is mountainbiken een goede training of is het slecht voor de polsen?
ik vraag het maar aan jullie!
mountainbiken goede training?
-
supersprinter23
- Forum-lid
- Berichten: 15
- Lid geworden op: 07 okt 2007 14:30
een vlieg in je mond?
een beetje water erbij en hopla!
weer wat extra eiwitten!
een beetje water erbij en hopla!
weer wat extra eiwitten!
Mountainbiken is een goede training voor explosiviteit en kracht, maar minder voor duurtraining. Je hartslag is veel minder constant en ligt vaak op een hoger niveau als bij een wegtraining. Wanneer je over een heftig parcours rijdt hebben ook lijf en ledematen nogal wat te verduren. Hierdoor is ook de kans op blessures groter (als gevolg van bv valpartijen).
-
daniel1975
- Forum-lid HC
- Berichten: 40158
- Lid geworden op: 11 nov 2004 14:14
daniel1975
11 okt 2007 16:13
Varafan schreef:Mountainbiken is een goede training voor explosiviteit en kracht, maar minder voor duurtraining. Je hartslag is veel minder constant en ligt vaak op een hoger niveau als bij een wegtraining. Wanneer je over een heftig parcours rijdt hebben ook lijf en ledematen nogal wat te verduren. Hierdoor is ook de kans op blessures groter (als gevolg van bv valpartijen).
Voor de meesten hier is atb-en (veldritten) in de winter een prima oplossing. Je onderhoudt je conditie, blijft lekker bezig en het is afwisselend. Dat je hele lijf af en toe een opdonder krijgt is alleen maar goed. Daabij val ik liever met de ATB als met de racer. De ernst van de kwetsuren is op asfalt 9 vd 10x beduidend groter.
Overigens in ATBen een prima manier om je fietsbeheersing/techniek te verbeteren. Zou voor heel veel wegfietsers bijna een MUST DO zijn als ik ze soms over 's heren wegen zie zwalken.
Less is bore
@Daniel1975: Wanneer je braaf rechtdoor over zandpaden gaat rijden, zal het risico op valpartijen tijdens het mtb-en minimaal zijn en zal je lijf niet zoveel te verduren hebben, zeg dat het risico voor valpartijen/blessures dan even groot is als bij het wielrennen. Wanneer je echter het meer serieuze mtb werk gaat doen, dus technische en heftige parcours met jumps, drop-offs en single tracks waarbij je rakelings langs de bomen gaat, snelheden 30+, dan is het risico op valpartijen en dus blessures veel groter. En de aard van die blessures kunnen net zo goed ernstig zijn, dit heb ik zelf vorige week mogen ervaren. Als je namelijk met 30km/uur op een singletrack valt op bosgrond, dan ligt je been net zo goed open weet ik nu. En dan heb ik nog geluk dat ik geen boom geraakt heb. Mtb-en gebeurd ook vaak op uitgezette parcours, met als logisch gevolg dat je probeert om leuke tijden voor dit parcours neer te zetten. En betere tijden houdt vaak ook meer risico's nemen in, en dus meer kans op valpartijen.
Ik ben wel met je eens dat mtb-en een leuke manier en afwisseling voor wielrennen is. Het geeft je lijf weer eens een andere trainingsprikkel en dat is goed voor je. Waarom mensen in de winter de racefiets laten staan, dat snap ik eigenlijk niet, waarom is dat? Waarom kun je in de winter niet op je racer trainen? Elke keer weer in de blub trainen is ook niet altijd leuk. Wat betreft die fietsbeheersing, leg eens uit wanneer je die nodig hebt op je racefiets. Fietsbeheersing en fietstechniek heb je meer nodig op je mtb volgens mij.
Ik ben wel met je eens dat mtb-en een leuke manier en afwisseling voor wielrennen is. Het geeft je lijf weer eens een andere trainingsprikkel en dat is goed voor je. Waarom mensen in de winter de racefiets laten staan, dat snap ik eigenlijk niet, waarom is dat? Waarom kun je in de winter niet op je racer trainen? Elke keer weer in de blub trainen is ook niet altijd leuk. Wat betreft die fietsbeheersing, leg eens uit wanneer je die nodig hebt op je racefiets. Fietsbeheersing en fietstechniek heb je meer nodig op je mtb volgens mij.
-
daniel1975
- Forum-lid HC
- Berichten: 40158
- Lid geworden op: 11 nov 2004 14:14
daniel1975
11 okt 2007 17:42
@varafan: als eerste misschien even uitleggen dat ik zowel fanatiek mountainbiker al wielrenner ben. Ben dus zeker geen wegfietser die alleen in de winter ff zijn modderrondjes gaat rijden en die denkt dat mountainbiken een wintersport is. (in tegendeel, in de zomer is het veel leuker).
Vorig jaar bij de eerste 150 van de Brentjenschallenge dus beetje sturen en rijden kan ik wel.
Zodra je idd flinke dropoffs gaat doen en snelle technische afdalingen (bijv. de steile Camerich afdaling naar Epen terug in de Vijlenroute of enkele dalen in de Voerstreekroute) kunnen je blessures idd erg serieus zijn. Maar voor wat de gemiddelde winter-atb-er doet (veldtochten) valt het allemaal wel mee. Bos valt zachter dan asfalt, zelfs als je toch een boom raakt is mijn ervaring.
Fietsbeheersing op de racer is in mijn ogen essentieel! Balans houden als voor je iemand een rare zwieper maakt, je fiets optrekken om op de stoep te springen ipv de valpartij in te rijden, geen rare stuurbewegingen maken als er per ongeluk iemand jou een tikje geeft. Allemaal dingen die bij het fietsen in een groepje zomaar kunnen gebeuren.
Twee recente voorbeelden: 1. rijdend met een groepje maakt iemand een klein zwiepertje en raakt met zijn achterwiel het voorwiel van de gene die achter hem rijdt. Die maakt een paniek zwaai, waarna hij met de persoon naast/achter hem goed hard op z'n plaat gaat ipv rustig zijn stuur vast te houden en mee te bewegen.
2. Afdaling ergens in de Kriek. Noontje komt langzaam met haar heup mijn kant op en duwt tegen mijn linkerhand/shifter aan. Ik hou mijn stuur recht, Noontje voelt dat ze ergens tegenaan zit en stuurt rustig weer bij mij vandaan. Ik had daar niet graag met een onervaren persoon gereden die zijn/haar fiets niet beheerst op dat moment.....
Vorig jaar bij de eerste 150 van de Brentjenschallenge dus beetje sturen en rijden kan ik wel.
Zodra je idd flinke dropoffs gaat doen en snelle technische afdalingen (bijv. de steile Camerich afdaling naar Epen terug in de Vijlenroute of enkele dalen in de Voerstreekroute) kunnen je blessures idd erg serieus zijn. Maar voor wat de gemiddelde winter-atb-er doet (veldtochten) valt het allemaal wel mee. Bos valt zachter dan asfalt, zelfs als je toch een boom raakt is mijn ervaring.
Fietsbeheersing op de racer is in mijn ogen essentieel! Balans houden als voor je iemand een rare zwieper maakt, je fiets optrekken om op de stoep te springen ipv de valpartij in te rijden, geen rare stuurbewegingen maken als er per ongeluk iemand jou een tikje geeft. Allemaal dingen die bij het fietsen in een groepje zomaar kunnen gebeuren.
Twee recente voorbeelden: 1. rijdend met een groepje maakt iemand een klein zwiepertje en raakt met zijn achterwiel het voorwiel van de gene die achter hem rijdt. Die maakt een paniek zwaai, waarna hij met de persoon naast/achter hem goed hard op z'n plaat gaat ipv rustig zijn stuur vast te houden en mee te bewegen.
2. Afdaling ergens in de Kriek. Noontje komt langzaam met haar heup mijn kant op en duwt tegen mijn linkerhand/shifter aan. Ik hou mijn stuur recht, Noontje voelt dat ze ergens tegenaan zit en stuurt rustig weer bij mij vandaan. Ik had daar niet graag met een onervaren persoon gereden die zijn/haar fiets niet beheerst op dat moment.....
Less is bore
@Daniel1975: De vraag is of mtb techniek bijdraagt aan een goede afloop in de 2 door jou geschetste situaties, met mtb-en rijdt je niet vaak in zo'n formatie. Maar goed, je leert er altijd iets van natuurlijk, en daar kun je altijd - dus ook op de weg- je voordeel mee doen.
Wat wel een feit is, is dat niet iedere wielrenner gecharmeerd is van mtb-en. Ik ken enkele voorbeelden van mensen die tijdens mtb-en inderdaad last krijgen van hun rug of andere lichaamsdelen, iets waar ze op de weg geen last van hebben. Dat is voor hun dan ook de reden om niet te gaan mtb-en. Mtb-en is per definitie wat extremer wat betreft vrijkomende krachten, mtb fietsen hebben niet voor niets een sterker frame/wielen dan racefietsen. Dat houdt dus automatisch in dat je lichaam ook meer krachten te verduren krijgt wanneer je een mtb gebruikt waar hij voor bedoeld is.
Wat wel een feit is, is dat niet iedere wielrenner gecharmeerd is van mtb-en. Ik ken enkele voorbeelden van mensen die tijdens mtb-en inderdaad last krijgen van hun rug of andere lichaamsdelen, iets waar ze op de weg geen last van hebben. Dat is voor hun dan ook de reden om niet te gaan mtb-en. Mtb-en is per definitie wat extremer wat betreft vrijkomende krachten, mtb fietsen hebben niet voor niets een sterker frame/wielen dan racefietsen. Dat houdt dus automatisch in dat je lichaam ook meer krachten te verduren krijgt wanneer je een mtb gebruikt waar hij voor bedoeld is.
om maar is terug te komen op de originele vraag... Naar mijn mening is mtb-en heel erg prima voor je conditie en daarnaast ook nog is leuk om te doen.
Afhankelijk van de soort ritten / parcours die je doet kan je op de mtb zowel een prima interval als duurtraining op doen. Zoals daniel1975 ook al aangeeft is het echt goed voor je techniek, dat is gewoon een feit en kan nooit kwaad.
Met een beetje een behoorlijke voorvork vallen de klappen op je pols ook alleszins mee. in nederland hebben we ook echt niet van die extreme mtb dingen.
oftewel zeker de moeite waard om te doen!!!
Afhankelijk van de soort ritten / parcours die je doet kan je op de mtb zowel een prima interval als duurtraining op doen. Zoals daniel1975 ook al aangeeft is het echt goed voor je techniek, dat is gewoon een feit en kan nooit kwaad.
Met een beetje een behoorlijke voorvork vallen de klappen op je pols ook alleszins mee. in nederland hebben we ook echt niet van die extreme mtb dingen.
oftewel zeker de moeite waard om te doen!!!
In het seizoen 2005 reed ik niet mee met de club in het bos (gedurende november en december), omdat ik dat veldrijden niet zo zag zitten, ik had het nog nooit gedaan en zag de nut er niet zo van in. Gevolg was dat ik niet in aanmerking kwam voor een clubfiets.
Het seizoen daarop, dus 2006, deed ik wel elk weekend mee.
Het verschil tussen die 2 jaren was, behalve dan dat ik in 2006 zowiezo sterker zou zijn omdat ik een jaar ervarener en gegroeid was (3e jaar tegenover 4e jaar wielrenner), is dat ik in 2005 een veel betere duurbasis had, vooral in de klassiekers merkte ik dit verschil. In 2006 echter was ik veel explosiever, vooral bergop en bij demarages kon ik goed antwoord geven. Echter ik merkte tegen het einde van lange koersen dat de fut er eerder uit ging.
Hoewel ik in 2006 mijn eigen plan trok met de clubtrainingen, kan je er niet omheen dat je in het bos intensief gaat. Ook al wil je er een duurtraining van maken.
Doordat ik in 2005 veel meer duur had gedaan in de zo belangrijke weekenden, had ik dus een veel betere aerobe basis, waardoor ik dus langer mee kon in een koers. Het nadeel hiervan was dat ik (enige) explosiviteit te kort kwam, wat ook te verklaren kan zijn door het feit dat ik een jaar later zowiezo sterker was geworden.
Het is dus eigenlijk heel logisch, de maanden november en december dienen (voor de wegrenner die zich voorbereid op een wegseizoen) te bestaan uit duurtrainingen.
Wat ik dus komend seizoen anders ga doen is om de week, of 2 weken achtereen en vervolgens een week niet, mee trainen met de club.
Of het veldrijden mijn stuurcapaciteiten heeft doen toenemen:
Niet echt, een wielerkoers, criteriums, in een groep rijden, etc gaat om compleet andere snelheden en manouvres. Veldrijden kan ik nog steeds niet goed, sterker nog ik ben al lang blij als ik meer dan de helft van de bomen in het bos niet raak. Echter ik kan bochten nemen in een criterium, dat ik ze los rijd uit mijn wiel.
Het seizoen daarop, dus 2006, deed ik wel elk weekend mee.
Het verschil tussen die 2 jaren was, behalve dan dat ik in 2006 zowiezo sterker zou zijn omdat ik een jaar ervarener en gegroeid was (3e jaar tegenover 4e jaar wielrenner), is dat ik in 2005 een veel betere duurbasis had, vooral in de klassiekers merkte ik dit verschil. In 2006 echter was ik veel explosiever, vooral bergop en bij demarages kon ik goed antwoord geven. Echter ik merkte tegen het einde van lange koersen dat de fut er eerder uit ging.
Hoewel ik in 2006 mijn eigen plan trok met de clubtrainingen, kan je er niet omheen dat je in het bos intensief gaat. Ook al wil je er een duurtraining van maken.
Doordat ik in 2005 veel meer duur had gedaan in de zo belangrijke weekenden, had ik dus een veel betere aerobe basis, waardoor ik dus langer mee kon in een koers. Het nadeel hiervan was dat ik (enige) explosiviteit te kort kwam, wat ook te verklaren kan zijn door het feit dat ik een jaar later zowiezo sterker was geworden.
Het is dus eigenlijk heel logisch, de maanden november en december dienen (voor de wegrenner die zich voorbereid op een wegseizoen) te bestaan uit duurtrainingen.
Wat ik dus komend seizoen anders ga doen is om de week, of 2 weken achtereen en vervolgens een week niet, mee trainen met de club.
Of het veldrijden mijn stuurcapaciteiten heeft doen toenemen:
Niet echt, een wielerkoers, criteriums, in een groep rijden, etc gaat om compleet andere snelheden en manouvres. Veldrijden kan ik nog steeds niet goed, sterker nog ik ben al lang blij als ik meer dan de helft van de bomen in het bos niet raak. Echter ik kan bochten nemen in een criterium, dat ik ze los rijd uit mijn wiel.
Trainen met je hoofd
Fietsen met je hart
Afzien met je ziel
Fietsen met je hart
Afzien met je ziel
-
daniel1975
- Forum-lid HC
- Berichten: 40158
- Lid geworden op: 11 nov 2004 14:14
daniel1975
12 okt 2007 09:59
Varafan schreef:@Daniel1975: De vraag is of mtb techniek bijdraagt aan een goede afloop in de 2 door jou geschetste situaties, met mtb-en rijdt je niet vaak in zo'n formatie. Maar goed, je leert er altijd iets van natuurlijk, en daar kun je altijd - dus ook op de weg- je voordeel mee doen.
Wat je leert is een betere balans en stuurvaardigheid. Rustig reageren als je even uit je spoor raakt en niet ineens voluit corrigeren, meer balans hebben zodat je minder snel valt en dat je "vreemdere" bewegingen kunt maken zonder te vallen.
Less is bore