Bogaard lijkt mij het voorbeeld van een "echte prof" inzet, bevlogenheid, altijd na een koers bereid tot een gesprek en een leuke opmerking, bereid heel veel te doen en laten voor zijn sport. Dat hij vaak net niet won zegt misschien meer over zijn concurenten dan over Boogert zelf.
Ik vraag me af hoeveel mensen hier op het forum die "het zwarte gat" wat lacherig afdoen zelf in zo'n situatie hebben gezeten en ervaringsdeskundige zijn.
De gedachte die bij mij opkomt is dat je als wielrenner ook alles zeer zakelijk moet houden tegenover je werkgever. Je zeker niet al te emotioneel binden aan een ploeg, want die ploeg ziet het gewoon als zaken doen. Ik ben zeker niet goed ingevoerd in de wielerwereld maar de gebeurtenissen met als beginpunt Rasmussen wijzen wel een richting uit. Dat "De Bank" niet echt goed omgaat met haar "kapitaal" lijkt mij wel duidelijk. Ik zal nooit die blik van Breuking vergeten nadat Rasmussen de Tour moest verlaten.
Voor mij in iedergeval een reden om nooit iets zakelijks met de Rabobank te ondernemen.
Michael Boogerd
@ Bike-T: Ik denk niet dat er ook maar één bank is die de renners voor het kapitaal (het imago) laat gaan. In die zin kun je dus met geen enkele bank zaken doen. Daarnaast heet de beste man Boogerd.
Rest me nog je van harte welkom te heten op het forum!
Rest me nog je van harte welkom te heten op het forum!
'I have too many bikes', said no cyclist ever.