Muziek - Een streling voor het oor ...

[dario]

Aha, was dat niet met die brand in Montreux - tijdens een Zappa-concert? (als inspiratie voor Smoke on the Water)

[scottpch]

Yep!

[Gastheerg]

Aha, was dat niet met die brand in Montreux - tijdens een Zappa-concert? (als inspiratie voor Smoke on the Water)

Klopt. Interessant verhaal.
Zappa speelde in het Casino wat door een brand flink verwoest werd.
Deep Purple had het casino daarna afgehuurd om het album Machine Head op te nemen. De brand was inspiratie voor het nummer Smoke on The Water.
Deep Purple verhuisde voor de opnames naar het Grand Hotel en met behulp van de mobiele Rolling Stones studio kwam Machine Head tot stand en rook op het water werd een hit.
We schrijven Montreux 1972….....
20 jaar later werd een metalband opgericht met de naam..... Machine Head..... En die hebben inmiddels al 10 studio albums afgeleverd.

Ga zelf nu even met een goede espresso voor een rondje Chet Baker.... Geweldige blazer maar ik geniet keer op van zn albums waar hij vooral zingt.....

[daniel1975]

https://www.youtube.com/watch?v=SvCyFHWBUlc

RIP Tina

[pino]

Triest

[Gastheerg]

NU op TV.....Tommy the Movie......met Tina Turner.

Voor de jongeren : Tommy is een briljante Rockopera uit 1969 waar in 1975 deze film van gemaakt is.

In 1972 was er een versie gemaakt met London symp orchestra. Ook daar speelt Tina Turner een rol

All drie de versies heb ik in de kast en wil alleen nog eens een knappe live versie.

[daniel1975]

Wordt nu helaas een bijna jaarlijks terugkerend verhaal; pop iconen uit mijn jeugd die weg gaan vallen.
We missen Bowie, Prince, Tina, who’s next?
Maakt niet meer de indruk die het verlies van Freddy destijds als puber op mij maakte, maar toch stukje jeugd wat weg valt.

[Kilowatt]

Alle respect voor haar om overeind te zijn gebleven na zoveel tegenslag. 2 zoons verloren (1x zelfmoord, 1x ziekte), liefdeloze jeugd en eerste huwelijk met een wapperhandjes vent (nou ja vent). Eerste single die ik kocht was van haar.

[Gastheerg]

pop iconen uit mijn jeugd die weg gaan vallen.

De periode dat ik interesse kreeg in muziek gingen er heel veel al jong: Brian Jones, Alan Wilson (Canned Heat), Jimi Hendrix, Janis Joplin, Jim Morrison, Gram Parsons, Duane Allman........

Dat maakte als jonge snaak best indruk. Ik weet nog dat ik in m'n koerskleren stond toen ik hoorde dat Hendrix dood was.

Overigens laatste jaren de nodige van mijn idolen verloren:
Uit m'n hoofd de laatste drie jaar: Taylor Hawkins (Foo Fighters), Wim de Bie, Henny Vrienten, Jan Rot, David Crosby, Lamont Dozier, Keith Reid en Gary Brooker (beide Procol Harum), Marvin Lee Aday (Meatloaf), Christine McVie, Michael Nesmith, Charlie Watts, Oscar Benton (misschien iets langer?).

En nu Tina. Ik ben vooral liefhebber van haar blueswerk met Ike zoals het album Outta Season. Naast een geweldig artiest is deze vrouw toch vooral (zie reactie Kilowat) een voorbeeld hoe om te gaan met heftige tegenslagen.................

En zoals Daniel zegt: als idolen (muziek, film, sport) van met name uit je jeugd wegvallen voelt het of je jeugd een beetje dood gaat.............

Ik zet Outta Season even op!

[lugosi]

NU op TV.....Tommy the Movie......met Tina Turner.

Voor de jongeren : Tommy is een briljante Rockopera uit 1969 waar in 1975 deze film van gemaakt is.

In 1972 was er een versie gemaakt met London symp orchestra. Ook daar speelt Tina Turner een rol

All drie de versies heb ik in de kast en wil alleen nog eens een knappe live versie.

Inderdaad zeer interessant kunstwerk. (met een overload aan talent; dat is nu niet meer voorhanden)
Opvallend is de samenwerking tussen Ken Russell en Townshend. Russell houdt helemaal niet van rock of popmuziek maar van klassieke muziek (zie zijn briljante films over Mahler, Bartok, Debussy, Tchaikovsky).
De messianistische gedachte van het script overhaalde Russell en zijn aanpassingen leverden blijkbaar geen conflicten met Townshend op.

[lugosi]

Wordt nu helaas een bijna jaarlijks terugkerend verhaal; pop iconen uit mijn jeugd die weg gaan vallen.
We missen Bowie, Prince, Tina, who’s next?
Maakt niet meer de indruk die het verlies van Freddy destijds als puber op mij maakte, maar toch stukje jeugd wat weg valt.

Dat wordt er niet beter op met het ouder worden natuurlijk.
En het blijft niet bij iconen uit je jeugd die wegvallen, de laatste twee jaar zijn er bij mij al heel wat collega's en ex-collega's weggevallen evenals mensen waarmee je de schoolbanken deelde.
Het roept toch vragen op over de dimensies van het leven an sich en ook over wat je nog met de rest van je leven wil doen.

[daniel1975]

Op prive gebied ben ik tot op heden nog enorm gespaard gebleven. En daar heel dankbaar voor. Kan heel anders lopen in het leven.