Is er een dokter in de zaal?
vincent75
10 feb 2019 15:44
Hangt natuurlijk ook sterk af op welke wijze ze de galblaas gaan verwijderen. Klein sneetje via de navel of gaan ze je van links naar rechtssynapse schreef: ↑10 feb 2019 10:22
Wandelen ga ik sowieso!
Probleem zijn niet de twee weken tot de afspraak met de chirurg, maar de totale periode inclusief herstel van de operatie.
Ik heb nog geen idee hoe lang dat gaat duren maar zou het fijn vinden als ik het verlies aan conditie ook maar enigszins zou kunnen beperken.
"openritsen"?
Ik bin moar een eenvoudige boerenlul, en doar schaam ik mien niet veur!
Jans
10 feb 2019 20:19
Daar zou ik niet te licht over denken. Ondanks dat de littekens niet groot zijn, wordt er toch flink wat gerommeld bij een kijkoperatie. En de narcose ga je ook wel merken.
synapse
10 feb 2019 21:23
Weet ik, maar het scheelt wel ten opzichte van een "gewone" buikoperatie.
Maar ik realiseer mij terdege dat ik beide situaties niet te lichtvaardig mag opvatten.
Met het oog op de snelheid van het herstel dan.
Maar ik realiseer mij terdege dat ik beide situaties niet te lichtvaardig mag opvatten.
Met het oog op de snelheid van het herstel dan.
Courir c'est mourir un peu
-
i-mac
Ik blijf bij mijn eerste standpunt dat je een arts moet aanspreken hierover. Uiteindelijk zijn die mensen het best geplaatst. Ik werk zelf in een groot ziekenhuis, en het is onwaarschijnlijk hoeveel mensen Dr. Google raadplegen. En zelfs in discussie gaan met artsen en/of verpleegkundigen.
Natuurlijk mag je twijfelen aan je arts, maar dan is een 2de opinie bij een andere arts nog steeds een betere oplossing. Wat je van andere hoort kan tot gevaarlijke situaties leiden. Ieder mens is anders, ieder herstel na een ingreep verloopt anders.
Natuurlijk mag je twijfelen aan je arts, maar dan is een 2de opinie bij een andere arts nog steeds een betere oplossing. Wat je van andere hoort kan tot gevaarlijke situaties leiden. Ieder mens is anders, ieder herstel na een ingreep verloopt anders.
beren040
11 feb 2019 10:39
Het was simpel: chirurg verbood fietsen, tot 14 dagen na operatie, voor verwijderen galblaas. Was een ingreep via microscopie, dus 3 gaatjes. Was 5 uur na de operatie alweer naar huis maar dat zegt helemaal niets. Lichaam moet gewoon weer heel worden en dat heeft tijd nodig. En ik had een second opinion van mijn dochter die, en ja die heeft er verstand van, zelfde zegt
Allard
Arno357
11 feb 2019 10:48
Google eens op "ingreep via microscopie "en dan op " ingreep via endoscopie " en lees je verhaal dan nog eens .beren040 schreef: ↑11 feb 2019 10:39 Het was simpel: chirurg verbood fietsen, tot 14 dagen na operatie, voor verwijderen galblaas. Was een ingreep via microscopie, dus 3 gaatjes. Was 5 uur na de operatie alweer naar huis maar dat zegt helemaal niets. Lichaam moet gewoon weer heel worden en dat heeft tijd nodig. En ik had een second opinion van mijn dochter die, en ja die heeft er verstand van, zelfde zegt
Omdat ik als anesthesioloog wel wat weet van operaties en narcose hoop ik dat ik je van nuttig advies kan voorzien, hoewel dat lastig is zonder details te kennen.
Uit je verhaal begrijp ik dat je een infectie hebt van de galblaas, die ook heeft geleid tot een infectie van het buikvlies. Om de infectie te bestrijden (en dus de bacteriën te doden) heb je antibiotica gekregen, zonder deze antibiotica zou je waarschijnlijk ernstig ziek worden. Pas als de infectie weg is kan je geopereerd worden, nu opereren geeft een hoog risico op complicaties.
Een infectie vraagt enorm veel van je lichaam, het activeren van je eigen afweer kost je lichaam heel veel energie. Het is volgens mij dus uitgesloten dat je conditie kunt opbouwen met een actieve infectie, het is dus een kwestie van damage control, zo min mogelijk conditie verliezen. Lichte inspanning kan m.i. geen kwaad als je je goed voelt, maar ook dit is weer afhankelijk van details die ik niet ken.
Na de operatie moet je je enige tijd rustig houden om ervoor te zorgen dat de wond (ook de wond in je buik!) goed kan genezen. Hoewel de wondjes aan de buitenkant klein zijn, kan het wondbed aan de binnenzijde aanzienlijk zijn, zeker als de galblaas door de infectie verkleefd zit aan de lever. Het verloop van de operatie bepaalt dus in grote mate wanneer je je weer kunt gaan inspannen.
Kortom, het is allemaal niet zwart-wit en adviezen hierover zijn ook niet gebaseerd op wetenschappelijk bewijs (omdat dit er simpelweg niet is). De dokter adviseert wat hij op basis van zijn ervaring en common sense verstandig vindt. Mijn advies zou zijn om goed naar je lichaam te luisteren en niet over je grenzen heen te gaan. Je lichaam gaat tijd nodig hebben om te herstellen van deze (m.i. toch wel ernstige) infectie en het herstel gaat bij iedereen in een ander tempo. Indien je nu over je grenzen heen gaat loop je het risico op een terugslag waar je uiteindelijk slechter mee af bent.
Als je nog aanvullende vragen hebt kun je me uiteraard een PB sturen.
Uit je verhaal begrijp ik dat je een infectie hebt van de galblaas, die ook heeft geleid tot een infectie van het buikvlies. Om de infectie te bestrijden (en dus de bacteriën te doden) heb je antibiotica gekregen, zonder deze antibiotica zou je waarschijnlijk ernstig ziek worden. Pas als de infectie weg is kan je geopereerd worden, nu opereren geeft een hoog risico op complicaties.
Een infectie vraagt enorm veel van je lichaam, het activeren van je eigen afweer kost je lichaam heel veel energie. Het is volgens mij dus uitgesloten dat je conditie kunt opbouwen met een actieve infectie, het is dus een kwestie van damage control, zo min mogelijk conditie verliezen. Lichte inspanning kan m.i. geen kwaad als je je goed voelt, maar ook dit is weer afhankelijk van details die ik niet ken.
Na de operatie moet je je enige tijd rustig houden om ervoor te zorgen dat de wond (ook de wond in je buik!) goed kan genezen. Hoewel de wondjes aan de buitenkant klein zijn, kan het wondbed aan de binnenzijde aanzienlijk zijn, zeker als de galblaas door de infectie verkleefd zit aan de lever. Het verloop van de operatie bepaalt dus in grote mate wanneer je je weer kunt gaan inspannen.
Kortom, het is allemaal niet zwart-wit en adviezen hierover zijn ook niet gebaseerd op wetenschappelijk bewijs (omdat dit er simpelweg niet is). De dokter adviseert wat hij op basis van zijn ervaring en common sense verstandig vindt. Mijn advies zou zijn om goed naar je lichaam te luisteren en niet over je grenzen heen te gaan. Je lichaam gaat tijd nodig hebben om te herstellen van deze (m.i. toch wel ernstige) infectie en het herstel gaat bij iedereen in een ander tempo. Indien je nu over je grenzen heen gaat loop je het risico op een terugslag waar je uiteindelijk slechter mee af bent.
Als je nog aanvullende vragen hebt kun je me uiteraard een PB sturen.
synapse
11 feb 2019 14:14
Hoi Wouterp,
Jouw uitleg sluit redelijk aan op wat ik zou willen doen,
Luisterend naar mijn lichaam af en toe een uurtje peddelen op de tacx.
Dat doe ik pas als ik voel dat het gaat: vanochtend moest ik na het douchen even op bed gaan liggen, dus daar ben ik nu nog niet aan toe.
Maar mocht ik mij aan het eind van de week beter voelen, inmiddels is antibioticakuur afgemaakt, dan zou ik het héél rustig willen proberen.
Hoe de situatie na de ingreep zal zijn weet ik niet, ik realiseer mij inmiddels wel dat de niet zichtbare gevolgen van de operatie veel groter kunnen zijn dan de zichtbare.
Ik hoop sowieso dat de ingreep snel kan plaats vinden zodat mij wellicht nog wat tijd rest om een beperkt deel van mijn doel te realiseren.
Jouw uitleg sluit redelijk aan op wat ik zou willen doen,
Luisterend naar mijn lichaam af en toe een uurtje peddelen op de tacx.
Dat doe ik pas als ik voel dat het gaat: vanochtend moest ik na het douchen even op bed gaan liggen, dus daar ben ik nu nog niet aan toe.
Maar mocht ik mij aan het eind van de week beter voelen, inmiddels is antibioticakuur afgemaakt, dan zou ik het héél rustig willen proberen.
Hoe de situatie na de ingreep zal zijn weet ik niet, ik realiseer mij inmiddels wel dat de niet zichtbare gevolgen van de operatie veel groter kunnen zijn dan de zichtbare.
Ik hoop sowieso dat de ingreep snel kan plaats vinden zodat mij wellicht nog wat tijd rest om een beperkt deel van mijn doel te realiseren.
Courir c'est mourir un peu