Fanclub Liz Hatch
Het is het maken van een keuze, blijkbaar vind jij (en zij?) dus dat het mogelijke verlies van je positie, het waard is om niet te reageren op een handeling. Op deze manier taxeer je natuurlijk zelf de gewichtigheid van die handeling voor jou. Vermits de gewichtigheid die je aan de ervaring toekent nogal individueel bepaald is, is het op z'n minst inconsequent om er na een paar jaar wel op te reageren.chrissiewizzie schreef: ↑15 jun 2019 09:27 Angst voor je eigen positie staat die communicatie helaas vaak in de weg. Het is een scheve machtsverhouding en niet zo simplistisch helaas als jij het schetst.
sloeren
15 jun 2019 21:47
Je hebt een geheel van mij afwijkend - en veel optimistischer - mensbeeld. Mensen zijn irrationele beesten met een groot taalvermogen. Ik ben dus geneigd om te zeggen dat je er geheel naast zit want in deze : Angst voor je eigen positie staat die communicatie helaas vaak in de weg. Het is een scheve machtsverhouding en niet zo simplistisch helaas als jij het schetst.
Jonge mensen hebben vaak helemaal niet door dat er met ze gesold wordt; wat niet wil zeggen dat ze er nooit meer over mogen klagen.
(vrij naar Chrissiewizzie)
Jonge mensen hebben vaak helemaal niet door dat er met ze gesold wordt; wat niet wil zeggen dat ze er nooit meer over mogen klagen.
(vrij naar Chrissiewizzie)
Ik ga niet mee in een structuralistische benadering. Mensen zijn geen irrationele beesten. Mensen (toerekeningsvatbare dan toch) kiezen welk beest ze zijn. Je draagt ook de gevolgen voor die keuzes. Als angst voor de positie de communicatie in de weg staat, dan leg je die positie in de weegschaal. Dan maak je een overweging die je niet moet maken. Dat is een keuze. Een foute keuze. Met gevolgen.sloeren schreef: ↑15 jun 2019 21:47 Je hebt een geheel van mij afwijkend - en veel optimistischer - mensbeeld. Mensen zijn irrationele beesten met een groot taalvermogen. Ik ben dus geneigd om te zeggen dat je er geheel naast zit want in deze : Angst voor je eigen positie staat die communicatie helaas vaak in de weg. Het is een scheve machtsverhouding en niet zo simplistisch helaas als jij het schetst.
Jonge mensen hebben vaak helemaal niet door dat er met ze gesold wordt; wat niet wil zeggen dat ze er nooit meer over mogen klagen.
(vrij naar Chrissiewizzie)
Het feit dat je dat doet determineert jezelf (niet omgekeerd). Het is jammer dat steeds deze mensen het beeld lijken te bepalen. Normatief is het een heel kwalijke zaak voor die mensen die wel rationeel handelen en de gevolgen dragen van hun keuzes.
Of liz hatch (dit is toch het topic) een mistoestand ondergaan heeft weet ik nog niet zo. Ze heeft het over 'in Texas kussen we geen vreemden' (wat ze in New York wel doen geeft ze toe), ik wil niet geknuffeld worden, hij maakt pikante opmerkingen etc. terwijl ik helemaal geen signalen in die richting gaf:chrissiewizzie schreef: ↑15 jun 2019 22:43 Daarom blijven dit soort misstanden ook zo lang bestaan. In een kwetsbare positie, hoe irrationeel deze ook mag zijn, heeft een coach, verzorger of trainer vaak heel veel macht. Onwetendheid, onzekerheid of overbluft zijn, komt helaas veel te vaak voor in dit soort situaties. Pas als je wat ouder bent en steviger in je schoenen staat, of op het moment dat je uit de situatie of het wereldje bent, kan je pas overzien hoe ongepast en schadelijk het was. Daarom is het van groot belang om openheid in de communicatie te hebben en duidelijk te maken dat dergelijk grensoverschrijdend gedrag niet getolereerd wordt en dat er een vertrouwenspersoon is waar iemand terecht kan. Dat is helaas bij veel bonden, verenigingen en professionele teams nog niet op orde.
Liz Hatch is nu 39, toen was ze 33. Jong en onwetend?
De andere klachten van de andere rensters zijn oa:
VanGansen maakte ongepaste of seksueel getinte opmerkingen (wat precies wordt niet gezegd). Hij verhief zijn stem en werd boos. Hij gaf commentaar op het overgewicht van de vrouwen (waarin hij een verband zag met hun non-prestaties). Dit alles word door de vrouwen ervaren als 'psychologisch misbruik', zodat de vrouwen mentaal breken en de motivatie voor hun sport verloren (sic).
VanGansen zelf ontkent. Zijn omgang met de vrouwen benoemt hij als vriendschappelijk en niet grensoverschrijdend. (Wat grensoverschrijdend is, dat is natuurlijk persoonlijk hangt ook af of je van Texas of NewYork bent. Daarom is communicatie ook zo belangrijk: He Patrick, I'm from Texas not from NY, we don't kiss.....moet kunnen als je 33 bent, toch?)
Zijn commentaar op de vrouwen hun lichaam kadert hij steeds in functie van de rensters hun overgewicht en bijhorende prestaties.
VanGansen heeft beslist om klacht tegen de dames in te dienen wegens laster en eerroof.
Wordt vervolgd
De korte samenvatting van wat jij zegt is dat het de schuld van het slachtoffer is. Dan had ze maar geen kort rokje moeten dragen...lugosi schreef: ↑16 jun 2019 09:48Ik ga niet mee in een structuralistische benadering. Mensen zijn geen irrationele beesten. Mensen (toerekeningsvatbare dan toch) kiezen welk beest ze zijn. Je draagt ook de gevolgen voor die keuzes. Als angst voor de positie de communicatie in de weg staat, dan leg je die positie in de weegschaal. Dan maak je een overweging die je niet moet maken. Dat is een keuze. Een foute keuze. Met gevolgen.sloeren schreef: ↑15 jun 2019 21:47 Je hebt een geheel van mij afwijkend - en veel optimistischer - mensbeeld. Mensen zijn irrationele beesten met een groot taalvermogen. Ik ben dus geneigd om te zeggen dat je er geheel naast zit want in deze : Angst voor je eigen positie staat die communicatie helaas vaak in de weg. Het is een scheve machtsverhouding en niet zo simplistisch helaas als jij het schetst.
Jonge mensen hebben vaak helemaal niet door dat er met ze gesold wordt; wat niet wil zeggen dat ze er nooit meer over mogen klagen.
(vrij naar Chrissiewizzie)
Het feit dat je dat doet determineert jezelf (niet omgekeerd). Het is jammer dat steeds deze mensen het beeld lijken te bepalen. Normatief is het een heel kwalijke zaak voor die mensen die wel rationeel handelen en de gevolgen dragen van hun keuzes.
Fietsen is gezond, dus eet meer fiets
Ernie C.
16 jun 2019 11:58
In het geval Liz Hatch heeft Lugosi misschien een punt. Volgens mij plaatst ze die tweet ook alleen maar omdat ze weer een keer relevant kan zijn.
Bij Esther Meisels is het toch wel een bedenkelijke situatie. Een jonge meid die tegen kost en inwoning 'prof' mag zijn en dan allerlei vreemde verzoeken krijgt van de huisbaas annex werkgever valt niet goed te praten. Wel heel sterk van haar dat ze die situatie verlaat en daarmee misschien wel haar droom opgeeft.
Bij Esther Meisels is het toch wel een bedenkelijke situatie. Een jonge meid die tegen kost en inwoning 'prof' mag zijn en dan allerlei vreemde verzoeken krijgt van de huisbaas annex werkgever valt niet goed te praten. Wel heel sterk van haar dat ze die situatie verlaat en daarmee misschien wel haar droom opgeeft.
Campagnolo Ultra Dork
-
amclassic-fan
- Forum-lid HC
- Berichten: 24317
- Lid geworden op: 23 jun 2004 17:56
- Locatie: Leende
amclassic-fan
16 jun 2019 12:43
Moeten we nog uitleggen waarom dat bij vrouwen wat gevoeliger ligt? Niet bekend met de term anorexia nervosa?
Die kerel ging een relatie aan met een renster in z'n eigen ploeg die makkelijk z'n eigen dochter had kunnen zijn. Alleen dat feit is al genoeg om te bewijzen dat hij niet geschikt is voor deze functie.
Die kerel ging een relatie aan met een renster in z'n eigen ploeg die makkelijk z'n eigen dochter had kunnen zijn. Alleen dat feit is al genoeg om te bewijzen dat hij niet geschikt is voor deze functie.
‘Whatever you do, those other fuckers are doing more.’
EmPeHa
16 jun 2019 15:52
Nou, in het geval van Evenepoel werd daar wel op gereageerd. Toen draaide Lefevre ook bij "dat hij het niet zo had bedoeld". Ook mannelijke wielrenners kunnen doorschieten in afvallen.
