Toerversie Parijs-Roubaix 6 juni 2010
Helemaal mee eens. Het applaus en de bravo's van de mensen maken van het opdraaien van de velodrome een kippenvel moment voor mij. Wat een prachtige tocht. Zeer zwaar door de bakken regen die er op zeker moment vielen en de stroken met slijk bedekten. Met name Mons-en-Pevele was zeer lastig te nemen daardoor. Ben zeer moe maar ook zeer voldaan na het volbrengen van deze tocht.
L'enfer, c'est les autres
andromeda
07 jun 2010 15:02
Was een grandioze dag gisteren, begeleiding en de fietsmaten waren onmisbaar op zo'n zware tocht.
Hier en daar wat gesmokkeld op de stroken (niet dat het makkelijker was om de shit te rijden dan op het midden van de stenen) om de trillingen, als was het maar voor even, weg te nemen.
Mons en Pevele en Carrefour waren vreselijk slecht naar mijn mening maar de mensen en het applaus aan het einde van Carrefour deden je weer alles doen vergeten.
Het Velodrome blijft voor mij een van de mooiste plekken om binnen te rijden op de fiets, zeker met een fiets die er uit ziet als een kasseistrook zelf en een dikke plak opgedroogde klei op je benen.
Het douchen in de "douche de douches" wordt daardoor natuurlijk wel erg fijn.
Schitterend om te zien dat echt alles en iedereen er hetzelfde uitziet na zo'n rit en om de verhalen te horen (alle talen door elkaar met woord en gebaar) die je herkent van je eigen avontuur.
Voor mij een onvergetelijke dag die ik, mede door het weer, later graag tot in den treure aan mijn kleinkinderen wil vertellen.
..."Heeft Opa ooit wel eens verteld van die dag in de Hel".....
Hier en daar wat gesmokkeld op de stroken (niet dat het makkelijker was om de shit te rijden dan op het midden van de stenen) om de trillingen, als was het maar voor even, weg te nemen.
Mons en Pevele en Carrefour waren vreselijk slecht naar mijn mening maar de mensen en het applaus aan het einde van Carrefour deden je weer alles doen vergeten.
Het Velodrome blijft voor mij een van de mooiste plekken om binnen te rijden op de fiets, zeker met een fiets die er uit ziet als een kasseistrook zelf en een dikke plak opgedroogde klei op je benen.
Het douchen in de "douche de douches" wordt daardoor natuurlijk wel erg fijn.
Schitterend om te zien dat echt alles en iedereen er hetzelfde uitziet na zo'n rit en om de verhalen te horen (alle talen door elkaar met woord en gebaar) die je herkent van je eigen avontuur.
Voor mij een onvergetelijke dag die ik, mede door het weer, later graag tot in den treure aan mijn kleinkinderen wil vertellen.
..."Heeft Opa ooit wel eens verteld van die dag in de Hel".....
"Try not. Do or do not......there is no try"
ik vond het ook fantastisch. zon, regen, modder, onweer in het bos van wallers en leuk publiek: helemaal top. finish op de wielerbaan ook een uniek moment.
over de pave's ging het als de brandweer, gewoon rammen en in de modder lekker driften in de bochten :p was ook erg blij met m'n 44 binnenblad.
dankzij de tips van het forum en wat geluk, geen pech gehad! en: geen gootjes genomen
kon het hokje van knaven zo 1-2-3 niet vinden, maar van petegem vond ik ook een mooie. ik durf het niet zeker te zeggen, maar volgens mij sta ik op bovenstaande douche-foto. ik heb gerard namelijk in de douches herkend (dat krijg je van al die prachtige reportages hier op het forum). luid orerend tegen een teamgenootje van mij (dia al lang blij was dat-ie uberhaupt de finish had gehaald) dat hij meerdere keren per jaar over de kasseien kwam denderen. ik geloof niet dat jan de lol daarvan helemaal begrepen heeft, hehe
over de pave's ging het als de brandweer, gewoon rammen en in de modder lekker driften in de bochten :p was ook erg blij met m'n 44 binnenblad.
dankzij de tips van het forum en wat geluk, geen pech gehad! en: geen gootjes genomen
kon het hokje van knaven zo 1-2-3 niet vinden, maar van petegem vond ik ook een mooie. ik durf het niet zeker te zeggen, maar volgens mij sta ik op bovenstaande douche-foto. ik heb gerard namelijk in de douches herkend (dat krijg je van al die prachtige reportages hier op het forum). luid orerend tegen een teamgenootje van mij (dia al lang blij was dat-ie uberhaupt de finish had gehaald) dat hij meerdere keren per jaar over de kasseien kwam denderen. ik geloof niet dat jan de lol daarvan helemaal begrepen heeft, hehe
[quote="skimons"]volgens mij sta ik op bovenstaande douche-foto. ...... luid orerend tegen een teamgenootje van mij[/quote]
Ben jij die John Cleese met de snor?
Met een 44-blad er overheen knallen? Ik viel bij de laatste stroken zelfs met 39-27 bijna stil.
Ben jij die John Cleese met de snor?
Met een 44-blad er overheen knallen? Ik viel bij de laatste stroken zelfs met 39-27 bijna stil.
Door de hevige regen heeft mijn kilometerteller het gisteren begeven.
Weet iemand het exacte aantal kilometers Cambronne - Roubaix ?
En het exacte aantal hoogtemeters zou ik graag ook eens weten, volgens mij loopt dit toch ook wel op hoor.
Weet iemand het exacte aantal kilometers Cambronne - Roubaix ?
En het exacte aantal hoogtemeters zou ik graag ook eens weten, volgens mij loopt dit toch ook wel op hoor.
[quote="Binkie4"][quote="skimons"]volgens mij sta ik op bovenstaande douche-foto. ...... luid orerend tegen een teamgenootje van mij[/quote]
Ben jij die John Cleese met de snor?
Met een 44-blad er overheen knallen? Ik viel bij de laatste stroken zelfs met 39-27 bijna stil.
[/quote]
nee, geen snor. meeste stroken met 44-15 of 16. die strook bij Hem was inderdaad wel zwaar, ook door de tegenwind. kwam daar met moeite boven de 20 km/u
Ben jij die John Cleese met de snor?
Met een 44-blad er overheen knallen? Ik viel bij de laatste stroken zelfs met 39-27 bijna stil.
[/quote]
nee, geen snor. meeste stroken met 44-15 of 16. die strook bij Hem was inderdaad wel zwaar, ook door de tegenwind. kwam daar met moeite boven de 20 km/u
-
de zwarten
- Forum-lid HC
- Berichten: 4229
- Lid geworden op: 17 dec 2006 22:17
de zwarten
07 jun 2010 15:46
Ik heb bijna alle stroken met 50-19 gedaan. Vaak (veel te vaak) van de rug af moeten gaan om in te halen. Vaak ook (veel te vaak) moeten remmen op kasseien, bergaf gingen sommigen niet sneller dan 15 per uur.
Enkel op de eerste strook naar de teller gekeken, daar haalde ik zowaar 46. De laatste (hem) ging een kilometer of 30 trager en dat is afzien.
Veel mensen (bijna alle?) die vergeten Crupeland te rijden. Nog meer mensen die vergeten twee rondjes op de wielerbaan te doen. Zonde.
Enkel op de eerste strook naar de teller gekeken, daar haalde ik zowaar 46. De laatste (hem) ging een kilometer of 30 trager en dat is afzien.
Veel mensen (bijna alle?) die vergeten Crupeland te rijden. Nog meer mensen die vergeten twee rondjes op de wielerbaan te doen. Zonde.
Bianchi EV Titanium (koers), Pinarello Asolo (kasseien), Colnago Master (kafee).
©®
©®-
bianchisl3
- Forum-lid
- Berichten: 2823
- Lid geworden op: 29 okt 2005 22:48
Het druppelen stopte vrij snel en maakte plaats voor een serieuze bui. Als snel waren we tot op onze huid nat en bij het binnenrijden van het Bos van Wallers was het echt prijs. Donder, bliksem en hevige slagregens maakten het een hel waardig. Indrukwekkend.
Serge gaf vol gas in het Bos.
Als je de foto iets meer licht geeft zie je hoe erg het eigenlijk was.
Ik reed tegelijk met Serge het Bos in maar kon hem met geen mogelijkheid volgen. Ik gleed alle kanten op, stond een keer helemaal dwars en heb toen de strook rustig uitgereden. Ik denk dat 95% van alle deelnemers voor het strookje naast de kasseien koos. Wij niet.
Vlak voor het Bos waren we elkaar bij het stempelen even kwijt geraakt maar Gerard en Ingmar volgden al snel.
Vorige week nog in zonnig Italie en nu dit!
Na het Bos werd het even droog maar daarna kregen we nog een keer de volle laag.
Bij het binnenrijden van het Velodrome was het weer droog. Vooral voor onze volgers erg prettig.
Hier kan ik weer lachen, de laatste 40 kilometer had ik het best zwaar. Op de stukken tussen de stroken kon ik nog wel tempo rijden maar op de stroken had ik onvoldoende kracht en lef om hard te gaan.
Ook Gerard kan weer lachen, hij reed erg sterk op de kasseien.
Op het Velodrome, helaas maar 1 rondje.
Genieten! Ik had 1 keer eerder op het Velodrome gereden tijdens een PR-teaser maar na een volledige tocht met regen, modder, donder en bliksem is het toch anders.
Niet helemaal scherp in tegenstelling tot de herinneringen.
Op naar de volgende Parijs-Roubaix.
Ook onze volgers zijn blij dat het er op zit. De dag begon immers al om 2:15uur.
En terwijl ik op zoek ga naar het laatste stempeltje..
..leent mijn oudste zoon even mijn fiets..
..voor zijn rondje op het Velodrome.
En dat was best leuk!
Serge gaf vol gas in het Bos.
Als je de foto iets meer licht geeft zie je hoe erg het eigenlijk was.
Ik reed tegelijk met Serge het Bos in maar kon hem met geen mogelijkheid volgen. Ik gleed alle kanten op, stond een keer helemaal dwars en heb toen de strook rustig uitgereden. Ik denk dat 95% van alle deelnemers voor het strookje naast de kasseien koos. Wij niet.
Vlak voor het Bos waren we elkaar bij het stempelen even kwijt geraakt maar Gerard en Ingmar volgden al snel.
Vorige week nog in zonnig Italie en nu dit!
Na het Bos werd het even droog maar daarna kregen we nog een keer de volle laag.
Bij het binnenrijden van het Velodrome was het weer droog. Vooral voor onze volgers erg prettig.
Hier kan ik weer lachen, de laatste 40 kilometer had ik het best zwaar. Op de stukken tussen de stroken kon ik nog wel tempo rijden maar op de stroken had ik onvoldoende kracht en lef om hard te gaan.
Ook Gerard kan weer lachen, hij reed erg sterk op de kasseien.
Op het Velodrome, helaas maar 1 rondje.
Genieten! Ik had 1 keer eerder op het Velodrome gereden tijdens een PR-teaser maar na een volledige tocht met regen, modder, donder en bliksem is het toch anders.
Niet helemaal scherp in tegenstelling tot de herinneringen.
Op naar de volgende Parijs-Roubaix.
Ook onze volgers zijn blij dat het er op zit. De dag begon immers al om 2:15uur.
En terwijl ik op zoek ga naar het laatste stempeltje..
..leent mijn oudste zoon even mijn fiets..
..voor zijn rondje op het Velodrome.
En dat was best leuk!
-
bottecchia
- Forum-lid
- Berichten: 3988
- Lid geworden op: 27 nov 2006 22:38
Op de stroken die echt nat lagen was inhalen een duivels dilemma. Het beste bleef je, ondanks het natte spoor, bovenop de strook in het midden rijden. Als je dan iemand wilde passeren moest je daar natuurlijk vanaf naar de kant. Maar daar lag dan meer modder en water te wachten. Dat in combinatie met het feit dat de stenen daar sowieso slechter liggen maakte de afweging vaak lastig. Waar haal je in en ga je het ook redden voor die modderpoel die je even verderop al ziet liggen.
Ik heb me overigens ook nogal verbaast over het feit dat je op één strook compleet verschillende omstandigheden kon aantreffen. Mooi voorbeeld is de strook van Duclos-Lassale, de eerste na de bevoorrading. Het begin was prima te doen maar ergens halverwege leek het ineens wel of er een oude landmijn was ontploft. Dat ging echt van de ene meter naar de andere in elkaar over.
De douches waren een fantastische ervaring. Vorige keer had ik ze niet gebruikt wegens te druk en veel minder smerig. Nu had ik de eer om plaats te nemen in het hokje van Eddy Planckaert. De man van de millimetersprint tegen Steve Bauer in 1990. Toen ik de douche in gang zette verwachte ik eigenlijk koud water maar het was nog warm ook!
EDIT
Mooie fotoserie weer Hans!
EDIT2:
Zit nog even te kijken maar die 'verlichte' foto van Serge is echt heel gaaf. Geeft de sfeer van het moment perfect aan.
Was ook wel een leuk moment bij de controle voor het bos. We hadden besloten dat we na het stempelen direct door zouden rijden. Bij de controle verloren we elkaar even uit het oog. Gerard wilde maar één ding en dat was zo snel mogelijk dat natte bos in dus hij vol enthousiasme luid roepen tussen de schuilende renners dat wij vast gingen. Veel verbaasde blikken waren zijn deel.
En later bleek dus dat Hans en Serge net zo ongeduldig waren want die waren ook al vertrokken.
Ik heb me overigens ook nogal verbaast over het feit dat je op één strook compleet verschillende omstandigheden kon aantreffen. Mooi voorbeeld is de strook van Duclos-Lassale, de eerste na de bevoorrading. Het begin was prima te doen maar ergens halverwege leek het ineens wel of er een oude landmijn was ontploft. Dat ging echt van de ene meter naar de andere in elkaar over.
De douches waren een fantastische ervaring. Vorige keer had ik ze niet gebruikt wegens te druk en veel minder smerig. Nu had ik de eer om plaats te nemen in het hokje van Eddy Planckaert. De man van de millimetersprint tegen Steve Bauer in 1990. Toen ik de douche in gang zette verwachte ik eigenlijk koud water maar het was nog warm ook!
EDIT
Mooie fotoserie weer Hans!
EDIT2:
Zit nog even te kijken maar die 'verlichte' foto van Serge is echt heel gaaf. Geeft de sfeer van het moment perfect aan.
Was ook wel een leuk moment bij de controle voor het bos. We hadden besloten dat we na het stempelen direct door zouden rijden. Bij de controle verloren we elkaar even uit het oog. Gerard wilde maar één ding en dat was zo snel mogelijk dat natte bos in dus hij vol enthousiasme luid roepen tussen de schuilende renners dat wij vast gingen. Veel verbaasde blikken waren zijn deel.
En later bleek dus dat Hans en Serge net zo ongeduldig waren want die waren ook al vertrokken.
-
bianchisl3
- Forum-lid
- Berichten: 2823
- Lid geworden op: 29 okt 2005 22:48
Tot slot.
Nog een keer? Als je het me gisteren op de laatste strook gevraagd zou hebben denk ik dat ik nee gezegd zou hebben. Nu zeg ik ja, alle pijntjes zijn eigenlijk al weer weggetrokken.
Zou ik dingen anders doen? Nee, eigenlijk niet. Ik zou zo weer gaan maar wel met het zelfde gezelschap (voorwaarde!), beter kun je het niet treffen waarvoor hele grote dank!
Ook graag met dezelfde fiets. Een stalen fiets is voor deze rit toch echt de juiste keuze. En ook graag met het zelfde weer. De hel moet wel de hel blijven. Helemaal niets anders dan? Nou, 1 ding dan. Ik zou in de voorbereiding iets meer kilometers maken. Vanaf begin dit jaar had ik 3200km gefietst. Dat is (voor mij) voor iedere 250km+ rit ruim voldoende. Maar niet voor Parijs-Roubaix. Ik ga de volgende keer voor minimaal 4000km zodat ik ook de laatste 40-50 kilometer voluit kan gaan. Daar had ik nu de kracht en het lef niet meer voor.
Nogmaals dank aan mijn maatjes en onze volgers voor een geweldige dag.
Nog een keer? Als je het me gisteren op de laatste strook gevraagd zou hebben denk ik dat ik nee gezegd zou hebben. Nu zeg ik ja, alle pijntjes zijn eigenlijk al weer weggetrokken.
Zou ik dingen anders doen? Nee, eigenlijk niet. Ik zou zo weer gaan maar wel met het zelfde gezelschap (voorwaarde!), beter kun je het niet treffen waarvoor hele grote dank!
Ook graag met dezelfde fiets. Een stalen fiets is voor deze rit toch echt de juiste keuze. En ook graag met het zelfde weer. De hel moet wel de hel blijven. Helemaal niets anders dan? Nou, 1 ding dan. Ik zou in de voorbereiding iets meer kilometers maken. Vanaf begin dit jaar had ik 3200km gefietst. Dat is (voor mij) voor iedere 250km+ rit ruim voldoende. Maar niet voor Parijs-Roubaix. Ik ga de volgende keer voor minimaal 4000km zodat ik ook de laatste 40-50 kilometer voluit kan gaan. Daar had ik nu de kracht en het lef niet meer voor.
Nogmaals dank aan mijn maatjes en onze volgers voor een geweldige dag.
