Woei er gisteren hier in de Provence een 'Mistralletje' ('rafales de 55 km/h'), vandaag was er beduidend minder wind en dus een mooie dag voor een eerste verkennende rit. Na in het voorjaar op mijn Look KG481SL gereden te hebben (en dat is toch ook een fijne fiets), is het een genot om weer op een Ti-fiets (met Campa
) te rijden. Het is trouwens al weer jaren geleden dat ik in dit deel van de Vaucluse gebivakkeerd hebt, dus tijd voor een 'feest der herkenning'. Vanuit mijn standplaats in Maubec meteen maar het enigszins steile klimmetje naar het oude gedeelte van Maubec gepakt.Vanuit mijn standplaats in Maubec...:
Op het klimmetje naar het oude Maubec:
Daar waar je het historische gedeelte van Maubec binnenrijdt, begint ook de bestrating 'historisch' te worden (gladde keien en een soort geul in het midden van de weg). Als je hier stopt, moet je oppassen niet meteen 'op je plaat' te gaan, want met plaatjes onder je schoenen heb je weinig grip op dat gladde spul. M'n vrouw heeft hier dus maar voor de foto's gezorgd...
Het binnenrijden van het oude Maubec, met Le Petit Luberon op de achtergrond:
Na voorzichtig gedaald te zijn ('t is maar een klein stukje wat lastiger sturen), ben ik verder gegaan richting Oppède-le-Vieux. Dit is nog zo'n oud dorpje 'met geschiedenis'. Ook hier eerst een (wat langer) stuk redelijk steil omhoog en in het dorpje zelf ook weer zo'n antiek plaveisel. Wel iets makkelijker te berijden deze keer.
Oppède-le-Vieux, vlak voor het binnenrijden van het dorpje:
Daarna suis je vervolgens een flink stuk met volle vaart naar beneden.
Als je jezelf 'Le Grimpeur' noemt, wil je natuurlijk (een beetje) klimmen. Mijn volgende doel was dan ook het Plateau de Vaucluse, te bereiken via de altijd drukke weg naar Gordes. In Gordes zelf zorgden de reeds talrijk aanwezige toeristen plus de bestel- en vrachtauto's van de lokalen natuurlijk weer voor de onvermijdelijke opstoppingen
. Ik moest dan ook twee keer uit de pedalen klikken om niet om te vallen. Maar als je eenmaal de laatste rotonde bovenin het dorp gehad heb, keert de rust terug. Er stonden daar nog niet eens auto's in de parkeerhavens langs de weg. Wellicht omdat het nog voorseizoen is, of omdat het nog redelijk vroeg was. Rustig en zonder veel verkeer, bereikte ik het hoogste punt van de D15 (520 m). Daar zag ik gelukkig nog net op tijd dat één van de bidonhouders losgetrild was. Ja, wat wil je ook, met 7 bar in de banden en de hobbelig Franse wegen. Misschien binnenkort toch maar even met borgvloeistof vast zetten? Na deze kleine reparatie verder gedaald en weer beetje geklommen naar Murs. Daar kom je dan op de weg die van de Col de Murs komt en gaat het na Murs in volle vaart richting Apt.'Sous le Soleil de Provence': m'n Planet-X, de Provence bij Murs en Le Petit Luberon aan de horizon:
In Apt had ik toch wat moeite om de D3 naar Bonnieux te vinden in de wirwar van wegen en rotondes. Ik wilde namelijk beslist niet via de drukke D943 omhoog. En zodoende kwam ik dus in het verkeersgewriemel van Apt terecht. Gelukkig nam ik daar wel de goede weg het stadje uit en zat ik al snel op de D3. In een fraai tempo kon ik via deze verkeersarme weg op het buitenblad de 11 km naar Bonnieux wegtrappen. Vlak voor het binnenrijden van Bonnieux werd het wat steiler en ben ik naar het binnenblad gegaan. Omdat klimmen leuk is, ben ik maar meteen doorgereden tot ik op het hoogste punt van de weg (voorbij Bonnieux) kwam bij de afslag naar het Massif des Cèdres.
Daar ben ik omgekeerd en weer door Bonnieux teruggereden, om op een bankje in de schaduw mijn rug even wat rust te gunnen en zelf iets te eten en te drinken.
Bonnieux:
Na deze ravitailleringspauze ging het naar Lacoste (even kijken of dat restaurantje met het terrasje op zo'n mooi punt langs de weg in het dorpje er nog was). Na Lacoste gaat het hard naar beneden voordat je weer even een stukje moet klimmen om in Ménerbes aan te komen. In de dorpjes hier is het gelukkig niet zo druk als in Gordes, dus kun je er prima op de fiets door! Na Ménerbes nog even een stuk met tegenwind, die vandaag uit zuidwestelijke richtingen kwam, alvorens ik met 95 km op het tellertje mijn verhaal aan mijn vrouw kwijt mocht.
!
? Geniet er maar fijn van!