”Ik laat het op me afkomen”, blikt Clement, vervanger van de geblesseerde Tom Leezer, vooruit.

Het was wennen, in Almeria, Catalonië en Romandië. Clement reed in mei 2010 in Californië zijn laatste koers waarna een zoektocht volgde naar de oorzaak van hardnekkige klachten.

”Ik ben de afgelopen weken een paar keer gevallen. Ik hoor nog bij de zwakkere broeders. Dan wapper je bij stress in de koers naar achteren en daar wordt het meest gevallen.”

Kijk er naar uit

Hij bleef in Romandië overeind, reed een alleszins aardige tijdrit (12e) en profiteerde van het slechte nieuws voor Leezer, die met een slijmbeursontsteking moest afhaken voor de Giro. ”Ik zat niet op zijn plaatsje te azen. Ik had een mooi programma, zou Californië en de Dauphiné rijden. Maar ik kijk er wel naar uit. De hele ambiance in een grote ronde is anders.”

Clement voelt zich in ieder geval weer coureur. Dat was anders, het afgelopen jaar. De Bredanaar, met zijn gezin woonachtig in Zevenbergschen Hoek, kampte al lang met klachten, met name in rug en voet. Hij consulteerde 22 artsen, ieder met een eigen diagnose. ”Je raakt in paniek, je zoekt overal hulp.”

Clement belandde uiteindelijk bij vermaard sportarts Peter Vergouwen. ”Hij heeft me vijfenhalf uur bekeken. Veel artsen onderzochten alleen mijn voet. Daar zat ook vooral de pijn.” Vergouwen constateerde een ontsteking van het SI-gewricht, dat laag in de rug zit. ”Hij somde de klachten op, het klopte precies.”

Rust

Clement kreeg medicatie en rust voorgeschreven, daarna volgde fysiotherapie. In december stapte hij voor het eerst weer op de fiets. ”Het heeft wel door mijn hoofd gespookt: hoe lang wil je dit nog? Het kon ook chronisch zijn.”

De Giro ziet hij als een goede investering. Clement heeft vooral kilometers nodig. ”In Romandië heb ik volgens plan elke dag een finale gereden. Voorin, maar ook om plaats honderd. Je hebt koershardheid nodig.”

Goed bezig

De tijdrit, van oudsher zijn specialiteit, was bevredigend. ”Ik kreeg wel het gevoel dat ik goed bezig ben. Ook al zou ik in het verleden in de top tien geëindigd zijn.” In 2009 werd hij nog de beste tijdrijder van Nederland, voor de derde keer.

”Het lijkt zo ver weg. Ik heb er mijn bestaansrecht als wielrenner aan te danken.” In de Giro komt zijn passie pas op de slotdag aan bod. ”Ik heb nog niet veel gekoerst. Misschien komt die frisheid me van pas om in de laatste week goed te zijn.”

© ANP