dat had ik idd in jullie Podcast over de Maratona gehoord @havana . Dus ik maak me er ook niet gek meer om. Ik vind het wel mooi en passend bij de Maratona. De sfeer de hele week is zo relaxed. Heel anders als bij de Ötztaler waar het haantjesgedrag en de testosteron je om de oren vliegen.Maratona dles Dolomites 2024
Pat-G
10 jun 2024 11:31
dat had ik idd in jullie Podcast over de Maratona gehoord @havana . Dus ik maak me er ook niet gek meer om. Ik vind het wel mooi en passend bij de Maratona. De sfeer de hele week is zo relaxed. Heel anders als bij de Ötztaler waar het haantjesgedrag en de testosteron je om de oren vliegen.
havana
10 jun 2024 12:48
Niet alleen Maratona, bij alle Italiaanse cyclo's rijden de Italianen maar zelden de langste afstand. Mooi dat je luistert!
-
scottwilko
- Forum-lid HC
- Berichten: 4721
- Lid geworden op: 23 feb 2005 20:44
Wat een mooie dagen tot op heden. Woensdag wel mistig en wat regen, maar gisteren en vandaag heerlijk in de zon kunnen fietsen rond Arabba.
Startnummer ondertussen ook in het hotel, nu rustig aan. Morgen de fiets nog een beetje nakijken en dan moet ik er maar klaar voor zijn.
Helaas doet het weer zondag niet heel lekker mee, want de voorspelling is gelijk aan woensdag. Mistig en nat helaas. Maar ook wel droge zonnige momenten.
Startnummer ondertussen ook in het hotel, nu rustig aan. Morgen de fiets nog een beetje nakijken en dan moet ik er maar klaar voor zijn.
Helaas doet het weer zondag niet heel lekker mee, want de voorspelling is gelijk aan woensdag. Mistig en nat helaas. Maar ook wel droge zonnige momenten.
Inmiddels alweer een paar dagen geleden, maar hier dan toch nog een verslag van de maratona.
Na op de donderdag en vrijdag in heerlijk weer gefietst te hebben in de regio zagen de weervoorspellingen er voor de zondag er iets minder rooskleurig uit: erg wisselvallig. Maar bij het vroege opstaan op zondagochtend leek het allemaal nog best mee te vallen, alhoewel de wegen wel nat waren van een nachtelijke regenbui.
Na een goed ontbijt fietsten we rond 5:50 richting La Ila naar het 3e startvak. Daar bleken we niet de eersten en het vak stond al behoorlijk vol. Inmiddels vlogen de helikopters en werd het toch vrij snel 6:30. Na 10 minuten kwam ook ons vak in beweging en uiteindelijk reed ik om 6:48 over de startstreep. Eerst vals plat naar Corvara en dan direct naar de eerste klim: de Campolongo. Die had ik de dagen er voor al beklommen van die kant en had dus weinig verrassingen, maar de hoeveelheid renners maakte het niet altijd even makkelijk om er doorheen te komen.
Na een rustige afdaling (het natte wegdek hielp niet mee) van de Campolongo begonnen we aan de langste klim van de Sella Ronda, de Pordoi. Het was inmiddels mistig geworden en af en toe begon het zachtjes te regenen. Na onderweg nog gezwaaid te hebben naar de tv-helikopter werd ook de Pordoi gerond. Daarna de wat kortere klimmen van de Sella en de Gardena en vervolgens daalden we af terug naar Corvara en leek het ook steeds zonniger te worden. Zou het dan toch mooi weer worden....
Na nog een keer de Campolongo trok de wind daar op de top aan en werd het steeds guurder. En aan het slot van de afdaling begon het echt heel hard te regenen. Hoewel het daarna weer even stopte bleef het de rest van de dag regenachtig.
Gelukkig reed ik om 11:20 langs de afslag van de Falzarego en dus mocht ik de 138 km fietsen via de Giau. Na nog even gestopt bij de verzorgingspost kon ik er aan beginnen: 10 km a 10%. Wat een beest, maar inmiddels was het al een stuk rustiger op de klim en kon ik goed mijn eigen tempo rijden. Ik had nog energie over en kon veel mensen inhalen. Na ruim een uur zwoegen daar aangekomen op de top die nog net te zien was door de flarden mist.
Vanaf dat moment is het dan eigenlijk allemaal makkelijker, maar ik vond de beklimming van de Falzarego richting de Valporola best pittig. Niet vanwege de percentages, maar omdat het best een lange enigszins saaie klim is. Maar als die ook is gerond wacht eigenlijk nog alleen de Mur di Chiat op me. En die blijkt na meer dan 130 km en 4200 hoogtemeters best een zware klim. Zeker met het een paar uur door de regen fietsen valt die best tegen...
Daarna stelt het stukje vals plat naar Corvara niet veel voor en rond 15:30 rijd ik moe maar voldaan over de finish. Snel de medaille halen en op weg naar het hotel in Badia waar een heerlijke warme douche wacht. Al met al een mooie tocht die goed georganiseerd is. En hoewel korter dan de Oetztaler die ik vorig jaar reed, moet deze tocht echt niet onderschat worden.
Na op de donderdag en vrijdag in heerlijk weer gefietst te hebben in de regio zagen de weervoorspellingen er voor de zondag er iets minder rooskleurig uit: erg wisselvallig. Maar bij het vroege opstaan op zondagochtend leek het allemaal nog best mee te vallen, alhoewel de wegen wel nat waren van een nachtelijke regenbui.
Na een goed ontbijt fietsten we rond 5:50 richting La Ila naar het 3e startvak. Daar bleken we niet de eersten en het vak stond al behoorlijk vol. Inmiddels vlogen de helikopters en werd het toch vrij snel 6:30. Na 10 minuten kwam ook ons vak in beweging en uiteindelijk reed ik om 6:48 over de startstreep. Eerst vals plat naar Corvara en dan direct naar de eerste klim: de Campolongo. Die had ik de dagen er voor al beklommen van die kant en had dus weinig verrassingen, maar de hoeveelheid renners maakte het niet altijd even makkelijk om er doorheen te komen.
Na een rustige afdaling (het natte wegdek hielp niet mee) van de Campolongo begonnen we aan de langste klim van de Sella Ronda, de Pordoi. Het was inmiddels mistig geworden en af en toe begon het zachtjes te regenen. Na onderweg nog gezwaaid te hebben naar de tv-helikopter werd ook de Pordoi gerond. Daarna de wat kortere klimmen van de Sella en de Gardena en vervolgens daalden we af terug naar Corvara en leek het ook steeds zonniger te worden. Zou het dan toch mooi weer worden....
Na nog een keer de Campolongo trok de wind daar op de top aan en werd het steeds guurder. En aan het slot van de afdaling begon het echt heel hard te regenen. Hoewel het daarna weer even stopte bleef het de rest van de dag regenachtig.
Gelukkig reed ik om 11:20 langs de afslag van de Falzarego en dus mocht ik de 138 km fietsen via de Giau. Na nog even gestopt bij de verzorgingspost kon ik er aan beginnen: 10 km a 10%. Wat een beest, maar inmiddels was het al een stuk rustiger op de klim en kon ik goed mijn eigen tempo rijden. Ik had nog energie over en kon veel mensen inhalen. Na ruim een uur zwoegen daar aangekomen op de top die nog net te zien was door de flarden mist.
Vanaf dat moment is het dan eigenlijk allemaal makkelijker, maar ik vond de beklimming van de Falzarego richting de Valporola best pittig. Niet vanwege de percentages, maar omdat het best een lange enigszins saaie klim is. Maar als die ook is gerond wacht eigenlijk nog alleen de Mur di Chiat op me. En die blijkt na meer dan 130 km en 4200 hoogtemeters best een zware klim. Zeker met het een paar uur door de regen fietsen valt die best tegen...
Daarna stelt het stukje vals plat naar Corvara niet veel voor en rond 15:30 rijd ik moe maar voldaan over de finish. Snel de medaille halen en op weg naar het hotel in Badia waar een heerlijke warme douche wacht. Al met al een mooie tocht die goed georganiseerd is. En hoewel korter dan de Oetztaler die ik vorig jaar reed, moet deze tocht echt niet onderschat worden.
-
scottwilko
- Forum-lid HC
- Berichten: 4721
- Lid geworden op: 23 feb 2005 20:44
Ook van mij nog een verslag van deze fantastische cyclo.
Na de woensdag re hebben ervaren hoe het is om met miezerig weer in de Dolomieten te fietsen met een trainingsrondje, was het donderdag heerlijk in de zon.
Vrijdag met de fiets vanaf Arabba richting Badia om de startbescheiden te halen. (Wat valt dit Castelli shirt groot, ik ging van XL uit, maar zelfs L valt ruim). Gelijk even de beurs over gelopen en we konden weer richting hotel.
Zaterdag heerlijk rustig de fiets nazien en toch maar de remblokken vervangen, want de kans op wat regen zondag was aanwezig.
Zondag ochtend de auto net over de top van de Campolongo gezet en afgedaald naar het startvak. (Ook startvak 3) daar was het heerlijk vertoeven, aangezien het 06.00 al 14° was.
Eerste kilometers met een gigantische glimlach gereden, wat een geweldige ervaring met 8.000 man te starten en in een groot lint de Campolongo opfietsen.
Sella ronda ging bijna geweldig, maar wat was de afdaling van de Pordoi slecht. Ik zag al heel veel bidons langs de kant en kwam er beneden achter dat die van mij ook in de afdaling achtergebleven is.
Met nog een kwart bidon de rest van de ronda gereden, want halverwege de Campolongo stond de reisleiding met een post. Daar had ik twee nieuwe bidons, dus ik kon weer verder.
Bij mij begon het vanaf Arabba te regenen, wat aanhield tot de voet van de Giau. (Overigens was ik 11.00 al langs de splitsing richting Giau, dus waar ik mij vooraf zorgen over heb gemaakt weet ik niet).
Ik had mij voorgenomen de Giau wat meer gas te geven, maar dat hield ik niet heel lang vol, dus maar weer naar het normale vermogen terug. Na 1 uur en 5 minuten kwam ik aan de top, waar de tweede post van de reisorganisatie was. Nog 1 bidon gewisseld, regenjas aan en de afdaling in.
Valparola en Falzarego gingen heerlijk, ik had daar een goed wiel te pakken.
Daarna nog voornamelijk afdalen richting finish met als toetje de kattenmuur. Die nog even voluit staand opgereden, waarna de laatste kilometers toch wel heel zwaar werden.
Uiteindelijk na 7 uur en 50 minuten officiële tijd over de finish.
Aangezien het nat en koud was, de pasta party links laten liggen en gelijk richting auto en hotel gegaan.
Nu heerlijk terugkijken op een geweldige ervaring, welke ik misschien over een paar jaar nogmaals zou willen meemaken.
Na de woensdag re hebben ervaren hoe het is om met miezerig weer in de Dolomieten te fietsen met een trainingsrondje, was het donderdag heerlijk in de zon.
Vrijdag met de fiets vanaf Arabba richting Badia om de startbescheiden te halen. (Wat valt dit Castelli shirt groot, ik ging van XL uit, maar zelfs L valt ruim). Gelijk even de beurs over gelopen en we konden weer richting hotel.
Zaterdag heerlijk rustig de fiets nazien en toch maar de remblokken vervangen, want de kans op wat regen zondag was aanwezig.
Zondag ochtend de auto net over de top van de Campolongo gezet en afgedaald naar het startvak. (Ook startvak 3) daar was het heerlijk vertoeven, aangezien het 06.00 al 14° was.
Eerste kilometers met een gigantische glimlach gereden, wat een geweldige ervaring met 8.000 man te starten en in een groot lint de Campolongo opfietsen.
Sella ronda ging bijna geweldig, maar wat was de afdaling van de Pordoi slecht. Ik zag al heel veel bidons langs de kant en kwam er beneden achter dat die van mij ook in de afdaling achtergebleven is.
Met nog een kwart bidon de rest van de ronda gereden, want halverwege de Campolongo stond de reisleiding met een post. Daar had ik twee nieuwe bidons, dus ik kon weer verder.
Bij mij begon het vanaf Arabba te regenen, wat aanhield tot de voet van de Giau. (Overigens was ik 11.00 al langs de splitsing richting Giau, dus waar ik mij vooraf zorgen over heb gemaakt weet ik niet).
Ik had mij voorgenomen de Giau wat meer gas te geven, maar dat hield ik niet heel lang vol, dus maar weer naar het normale vermogen terug. Na 1 uur en 5 minuten kwam ik aan de top, waar de tweede post van de reisorganisatie was. Nog 1 bidon gewisseld, regenjas aan en de afdaling in.
Valparola en Falzarego gingen heerlijk, ik had daar een goed wiel te pakken.
Daarna nog voornamelijk afdalen richting finish met als toetje de kattenmuur. Die nog even voluit staand opgereden, waarna de laatste kilometers toch wel heel zwaar werden.
Uiteindelijk na 7 uur en 50 minuten officiële tijd over de finish.
Aangezien het nat en koud was, de pasta party links laten liggen en gelijk richting auto en hotel gegaan.
Nu heerlijk terugkijken op een geweldige ervaring, welke ik misschien over een paar jaar nogmaals zou willen meemaken.
Mag ik vragen wat ongeveer jullie FTP is in wkg? Ik wil de Maratona volgend jaar rijden, en ben nog aan het twijfelen tussen de medio en gran fondo. Kwa uren etc zit ik wel goed, echter: ik ben zwaar. Zit net onder de 100kg met een FTP van rond de 280, dus ~2.8wkg niet heel bijster. 2-2.3wkg kan ik in principe prima voor lange tijd trappen, wat voor mij goed is tot ong 8-9%, daarboven zit ik al gauw richting de 2.8wkg, dus zie vooral op tegen de Giau.
Makkelijkst is natuurlijk 15kg afvallen, maar helaas is dat heel makkelijk gezegd, en wat lastiger te doen. Trust me, ik kom van 165kg af, ik weet hoe het zit.
Makkelijkst is natuurlijk 15kg afvallen, maar helaas is dat heel makkelijk gezegd, en wat lastiger te doen. Trust me, ik kom van 165kg af, ik weet hoe het zit.
tinoh
12 jul 2024 17:11
Op zich hoef je dat natuurlijk niet van te voren te beslissen. Je moet op tijd bij de splitsing zijn. Ik zit ongeveer in jouw gewichtsklasse, 96 kg. Maar weet zo niet wat mijn FTP vorig jaar was. Wel heb ik met join getraind en ik vond het niveau dat ze daarin aangeven als benodigd niveau wel aardig goed kloppen. Ik zelf uiteindelijk gekozen voor de midden afstand toen ik net op tijd bij de splitsing was.
Trek Domane 4.3 2013
Trek Domane SL 6 pro 2017
Orbea Terra M31 2019
Trek Domane SL 6 pro 2017
Orbea Terra M31 2019
-
scottwilko
- Forum-lid HC
- Berichten: 4721
- Lid geworden op: 23 feb 2005 20:44
Ik gok dat mijn FTP ongeveer 275 is, ik heb in elk geval alle beklimmingen tussen de 230 en 240 watt getrapt. Echter ik ben net 71 kg.
Niet echt idee wat mijn ftp is. Ik zie op strava dat ik rond de 235 watt heb getrapt op de beklimmingen. Mijn gewicht is 80 kilo. Daarmee ben ik rond de 2500e plaats geëindigd van de ca. 3000 mensen die de 138km hebben gedaan. Ik had 't dus nog rustiger aan kunnen doen 
.
Daarnaast mocht je het niet halen, dan is 't eenvoudig om de kortere routes te nemen.
.Daarnaast mocht je het niet halen, dan is 't eenvoudig om de kortere routes te nemen.
Heb je een powermeter? Anders geeft Strava een schatting en die ligt te hoog.Rtw2001 schreef: ↑14 jul 2024 09:01 Niet echt idee wat mijn ftp is. Ik zie op strava dat ik rond de 235 watt heb getrapt op de beklimmingen. Mijn gewicht is 80 kilo. Daarmee ben ik rond de 2500e plaats geëindigd van de ca. 3000 mensen die de 138km hebben gedaan. Ik had 't dus nog rustiger aan kunnen doen
Daarnaast mocht je het niet halen, dan is 't eenvoudig om de kortere routes te nemen.