Stijfheid in nek en bovenlichaam zijn zo goed als weg, waar gisteren hoesten en lachen nog pijnlijk waren is dat vandaag verdwenen.
Alleen mijn nek is nog licht beperkt in de hoek maar dat zal morgen ook weg zijn.
Mijn rechterduim is nu nog het enige, die duim is nog steeds wat dikker en stijfjes, huid is licht verkleurd.
Mijn buurman vroeg wanneer ik weer ging fietsen, "of ik nog een maandje ging wachten".
Ik vroeg hem waarom hij dat dacht en hij antwoordde dat hij dacht dat ik wel bang zou zijn na zo'n klap.
Angst is helemaal niet in mij opgekomen, ik zei tegen hem dat als ik weet of ik voldoende kracht in mijn handen heb op goed te kunnen remmen dat ik morgen wel weer op de fiets zal zitten en gewoon weer hetzelfde stuk ga rijden.
Uit een ander topic.
Zoiets moet het geweest zijn, behalve dan de fietser die op mijn stukje van het fietspad kwam en achter een groep fietsers verscholen zat en we elkaar niet konden zien.