Parijs-Brest-Parijs 2019
Hierbij een verslag van mijn kant. Een kleine opmerking vooraf: Ik haal er voldoening uit om voor een "snelle" tijd te gaan dus besef dat een groot deel van deelnemers PBP op een andere manier beleeft dan ik dat heb gedaan. Met beide niks mis natuurlijk en ook ik heb genoten met volle teugen 
Het is wel een beetje een lang verhaal geworden.
Had voor mezelf bedacht dat 60 uur wel een mooi doel zou zijn. Het liefst nog een paar uur minder. Eten had ik veel zelf mee in de vorm van repen, worstjes en crepes. Qua slaap had ik niet echt een plan voor ogen maar had wel twee nooddekens mee voor een powernap.
Had ingeschreven voor de laatst mogelijke start, startgolf Z, maandag 5:30. Dit leek me fijn zodat ik niet al vrij snel de nacht in hoefde te gaan. Van deze keuze heb ik best veel spijt, waarom volgt zo.
Na 117 was de eerste officiële stop. Dit was geen stempelpost dus twijfelde om hem over te slaan maar haalde toch maar een colaatje. Bidon met sportdrank bijvullen was er niet bij helaas. Er waren zakjes poeder verkrijgbaar voor 2,50 maar daarvoor ben ik te arm. Ik had zelf helaas maar 4 porties poeder bij me. Snap niet echt waarom er nergens iets van isostar/aquarius te halen was. Een paar keer heb ik een literfles Jus d'orange gekocht om mijn bidons te vullen. Hier zit tenminste geen koolzuur in, wel zo praktisch in de bidon. Water drink ik niet want dat vind ik zonde want geen calorieën.
Redelijk snel weer verder en weer een groepje gevonden maar vlak voor de checkpoint bij 216 was er een klein klimmetje en was ik iedereen kwijt. Toen ik aankwam hoorde ik "premier Z!" dus dat was wel leuk. Vanaf dat punt ongeveer begon ik achterblijvers in te halen die zondagavond waren gestart, 8,5-11,5 uur eerder. Even later kwam er een spaak los van mijn achterwiel dus ook een slag erin. Tijdens mijn laatste 600km brevet was er ook al een spaak gebroken en toen heb ik de laatste 250km ermee doorgefietst. Met een beetje tape vastgeplakt aan een andere spaak en de rem zo los gezet als mogelijk alleen liep deze nog steeds een beetje aan
Ik haalde wel steeds meer mensen in. Sommigen leken wel stil te staan, ik snap niet hoe ze hun kwalificatieserie hebben kunnen voltooien. Ook iets waar ik me over heb verbaasd: Opvallend veel mensen uit India en omringende landen met soms hele mooie fietsen maar bijna allemaal op de goedkoopste hardloopschoenen van de decathlon. Ik bleef mensen inhalen, ik denk 200+ per uur. Ondanks dat ik eigenlijk alles solo reed zag ik altijd mensen voor me en dit gaf me wel een sterk gevoel. Ook nog onverwachts 2x doorweekt geregend maar beide keren zag ik dat het verderop opklaarde dus ben niet gestopt om mijn jasje aan te doen.
Toen ik bij Loudeác aankwam iets na 400km was het echt een gigantische drukte bij de checkpoint. Ik ging weer verder en even later stuurde ik nog een foto naar vrienden van mijn GPS. 446km met ruim 29 gemiddeld. Met tot dan toe 15:17 actief van de 16:52 dus dat viel een beetje tegen. De tijd die ik nodig denk te hebben en de tijd die ik daadwerkelijk kwijt ben bij stops scheelt altijd een hoop. De stempelpost bevind zich meestal ook in een heel ander gebouw dan de bar etc dus dat kost ook wat tijd.
Weer verder gefietst en het was inmiddels midden in de nacht. Ik lag ruim op schema om de 610km in Brest te halen binnen de 24 uur. Mijn plan was om door mijn eerste teken van slaap heen te fietsen en pas de tweede keer toe te geven en dan kort (2 uur) te slapen. Dit was het plan maar het liep anders. Voor Brest zit nog een lange klim naar Roc'h Trédudon en toen ik het rond 2:00 en 550km mentaal even zwaar kreeg ben ik gelijk in het zieligste stukje gras gaan liggen om te slapen. Ontzettend slechte plek want het gras was nat. Hierdoor moest ik op mijn nooddeken liggen en deze was vervolgens te klein om mij helemaal te bedekken. En mijn voeten staken uit dus die waren nat en ijskoud. Volgens mij had ik mijn wekker om 6 uur (tot zover het andere deel van het plan) maar heb ik tot 8:30 op snooze lopen drukken alsof het zondagochtend was. Echt enorm zonde en hier ga ik de komende vier jaar nog spijt van hebben.
Naar Brest ging wel weer prima en op de terugweg kwam ik Guus tegen met wie ik het tweede deel van mijn 600 brevet heb gefietst. Met hem heb ik een paar uur aardig doorgefietst en was wel een leuke afwisseling om een keer niet solo te fietsen. We waren ook zo boven op de langste klim. Bij de checkpoint had hij behoefte aan iets meer tijd en ben ik weer alleen verder gegaan.
Bij het ingaan van de tweede nacht had ik toen ik moe werd een capsule guarana-cafeïne genomen. Dit is altijd leuk maar werkt natuurlijk maar tijdelijk. Dus later begon ik alsnog in te dutten op de fiets. Toen ik op een gegeven moment echt niet meer helder was besloot ik kort te slapen. Ik ben tegen in paaltje in de berm gaan zitten en heb 5 min
mijn ogen dicht gedaan en toen kon ik weer verder. Dat ik in een distel+brandnetel zat hielp me hierbij, deze heb ik nog wel even gevoeld. Deze nacht was echt ijskoud. Af en toe kwam je een stuk bebossing uit en dan leek het wel alsof de temperatuur rond het vriespunt zat door de mist. Koudste temperatuur op mijn wahoo was 4 graden. Ik was blij dat ik mijn regenjasje uiteindelijk toch maar mee had genomen.
Inmiddels was mijn doel van 55 uur al een paar keer een uurtje bijgesteld. Mijn powerbank was al een tijdje op mysterieuze wijze opeens leeg dus moest mijn gps opladen bij checkpoints wat ook wat tijd heeft gekost en mentale energie. Mijn pa en zijn vrouw zouden mij supporten bij de checkpoint in Mortagne met nog 121km te gaan. De weg erheen viel erg tegen en verloor erg veel tijd op mijn schema. Ik was zelfs even bang de 60 niet te halen. Sowieso had ik het idee dat de terugweg 2x zo zwaar was als de heenweg.
Van Mortagne naar Dreux was het enige moment dat ik er fysiek een beetje doorheen zat. Mijn rechter achilles speelde al een tijdje op en links had ik last van hot feet (foot?) Ik kwam volledig gebroken aan in Dreux. Even een taartje naar binnen en een blik redbull en ik was klaar voor een tijdritje van 43km naar de finish. Hier kwam ik zo snel aan dat mijn vader me nog net op de foto kon zetten maar zijn vrouw was te laat.
Uiteindelijke tijd 59:08. Hiermee ben ik uiteindelijk redelijk tevreden. Over vier jaar wil ik hier wel een paar uur afhalen.
- Geen sportdrank verkrijgbaar
- 6.5 uur slaap de eerste nacht op een slechte plek
- China carbon wiel laat me wederom in de steek
- Mijn keuze om met Z te starten in plaats van A of B. Hierdoor niet met mensen met dezelfde instelling kunnen fietsen.
- Klimmen onderschat
+ De startplaats rond het Château de Rambouillet
+ De vrijwilligers allemaal supervriendelijk
+ De toeschouwers zelf s'nachts superenthousiast
+ 5 min slaap de tweede nacht
+ Pannekoek met een worst erin
+ Tracking app die instant pushmeldingen geeft als ik bij een checkpoint ben
+ Klimmen onderschat
https://www.strava.com/activities/2642174665
https://track.rtrt.me/e/PBP-2019#/tracker/RSD8E6UY
Het is wel een beetje een lang verhaal geworden.Had voor mezelf bedacht dat 60 uur wel een mooi doel zou zijn. Het liefst nog een paar uur minder. Eten had ik veel zelf mee in de vorm van repen, worstjes en crepes. Qua slaap had ik niet echt een plan voor ogen maar had wel twee nooddekens mee voor een powernap.
Had ingeschreven voor de laatst mogelijke start, startgolf Z, maandag 5:30. Dit leek me fijn zodat ik niet al vrij snel de nacht in hoefde te gaan. Van deze keuze heb ik best veel spijt, waarom volgt zo.
Na 117 was de eerste officiële stop. Dit was geen stempelpost dus twijfelde om hem over te slaan maar haalde toch maar een colaatje. Bidon met sportdrank bijvullen was er niet bij helaas. Er waren zakjes poeder verkrijgbaar voor 2,50 maar daarvoor ben ik te arm. Ik had zelf helaas maar 4 porties poeder bij me. Snap niet echt waarom er nergens iets van isostar/aquarius te halen was. Een paar keer heb ik een literfles Jus d'orange gekocht om mijn bidons te vullen. Hier zit tenminste geen koolzuur in, wel zo praktisch in de bidon. Water drink ik niet want dat vind ik zonde want geen calorieën.
Redelijk snel weer verder en weer een groepje gevonden maar vlak voor de checkpoint bij 216 was er een klein klimmetje en was ik iedereen kwijt. Toen ik aankwam hoorde ik "premier Z!" dus dat was wel leuk. Vanaf dat punt ongeveer begon ik achterblijvers in te halen die zondagavond waren gestart, 8,5-11,5 uur eerder. Even later kwam er een spaak los van mijn achterwiel dus ook een slag erin. Tijdens mijn laatste 600km brevet was er ook al een spaak gebroken en toen heb ik de laatste 250km ermee doorgefietst. Met een beetje tape vastgeplakt aan een andere spaak en de rem zo los gezet als mogelijk alleen liep deze nog steeds een beetje aan
Ik haalde wel steeds meer mensen in. Sommigen leken wel stil te staan, ik snap niet hoe ze hun kwalificatieserie hebben kunnen voltooien. Ook iets waar ik me over heb verbaasd: Opvallend veel mensen uit India en omringende landen met soms hele mooie fietsen maar bijna allemaal op de goedkoopste hardloopschoenen van de decathlon. Ik bleef mensen inhalen, ik denk 200+ per uur. Ondanks dat ik eigenlijk alles solo reed zag ik altijd mensen voor me en dit gaf me wel een sterk gevoel. Ook nog onverwachts 2x doorweekt geregend maar beide keren zag ik dat het verderop opklaarde dus ben niet gestopt om mijn jasje aan te doen.
Toen ik bij Loudeác aankwam iets na 400km was het echt een gigantische drukte bij de checkpoint. Ik ging weer verder en even later stuurde ik nog een foto naar vrienden van mijn GPS. 446km met ruim 29 gemiddeld. Met tot dan toe 15:17 actief van de 16:52 dus dat viel een beetje tegen. De tijd die ik nodig denk te hebben en de tijd die ik daadwerkelijk kwijt ben bij stops scheelt altijd een hoop. De stempelpost bevind zich meestal ook in een heel ander gebouw dan de bar etc dus dat kost ook wat tijd.
Weer verder gefietst en het was inmiddels midden in de nacht. Ik lag ruim op schema om de 610km in Brest te halen binnen de 24 uur. Mijn plan was om door mijn eerste teken van slaap heen te fietsen en pas de tweede keer toe te geven en dan kort (2 uur) te slapen. Dit was het plan maar het liep anders. Voor Brest zit nog een lange klim naar Roc'h Trédudon en toen ik het rond 2:00 en 550km mentaal even zwaar kreeg ben ik gelijk in het zieligste stukje gras gaan liggen om te slapen. Ontzettend slechte plek want het gras was nat. Hierdoor moest ik op mijn nooddeken liggen en deze was vervolgens te klein om mij helemaal te bedekken. En mijn voeten staken uit dus die waren nat en ijskoud. Volgens mij had ik mijn wekker om 6 uur (tot zover het andere deel van het plan) maar heb ik tot 8:30 op snooze lopen drukken alsof het zondagochtend was. Echt enorm zonde en hier ga ik de komende vier jaar nog spijt van hebben.
Naar Brest ging wel weer prima en op de terugweg kwam ik Guus tegen met wie ik het tweede deel van mijn 600 brevet heb gefietst. Met hem heb ik een paar uur aardig doorgefietst en was wel een leuke afwisseling om een keer niet solo te fietsen. We waren ook zo boven op de langste klim. Bij de checkpoint had hij behoefte aan iets meer tijd en ben ik weer alleen verder gegaan.
Bij het ingaan van de tweede nacht had ik toen ik moe werd een capsule guarana-cafeïne genomen. Dit is altijd leuk maar werkt natuurlijk maar tijdelijk. Dus later begon ik alsnog in te dutten op de fiets. Toen ik op een gegeven moment echt niet meer helder was besloot ik kort te slapen. Ik ben tegen in paaltje in de berm gaan zitten en heb 5 min
mijn ogen dicht gedaan en toen kon ik weer verder. Dat ik in een distel+brandnetel zat hielp me hierbij, deze heb ik nog wel even gevoeld. Deze nacht was echt ijskoud. Af en toe kwam je een stuk bebossing uit en dan leek het wel alsof de temperatuur rond het vriespunt zat door de mist. Koudste temperatuur op mijn wahoo was 4 graden. Ik was blij dat ik mijn regenjasje uiteindelijk toch maar mee had genomen.Inmiddels was mijn doel van 55 uur al een paar keer een uurtje bijgesteld. Mijn powerbank was al een tijdje op mysterieuze wijze opeens leeg dus moest mijn gps opladen bij checkpoints wat ook wat tijd heeft gekost en mentale energie. Mijn pa en zijn vrouw zouden mij supporten bij de checkpoint in Mortagne met nog 121km te gaan. De weg erheen viel erg tegen en verloor erg veel tijd op mijn schema. Ik was zelfs even bang de 60 niet te halen. Sowieso had ik het idee dat de terugweg 2x zo zwaar was als de heenweg.
Van Mortagne naar Dreux was het enige moment dat ik er fysiek een beetje doorheen zat. Mijn rechter achilles speelde al een tijdje op en links had ik last van hot feet (foot?) Ik kwam volledig gebroken aan in Dreux. Even een taartje naar binnen en een blik redbull en ik was klaar voor een tijdritje van 43km naar de finish. Hier kwam ik zo snel aan dat mijn vader me nog net op de foto kon zetten maar zijn vrouw was te laat.
Uiteindelijke tijd 59:08. Hiermee ben ik uiteindelijk redelijk tevreden. Over vier jaar wil ik hier wel een paar uur afhalen. - Geen sportdrank verkrijgbaar
- 6.5 uur slaap de eerste nacht op een slechte plek
- China carbon wiel laat me wederom in de steek
- Mijn keuze om met Z te starten in plaats van A of B. Hierdoor niet met mensen met dezelfde instelling kunnen fietsen.
- Klimmen onderschat
+ De startplaats rond het Château de Rambouillet
+ De vrijwilligers allemaal supervriendelijk
+ De toeschouwers zelf s'nachts superenthousiast
+ 5 min slaap de tweede nacht
+ Pannekoek met een worst erin
+ Tracking app die instant pushmeldingen geeft als ik bij een checkpoint ben
+ Klimmen onderschat
https://www.strava.com/activities/2642174665
https://track.rtrt.me/e/PBP-2019#/tracker/RSD8E6UY
Van de mensen die ik ken (en daarom gevolgd heb via de tracker), hebben de meesten het wel gehaald (zo'n 85%). Echter, dat zal geen goede steekproef zijn. Jij zal het beter kunnen inschatten dan de thuisblijvers, maar vond je de omstandigheden zwaar? Zag je veel mensen om je heen waarbij je dacht "hoe zijn die door de kwalificatie heengekomen"?aloisvonesterhazy schreef: ↑22 aug 2019 21:50 Ik hoorde trouwens dat er nogal wat uitvallers waren. Klopt dat?
Even voor de statistieken: snelste deelnemer was Hajo Eckstein (43u50) met een velomobiel, alhoewel dat op een heuvelachtig parcours niet heel veel winst op levert. Snelste NL-er was Marco van der Linden met 48u15? En de langzaamste NL-er die ik kan vinden is Erik Smolders die op 90h10 is binnengekomen, wellicht nog net op tijd.
-
thominator_cycling
- Forum-lid
- Berichten: 93
- Lid geworden op: 24 okt 2018 19:51
Anco de Jong was nog een paar seconden sneller (48:15:13 vs 48:25:37) Lijkt erop dat ze samen hebben gefietst maar dat Anco iets later over de startmat is gegaan.slugbait schreef: ↑23 aug 2019 09:40Snelste NL-er was Marco van der Linden met 48u15?aloisvonesterhazy schreef: ↑22 aug 2019 21:50 Ik hoorde trouwens dat er nogal wat uitvallers waren. Klopt dat?
Uitgereden in 88:16 uur. Had wat zorgen over mijn rug sinds woensdagmiddag en zeker toen ik gisteren van mijn fiets af strompelde, maar gelukkig lijkt alles mee te vallen na een nachtje slaap. Ik schrijf nog een verhaaltje als alles een beetje geland is. Het was een mooie belevenis.
Parijs-Brest-Parijs 2023 
Anco de Jong won twee jaar terug nog LEL, nog langer. Ik heb het laatste 600km brevet de eerste 360km met hem gefietst. Hij is echt heel sterk en kan ook goed zonder slaap.
Filmpje Anco LEL 2017
https://vimeo.com/229994274
Filmpje Anco LEL 2017
https://vimeo.com/229994274
Gefeliciteerd!!! Ik was op Guus aan het wachten en had jou erna verwacht en toen kwam je opeens al voorbij voor ik je kon aanmoedigen. Als ik het goed begreep van Ernst had je vier jaar terug nog 10 minuten over. Hopelijk kon je ondanks de rug nog genieten van het laatste deel.monique70 schreef: ↑23 aug 2019 10:59 Uitgereden in 88:16 uur. Had wat zorgen over mijn rug sinds woensdagmiddag en zeker toen ik gisteren van mijn fiets af strompelde, maar gelukkig lijkt alles mee te vallen na een nachtje slaap. Ik schrijf nog een verhaaltje als alles een beetje geland is. Het was een mooie belevenis.
De "winnaar" Hajo Eckstein zat in een velomobiel, maar ik weet niet of dat heel veel voordeel geeft met het redelijk heuvelachtige profiel van de route. De snelste Nederlanders reden op een normale fiets.