val in sprint/stoppen met competitie(?)
@TS Biker,
Heroïsch verhaal, in de zin dat je na je val de competitie nog hervat hebt. Respect man! Ik kreeg rillingen als ik je verhaal las. Die klap tegen die muur moet enorm zijn geweest. Het gevoel hoe machteloos je dan bent na zo'n klapband. Je denkt het juiste te doen op dat moment, namelijk dat gat dicht rijden met de vluchters, en dan gebeurt er zoiets.
Vandaag las ik een verhaal over Christophe Brandt die gevallen is in de Schaal Sels in augustus vorig jaar(tegen een electriciteitspaal gebotst); Fractuur in bovenarm, 4 gebroken ribben, gescheurde milt en pancreas, geperforeerde long en verwijderde nier. En die kerel doet alles om zijn plaats in het peloton te herwinnen! Maar ja, wat is bij een prof het alternatief? Naar de fabriek? Dan liever koersen met het risico vandien...
Ik heb duidelijk meer geluk gehad. Ik ben tegen een forse sprintsnelheid behoorlijk goed neergekomen. Heeft waarschijnlijk ook met mijn afremmen te maken gehad. Had ik gekozen voor de valhekkens en was ik over zo'n uitstekende poot gegaan, dan was ik wss weggekatapulteerd, en wat er dan was gebeurd, daar denk ik liever niet aan.
Ook herkenbaar is dat je veel plezier vindt in cyclo's. Ik denk eraan om me daar ook meer op toe te gaan leggen.
Wat je schrijft over die heren op leeftijd, welnu ik denk dat veel heren er graag eens thuis vandoor willen. Sport is dan niet eens zo'n kwade oplossing. Denk eens aan al die fanfarespelers, biljarters, tooghangers, om van vissers te zwijgen... En ondertussen besteden ze hun energie niet aan bijvoorbeeld: vreemdgaan Velen hebben hun vrouw trouwens mee op de koers. Ze breien wat en af en toe geven ze hun fietsende krak een bidon.
Vooral blijven fietsen en groetjes!
ts-biker
11 mei 2007 00:34
Quoten: Origineel geplaatst door galibier op 10 Mei 2007
@TS Biker,
Heroïsch verhaal, in de zin dat je na je val de competitie nog hervat hebt. Respect man! Ik kreeg rillingen als ik je verhaal las. Die klap tegen die muur moet enorm zijn geweest. Het gevoel hoe machteloos je dan bent na zo'n klapband.
Ik heb duidelijk meer geluk gehad. Ik ben tegen een forse sprintsnelheid behoorlijk goed neergekomen. Heeft waarschijnlijk ook met mijn afremmen te maken gehad. Had ik gekozen voor de valhekkens en was ik over zo'n uitstekende poot gegaan, dan was ik wss weggekatapulteerd, en wat er dan was gebeurd, daar denk ik liever niet aan.
Ook herkenbaar is dat je veel plezier vindt in cyclo's. Ik denk eraan om me daar ook meer op toe te gaan leggen.
Wat je schrijft over die heren op leeftijd, welnu ik denk dat veel heren er graag eens thuis vandoor willen. Sport is dan niet eens zo'n kwade oplossing. Denk eens aan al die fanfarespelers, biljarters, tooghangers, om van vissers te zwijgen... En ondertussen besteden ze hun energie niet aan bijvoorbeeld: vreemdgaan Velen hebben hun vrouw trouwens mee op de koers. Ze breien wat en af en toe geven ze hun fietsende krak een bidon.
Vooral blijven fietsen en groetjes!
natuurlijk, zo bedoelde ik het ook niet, bij ons rijden bijvoorbeeld elke zondagmorgen diverse groepen en clubs een fietstocht en bij sommige groepen is dat ook koers hoor (de één wil niet onder doen voor de ander).Volstaat dat dan niet, op een bepaalde leeftijd denk ik dat het gewoon ongezond wordt ipv gezond om competitie te doen, dan moet fietsen gewoon genieten zijn en niet afzien tot je erbij neervalt (want die zijn er ook al geweest !)
Maar zoals gezegd, dat is iets waar iedereen zijn mening over heeft en dat respecteer ik dan ook ten zeerste, iedereen zoekt zijn eigen weg nietwaar.
Betreffende die cyclo's, ik doe wel liever die zonder tijdsopname dan die met ... want dat is nog gevaarlijker dan koersen, namelijk koersen op een openbare weg MET verkeer !
@TS Biker,
Heroïsch verhaal, in de zin dat je na je val de competitie nog hervat hebt. Respect man! Ik kreeg rillingen als ik je verhaal las. Die klap tegen die muur moet enorm zijn geweest. Het gevoel hoe machteloos je dan bent na zo'n klapband.
Ik heb duidelijk meer geluk gehad. Ik ben tegen een forse sprintsnelheid behoorlijk goed neergekomen. Heeft waarschijnlijk ook met mijn afremmen te maken gehad. Had ik gekozen voor de valhekkens en was ik over zo'n uitstekende poot gegaan, dan was ik wss weggekatapulteerd, en wat er dan was gebeurd, daar denk ik liever niet aan.
Ook herkenbaar is dat je veel plezier vindt in cyclo's. Ik denk eraan om me daar ook meer op toe te gaan leggen.
Wat je schrijft over die heren op leeftijd, welnu ik denk dat veel heren er graag eens thuis vandoor willen. Sport is dan niet eens zo'n kwade oplossing. Denk eens aan al die fanfarespelers, biljarters, tooghangers, om van vissers te zwijgen... En ondertussen besteden ze hun energie niet aan bijvoorbeeld: vreemdgaan Velen hebben hun vrouw trouwens mee op de koers. Ze breien wat en af en toe geven ze hun fietsende krak een bidon.
Vooral blijven fietsen en groetjes!
natuurlijk, zo bedoelde ik het ook niet, bij ons rijden bijvoorbeeld elke zondagmorgen diverse groepen en clubs een fietstocht en bij sommige groepen is dat ook koers hoor (de één wil niet onder doen voor de ander).Volstaat dat dan niet, op een bepaalde leeftijd denk ik dat het gewoon ongezond wordt ipv gezond om competitie te doen, dan moet fietsen gewoon genieten zijn en niet afzien tot je erbij neervalt (want die zijn er ook al geweest !)
Maar zoals gezegd, dat is iets waar iedereen zijn mening over heeft en dat respecteer ik dan ook ten zeerste, iedereen zoekt zijn eigen weg nietwaar.
Betreffende die cyclo's, ik doe wel liever die zonder tijdsopname dan die met ... want dat is nog gevaarlijker dan koersen, namelijk koersen op een openbare weg MET verkeer !
ts-biker
11 mei 2007 00:56
en om even verder te gaan over ongevallen, in 14 jaar actieve competitie kom je wel eens her en der iets tegen natuurlijk, wat verloren huid en in het slechtste geval een breuk, dat hoort er wat bij en is niet altijd te vermijden ...
Op mijn 22ste (toen ik nog volop ambitie had) ging ik begin juli op stage naar de Alpen, ik vertrok op dinsdagnacht daar ik maandag nog even een interclub wou meepikken (schaal Schoeters), in de plaatselijke ronden was het keren en draaien, de bevoorrading was in een kort smal straatje dus je kan uzelf inbeelden dat het daar altijd chaos was, toen ik een zakje aannam kreeg ik één van iemand anders in mijn voorwiel waardoor mijn fiets blokkeerde en ik vol over te kop ging, al bij al viel de schade mee, schaafwonden en een lichte hersenschudding, na oplappen van de fiets ben ik die nacht dan toch vertrokken ...
Ginder (ik was daar alleen naartoe gegaan) reed ik af en toe de Marmotte (het parcours althans), toen ik de Croix de Fer afdaalde (zonder zot te doen, maar tje 60 rij je snel bergaf) gebeurde het, in het laatste stuk (een dreef rechtdoor ts de bomen) kwam er tegenliggend verkeer zoals heel de tijd, doch een lichte vrachtauto kwam uit tegengestelde richting en 100m voor mij sloeg hij op zijn dooie gemakje af waardoor hij dwars voor mij kwam te staan, door de bomen had hij mij waarschijnlijk niet zien komen.Ik ben daar vol ingereden (zonder helm op), resultaat : wakker geworden in het hospitaal terwijl ze mijn kin aan het dichtnaaien waren, gekneusde ribben, weer een hersenschudding maar voor zo'n impact kwam ik er nog goed vanaf (heb blijkbaar een goede engelbewaarder tot nu toe), ze hebben mij dan terug gerepatrieerd naar België, mijn fiets kon, zonder de wielen eruit te nemen, makkelijk in de koffer (zoiets als in het scott-topic).
Na 3 weken rusten hervatte ik de competitie, eind augustus nam ik deel aan de 2-daagse van O-Vlaanderen, de 2de rit eindigde in een massaspurt, waar ik wijselijk niet aan deelnam, plots onplofte ergens een tube van iemand, mijn voorganger verschoot zodanig dat hij het wiel ervoor raakte en viel, ik natuurlijk erop en erover, resultaat ribben gekneusd, zodanig dat ik een hele tijd aan een beademingssysteem moest om weer wat normaal te kunnen ademen, 14 dagen moest ik rusten.Ik had dan maar besloten om half september te stoppen voor dat jaar en was enkel nog wat aan het trainen (uitfietsen), één bocht voor ik thuiskwam dook er plots een wagen op (een beetje zooals bij Réné, die ik hierbij veel sterkte toewens), het was iemand die nog met een L reed (leerling) en ze nam de bocht veel te breed, ze zag mij, verschoot en ging vol op de gas staan, ik vloog frontaal in de voorruit en 2m over de auto, resultaat klaplong en weer wat kneuzingen en schaafwonden.
Dat jaar heb ik de fiets dan maar even aan de kant gezet, om maar te zeggen dat wielrenners een verdomd sterk karakter hebben om steeds maar terug te vechten, tot er 4 jaar later dan een veer breekt (ook wel daar ik op mijn 22 nog iets wou bereiken en het op mijn 27 enkel maar hobby was geworden). Ik merkte ook de mentaliteitswijzigingen in het peloton, in mijn beginjaren hadden we nog respect voor elkaar, op het einde hadden ze liever dat je op een auto knalde dan dat ze teken zouden doen voor een obstakel...
Op mijn 22ste (toen ik nog volop ambitie had) ging ik begin juli op stage naar de Alpen, ik vertrok op dinsdagnacht daar ik maandag nog even een interclub wou meepikken (schaal Schoeters), in de plaatselijke ronden was het keren en draaien, de bevoorrading was in een kort smal straatje dus je kan uzelf inbeelden dat het daar altijd chaos was, toen ik een zakje aannam kreeg ik één van iemand anders in mijn voorwiel waardoor mijn fiets blokkeerde en ik vol over te kop ging, al bij al viel de schade mee, schaafwonden en een lichte hersenschudding, na oplappen van de fiets ben ik die nacht dan toch vertrokken ...
Ginder (ik was daar alleen naartoe gegaan) reed ik af en toe de Marmotte (het parcours althans), toen ik de Croix de Fer afdaalde (zonder zot te doen, maar tje 60 rij je snel bergaf) gebeurde het, in het laatste stuk (een dreef rechtdoor ts de bomen) kwam er tegenliggend verkeer zoals heel de tijd, doch een lichte vrachtauto kwam uit tegengestelde richting en 100m voor mij sloeg hij op zijn dooie gemakje af waardoor hij dwars voor mij kwam te staan, door de bomen had hij mij waarschijnlijk niet zien komen.Ik ben daar vol ingereden (zonder helm op), resultaat : wakker geworden in het hospitaal terwijl ze mijn kin aan het dichtnaaien waren, gekneusde ribben, weer een hersenschudding maar voor zo'n impact kwam ik er nog goed vanaf (heb blijkbaar een goede engelbewaarder tot nu toe), ze hebben mij dan terug gerepatrieerd naar België, mijn fiets kon, zonder de wielen eruit te nemen, makkelijk in de koffer (zoiets als in het scott-topic).
Na 3 weken rusten hervatte ik de competitie, eind augustus nam ik deel aan de 2-daagse van O-Vlaanderen, de 2de rit eindigde in een massaspurt, waar ik wijselijk niet aan deelnam, plots onplofte ergens een tube van iemand, mijn voorganger verschoot zodanig dat hij het wiel ervoor raakte en viel, ik natuurlijk erop en erover, resultaat ribben gekneusd, zodanig dat ik een hele tijd aan een beademingssysteem moest om weer wat normaal te kunnen ademen, 14 dagen moest ik rusten.Ik had dan maar besloten om half september te stoppen voor dat jaar en was enkel nog wat aan het trainen (uitfietsen), één bocht voor ik thuiskwam dook er plots een wagen op (een beetje zooals bij Réné, die ik hierbij veel sterkte toewens), het was iemand die nog met een L reed (leerling) en ze nam de bocht veel te breed, ze zag mij, verschoot en ging vol op de gas staan, ik vloog frontaal in de voorruit en 2m over de auto, resultaat klaplong en weer wat kneuzingen en schaafwonden.
Dat jaar heb ik de fiets dan maar even aan de kant gezet, om maar te zeggen dat wielrenners een verdomd sterk karakter hebben om steeds maar terug te vechten, tot er 4 jaar later dan een veer breekt (ook wel daar ik op mijn 22 nog iets wou bereiken en het op mijn 27 enkel maar hobby was geworden). Ik merkte ook de mentaliteitswijzigingen in het peloton, in mijn beginjaren hadden we nog respect voor elkaar, op het einde hadden ze liever dat je op een auto knalde dan dat ze teken zouden doen voor een obstakel...
Adembenemende verhalen. Ik kan er niet genoeg van krijgen. Als jij valt, is het wel spectaculair. En dan het korte tijdsbestek! Je moet vast en zeker een goede engelbewaarder hebben gehad.
Ik fietste mijn 2de jaar competitie(begonnen op 44j!) en het eerste jaar had ik niets meegemaakt. En nu op 3 weken tijd 2 x maal gevallen. De eerste maal was zonder veel erg: een klapband in een bocht en wat schaafwonden.
Ik heb ondertussen ook het belang ingezien van een kwalitatieve biba en buitenband. Bij mn eerste val had ik een spiksplinternieuwe Bontrager superlight biba(65gr) in een nieuwe Schwalbe Ultrema achterband. Bij de val in die sprint een Vittorio light biba(85gr) in een redelijk oude Schwalbe Stelvio Light voorband. Ik had er nog aan gedacht om hem te vervangen en wou dit ook doen, de week nadien... Ik ga me voorlopig terug beperken tot de good old Michelin Pro2 Race.
Ik fietste mijn 2de jaar competitie(begonnen op 44j!) en het eerste jaar had ik niets meegemaakt. En nu op 3 weken tijd 2 x maal gevallen. De eerste maal was zonder veel erg: een klapband in een bocht en wat schaafwonden.
Ik heb ondertussen ook het belang ingezien van een kwalitatieve biba en buitenband. Bij mn eerste val had ik een spiksplinternieuwe Bontrager superlight biba(65gr) in een nieuwe Schwalbe Ultrema achterband. Bij de val in die sprint een Vittorio light biba(85gr) in een redelijk oude Schwalbe Stelvio Light voorband. Ik had er nog aan gedacht om hem te vervangen en wou dit ook doen, de week nadien... Ik ga me voorlopig terug beperken tot de good old Michelin Pro2 Race.
ach; voor je het weet zit je er weer op:P
Ben in oktober over de kop geslagen (6wervels vast, si gewricht vast; heup gekneusd, schouder gekneusd en natuurlijk wat huid kwijt). Per mabulance afgevoerd en op krukken het ziekenhuis uit. 4 dagen later zat ik weer op de racefiets om de boel soepel te draaien. 1.5 week later begon ik weer met zwemmen en 3 weken later met hardlopen.
bang in het begin? nee, althans niet op een andere fiets.duurde wel even eer ik weer ging rijden op de bewuste fiets, maar meer omdat ik bang was voor verborgen schade.
Ben benieuwd hoe het dit keer gaat; want jawel, vanmiddag weer zwaar gescrashed (heup licht gekneusd, schuine buikspieren aan 1 kant gekneusd, duime gekneusd en de nodige wonden).
Heb geen idee hoe snel ik dit keer weer in de running ben... ik weet wel dat dit net als de vorige keer een lange nacht wordt; geen idee hoe ik moet liggen. Wonden bewust opengelaten omuit te drogen, maar dat maakt het niet gemakkelijker.
Ben in oktober over de kop geslagen (6wervels vast, si gewricht vast; heup gekneusd, schouder gekneusd en natuurlijk wat huid kwijt). Per mabulance afgevoerd en op krukken het ziekenhuis uit. 4 dagen later zat ik weer op de racefiets om de boel soepel te draaien. 1.5 week later begon ik weer met zwemmen en 3 weken later met hardlopen.
bang in het begin? nee, althans niet op een andere fiets.duurde wel even eer ik weer ging rijden op de bewuste fiets, maar meer omdat ik bang was voor verborgen schade.
Ben benieuwd hoe het dit keer gaat; want jawel, vanmiddag weer zwaar gescrashed (heup licht gekneusd, schuine buikspieren aan 1 kant gekneusd, duime gekneusd en de nodige wonden).
Heb geen idee hoe snel ik dit keer weer in de running ben... ik weet wel dat dit net als de vorige keer een lange nacht wordt; geen idee hoe ik moet liggen. Wonden bewust opengelaten omuit te drogen, maar dat maakt het niet gemakkelijker.
Quintana Roo CD0.1 - Record - FSA SRM- Zipp 900/H3
Planet-X Stealth - SuperRecord - Powertap
Planet-X Stealth - SuperRecord - Powertap
Quoten: Origineel geplaatst door sjezer op 10 Mei 2007
@ Galibier: Gelukkig gaat het herstel behoorlijk. Heb je al 'ns gedacht aan doorverwijzing naar een sportarts? Ik heb in het verleden hier baat bij gehad, nadat fysiotherapie mijn knieklachten niet verhielp. Tevens is het bij een goede sportarts zo dat je tijdens het consult nog verstandig wat vragen kunt stellen en ga je slimmer naar buiten! Ook is hij meer bedreven in de diagnoses die gesteld kunnen worden met dergelijke blessures.
Mijn huisarts is zo onderlegd dat ik er steeds slimmer naar buiten ga. Hij neemt alle tijd en beantwoordt al je vragen. Ik heb het volste vertrouwen in hem. Hij laat me stappen op mn tenen, voelt aan de kuitspier en geeft zijn bevinding. En hij neemt zijn tijd. Hij heeft me in het verleden al eens doorverwezen naar kiné; dus als hij het nodig acht, doet hij het zeker. Wees maar gerust dat ik voor een second opinion ga als ik het zaakje niet vertrouw. De kuit voelt nog pijnlijk aan. Maar alleen bij het stretchen. Heb gisteren weeral een D2 training gedaan op de Tacx en de pijn is zeker niet verergerd. Ook het gewrichtskapsel aan mn pink is aan de beterhand. Nog niet 100% maar het betert.
Mvrgr
@ Galibier: Gelukkig gaat het herstel behoorlijk. Heb je al 'ns gedacht aan doorverwijzing naar een sportarts? Ik heb in het verleden hier baat bij gehad, nadat fysiotherapie mijn knieklachten niet verhielp. Tevens is het bij een goede sportarts zo dat je tijdens het consult nog verstandig wat vragen kunt stellen en ga je slimmer naar buiten! Ook is hij meer bedreven in de diagnoses die gesteld kunnen worden met dergelijke blessures.
Mijn huisarts is zo onderlegd dat ik er steeds slimmer naar buiten ga. Hij neemt alle tijd en beantwoordt al je vragen. Ik heb het volste vertrouwen in hem. Hij laat me stappen op mn tenen, voelt aan de kuitspier en geeft zijn bevinding. En hij neemt zijn tijd. Hij heeft me in het verleden al eens doorverwezen naar kiné; dus als hij het nodig acht, doet hij het zeker. Wees maar gerust dat ik voor een second opinion ga als ik het zaakje niet vertrouw. De kuit voelt nog pijnlijk aan. Maar alleen bij het stretchen. Heb gisteren weeral een D2 training gedaan op de Tacx en de pijn is zeker niet verergerd. Ook het gewrichtskapsel aan mn pink is aan de beterhand. Nog niet 100% maar het betert.
Mvrgr
Quote: Origineel geplaatst door galibier op 11 Mei 2007
Een dafalgan kan helpen tegen de pijn. Dan komt de slaap misschien vanzelf.Niet-klevende kompressen van het merk Melolin bespoedigen het wondherstel. En goed ontsmetten met bvb Isobetadyne.Sterkte!
Thanks, maar heb slechte ervaringen met die compressen de vorige keer; laat ze nu dus gewoon open.
Wonden zijn ontsmet met 85% alcohol oplossing (ja, vrij drastisch)
Pijnstillers nog niet gebruikt (ben er geen voorstander van) en ook niet van plan. woensdag afspraak met de fysio om de boel te laten nakijken. Vanancht wel slecht geslapen, maar ja, dat wist ik van te voren, de eerste 2 dagen zijn gewoon bagger
Revalidatie begint iig morgen voor mij al. Boel weer soepel krijgen en dan maandag kijken of we al weer wat kunnen oppakken.
Het grote voordeel van getraind zijn; herstel gaat vlot
Een dafalgan kan helpen tegen de pijn. Dan komt de slaap misschien vanzelf.Niet-klevende kompressen van het merk Melolin bespoedigen het wondherstel. En goed ontsmetten met bvb Isobetadyne.Sterkte!
Thanks, maar heb slechte ervaringen met die compressen de vorige keer; laat ze nu dus gewoon open.
Wonden zijn ontsmet met 85% alcohol oplossing (ja, vrij drastisch)
Pijnstillers nog niet gebruikt (ben er geen voorstander van) en ook niet van plan. woensdag afspraak met de fysio om de boel te laten nakijken. Vanancht wel slecht geslapen, maar ja, dat wist ik van te voren, de eerste 2 dagen zijn gewoon bagger
Revalidatie begint iig morgen voor mij al. Boel weer soepel krijgen en dan maandag kijken of we al weer wat kunnen oppakken.
Het grote voordeel van getraind zijn; herstel gaat vlot
Quintana Roo CD0.1 - Record - FSA SRM- Zipp 900/H3
Planet-X Stealth - SuperRecord - Powertap
Planet-X Stealth - SuperRecord - Powertap
Het is kiezen tussen niet slapen en kreunen of een pijnstiller. Die moderne pijnstillers hebben geen bijwerkingen meer en zijn niet verslavend. Ik tracht het gebruik ervan ook te beperken. Bij mn val heb ik er 1 genomen om die eerste nacht door te komen. Ik heb weliswaar niet veel geslapen, maar ook weer niet liggen kermen van de pijn.
Ps Je lijkt me een harde, dat je zo snel al weer op de fiets wil. Bij mij heeft het 2 weken geduurd. Nu 3 dagen op rij op de Tacx getraind. 2 dagen in D2(3x15 met 10min D1 (totaal 1h45) en 2x20 met 10minD1(totaal1h30)) en vandaag 3 x 8 min D3 met 8 min D1 en totaal 1h30min.
Sterkte!
Ps Je lijkt me een harde, dat je zo snel al weer op de fiets wil. Bij mij heeft het 2 weken geduurd. Nu 3 dagen op rij op de Tacx getraind. 2 dagen in D2(3x15 met 10min D1 (totaal 1h45) en 2x20 met 10minD1(totaal1h30)) en vandaag 3 x 8 min D3 met 8 min D1 en totaal 1h30min.
Sterkte!
ach:) ben wat gewend en mijn lichaam heelt zich heel snel. dit in combinatie met een fysio die weet wat ik kan hebben/gewend ben. resulteerd in vrij snelel revalidaties
Donderdag: crash
vrijdag : wandelen en afspraak met m'n fysio gemaakt voor woensdag
zaterdag: 0h30 zwemmen, 0h40 fietsen
zondag: 0h30 zwemmen, 0h30 fietsen
maandag: 0h30 zwemmen, 1h00 hardlopen, wat beenoefeningen
dinsdag: 1h30-2h00 fietsen + 0h40 zwemmen
woensdag: 1 uurtje lesgeven, 1h10 lopen, fysio, 0h40 zwemmen
donderdag: 1h00 zwemmen + 1h00 fietsen
vrijdag: 1h15 lopen, 0h45 zwemmen + krachttraining
Intensiteit id op gevoel let niet op HR deze week. Ik weet dat ie nl ook ca 10 slagen hoger is dan normaal
Hoe ik me nu voel? met de dag beter wonden zien er zeer goed uit alsof ze 2 weken oud zijn. buikspieren voelen ook al goed, duim en schouder zijn al een stuk soepeler.
Morgen naar de fysio; iig kijken of ik niets heb vastzitten bij de rug.
Donderdag: crash
vrijdag : wandelen en afspraak met m'n fysio gemaakt voor woensdag
zaterdag: 0h30 zwemmen, 0h40 fietsen
zondag: 0h30 zwemmen, 0h30 fietsen
maandag: 0h30 zwemmen, 1h00 hardlopen, wat beenoefeningen
dinsdag: 1h30-2h00 fietsen + 0h40 zwemmen
woensdag: 1 uurtje lesgeven, 1h10 lopen, fysio, 0h40 zwemmen
donderdag: 1h00 zwemmen + 1h00 fietsen
vrijdag: 1h15 lopen, 0h45 zwemmen + krachttraining
Intensiteit id op gevoel
let niet op HR deze week. Ik weet dat ie nl ook ca 10 slagen hoger is dan normaalHoe ik me nu voel? met de dag beter
wonden zien er zeer goed uit alsof ze 2 weken oud zijn. buikspieren voelen ook al goed, duim en schouder zijn al een stuk soepeler.Morgen naar de fysio; iig kijken of ik niets heb vastzitten bij de rug.
Quintana Roo CD0.1 - Record - FSA SRM- Zipp 900/H3
Planet-X Stealth - SuperRecord - Powertap
Planet-X Stealth - SuperRecord - Powertap
-
machinehead
- Forum-lid
- Berichten: 4
- Lid geworden op: 19 apr 2007 19:32
Gelukkig zitten jullie inmiddels weer op de fiets. Dit gaat bij mij nog wel even duren. Ter illustratie van het feit dat het ook buiten competitie en bij lage snelheid goed fout kan gaan mijn verhaal.
6 weken geleden brak plotseling de zadelpen van mijn fiets. Dit gebeurde bij zeer lage snelheid [ongeveer 12 km p/u] en op slechts 500 meter van mijn huis. Mijn voet schoot van het pedaal en kwam op de grond terecht, vervolgens viel ik. Hierbij kwam het pedaal van mijn fiets in de laagste stand tegen mijn been aan. zowel het gewicht van mijn fiets, als mijn eigen gewicht kwam hierdoor met geweld op mijn been terecht. Het gevolg; mijn scheenbeen op twee plaatsen gebroken en mijn kuitbeen op 1 plaats. Op dit ogenblik heb ik al 6 weken gips achter de rug, en ik moet nog minimaal 6 weken met mijn been in het gips. Mijn seizoen is dus voorbij. Ik vraag me ook serieus af of ik ooit nog terugkom op mijn oude niveau. Maar voorlopig is mijn eerste zorg de revalidatie. Dit is wel het meest lullige ongeval dat ik ooit heb gehad.
6 weken geleden brak plotseling de zadelpen van mijn fiets. Dit gebeurde bij zeer lage snelheid [ongeveer 12 km p/u] en op slechts 500 meter van mijn huis. Mijn voet schoot van het pedaal en kwam op de grond terecht, vervolgens viel ik. Hierbij kwam het pedaal van mijn fiets in de laagste stand tegen mijn been aan. zowel het gewicht van mijn fiets, als mijn eigen gewicht kwam hierdoor met geweld op mijn been terecht. Het gevolg; mijn scheenbeen op twee plaatsen gebroken en mijn kuitbeen op 1 plaats. Op dit ogenblik heb ik al 6 weken gips achter de rug, en ik moet nog minimaal 6 weken met mijn been in het gips. Mijn seizoen is dus voorbij. Ik vraag me ook serieus af of ik ooit nog terugkom op mijn oude niveau. Maar voorlopig is mijn eerste zorg de revalidatie. Dit is wel het meest lullige ongeval dat ik ooit heb gehad.
Al deze verhalen zijn lekker opbeurend voor beginnende wielrenners. Zo stimuleer echt het wielrennen. Ik fiets pas sinds een jaar of 3, 4 en ben pas gaan meedoen aan wedstrijden op de baan, over een maandje wordt ik 50. Met de brommer heb ik 24 jaar geleden een ongeval gehad maar met de fiets gelukkig nog niet.
Het lijkt mij dat als je gaat klimmen je dan ook flinke risico's loopt want ik krijg het spaans benauwd als je van een berg af fiets, als je dan op je bek gaat door een steenje of een klapband dan ben je nog niet jarig denk ik. Dat lijkt me veel gevaarlijker dan koersen.
Het lijkt mij dat als je gaat klimmen je dan ook flinke risico's loopt want ik krijg het spaans benauwd als je van een berg af fiets, als je dan op je bek gaat door een steenje of een klapband dan ben je nog niet jarig denk ik. Dat lijkt me veel gevaarlijker dan koersen.
kiekeboe