Om bij deze club aan te melden zijn we dus net te laat....
https://sporza.be/nl/2019/03/06/porn-pe ... ergunning/
Lid van wielerclub en waarom wel/niet?
Mijn ervaring is juist de clubs met wedstrijdrenners veel netter op de openbare weg rijden en er niet constant een wedstrijd van maken. Iedereen kan zich namelijk wel uitleven in de koersen en hoeven zich niet te bewijzen in de training. Dat is wel anders met die clubjes mannen die menen dat ze constant in de Tour de France zitten.
Ja, grappig, dat merk ik ook als ik training geef: Wedstrijdrenners zijn gedisciplineerder dan de toerders. Herstellen is echt herstellen, individueel een blokje rijden is individueel een blokje rijden. Bij de toerders zie je dan toch snel dat ze bij het herstel blokje boven de 30 gaan rijden, en bij de individuele blokjes gaan aanpikken als ze worden ingehaald.
Het lastigste als trainer/wegkapitein vind ik altijd die haantjes die bijvoorbeeld op kop altijd een halve fietslengte voor de andere man op kop gaan rijden. Die zien het soms ook als een soort compliment als je ze daar op aanspreekt "zie je wel dat ik de sterkste van de groep ben" hoor je ze dan denken.
Het lastigste als trainer/wegkapitein vind ik altijd die haantjes die bijvoorbeeld op kop altijd een halve fietslengte voor de andere man op kop gaan rijden. Die zien het soms ook als een soort compliment als je ze daar op aanspreekt "zie je wel dat ik de sterkste van de groep ben" hoor je ze dan denken.
+1
Ik was een tiental jaar aangesloten bij een club waar in 2 groepen werd gereden. Ging er in de A groep snel aan toe, maar was zeker ok. Conditie moest wel in orde zijn, anders kon je niet volgen. Het was een heerlijke tijd. Veel gelachen onderweg, en achteraf in het clublokaal. Het stereotype van de trappist na de rit was wel aan de orde. (tegen alle regeltjes in... maar in clubverband rijden is ook/vooral een sociaal gebeuren).
Mijn echtgenote werd geleidelijk topsporter (late roeping), zo bleef onvoldoende tijd om met de groep mee te rijden. Ik had toen veel andere extra-sportieve beslommeringen zoals fietsen in orde houden ...
Een ongeval (omvergereden door een auto) met lange tijd inactiviteit en revalidatie tot gevolg, was de figuurlijke druppel om niet meer aan te sluiten. Ik was aanvankelijk bang in het verkeer en ging meer met de MTB op pad.
Na de competitieve periode sloten we niet meer aan, reden steeds met ons tweetjes. En dat is nog steeds het geval. Bij hevige tegenwind denk je wel eens "mocht ik nu in een groepje meerijden..".
Tijdens weekends zijn we vaak in de Ardennen, dus bij een club zouden we sowieso niet wekelijks kunnen meerijden.
Individueel rijden we ong. 28 gemiddeld.
Vorig jaar wel enkele keren meegereden met een groep (geen georganiseerde club) die op bepaalde dagen een vaste tour doet. In voorbereiding op een fietsvakantie was dit ideaal om meer kilometers te maken en weer te wennen aan in groep rijden.
Er zijn geen verplichtingen, niet op het vlak van kleding, niet op het vlak van lidgeld of iets anders. De sfeer onderling is goed, er wordt veel getaterd en in het verkeer is voldoende discipline.
Wat ons betreft het ideale alternatief voor een club.
Ik was een tiental jaar aangesloten bij een club waar in 2 groepen werd gereden. Ging er in de A groep snel aan toe, maar was zeker ok. Conditie moest wel in orde zijn, anders kon je niet volgen. Het was een heerlijke tijd. Veel gelachen onderweg, en achteraf in het clublokaal. Het stereotype van de trappist na de rit was wel aan de orde. (tegen alle regeltjes in... maar in clubverband rijden is ook/vooral een sociaal gebeuren).
Mijn echtgenote werd geleidelijk topsporter (late roeping), zo bleef onvoldoende tijd om met de groep mee te rijden. Ik had toen veel andere extra-sportieve beslommeringen zoals fietsen in orde houden ...
Een ongeval (omvergereden door een auto) met lange tijd inactiviteit en revalidatie tot gevolg, was de figuurlijke druppel om niet meer aan te sluiten. Ik was aanvankelijk bang in het verkeer en ging meer met de MTB op pad.
Na de competitieve periode sloten we niet meer aan, reden steeds met ons tweetjes. En dat is nog steeds het geval. Bij hevige tegenwind denk je wel eens "mocht ik nu in een groepje meerijden..".
Tijdens weekends zijn we vaak in de Ardennen, dus bij een club zouden we sowieso niet wekelijks kunnen meerijden.
Individueel rijden we ong. 28 gemiddeld.
Vorig jaar wel enkele keren meegereden met een groep (geen georganiseerde club) die op bepaalde dagen een vaste tour doet. In voorbereiding op een fietsvakantie was dit ideaal om meer kilometers te maken en weer te wennen aan in groep rijden.
Er zijn geen verplichtingen, niet op het vlak van kleding, niet op het vlak van lidgeld of iets anders. De sfeer onderling is goed, er wordt veel getaterd en in het verkeer is voldoende discipline.
Wat ons betreft het ideale alternatief voor een club.
Joseba
07 mar 2019 14:55
Met veel plezier lid van een wielerclub, ben er zelfs voorzitter van 
Door met de club te fietsen maak je makkelijker kilometers (zeker buiten het seizoen) en soms is het ook een stokje achter de deur als ik eigenlijk geen zin heb om te trainen. Ik zie het nooit als een verplichting, als ik echt niet wil dan ga ik gewoon niet. Of ik maak een solo ritje.
Trainen gebeurt drie keer per week in groepen met verschillende snelheden dus het hoeft niet altijd tot het gaatje. Wegkapiteins bepalen de route en bewaken snelheid en veiligheid.
De club biedt daarnaast ook buiten het fietsen leuke activiteiten zoals een jaarlijkse wielerquiz, een wielercafé of voorlichtingsavonden rondom bepaalde thema's (Zwift, GPS, Trainingsmethodiek en voeding, etc). Het is sowieso een aanvulling op je sociale netwerk, leden van de vereniging vinden elkaar ook buiten het fietsen.
Ik zie alleen maar voordelen eigenlijk.
Door met de club te fietsen maak je makkelijker kilometers (zeker buiten het seizoen) en soms is het ook een stokje achter de deur als ik eigenlijk geen zin heb om te trainen. Ik zie het nooit als een verplichting, als ik echt niet wil dan ga ik gewoon niet. Of ik maak een solo ritje.
Trainen gebeurt drie keer per week in groepen met verschillende snelheden dus het hoeft niet altijd tot het gaatje. Wegkapiteins bepalen de route en bewaken snelheid en veiligheid.
De club biedt daarnaast ook buiten het fietsen leuke activiteiten zoals een jaarlijkse wielerquiz, een wielercafé of voorlichtingsavonden rondom bepaalde thema's (Zwift, GPS, Trainingsmethodiek en voeding, etc). Het is sowieso een aanvulling op je sociale netwerk, leden van de vereniging vinden elkaar ook buiten het fietsen.
Ik zie alleen maar voordelen eigenlijk.
mao
07 mar 2019 15:33
Mijn oplossing is dan ze op te dragen de zwakkere uit de wind te houden, bv een tweede waaier te maken.vermeulen schreef: ↑07 mar 2019 10:44 Het lastigste als trainer/wegkapitein vind ik altijd die haantjes die bijvoorbeeld op kop altijd een halve fietslengte voor de andere man op kop gaan rijden. Die zien het soms ook als een soort compliment als je ze daar op aanspreekt "zie je wel dat ik de sterkste van de groep ben" hoor je ze dan denken.
Als wegkapitein (weet ik uit ervaring) heb je het gewoon erg moeilijk , niets zo lastig om 10 man het allemaal naar de zin te maken. Maar dat is weer een hele andere discussie.
Ja hoor, totaal geen moeite mee dat iemand een paar cm voor mij wil rijden, maar ik rij ook vaak genoeg met groepjes wedstrijdrenners mee waarbij die drang er niet is, dat voelt toch "ontspannender" aan.
mao
07 mar 2019 18:01
Het is zonder meer waar dat (meeste) Wedstrijdrenners die drang niet hebben,
A ze weten sowieso al dat ze de beste zijn van de groep.
B ze weten al dat er altijd baas boven baas is , tenzij je Sagan heet.
Wedstrijdrenners daarin tegen rijden (helaas) zelden in groeps verband, zijn meestal bezig met hun trainings schema buiten de wedstrijden om.
A ze weten sowieso al dat ze de beste zijn van de groep.
B ze weten al dat er altijd baas boven baas is , tenzij je Sagan heet.
Wedstrijdrenners daarin tegen rijden (helaas) zelden in groeps verband, zijn meestal bezig met hun trainings schema buiten de wedstrijden om.
Ben ik het niet helemaal mee eens. Ik ben wel lid van een vereniging en een vrij grote. Volgens de statuten 88+ leden. Wij hebben 3 groepen. Snelle, langzame en een korte afstand club. De snelle rijden de toertochten zo snel als het gaat. De langzame heeft de regel max 29km/u en de korte afstand doet een kortere afstand op ~26 gemiddeld.Sweety2008 schreef: ↑05 mar 2019 22:48Daarom weet ik waar mijn plaats is en dat is niet in een wielerclub. Dus voor mij is het beste dat ik alleen fiets hoeft ook niemand op mij te wachten.
Ik ben lid geworden om wat meer peer pressure en groepgevoel te hebben. In mijn eentje rijdt ik ook wel maar toch ik kijk er wel naar uit om op zondag samen met de mannen een rondje te rijden. En de foeilelijke outfits. Ach ja. Toen ik net lid was trok ik het aan want dan wisten de medeleden dat ik niet een of andere aanhaker was. En nu alleen met de officiële clubtochten want dat vinden ze leuk maar het moet niet. De trainingsrondjes trek ik lekker waar ik zelf zin in heb.
Hier wordt ook veel individueel getraind, maar in de winter/voorjaar wordt er weekends wel veel met elkaar 2 aan 2 gereden tijdens duurritjes.mao schreef: ↑07 mar 2019 18:01 Het is zonder meer waar dat (meeste) Wedstrijdrenners die drang niet hebben,
A ze weten sowieso al dat ze de beste zijn van de groep.
B ze weten al dat er altijd baas boven baas is , tenzij je Sagan heet.
Wedstrijdrenners daarin tegen rijden (helaas) zelden in groeps verband, zijn meestal bezig met hun trainings schema buiten de wedstrijden om.
Bij harde wind (tegen) wordt er vaak een kleine waaier opgezet, maar dan niet om keihard te rijden, maar gewoon rustig draaien met dezelfde snelheid als waarmee 2 aan 2 wordt gereden. Dan zit iedereen tegelijk ongeveer hetzelfde te doen. Wanneer het hard waait doen de 2 op kop teveel (te hoge zone) en de rest erachter zit te blauwbekken met hartslag herstelzone.