Waarom niet?
In de eed van Hippocrates staat onder meer dat een arts nooit dingen mag doen die buiten zijn mogelijkheden liggen.
Iemand gezond verklaren om een zware cyclo te rijden op basis van alleen een gesprekje en het meten een bloeddruk is simpelweg onmogelijk. Zo'n onderzoek heeft een zeer beperkte voorspellende waarde.
Als je een meer onderbouwde uitspraak wil doen zul je toch op zijn minst een hartfilmpje moeten maken en evt. een inspanningstest. Een sportkeuring dus.
Daarnaast moet je als arts afvragen of het wel ethisch is om mee te werken aan een systeem dat primair bedacht is om de organisatie juridisch te beschermen. Uiteindelijk dient een arts maar één belang en dat is dat van de patiënt.
Om de bovenstaande redenen heeft het Nederlands Huisartsengenootschap een richtlijn uitgevaardigd waarin artsen wordt opgeroepen vooral niet mee te werken aan zo'n schijnkeuring. Een keuring voor een cyclo is natuurlijk een goed idee, maar dan wel een volledige keuring.
Dat veel artsen er toch aan meewerken kan met meerdere dingen te maken hebben. Bijvoorbeeld dat men niet op de hoogte is van de richtlijn, of gewoon omdat ze de patiënt een dienst willen bewijzen of er snel vanaf willen zijn. In weet niet hoe het in België is maar in NL is huisarts inmiddels een hondenbaan geworden. De verdiensten staan niet in verhouding tot het zware en ook belangrijke werk dat deze mensen doen. Patiënten zeuren meer en meer en zijn nooit tevreden.