havana schreef:Stelvio is nochtans Alpen als ik me niet vergis!
Die ligt idd in de Italiaanse Alpen. De dolemieten liggen een stuk zuidelijker.
Top Drie mooiste beklimmingen
-
amclassic-fan
- Forum-lid HC
- Berichten: 24317
- Lid geworden op: 23 jun 2004 17:56
- Locatie: Leende
amclassic-fan
10 aug 2007 21:19
Die ligt idd in de Italiaanse Alpen. De dolemieten liggen een stuk zuidelijker.
‘Whatever you do, those other fuckers are doing more.’
De Dolomieten liggen meer ten oosten van de stelvio!
raso ssr: http://www.ifrider.com/belgian-ssr/" onclick="window.open(this.href);return false;
Ti Deluxe: http://www.ifrider.com/laser-etched-ti-deluxe-29er/" onclick="window.open(this.href);return false;
Ti Deluxe: http://www.ifrider.com/laser-etched-ti-deluxe-29er/" onclick="window.open(this.href);return false;
Ha, mooi om de Parpaillon hier een paar keer voorbij te zien komen! Zeker weten ook mijn nummer één. Ik had me niet zo heel goed ingelezen voor ik deze ging fietsen, het was eigenlijk een beetje een verloren dag in mijn 3 maanden Barcelonette... Ik wist dus niks van een tunneltje, dus terwijl ik de laatste grote kom infietste zocht ik de omgeving af om te kijken hoe de weg verder liep... Het enige wat ik zag was dus een duister vaag paadje over de bergtoppen heen. Mmmm, daar kreeg ik toch wel de bibbers van. De opluchting was dus groot toen die tunnel opdoemde. Het spijtige aan die tunnel was dan weer dat een kudde paarden daar beschutting in had gezocht tegen de warmte (bijna 40 in het dal, dus 30+ in de klim)... Geen licht, water, paarden... heerlijke doortocht, wel onvergetelijk...
Nummer 2: Col de Cayolle... mooie omgeving, niet echt zwaar, dus ook leuk om te fietsen met mensen die niet persé het zwaarste van het zwaarste hoeven (oftewel: mijn vriendin).
Op drie: uhm... het paardenveld in Rhenen
Ik woon zowat op deze bult, dus aan het eind van elk fietstochtje probeer ik hem nog even volle bak naar boven te rijden. Jammer dat ie naar het eind toe steiler wordt en ik me dus altijd weer opblaas....
Nummer 2: Col de Cayolle... mooie omgeving, niet echt zwaar, dus ook leuk om te fietsen met mensen die niet persé het zwaarste van het zwaarste hoeven (oftewel: mijn vriendin).
Op drie: uhm... het paardenveld in Rhenen
Ik woon zowat op deze bult, dus aan het eind van elk fietstochtje probeer ik hem nog even volle bak naar boven te rijden. Jammer dat ie naar het eind toe steiler wordt en ik me dus altijd weer opblaas....1. Col du Galibier... Lekker ruig en behoorlijk steil. Zeker vanaf Plan Lachat, waar je een bijzonder uitzicht hebt op de vele haarspeldbochten die je met een big-smile opwachten.
2.Col de Aubisque, zoals De laatste uitgave van de TdF en gewonnen door Michael R.
3. Col de Tourmalet vanaf de Col du Aspin.
Ik hou meer van open klimmen met veel zicht en weinig bomen zodat ik veel lucht krijg en het niet te heet is!
2.Col de Aubisque, zoals De laatste uitgave van de TdF en gewonnen door Michael R.
3. Col de Tourmalet vanaf de Col du Aspin.
Ik hou meer van open klimmen met veel zicht en weinig bomen zodat ik veel lucht krijg en het niet te heet is!
Gerardo
1. Aurlandsvejen. Dit is een werkelijk prachtige beklimming in Noorwegen, vanuit Laerdal. Het is geen eenvoudige klim, maar bovenop is het sneeuw- en ijslandschap zelfs midden juli nog indrukwekkend. In de afdaling aan de zuidkant (naar Flam) geweldige uitzichten op de fjord;
2. Mount Evans. De hoogste asfaltweg in Noord-Amerika (ruim 4300 m), ten westen van Denver. Vanuit Idaho Springs is het bijna 45 km klimmen, maar niet te steil. Bovenop prachtig kaal. Wel een beetje oppassen voor hoogteziekte, ik kwam met knallende koppijn weer beneden;
3. De Stelvio vanuit Prato. Behoeft weinig introductie.
Andere bijzondere beklimmingen die hoog scoren: Angliru (niet vanwege het landschap, maar de belachelijke percentages), de Iseran (zuidkant), Cirque de Troumouse (Pyreneeen) en de Cormet de Roselend (deze zomer voor het eerst gereden).
2. Mount Evans. De hoogste asfaltweg in Noord-Amerika (ruim 4300 m), ten westen van Denver. Vanuit Idaho Springs is het bijna 45 km klimmen, maar niet te steil. Bovenop prachtig kaal. Wel een beetje oppassen voor hoogteziekte, ik kwam met knallende koppijn weer beneden;
3. De Stelvio vanuit Prato. Behoeft weinig introductie.
Andere bijzondere beklimmingen die hoog scoren: Angliru (niet vanwege het landschap, maar de belachelijke percentages), de Iseran (zuidkant), Cirque de Troumouse (Pyreneeen) en de Cormet de Roselend (deze zomer voor het eerst gereden).
1 Mont Ventoux. Eerste grote col die ik heb beklommen. Vaak in dat gebied op vakantie. Waar je ook bent in de omgeving, hij ontgaat je nooit. Uiteraard vind ik ook de historie prachtig.
2 Kühtai - Oostenrijk. Ik ben net terug uit Oostenrijk. Ik kende de col niet, weet ook de naam niet, maar het is daar werkelijk schitterend. Zowel van Oetz als van de andere zijde een adembenemende klim. Lengte ongeveer 17 km. Stukken tot 18%, goed wegdek, losse koeien en eeuwige sneeuw. Prachtig!
3 Galibier. Het landschap vind ik prachtig. Dat ruige, kale. En ik vind dat de klim lekker loopt. Komt misschien ook omdat ik daar mijn beste super dag ooit beleefde Ik kon blijven gaan zonder te verzuren of stil te vallen. Was superman die dag, zonder bloeddoping wel te verstaan 
2 Kühtai - Oostenrijk. Ik ben net terug uit Oostenrijk. Ik kende de col niet, weet ook de naam niet, maar het is daar werkelijk schitterend. Zowel van Oetz als van de andere zijde een adembenemende klim. Lengte ongeveer 17 km. Stukken tot 18%, goed wegdek, losse koeien en eeuwige sneeuw. Prachtig!
3 Galibier. Het landschap vind ik prachtig. Dat ruige, kale. En ik vind dat de klim lekker loopt. Komt misschien ook omdat ik daar mijn beste super dag ooit beleefde
Ik kon blijven gaan zonder te verzuren of stil te vallen. Was superman die dag, zonder bloeddoping wel te verstaan Anima Sana In Corpore Sano
-
campasuper
- Forum-lid
- Berichten: 1925
- Lid geworden op: 04 jun 2006 18:59
De Passo di Manghen is zeker vanaf de zuidkant echt super. Vanaf noord vind ik hem minder.
Als je Campa hebt, wil je echt nooit meer iets anders
1 bonette vanaf de noordkant( landschap erg mooi, is zo zwaar als je hem wilt maken)
2 col de la cayolle.
3. port des pailheras (net gedaan en heeeeeel erg zwaar!)
en dan heb ik het nog niet eens over de onverharde wegen waar een mountainbike voor gebruikt moet worden!......
2 col de la cayolle.
3. port des pailheras (net gedaan en heeeeeel erg zwaar!)
en dan heb ik het nog niet eens over de onverharde wegen waar een mountainbike voor gebruikt moet worden!......
no pain no gain
Ik klim het liefst aan een percentage van 8 % gemiddeld. Liefst gelijkmatig (liefst geen kilometer gemiddeld onder 6 en geen kilometer gemideld veel boven 10 %). Liefst rustig en dan nog eens een mooi landschap er bij.
Van cols deed ik Aspin, Plat d'Adet, Mont Colombis, Vars, Cayolle, Bonette, Mont Cenis, Finestre, Sestrieres
Daarvan is mijn top 3: 1 Finestre (zijde Meana) 2 Bonette (van Barcelonette) 3 Plat d'Adet (van Vignec)
3 beklimmingen in België die ik graag opfiets: Kemmelberg - Beukelaarstraat (zonder kassei), Côte de Trieu, Côte des Chambralles
Van cols deed ik Aspin, Plat d'Adet, Mont Colombis, Vars, Cayolle, Bonette, Mont Cenis, Finestre, Sestrieres
Daarvan is mijn top 3: 1 Finestre (zijde Meana) 2 Bonette (van Barcelonette) 3 Plat d'Adet (van Vignec)
3 beklimmingen in België die ik graag opfiets: Kemmelberg - Beukelaarstraat (zonder kassei), Côte de Trieu, Côte des Chambralles
om eens uit de toon te vallen: enkele mooie en onbekende cols:
1) col de gavarnie ( pyreneen met zicht op de cirque du gavarnie en een constant gefluit van marmotten om je oren die langs alle kanten opduiken);
2) de klim naar de lac des bouillouses vanuit sain-louis (pyreneen);
3) passo di rombo of timmeljoch: natuurschoon tot en met en smalle weg ( tot 15 jaa terug toch).
1) col de gavarnie ( pyreneen met zicht op de cirque du gavarnie en een constant gefluit van marmotten om je oren die langs alle kanten opduiken);
2) de klim naar de lac des bouillouses vanuit sain-louis (pyreneen);
3) passo di rombo of timmeljoch: natuurschoon tot en met en smalle weg ( tot 15 jaa terug toch).
Het is soms balanceren op een slappe koord maar ik heb toch graag het laatste woord. 
1. Mont Ventoux, de eerste col ooit gereden en langs 3 kanten gedaan op 1 dag. Blijft toch een onvergetelijke ervaring, daarna nog 3x teruggeweest.
2. Col de Malbun (Liechtenstein) zij die de rit in de ronde van Zwitserland hebben gezien, weten waarom. Heel zwaar en zo onbekend.
3. Ballon d'Alsace, maakt niet uit van welke kant, overal goede asfalt en mooie omgeving + goede col niet te ver van Belgie.
2. Col de Malbun (Liechtenstein) zij die de rit in de ronde van Zwitserland hebben gezien, weten waarom. Heel zwaar en zo onbekend.
3. Ballon d'Alsace, maakt niet uit van welke kant, overal goede asfalt en mooie omgeving + goede col niet te ver van Belgie.
Als een echte Flandrien, door weer en wind, op de rollen !
1 Kaunertaler Gletscherstrasse vind ik de meest indrukwekkende klim die ik tot nu toe heb gereden,schitterende route , een zogenaamde panoramastrasse waarvoor je met de auto 19,- betaald 2000 hoogtemeters tot 2750 meter.
Voor fietsers gratis
2 Galibier is alles al over gezegd.
3.Alp dHuez niet omdat hij zo mooi is maar gewoon om de historie van die berg en kicken als je al die namen op de weg ziet staan.
Voor fietsers gratis
2 Galibier is alles al over gezegd.
3.Alp dHuez niet omdat hij zo mooi is maar gewoon om de historie van die berg en kicken als je al die namen op de weg ziet staan.