer klimmen toch ook wilde meerijden. Zij deed er uiteindelijk een uurtje of 2 langer over, maar voltooide als derde Belgische vrouw de challenge (op haar 51e
)Al bij al vond ik dit een heel leuke, best emotionele ervaring, maar zeker niet het zwaarste wat ik al gedaan heb. 'k Vind een Gran Fondo competitief meerijden voor mezelf zwaarder qua inspanning. En de paar bergmarathons die ik in het verleden liep, hakten er toch ook steviger in.
If it ain't on Strava, it didn't happen: https://www.strava.com/activities/3679753102
Een paar beelden (ook al in het 'vandaag gefietst' topic gepost):
Spot de prof:
Een bende ons onbekende Vlamingen die een hele dag supporterden, aan de voet van de klim:
Speciale metgezel in de afdaling:
Begeleid door vrienden:
Net gefinished:
Groet aan mijn trouwe huisgenoot:
Laatst gewijzigd door raven14 op 29 jun 2020 22:13, 1 keer totaal gewijzigd.
