Week 46: Ola! We zijn er nog.
Vanaf januari, in de ellendige kou, regen en wind, zag ik na lange tijd het weer opklaren en de lente zette langzaam door. Beter weer, zachtere temperaturen, een mooi seizoen. Dan de lekkere mooie zomer erachteraan. Wat ging het fietsen toen lekker makkelijk. Het was ook gezellig op de paden en met plezier keek ik uit naar de fietsritten. Soms kwam ik echt oververhit thuis zo heet kon het zijn.
In de zomer heb ik niet zoveel gefietst, want lang op vakantie. Wel de fiets lekker mee, om daar prachtige kilometers mee te fietsen.
En dan, na terugkomst, was het eerst nog even mooi, maar toen begon het: Regen. Regen, regen en nog eens regen.
Wind erbij, maar vooral: regen.
REGEN!
Het is dan nu half november maar ik heb zoiets volgens mij nog niet eerder mee gemaakt. Wat een bende.
Veel ritten eindigen zeiknat. Alles nat, dan proberen alles te drogen en soms lukt dat niet eens, voor de volgende rit. Thuis hebben we maar beperkt radiatoren want vloer verwarming.
Op het werk is de kleedkamer weer leger. Welke debiel komt nou op de fiets? Dat is mooi, want ik heb bijna het hele kleding rek nodig om alles te drogen. Vaak moet de fohn in de schoenen en loop ik gedurende de dag nog eens naar het kledingrek om dingen te verhangen en weer even de schoenen te drogen.
Thuis elke dag de Colnago lieflijk afspoelen met de tuinslag. En dan de ketting tussendoor ook weer reinigen eens in de zoveel dagen.
Het is al hard werken, buiten het fietsen zelf om
Elke dag twee verkleedpartijen en de was ophangen. Als ik thuis ben hangen de balustrades allemaal vol met die fietskleding.
Het fietsen zelf is echter nog heel leuk. Zo nu en dan haal ik nog wel PR's, maar de gemiddelden die ik soms haalde met het mooiere worden bijna onhaalbaar. De lucht biedt meer weerstand, en ik heb het idee, alhoewel onbewezen, dat de waterige wegen toch ook voor meer vertraging zorgen.
De daglijsten van de segmenten op Strava worden ook leger (jaja, ik kijk daar altijd naar
, bij veel mensen hangt de fiets weer aan het rek, wachtend op het lente seizoen.
Toch zijn er nog heel wat hardcore daily commuters die flinke ritten maken door de regen.
Het heeft ook wel iets leuks, je bent toch weer trots als je het vervolmaakt hebt.
Nog steeds, ook als het regent, kijk ik uit naar de fietsrit. Nog steeds zin om op te stappen en er van te genieten. Al moet ik wel proberen wat aan de kleren te doen. Toch maar eens spatborden, winterschoenen en iets vinden om te zorgen dat ik met waterdichte sokken en aparte afdichters (bijv de Gribgrab CyclinGaiter) die voeten droog kan houden.
En met meerdere laagjes, van mijn gewone Decathlon kleding, houd ik het wel aardig warm.
Inmiddels 9000km op de klok. Het gaat nog altijd lekker!
