@ noppie
Een verwittigd man is er 2 waard, niet. En weten dat je best niet aan de kant van de nadars spurt, je beter stevig je ellebogen zet, stevige binnenbanden monteert enz... kunnen ongelukken helpen voorkomen. Je moet de risico's van de competitie ook niet verzwijgen en je kop in het zand steken. Eens je er zelf mee te maken krijgt, piep je wel anders. Ik val het koersen ook niet af of zo en ga zeker blijven fietsen.
Succes in de koers!
val in sprint/stoppen met competitie(?)
Nee hoor, competitie ben ik 'voorlopig althans' niet meer van plan. Insinueer ik dat dan? Cyclo's staan wel zeker op het programma.
Ik sukkel nog steeds met een spierkneuzing in mijn linkerkuit en zal nu toch kiné moeten ondergaan omdat de Reparil-zalf niet heeft geholpen. Ik kan wel fietsen, maar als ik mijn linkerbeen rek door mijn tenen naar voor te strekken (naar mij toe) dan voelt het pijnlijk aan. Komt doordat weefsel door het gestolde bloed doorgroeit, althans zo meen ik de uitleg van mijn dokter begrepen te hebben. Krachttraining en zeer intensief trainen is er dus nog niet bij.
Ik ben wel 2,5kg aangekomen (kwam van 73kg voor 1,80m) doordat ik minder caloriën verbruik en er meer inneem. Ik hoop dat ik mijn gewicht kan stabiliseren en terug kan verminderen. Maar ik lust toch zo graag desserten...
Heb nu deze week een D3 en een D2 training op de Tacx gedaan en vandaag 79km duurtraining op de mtb. De conditie voelt nog goed maar ik kan niet voluit gaan door dat letsel.
Ik sukkel nog steeds met een spierkneuzing in mijn linkerkuit en zal nu toch kiné moeten ondergaan omdat de Reparil-zalf niet heeft geholpen. Ik kan wel fietsen, maar als ik mijn linkerbeen rek door mijn tenen naar voor te strekken (naar mij toe) dan voelt het pijnlijk aan. Komt doordat weefsel door het gestolde bloed doorgroeit, althans zo meen ik de uitleg van mijn dokter begrepen te hebben. Krachttraining en zeer intensief trainen is er dus nog niet bij.
Ik ben wel 2,5kg aangekomen (kwam van 73kg voor 1,80m) doordat ik minder caloriën verbruik en er meer inneem. Ik hoop dat ik mijn gewicht kan stabiliseren en terug kan verminderen. Maar ik lust toch zo graag desserten...
Heb nu deze week een D3 en een D2 training op de Tacx gedaan en vandaag 79km duurtraining op de mtb. De conditie voelt nog goed maar ik kan niet voluit gaan door dat letsel.
Beste Galibier,
Je bent al flink op de weg terug. Dit gaat zeker (in de cyclo's) goed met je komen.
Ik vond je, na een prima Rosiertest in het voorseizoen, overigens ook al prima het dessert veroberen destijds bij de pizzeria te Remouchamps........ hahahaha.
Train- en herstel ze.
Fietsgroet Duveltje
Je bent al flink op de weg terug. Dit gaat zeker (in de cyclo's) goed met je komen.
Ik vond je, na een prima Rosiertest in het voorseizoen, overigens ook al prima het dessert veroberen destijds bij de pizzeria te Remouchamps........ hahahaha.
Train- en herstel ze.
Fietsgroet Duveltje
mijn val ervaringen dan maar ook is in een half wielerseizoen 3x gevallen. In Turnhout met het opdraaien van de kasseien, verloor ik de grip van me voorwiel toen ik net iemand had terug gehaald ( het had geregend en de weg begon op te drogen) naja jongen achter me knalde over mij heen en kwam met zijn rug op de stoeprand. Gelukkig zonder erg. Ik wilde gelijk weer door, maar kon niet omdat me achterpad krom was. Enige wat ik had was wat schaafwonden op bijde heupen
Begin van dit seizoen op clubkampioenschappen in een bocht onderuit geschoven, omdat ik van me lijn moest afwijken, veel materiele schade, en zelf weer bijde heupen open, en een heel klein wondje op me elleboog.
en twee weken erna in Arendonk, rijd een jonge naast me op een betonnen randje naast de weg, en die wilt de weg weer opgaan omdat hij een bocht ziet aankomen, en de weg ligt wat hoger, en glijd weg. Ik had al het idee dat dat zou gaan gebeuren, dus ik duw die jongen aan de andere kant weg, zodat ik niet onderuit zou gaan, en toch gebeurd het... schiet over de kop, heupen alweer kapot, knie kapot, elleboog weer kapot, en net boven me kont op me onderrug lag het open. Twee weken geen onderbroek kunnen dragen. In de haast ( gebeurde net na het ingaan van de tweede ronde) gelijk weer op me fiets willen springen, maar ging weer niet omdat me achterpad ( was wel een nieuwe) weer krom was. dus maar gewacht op medische verzorging. Toen meegenomen met fiets in de ambulance, omdat ik me fiets daar hoe dan ook niet alleen of met oude opa liet staan. Helemaal gecontroleerd op nekletsel (waar ze eerst aan dachten) maar bleek gelukkig niet het geval te zijn.
Ik kan je iig een tip geven. Schrijf je in, ga naar de koers, start en rij gewoon; ookal word je laatste of moet je uit koers omdat je tever achter lig. Je voelt wel gelijk of je het echt weer wilt of niet. Meestal is het gewoon angst vooraf, als je er eenmaal weer aan begonnen ben, raak je er weer "verslaafd" aan, en is het weer als vanouds! Dat is echt het enige wat ik je kan meegeven!
Begin van dit seizoen op clubkampioenschappen in een bocht onderuit geschoven, omdat ik van me lijn moest afwijken, veel materiele schade, en zelf weer bijde heupen open, en een heel klein wondje op me elleboog.
en twee weken erna in Arendonk, rijd een jonge naast me op een betonnen randje naast de weg, en die wilt de weg weer opgaan omdat hij een bocht ziet aankomen, en de weg ligt wat hoger, en glijd weg. Ik had al het idee dat dat zou gaan gebeuren, dus ik duw die jongen aan de andere kant weg, zodat ik niet onderuit zou gaan, en toch gebeurd het... schiet over de kop, heupen alweer kapot, knie kapot, elleboog weer kapot, en net boven me kont op me onderrug lag het open. Twee weken geen onderbroek kunnen dragen. In de haast ( gebeurde net na het ingaan van de tweede ronde) gelijk weer op me fiets willen springen, maar ging weer niet omdat me achterpad ( was wel een nieuwe) weer krom was. dus maar gewacht op medische verzorging. Toen meegenomen met fiets in de ambulance, omdat ik me fiets daar hoe dan ook niet alleen of met oude opa liet staan. Helemaal gecontroleerd op nekletsel (waar ze eerst aan dachten) maar bleek gelukkig niet het geval te zijn.
Ik kan je iig een tip geven. Schrijf je in, ga naar de koers, start en rij gewoon; ookal word je laatste of moet je uit koers omdat je tever achter lig. Je voelt wel gelijk of je het echt weer wilt of niet. Meestal is het gewoon angst vooraf, als je er eenmaal weer aan begonnen ben, raak je er weer "verslaafd" aan, en is het weer als vanouds! Dat is echt het enige wat ik je kan meegeven!
@duveltje
Hahaha, jij verduvelde duvel! Ja, ik vermoedde zoal iets van die 'Noorderbuur' maar zeker was ik niet. Ik herinner me trouwens niets van een dessert in Remouchamps. Wel van vuurwater.
Herstel ze met je knie, and see you!
@maus 1990
Misschien neem ik je advies ooit wel eens in overweging. Maar ik denk nu toch eerst aan het volledig herstel, en dan aan de cyclo's. En jouw valpartijenrelaas motiveert me eerlijk gezegd toch niet heel veel om nu opnieuw aan het koersen te slaan
Hahaha, jij verduvelde duvel! Ja, ik vermoedde zoal iets van die 'Noorderbuur' maar zeker was ik niet. Ik herinner me trouwens niets van een dessert in Remouchamps. Wel van vuurwater.
Herstel ze met je knie, and see you!
@maus 1990
Misschien neem ik je advies ooit wel eens in overweging. Maar ik denk nu toch eerst aan het volledig herstel, en dan aan de cyclo's. En jouw valpartijenrelaas motiveert me eerlijk gezegd toch niet heel veel om nu opnieuw aan het koersen te slaan
Momenteel spoort het je niet aan 
nu niet, omdat het een vorm van angst is daarom word altijd ook geadviseerd om na een val gelijk weer ff te fietsen, al is het maar heel kort Probeer gewoon is, ookal is de conditie niet erg. Als je dan nog zoiets heb van NEE!!!! naja dan heb je er echt een fobie van overgehouden, anders wil je weer niet meer anders
je moet het een beetje ziet met iets wat je voorheen niet durfde, en nadat je het een keer gedaan heb, niet anders meer wilt, en het steeds weer wilt doen,,,
nu niet, omdat het een vorm van angst is daarom word altijd ook geadviseerd om na een val gelijk weer ff te fietsen, al is het maar heel kort Probeer gewoon is, ookal is de conditie niet erg. Als je dan nog zoiets heb van NEE!!!! naja dan heb je er echt een fobie van overgehouden, anders wil je weer niet meer anders je moet het een beetje ziet met iets wat je voorheen niet durfde, en nadat je het een keer gedaan heb, niet anders meer wilt, en het steeds weer wilt doen,,,
-
superrose
- Forum-lid
- Berichten: 3276
- Lid geworden op: 02 sep 2009 00:36
- Locatie: Amsterdam totdat ik terug de provincie in ga
- Contact
superrose
23 jun 2011 13:45
Grappig, vallen gebeurd toch niet alleen in de koers?
Ik besloot zaterdag niet te starten, want het regende, nat wegdek "oh ik heb geen zin in valpartijen" zat ik te miepen en pakte mijn crosser om lekker veilig in mijn uppie te gaan rijden.
Mijn helm is gebroken, de fiets staat nog onder de modder in de gang en ik lig al de hele week plat met een hersenschudding en een heup in de kleuren van de regenboog.
Ik besloot zaterdag niet te starten, want het regende, nat wegdek "oh ik heb geen zin in valpartijen" zat ik te miepen en pakte mijn crosser om lekker veilig in mijn uppie te gaan rijden.
Mijn helm is gebroken, de fiets staat nog onder de modder in de gang en ik lig al de hele week plat met een hersenschudding en een heup in de kleuren van de regenboog.
Een paar uur op de fiets, het maakt alles zo simpel.
website: http://stoerevrouwensporten.nl/
twitter: @wijsporten
website: http://stoerevrouwensporten.nl/
twitter: @wijsporten
-
alpdhuez53:15
- Forum-lid
- Berichten: 2435
- Lid geworden op: 24 feb 2006 12:21
- Locatie: Deventer
- Contact
alpdhuez53:15
05 jul 2011 15:30
Zelf een paar keer goed gevallen. De schade bleef beperkt tot (vooral) de fiets en bij mezelf (diepe) schaafwonden. Meestal baal ik het hardste van de schade aan mijn fiets. Eerste prioriteit is daarom zo snel mogelijk de fiets op te lappen zodat ik zo snel mogelijk weer kan koersen. Aan vallen denk ik niet. Vallen is inherent aan koersen. Daarom rij ik ook op een niet al te dure fiets. Ik zoek het gevaar niet op maar ontloop het ook niet. Als ik voorin mee kan sprinten dan doe ik dat. Vind het namelijk heerlijk om die adrenaline door mn lijf te voelen gieren. Misschien dat ik van gedachten verander wanneer ik een keer een echt ernstige val meemaak.