Geen motivatie om weer te gaan trainen na blessure

[onnot]

Ander halve maand geleden ben ik hard gevallen, met als gevolg een hersenschudding en de gebruikelijke schaafwonden.
Toen ik viel was ik in topvorm, maar door de val waren al mijn doelen die ik dit seizoen had in één klap weg.

Nu ben ik weer hersteld maar heb helemaal geen zin meer om te gaan trainen. Doelen zijn er nog wel, eind september het NCK en een criterium hier in de buurt maar toch kom ik niet in beweging.

Mijn vraag aan jullie; hoe vind jij weer de motivatie om te trainen na een 'zware' blessure?

[DeletedUser02]

Heel herkenbaar. Ben geen wedstrijdrenner, maar wel een enthousiaste fanatiekeling die elk jaar een paar doelen stelt. Eén keer liep alles in de soep door een overbelaste knie vroeg in het seizoen, en afgelopen jaar ('gelukkig' in November) door mijn rug gegaan toen ik veel te enthousiast in de sportschool aan de slag ging om het seizoen goed te beginnen. Beide keren heeft het wel 2-3 maanden geduurd voor ik weer op de fiets (durfde te) stappen.

Voor mij geldt altijd dat ik het véél lastiger vind om 1x in de week te trainen, dan 3, 4 of 5x. Eenmaal in het ritme neemt het plezier ook toe. Mijn advies is dan ook om niet gewoon weer 'rustig te beginnen', maar gewoon weer 3-4x op de fiets te stappen. Regen, wind, of al is het maar 40 km (worden er toch altijd meer), gewoon weer even door de zure appel heen door komende week elke dag een uurtje te fietsen. Eenmaal op de fiets en wanneer je merkt dat het beter gaat komt de motivatie altijd weer snel terug bij mij.

Als stok achter de deur zou ik gewoon naar de NTFU kalender gaan en me vanavond nog inschrijven voor 3 willekeurige toerritten in de buurt. Komende weken staan er nog genoeg leuke ritten op de kalender. Als je het inschrijfgeld eenmaal betaald hebt, komt op de dag zelf de Hollander wel weer in je naar boven dat je waar voor die €4 wilt.

[Djemz]

Ook herkenbaar na mijn heupbreuk. Vooral omdat ik de eerste 6 weken dat ik weer mocht fietsen enkel maar op de rollen mocht. Daar zat ik dan met +30 graden in de garage op de rollen..

Het was niet echt de motivatie die ontbrak maar de eerste 2 weken heb ik erg afgezien van het feit dat ik niet op de fiets kon en na die 2 weken was die sportverslaving precies verdwenen.

Nu mag ik ondertussen al een paar weken buiten, ik fiets wel 4 a 5x per week maar doordat ik die lange afstanden nog niet kan zijn het saaie ritjes van 40km die meestal langs dezelfde wegen gaan.

Ik verlang altijd om te vertrekken, maar halverwege heb ik het soms wel gehad om weer in diezelfde omgeving te rijden. Maar het klimmen begint wel goed te gaan, misschien ga ik eens Heuvelland in binnenkort, altijd een mooie streek.

Ik had me voorgenomen om niet naar mijn gemiddelde te kijken en te genieten van het feit dat ik weer kon fietsen, maar na 2 ritten ben ik al weer aan het balen van mijn 25km/h gemiddelde doordat mijn spierkracht nog altijd niet terug is. Maar zo heb ik dus weer een nieuw doel.

[bve]

Ik zit precies met hetzelfde, dit seizoen is echt een ramp. In mei gevallen in een wedstrijd, 3 weken niet kunnen fietsen. Mn conditie kwam snel terug en in juli weer goede wedstrijden gereden. Helaas duurde dat niet lang, 3 weken terug 4 dagen in het ziekenhuis gelegen met een infectie. Ik ben net klaar met de antibiotica en kan sinds een week weer fietsen. Het nck is nog mijn enige doel, voor elke training denk ik: 'Ik ben nu beter dan de vorige training', na elke training: 'Fck it, als ik op 60% mee moet doen dan maar niet.' Aan criteriums denk ik niet, misschien eind september. Met de huidige vorm is het gewoon kansloos.
Mijn motivatie is weer terug na een week trainen, aan de andere kant is de frustratie nu hoger want dat trainen valt tegen.

[mranmo]

Ik herken het helemaal. 3 weken geleden tijdens de vakantie een lullige schuiver over wat grind gemaakt. Gevolg schaafwonden maar ook mijn linker arm (breuk in spaakbeen/radiuskopje) gebroken. Ik zou nu weer op de tacx / zwift moeten gaan zitten om weer terug in vorm te komen zodat ik hopelijk halverwege september weer een beetje vorm heb voor de laatste wedstrijden van het seizoen, alleen de zin is helemaal weg. Kan me zelf niet motiveren om er aan te beginnen en lijkt het voor mijn gevoel voor dit seizoen op te hebben gegeven. Ik lees dus even mee met de tips die langs gaan komen.

[havana]

Ophouden met trainen en beginnen met fietsen.

[MarkVeenstra]

Ophouden met trainen en beginnen met fietsen.

[Nee_Nee]

Accepteer dat de doelen die je had om zeep zijn. Ontdek dat je leven doorgaat. Ga fietsen, vergeet trainen, de zon schijnt, het gras is groen, de vogels fluiten, de fietsmeisjes zijn mooi.
De motivatie kom volgend voorjaar weer terug.

[marcuse]

Verschilt denk ik van persoon tot persoon en hoe belangrijk je je doelen vindt en of ze haalbaar zijn met verplichte blessure pauze. Ik zit zo rond de 5000km per jaar en het enige doel dat ik vorig jaar had was meer kilometers maken dan het jaar ervoor. Helaas in mei gevallen met ribbreuken als gevolg. Mijn doel heb ik uiteindelijk wel kunnen halen door snel weer op de fiets te gaan en gewoon kilometers maken. Ingeschreven voor wat toertochten en geprobeerd elk weekend te fietsen. Mijn doel werd zo mijn motivatie om stug door te fietsen

[RemyMXX]

De Amstel Gold Race van dit jaar nog een keer integraal kijken!

[mhr-zip]

Ik heb ook zoiets. Iedere keer als ik wat intensiever ga trainen, krijg ik ontsteking aan mijn pezen. Kan ik weer rusten en aan de diclofenac. En vervolgens weer rustig aan beginnen..

[Sulla]

Ophouden met trainen en beginnen met fietsen.

Dit is denk ik wel het topantwoord.

Na zware knieblessure gedacht dat ik nooit meer zou kunnen hockeyen. Dus iedere motivatie om te traine. En aan herstel te werken was weg.

Door goede vriend uiteindelijk op de fiets gehesen om weer wat fitter te worden (en uberhaupt weer iets te bewegen). En ondertussen ben ik weer voorzichtig aan het hockeyen (en met plezier aan het fietsen)