Het grote auto-topic

[Dubbeldekker]

Ik zet mijn telefoon gewoon op de rijden/niet storen modus als ik in de auto stap.
Ik zie de berichten wel als ik aangekomen ben. Er is zelden iets zo ontzettend belangrijk dat je direct moet reageren!
Alleen mijn vrouw, mijn huisarts en mijn specialist komen hier doorheen.
Kwestie van instellen.
De rest kan wachten

[N.eelis]

Een telefoongesprek waar bij je je aandacht nodig hebt is dus een belangrijk telefoontje - die doe ik wel thuis of nog op de zaak. Ik doe het niet meer in de auto, na dat ik zelf iets oliedoms heb gedaan jaren geleden. Tijdens een call, stond ik voor het rode stoplicht te wachten - en ik weet nog steeds niet waarom - maar in een vlaag van verstandsverbijstering dacht ik dat het groen werd en stak over. Toen er overal getoeterd werd en auto's van links en rechts kwamen had ik al een vermoeden. Ik zag in m'n spiegel dat iedereen die achter mij stond nog keurig bij het stoplicht stond... Oeps . Blijkbaar toch nog op rood.

Godzijdank niks gebeurt en waren de andere automobilisten wel alert. Raar fenomeen, want wat er nou precies gebeurde.. Dat heb ik ook wel eens dat je kilometers af heb gelegd en opeens realiseert waar je al bent. Alsof je de voorgaande kilometers niet heb waargenomen ofzo, kan het niet uitleggen. Herkenbaar voor mensen? Of moet ik m'n rijbewijs maar gaan inleveren

[daniel1975]

Herkenbaar, maar niet perse gekoppeld aan bellen in de auto. Soms ben je zo in gedachten verzonken dat je een deel gewoon niet opslaat.

[Orlok]

Een telefoongesprek waar bij je je aandacht nodig hebt is dus een belangrijk telefoontje - die doe ik wel thuis of nog op de zaak. Ik doe het niet meer in de auto, na dat ik zelf iets oliedoms heb gedaan jaren geleden. Tijdens een call, stond ik voor het rode stoplicht te wachten - en ik weet nog steeds niet waarom - maar in een vlaag van verstandsverbijstering dacht ik dat het groen werd en stak over. Toen er overal getoeterd werd en auto's van links en rechts kwamen had ik al een vermoeden. Ik zag in m'n spiegel dat iedereen die achter mij stond nog keurig bij het stoplicht stond... Oeps . Blijkbaar toch nog op rood.

Godzijdank niks gebeurt en waren de andere automobilisten wel alert. Raar fenomeen, want wat er nou precies gebeurde.. Dat heb ik ook wel eens dat je kilometers af heb gelegd en opeens realiseert waar je al bent. Alsof je de voorgaande kilometers niet heb waargenomen ofzo, kan het niet uitleggen. Herkenbaar voor mensen? Of moet ik m'n rijbewijs maar gaan inleveren

Ik zou het rijbewijs direct inleveren, je bent een gevaar op de weg.!

[N.eelis]

Ik zou het rijbewijs direct inleveren, je bent een gevaar op de weg.!

Tijd voor een fatbike inderdaad!

[Slowracer]

Dat heb ik ook wel eens dat je kilometers af heb gelegd en opeens realiseert waar je al bent. Alsof je de voorgaande kilometers niet heb waargenomen ofzo, kan het niet uitleggen. Herkenbaar voor mensen? Of moet ik m'n rijbewijs maar gaan inleveren

Hier ook herkenbaar. Goeie muziek in de auto kan daar ook aan bijdragen.

[kxlight]

Bepaald gezelschap in je auto kan er ook aan bijdragen dat je met je hoofd heel ergens anders zit.

[Patrick VB]

Herkenbaar, maar niet perse gekoppeld aan bellen in de auto. Soms ben je zo in gedachten verzonken dat je een deel gewoon niet opslaat.

+1

[leon1]

Dat je iets niet opslaat wil natuurlijk niet zeggen dat je niet hebt opgelet. Als je mij nu vraagt hoe ik daarstraks ben thuisgekomen dan kan ik je dat ook niet meer vertellen (nou ja - de fijne details dan). Maar ik weet zeker dat ik niet als een kip zonder kop heb gereden.

[Patrick VB]

Jengelende kleinkinderen op de achterbank storen mij persoonlijk, vooral als het verkeer meer aandacht vraagt.
Ben er bijna dagelijks mee onderweg, soms is het rustig, soms veel minder rustig.

[Lcsmet]

Jengelende kleinkinderen op de achterbank storen mij persoonlijk, vooral als het verkeer meer aandacht vraagt.
Ben er bijna dagelijks mee onderweg, soms is het rustig, soms veel minder rustig.

Wat ik mij herinner is dat ik met mijn kinderen net iets minder geduld had dan nu met de kleinkinderen.

[wasbeer2006]

Daar kan ik me wel wat bij voorstellen, alhoewel ik hoop dat het nog minimaal 10 jaar duurt
Dat is weer die dagelijkse beslommering en af en toe

Dit vertel ik mijn kinderen regelmatig, mensen kunnen met andere dingen bezig zijn.
Als we allemaal pech hadden gehad, hadden we allemaal al iemand ondersteboven gereden of zelf gereden zijn.

Je let allemaal wel eens niet op. ik hoop alleen dat de ander het dan een keer voor mij doet.