Gevallen in 2022

[leon1]

Beterschap inderdaad! En ik sluit mij aan bij Rob. Als het frame geen zichtbare schade heeft dan zal het wel loslopen. Uiteraard zou ik het wel even in de gaten houden als je weer opstapt. En rare kraakjes zeker even proberen te lokaliseren.

[Hamlin]

Dank! Had inderdaad een stuk vervelender af kunnen lopen. Heb erna ook nog de tocht uitgefietst (kleine 50km) en aan het frame eigenlijk niets geks gemerkt, zal dus wel loslopen.

[Sulla]

Gisteren met de oudste dochter (12) een toeristische route gereden van uit Den Haag richting Rotterdam op de huis tuin en keuken fiets (ca. 35 km).

Alleen ging het in Rotterdam zelf eventjes mis (zonder ernstige afloop gelukkig).

Op de Linker Rotte kade op een kruising waar van 3 kanten trambanen bij elkaar komen stopte er direct na de kruising een bus voor me bij een halte (en blokkeerde de fietsstrook) en dat had ik door de algehele drukte op die kruising niet echt aan zien komen. Ik wou er om heen, maar geleed finaal uit over de spekgladde natte tramrails, maar wist mijn val met 1 been nog enigszins te voorkomen. Dochter in de remmen maar gleed ook weg en kwam met haar voorwiel in de tramrails, en lag wel op haar snufferd. Auto achter haar die duidelijk ook het stoppen van de bus niet helemaal had zien aankomen, in de remmen, maar slipte ook even weg over de rails maar stond uiteindelijk net op tijd stil (grofweg 20-30 cm voor de benen van dochterlief).

gelukkig enkel geschaafde knie, kapotte broek en wat lichte schade aan de fiets.

maar tramrails strikes again (zelfs bij een dikke banden fietsen)

en dit vind ik echt een overkill aan tramrails (plaatje van streetview).

[Theo V]

Sinds gisterenmiddag hoor ik ook bij de 'echte' wielrenners.
Geheel door mijn eigen schuld frontaal op een auto geklapt.
En daarbij mijn sleutelbeen gebroken.
Van wat ik gezien heb aan mijn fiets is het voorwiel bedankt.
De rest zie ik morgen pas, dan wordt hij thuis gebracht.
Nu met veel spierpijn thuiszitten.
Niet mijn favoriete bezigheid.

Nu 17 weken geleden dat ik mijn "ongelukje" heb gehad en net weer voor controle teruggeweest in het ziekenhuis.
De foto liet zien dat het nog niet geheeld is.
De dokter zegt dat dit soms wel tot 9 maanden kan duren.
Ze zag wel wat verbetering en aangezien ik er weinig last van heb is de volgende controle over 2 maanden.
Hoewel weinig last is het wel vervelend dus ik hoop dat die verbetering doorzet.

[Sulla]

Sinds gisterenmiddag hoor ik ook bij de 'echte' wielrenners.
Geheel door mijn eigen schuld frontaal op een auto geklapt.
En daarbij mijn sleutelbeen gebroken.
Van wat ik gezien heb aan mijn fiets is het voorwiel bedankt.
De rest zie ik morgen pas, dan wordt hij thuis gebracht.
Nu met veel spierpijn thuiszitten.
Niet mijn favoriete bezigheid.

Nu 17 weken geleden dat ik mijn "ongelukje" heb gehad en net weer voor controle teruggeweest in het ziekenhuis.
De foto liet zien dat het nog niet geheeld is.
De dokter zegt dat dit soms wel tot 9 maanden kan duren.
Ze zag wel wat verbetering en aangezien ik er weinig last van heb is de volgende controle over 2 maanden.
Hoewel weinig last is het wel vervelend dus ik hoop dat die verbetering doorzet.

Oei, ik dacht altijd dat voor een sleutelbeenbreuk een week of 6 stond (en bij kinderen zelfs nog korter) Wist niet dat het zo lang kon duren. Dat is wel zuur

[Theo V]

Ik had zelf ook wel verwacht/gehoopt dat ik er nu vanaf zou zijn maar helaas.
Maar zoals ik al zei; het is nu vooral vervelend.
Pijn niveau 2 á 3.
Alleen als ik mijn linkerarm stevig gebruik dan gaat het echt zeer doen.
Ik wacht het wel af.

[scottpch]

Ik had zelf ook wel verwacht/gehoopt dat ik er nu vanaf zou zijn maar helaas.
Maar zoals ik al zei; het is nu vooral vervelend.
Pijn niveau 2 á 3.
Alleen als ik mijn linkerarm stevig gebruik dan gaat het echt zeer doen.
Ik wacht het wel af.

Ligt aan de manier van behandelen: Vroeger bonden ze een 'Worstverband' om je nek, over het sleutelbeen heen en dan achter je rug trokken en bonden ze dan dat verband goed strak vast waardoor je schouders naar achteren getrokken werden.
Binnen 2weken zat je sleutelbeen weer aan elkaar.
Heb het zo zelf meegemaakt en werkte prima.
Tegenwoordig alleen een tijd in de mitella of brede das en dan maar hopen dat ie aan elkaar groeit....
Zo heeft mijn vrouw anderhalf jaar rondgelopen met een sleutelbeen dat niet aan elkaar groeide en de mobiliteit van die arm steeds minder werd.
Uiteindelijk op mijn uitdrukkelijk doch dringend verzoek een plaatje operatief geplaatst, sleutelbeen groeide binnen de kortste keren aan elkaar. Anderhalf jaar lopen k#tten!

[nijkie]

Gisteren met de oudste dochter (12) een toeristische route gereden van uit Den Haag richting Rotterdam op de huis tuin en keuken fiets (ca. 35 km).

Alleen ging het in Rotterdam zelf eventjes mis (zonder ernstige afloop gelukkig).

Op de Linker Rotte kade op een kruising waar van 3 kanten trambanen bij elkaar komen stopte er direct na de kruising een bus voor me bij een halte (en blokkeerde de fietsstrook) en dat had ik door de algehele drukte op die kruising niet echt aan zien komen. Ik wou er om heen, maar geleed finaal uit over de spekgladde natte tramrails, maar wist mijn val met 1 been nog enigszins te voorkomen. Dochter in de remmen maar gleed ook weg en kwam met haar voorwiel in de tramrails, en lag wel op haar snufferd. Auto achter haar die duidelijk ook het stoppen van de bus niet helemaal had zien aankomen, in de remmen, maar slipte ook even weg over de rails maar stond uiteindelijk net op tijd stil (grofweg 20-30 cm voor de benen van dochterlief).

gelukkig enkel geschaafde knie, kapotte broek en wat lichte schade aan de fiets.

maar tramrails strikes again (zelfs bij een dikke banden fietsen)

en dit vind ik echt een overkill aan tramrails (plaatje van streetview).

ttrambaan.jpg

Sterkte met herstel en gelukkig kon de auto stoppen.
Maar,je nadert een redelijke drukke verkeerssituatie zowel visueel als bestuurder/verkeersdeelnemer.Maar waarom wil je met je dochter om de stadsbus heen?De bus mag gewoon stoppen daar blokkeert niets.

[senior]

Ik had zelf ook wel verwacht/gehoopt dat ik er nu vanaf zou zijn maar helaas.
Maar zoals ik al zei; het is nu vooral vervelend.
Pijn niveau 2 á 3.
Alleen als ik mijn linkerarm stevig gebruik dan gaat het echt zeer doen.
Ik wacht het wel af.

Ligt aan de manier van behandelen: Vroeger bonden ze een 'Worstverband' om je nek, over het sleutelbeen heen en dan achter je rug trokken en bonden ze dan dat verband goed strak vast waardoor je schouders naar achteren getrokken werden.
Binnen 2weken zat je sleutelbeen weer aan elkaar.
Heb het zo zelf meegemaakt en werkte prima.
Tegenwoordig alleen een tijd in de mitella of brede das en dan maar hopen dat ie aan elkaar groeit....
Zo heeft mijn vrouw anderhalf jaar rondgelopen met een sleutelbeen dat niet aan elkaar groeide en de mobiliteit van die arm steeds minder werd.
Uiteindelijk op mijn uitdrukkelijk doch dringend verzoek een plaatje operatief geplaatst, sleutelbeen groeide binnen de kortste keren aan elkaar. Anderhalf jaar lopen k#tten!

Als worstverband ken ik dat niet, wel als ranselverband (ransel als in rugzak).

[scottpch]

Ja klopt, ook wel ranselverband genoemd. De vorm was als een worst.

[Ramon73]

Nu 17 weken geleden dat ik mijn "ongelukje" heb gehad en net weer voor controle teruggeweest in het ziekenhuis.
De foto liet zien dat het nog niet geheeld is.
De dokter zegt dat dit soms wel tot 9 maanden kan duren.
Ze zag wel wat verbetering en aangezien ik er weinig last van heb is de volgende controle over 2 maanden.
Hoewel weinig last is het wel vervelend dus ik hoop dat die verbetering doorzet.

Lijkt erop dat er geen plaatje in de schouder gezet is? Heb 14 jaar geleden ook zoiets gehad, plaatje nadrukkelijk afgewezen. Dom, had ik niet moeten doen maar door een bijkomende hersenkneuzing was ik niet helder of voor rede vatbaar. Nu is die schouder nooit goed hersteld, alles zit "aan elkaar" maar scheef gegroeid en licht beperkt in mobiliteit.

[Stornie]

Aan mij de eer voor de volgende post in dit topic...

Ik reed afgelopen dinsdagmiddag (23-8) rond 17.10 uur met een gangetje van 30 km/u vanuit werk in Zutphen naar huis over de N314 richting Baak. Ik had wind tegen en toen me op weg naar Baak een (opgevoerde) e-bike voorbijkwam, haakte ik aan. De persoon op de e-bike ging even later steeds harder rijden, tot ongeveer 47 km/u aan toe, maar hield dit niet heel lang vol, waarna hij een stuk 40 km/u ging rijden. Ik reed er op dat moment ongeveer op anderhalve tot twee meter achter. Hij was hier kennelijk echter niet van gediend, want opeens gaf hij een braketest en ging met 40 km/u vol in de rem... Ik kon nog meeremmen tot de 30 km/u maar daarna hield het op... Ik raakte zijn achterwiel licht en ben volledig naar links gestuurd en deels op het asfalt en deels in de berm beland. In de val riep ik nog iets in de trant van: "Stomme klootzak, wat doe je nou!"
Even verderop stopte hij en draaide om. Ik riep naar hem waarom hij dat deed. Volgens hem lag er een steen op het fietspad. Die steen lag echter 10 centimeter uit de berm, en daar reden we echt niet. Ik vroeg hem nogmaals waarom hij dit deed en me bewust het ongeluk in joeg. Vervolgens zei ik dat hij moest blijven staan, omdat ik zijn personalia wilde hebben. Hierop draaide hij om en reed hij weg. De adrenaline maakte dat ik toen nog niet echt iets voelde. Maar voordat ik de telefoon uit mijn rugtas had om hem te fotograferen, was hij al weg. Ik heb toen direct 112 gebeld en ben doorverbonden met de meldkamer van de politie. Die stuurde nadat ik mijn verhaal had gedaan direct drie voertuigen om op zoek te gaan naar de fietser aan de hand van mijn signalement. Hij is niet gevonden. Een vierde politieauto met 3 agenten is naar mij gestuurd en was binnen 5 minuten ter plekke bij mij. Omdat ik ondertussen flink last kreeg van mijn arm, ben ik doorverbonden met de meldkamer van de ambulance. Ik heb aangegeven dat grote spoed niet noodzakelijk was, ze waren desondanks in ongeveer 17 minuten bij me.

Na controle mocht ik naar huis en aansluitend naar de SEH voor foto's van mijn arm. Een vriend die toevallig passeerde terwijl ik de politie aan de telefoon had, was ondertussen teruggekomen en heeft me naar huis gebracht.

Die avond in het ziekenhuis is een breukje in de kop van de ellepijp geconstateerd. Met een drukverband er omheen was ik uieindelijk om 23.00 uur thuis. De volgende ochtend werd ik gebeld door het ziekenhuis: "De radioloog heeft ook een breuk in de linker hand gezien." Vandaag CT scan gehad, er moet een operatie volgen, want er moet een schroefje in... Nu twee weken gips en waarschijnlijk na de operatie nog enkele weken gips. Dit naast enkele gekneusde/gebroken ribben. En dat alles door zo'n onverlaat die ook nog eens doorreed...
Wonder boven wonder heeft mijn fiets alleen schade aan het rubber van de linker shifter. Ik heb denk ik vrijwel de gehele klap opgevangen

Omdat ik deze persoon/fiets (rode opgevoerde e-bike, man met zwarte helm, koptelefoon en zwarte rugtas) vaker gezien op mijn woon-werk route gaat de politie komende tijd extra surveilleren. Maar mocht iemand hier toevallig nog iets gezien hebben ik zoek ook nog getuigen, want ga in ider geval aangifte doen van verlaten plaats ongeval. Ik heb, 2x24 uur later niet gehoord van de politie dat de betreffende persoon zich alsnog heeft gemeld.