Gevallen in 2022
Sterkte met het herstel. Een hersenschudding heeft heel veel tijd nodig. Ik dacht ook veel slaaptijd. Hoe harde de klap, hoe langer rust en dat wordt in weken uitgedrukt en niet in dagen of uren.
Wát er gebeurt is zal je waarschijnlijk nooit te weten komen. Iemand moet het gezien hebben en het je achteraf vertellen. Je eigen geheugen heeft het niet opgeslagen. Ook als je het zelfde traject nog eens fietst, gaat er geen belletje rinkelen. Je hebt, zoals onze premier dat noemt 'geen actieve herinnering aan'. En terwijl ik dit schrijf, begin ik me nu af te vragen hoe vaak Rutte zijn kop stoot in het torentje.
Wát er gebeurt is zal je waarschijnlijk nooit te weten komen. Iemand moet het gezien hebben en het je achteraf vertellen. Je eigen geheugen heeft het niet opgeslagen. Ook als je het zelfde traject nog eens fietst, gaat er geen belletje rinkelen. Je hebt, zoals onze premier dat noemt 'geen actieve herinnering aan'. En terwijl ik dit schrijf, begin ik me nu af te vragen hoe vaak Rutte zijn kop stoot in het torentje.
Live fast; die young. mijn blog
Beterschap en neem inderdaad je tijd.
Qua herinnering is het niet zo gek dat je wat dingen kwijt bent. Jongste dochter hier had afgelopen herfst een kopduel met het schoolplein verloren. In eerste instantie dacht de huisarts dat het wel meeviel, maar 's avonds laat lag ze toch nog in de ct-scanner van het kinderziekenhuis (vanwege dufheid, overgeven, verwardheid). Gelukkig viel het uiteindelijk allemaal nog erg mee. Maar in de weken erna hebben we wel twintig a dertig verschillende versies gehoord van wat er nu precies gebeurt was.....met andere woorden ze wist het ook niet meer. Maar uiteindelijk is het allemaal weer terug gekomen en kwam ze langzaam terug op 1 versie die consistent is met het verhaal dat wij vanuit de school hebben gehoord.
Qua herinnering is het niet zo gek dat je wat dingen kwijt bent. Jongste dochter hier had afgelopen herfst een kopduel met het schoolplein verloren. In eerste instantie dacht de huisarts dat het wel meeviel, maar 's avonds laat lag ze toch nog in de ct-scanner van het kinderziekenhuis (vanwege dufheid, overgeven, verwardheid). Gelukkig viel het uiteindelijk allemaal nog erg mee. Maar in de weken erna hebben we wel twintig a dertig verschillende versies gehoord van wat er nu precies gebeurt was.....met andere woorden ze wist het ook niet meer. Maar uiteindelijk is het allemaal weer terug gekomen en kwam ze langzaam terug op 1 versie die consistent is met het verhaal dat wij vanuit de school hebben gehoord.
- daniel1975
- Forum-lid HC
- Berichten: 40205
- Lid geworden op: 11 nov 2004 14:14
Sommige mensen hebben er écht wat voor over om een topic te kunnen starten wat het hele jaar gelezen gaat worden….
Beterschap en hopelijk houd je er niets blijvends aan over.
Beterschap en hopelijk houd je er niets blijvends aan over.
Less is bore
Beterschap! Hopelijk valt de duur van het herstel mee.
Basso Astra - Wilier Gran Turismo - http://www.dvn.nl/
-
- Forum-lid
- Berichten: 1279
- Lid geworden op: 05 apr 2012 20:16
- Locatie: Enschede
Dank voor alle beterschapswensen.
De stand van vandaag is dat de (spier-)pijn er nu is en dat er kneuzingen en bloeduitstorting zichtbaar zijn geworden. Daar kom ik wel over heen. Vanmiddag even een wandelingetje gemaakt, dan word ik wel vreemd aangekeken vanwege een bont en blauwe linkerkant van mijn gezicht.
Geheugen is nog niet veranderd, weet niets meer van de val. Ik heb de zaken pas weer op een rijtje van ca 2,5 - 3 uur na de val. Van daarvoor alleen een paar flarden. Verder ben ik snel moe, heb een beetje een misselijk gevoel en hoofdpijn natuurlijk, maar dat is redelijk te handlen met paracetamol. Het valt me al met al nog niet eens tegen.
De arts heeft verteld dat het vaak voorkomt dat mensen niet meer weten hoe een ongeluk is gekomen, niets om bezorgd over te zijn. hij heeft aangegeven dat ik er rekening mee moet houden dat ik die herinnering niet terug krijg. Niets aan te doen, maar wel jammer. Was het gewoon een hobbel in de weg? Ben ik in de berm gekomen? Stak er een dier over?
De kleding is inderdaad maar bijzaak, dat besef ik ook. Daar komt wel iets nieuws voor.
De stand van vandaag is dat de (spier-)pijn er nu is en dat er kneuzingen en bloeduitstorting zichtbaar zijn geworden. Daar kom ik wel over heen. Vanmiddag even een wandelingetje gemaakt, dan word ik wel vreemd aangekeken vanwege een bont en blauwe linkerkant van mijn gezicht.
Geheugen is nog niet veranderd, weet niets meer van de val. Ik heb de zaken pas weer op een rijtje van ca 2,5 - 3 uur na de val. Van daarvoor alleen een paar flarden. Verder ben ik snel moe, heb een beetje een misselijk gevoel en hoofdpijn natuurlijk, maar dat is redelijk te handlen met paracetamol. Het valt me al met al nog niet eens tegen.
De arts heeft verteld dat het vaak voorkomt dat mensen niet meer weten hoe een ongeluk is gekomen, niets om bezorgd over te zijn. hij heeft aangegeven dat ik er rekening mee moet houden dat ik die herinnering niet terug krijg. Niets aan te doen, maar wel jammer. Was het gewoon een hobbel in de weg? Ben ik in de berm gekomen? Stak er een dier over?
Ik kon ook normaal praten. Dat hoorde ik ook terug van de mensen die me hebben geholpen en van mijn vrouw die ik gebeld heb vanaf de plek van de val. Pas later kregen ze in de gaten dat ik het allemaal niet meer zo helder zag.Jans schreef: ↑16 jan 2022 09:32 Allereerst spoedig en goed herstel. Maar dat Swedish Chef er zich niets meer van kan herinneren is toch niet zo gek met een flinke hersenschudding? Na val van onze jongste zoon weet hij niets meer vanaf een avond ervoor tot drie dagen later. Terwijl je "normaal" met hem praten kon.
@Swedish Chef ik zou me voorlopig flink rustig houden en die kleding is wel het minste om je druk over te maken.
De kleding is inderdaad maar bijzaak, dat besef ik ook. Daar komt wel iets nieuws voor.
daniel1975 schreef: ↑16 jan 2022 19:08 Sommige mensen hebben er écht wat voor over om een topic te kunnen starten wat het hele jaar gelezen gaat worden….
Beterschap en hopelijk houd je er niets blijvends aan over.
Afgelopen vrijdag gevallen op weg naar werk en heel ongelukkig terechtgekomen. Gelukkig snel omstanders erbij om ambulance te bellen en binnen no time lag ik op de SEH. Foto's gemaakt en jawel, een lelijke dijbeenbreuk. 's Middags al geopereerd waarbij er twee pennen en een schroef geplaatst zijn. Gisteren mocht ik al beginnen met krukken lopen, mocht meteen trap op en af (feest ) en vandaag al weer naar huis. Morgen via de zorgwinkel rollator gaan regelen om buiten te kunnen strompelen. Dus mocht je een dezer dagen in mijn dorp zijn en iemand heel langzaam zien gaan met rollator, dan zou ik dat wel eens kunnen zijn.
Time is on my site.
Spoedig herstel ...