nagyru80 schreef:En wat nu....?
Een half jaar getraind, 2 keer per week in de sportschool in de winter en vanaf de lente 2x per week 's avonds en een lange rit op de zondagochtend.
Ruzie met de vrouw, want moet je alweer voor die Marmotte gaan trainen? Ja dat moet, want het is de eerste keer voor mij en ik wil hem uitrijden. En samen met mij nog 7 anderen van mijn fietsgroep.
Vervolgens een schitterende week gehad in Chalet Beyond en de Marmotte uitgereden. Ok, de tijd is niet zo goed als van menig ander in dit forum, maar ik loop tegen de vijftig en het was voor mij de eerste keer. Alhoewel als ik 10 minuten sneller had gereden, had ik zilver gehad. Maar in ieder geval mijn doelstelling gehaald.
Heb ik gisteren toch het idee dat ik in een zwart gat val: mijn doel is voorbij... Wat nu..... Toch maar die klusjes gaan doen die ik mijn vrouw al een half jaar geleden beloofd heb en steeds uitgesteld heb, want er moest getraind worden. O ja, en wat zouden we volgend jaar kunnen gaan doen?
Maar ik wel ontzettend genoten....
Marmotte 2 juli 2011 (Frankrijk)
Leuk wij zaten ook met heel de groep in Chalet Beyond. Ik moet zeggen geweldig geregeld daar. Als ik hem nog een keer gaat doen boek ik zeker bij hun.!
Wielrennen, Veldrijden, Mountainbiken, you got to love it..
Haha, erg herkenbaar allemaal!! En sjips ja, ik heb ook de nodig klusjes laten liggen de afgelopen weken.... daar valt nu niet meer aan te ontkomen!nagyru80 schreef:En wat nu....?
Een half jaar getraind, 2 keer per week in de sportschool in de winter en vanaf de lente 2x per week 's avonds en een lange rit op de zondagochtend.
Ruzie met de vrouw, want moet je alweer voor die Marmotte gaan trainen? Ja dat moet, want het is de eerste keer voor mij en ik wil hem uitrijden. En samen met mij nog 7 anderen van mijn fietsgroep.
Heb ik gisteren toch het idee dat ik in een zwart gat val: mijn doel is voorbij... Wat nu..... Toch maar die klusjes gaan doen die ik mijn vrouw al een half jaar geleden beloofd heb en steeds uitgesteld heb, want er moest getraind worden.
Cannondale SuperSix EVO, Sram Red
Scott Addict R1, DA 7900
Cannondale F29 Alloy 2 SLX/XT
Scott Addict R1, DA 7900
Cannondale F29 Alloy 2 SLX/XT
Ach, het ging in ieder geval niet vanzelf en was toch behoorlijk trots toen ik daar boven op die klote Alpe stondamclassic-fan schreef:Zo extreem is dat helemaal niet? Lijkt me gewoon een zeer realistische tijd voor iemand met een klimmersbouw en een fatsoenlijke conditie.andrebreda schreef:beste forcevelo,
7.51 en de alpe in 1.12 uur zonder ooit in de bergen te rijden?! Ik denk dat jij je snel moet melden bij Breukink....
gr
Heb op de kop af 2500 km gereden en het is m'n eerste seizoen dat ik racefiets en daarvoor niet actief aan sport gedaan.
On the other side:
Ben 62 Kg, en 1,76 m dus heb er ook de bouw voor, volgende keer maar echt trainen eens kijken of de tijd dan ook beter wordt.
Kijk met veel plezier terug op een geweldig evenement, alleen al zoveel fietsers tot het naatje zien gaan is al het trainen al waard.
Heel herkenbaar, heb vanmorgen maar een krant gekocht. Je moet wat...magoo schreef:Haha, erg herkenbaar allemaal!! En sjips ja, ik heb ook de nodig klusjes laten liggen de afgelopen weken.... daar valt nu niet meer aan te ontkomen!nagyru80 schreef:En wat nu....?
Een half jaar getraind, 2 keer per week in de sportschool in de winter en vanaf de lente 2x per week 's avonds en een lange rit op de zondagochtend.
Ruzie met de vrouw, want moet je alweer voor die Marmotte gaan trainen? Ja dat moet, want het is de eerste keer voor mij en ik wil hem uitrijden. En samen met mij nog 7 anderen van mijn fietsgroep.
Heb ik gisteren toch het idee dat ik in een zwart gat val: mijn doel is voorbij... Wat nu..... Toch maar die klusjes gaan doen die ik mijn vrouw al een half jaar geleden beloofd heb en steeds uitgesteld heb, want er moest getraind worden.
Time flies like an arrow; fruit flies like a banana.
Grappig, ik heb dan weer met mijn vrouw onderhandeld dat ik minstens 3 kg aan ga komen. Ik zie er nu namelijk uit als iemand met een vreselijke ziekte.
Gisteren maar eens een 0,5 L milkshake bij de Mac gekocht
Gisteren maar eens een 0,5 L milkshake bij de Mac gekocht
Gewoon een nieuw doel stellen en niet passief afwachten en je trainingen blijven voortzetten, zelf zal ik wel op zondag of zaterdag niet de gehele dag wegblijven voor een toertocht of zo.nagyru80 schreef:En wat nu....?
Heb ik gisteren toch het idee dat ik in een zwart gat val: mijn doel is voorbij... Wat nu..... Toch maar die klusjes gaan doen die ik mijn vrouw al een half jaar geleden beloofd heb en steeds uitgesteld heb, want er moest getraind worden. O ja, en wat zouden we volgend jaar kunnen gaan doen?
Maar ik wel ontzettend genoten....
Mijn volgende doel is de Criq de 3de week van augustus, en zie net dat volgende week de Classic Des Ardennes is. Daarnaast wil ik in september de Charly de Gaul gaan rijden, dus gewoon verder
YFood !!!
Met nieuwe doelen stellen heb ik meestal niet zo'n probleem.
Gister tijdens de mtb training vroegen ze al of ik 16 juli ook mee ging naar noorbeek voor het NK mountainbiken. En het NK marathon stond ook al op de lijst.
Verder is de zomer nog lang dus er worden nog veel uurtjes op de fiets gespeeld (misschien wat minder op de racefiets en wat meer op de mtb)
Gister tijdens de mtb training vroegen ze al of ik 16 juli ook mee ging naar noorbeek voor het NK mountainbiken. En het NK marathon stond ook al op de lijst.
Verder is de zomer nog lang dus er worden nog veel uurtjes op de fiets gespeeld (misschien wat minder op de racefiets en wat meer op de mtb)
A bad day on the bike is better than a good day at work.
Ik begrijp niet waarom velen hier die tijden soms zo onbegrijpelijk vinden. Een tijd van 8u en een half (incl. Glandon) is toch niet zo een ongelooflijk prestatie? Ik kan van nature wel wat met een fiets rijden, maar verre van om te zeggen dat ik een natuurtalent en/of zelfs een klimmerstype ben, m'n eerste marmotte woog ik 76 kg voor 1m 78. En ik heb die toen zonder specifieke voorbereiding (max trainingsafstanden op het vlakke van +/-130 km, van januari tot juli 5.000km) gereden in 8u31' (incl. Glandon). Ik geloof dat ik toen ergens op een 1.400ste plaats ofzo ben geëindigd, ik was wel dik tevreden maar objectief bekeken is dat toch helemaal niet zo'n supertijd, wel? Het jaar erna iets serieuzer bezig geweest (2 kilo minder en 6.000 nagenoeg allemaal vlakke km's van jan tot juli) en toen heb ik 'm in 8u04' gereden (incl. Glandon) in pokkeheet weer en op de Alp nog met maagkrampen en uitdrogingsverschijnselen, 7u 50' was toen haalbaar geweest (nu, dat is gemakkelijk gezegd achteraf natuurlijk... ). Toen was ik op een 700ste! plek geëindigd, en dat vind ik objectief bekeken nog verre van een grootse prestatie. Op m'n werk is er een gemiddeld presterende amateurwielrenner die 'm ooit in 6u 20' ofzo heeft gedaan en nog in de top 30 zat als ik me niet vergis. Dat zijn pas prestaties om je aan te melden bij een Breukink ofzo!andrebreda schreef:beste forcevelo,
7.51 en de alpe in 1.12 uur zonder ooit in de bergen te rijden?! Ik denk dat jij je snel moet melden bij Breukink....
gr
"Nog nooit in de bergen gereden" is dan ook helemaal geen argument. Er zijn er genoeg die bij hun eerste deelname de snelste tijd rijden, bijv. Oege Hiddema.
- daniel1975
- Forum-lid HC
- Berichten: 40160
- Lid geworden op: 11 nov 2004 14:14
En op nog hoger niveau : ondergetekende.havana schreef:. Er zijn er genoeg die bij hun eerste deelname de snelste tijd rijden, bijv. Oege Hiddema.
Goud op 7 min gemist en daarna niet meer in de buurt gekomen.
Less is bore
-
- Forum-lid
- Berichten: 1665
- Lid geworden op: 27 aug 2007 14:34
Ben terug thuis van gisteren, na de marmotte er nog een weekje echte vakantie aangeplakt in de streek van Piémonte in Italië, zalig!!
De marmotte zelf dan, oudste zoon was mee en de doestelling was hem gewoon laten uitrijden en in één stuk liefst, dat vond zijn ma een vereiste .
Hij is pas 17 geworden en ik had mij 'vergist' van geboortedatum zodat hij toch kon starten op voorwaarde dat we samen bleven, hij heeft nog jaren genoeg voor de boeg om een tijd neer te zetten. We hebben gans de dag genoten en het scenario klopte perfect zoals ik voorspeld had. Handrem op op de Glandon en waarschijnlijk voorbij gereden door een paar honderd man. Mee met een grote groep richting Télégraphe zonder al te veel energieverbruik. Télégraphe zelf nog steeds die handrem op en die dan ook probleemloos bovengereden. Galibier mee met de flow tot aan plan l'achat en toen begon mijn voorspelling uit te komen: we rijden alles voorbij wat nog rijdt zonder diep te gaan. Geen seconde afgezien en zeer makkelijk die laatste 8 km van de Galibier gereden. Lange afdaling tegen wind, vinden we beiden niet zo fijn maar ja als je aan de voet van de alp wil raken kom je er niet van onder. Ik vermoed laatste tunnel bergop en het stuk erna rijden we zonder diep te gaan praktisch iedereen voorbij, dit stuk is mijn maatstaf om te weten hoe het op de alp gaat gaan: goed dus want de tank is zeker niet leeg. Op die laatste rechte stukken maken we nog steeds grappen en zegt de zoon dat ik eens moet achterop kijken: er hangt een man of 20 in ons wiel die blij zijn dat wij het tempo onderhouden. Aan de voet nog een laatste keer goed gegeten en gedronken (die koude pepsi is echt wel de max!!) en hop daar gaan we. Tot bocht 16 rustig blijven, overleef je tot daar zonder problemen dan lukt het wel. Ik laat mijn zoon daar achter, ik zie wel of hij nog terugkomt of niet. Niet dus en ik wacht hem op net voor het binnenrijden tussen de nadars. Hoop en al 5 à 10 min later is hij er al en we rijden samen over de streep, geen seconde afgezien en een prachtdag gehad! Enkele jaren terug heeft hij een zeer zware breuk gehad van zijn bovenbeen en was hij het ei zo na kwijt, zijn gebroken bot had op 1 cm na een slagader gemist. Tijden speelden dus geen rol, we gingen voor uitrijden hebben dat ook gedaan en we hebben ons rot geamuseerd. Ik kan nog wel een bladzijde of 3 vullen met hoe wij aan het kwetteren waren gans de dag, hoe je kan voorspellen dat die niet gaat uitrijden en je hem dan inderdaad met de fiets op de drager de alp ziet oprijden, hoe je er eentje zijn fiets wel 5 meter ver zieg gooien aan de voet, hoe ik nooit gedacht had dat ik nog van die worst ging eten tijdens het sporten etc etc.
Volgend jaar kan hij niet mee want dan moet hij zijn eindwerk nog verdedigen voor een jury maar zonder tegenslagen ben ik opnieuw van de partij, het is en blijft een unieke gebeurtenis die je als sportieve fietser toch één keer minstens moet meemaken.
De marmotte zelf dan, oudste zoon was mee en de doestelling was hem gewoon laten uitrijden en in één stuk liefst, dat vond zijn ma een vereiste .
Hij is pas 17 geworden en ik had mij 'vergist' van geboortedatum zodat hij toch kon starten op voorwaarde dat we samen bleven, hij heeft nog jaren genoeg voor de boeg om een tijd neer te zetten. We hebben gans de dag genoten en het scenario klopte perfect zoals ik voorspeld had. Handrem op op de Glandon en waarschijnlijk voorbij gereden door een paar honderd man. Mee met een grote groep richting Télégraphe zonder al te veel energieverbruik. Télégraphe zelf nog steeds die handrem op en die dan ook probleemloos bovengereden. Galibier mee met de flow tot aan plan l'achat en toen begon mijn voorspelling uit te komen: we rijden alles voorbij wat nog rijdt zonder diep te gaan. Geen seconde afgezien en zeer makkelijk die laatste 8 km van de Galibier gereden. Lange afdaling tegen wind, vinden we beiden niet zo fijn maar ja als je aan de voet van de alp wil raken kom je er niet van onder. Ik vermoed laatste tunnel bergop en het stuk erna rijden we zonder diep te gaan praktisch iedereen voorbij, dit stuk is mijn maatstaf om te weten hoe het op de alp gaat gaan: goed dus want de tank is zeker niet leeg. Op die laatste rechte stukken maken we nog steeds grappen en zegt de zoon dat ik eens moet achterop kijken: er hangt een man of 20 in ons wiel die blij zijn dat wij het tempo onderhouden. Aan de voet nog een laatste keer goed gegeten en gedronken (die koude pepsi is echt wel de max!!) en hop daar gaan we. Tot bocht 16 rustig blijven, overleef je tot daar zonder problemen dan lukt het wel. Ik laat mijn zoon daar achter, ik zie wel of hij nog terugkomt of niet. Niet dus en ik wacht hem op net voor het binnenrijden tussen de nadars. Hoop en al 5 à 10 min later is hij er al en we rijden samen over de streep, geen seconde afgezien en een prachtdag gehad! Enkele jaren terug heeft hij een zeer zware breuk gehad van zijn bovenbeen en was hij het ei zo na kwijt, zijn gebroken bot had op 1 cm na een slagader gemist. Tijden speelden dus geen rol, we gingen voor uitrijden hebben dat ook gedaan en we hebben ons rot geamuseerd. Ik kan nog wel een bladzijde of 3 vullen met hoe wij aan het kwetteren waren gans de dag, hoe je kan voorspellen dat die niet gaat uitrijden en je hem dan inderdaad met de fiets op de drager de alp ziet oprijden, hoe je er eentje zijn fiets wel 5 meter ver zieg gooien aan de voet, hoe ik nooit gedacht had dat ik nog van die worst ging eten tijdens het sporten etc etc.
Volgend jaar kan hij niet mee want dan moet hij zijn eindwerk nog verdedigen voor een jury maar zonder tegenslagen ben ik opnieuw van de partij, het is en blijft een unieke gebeurtenis die je als sportieve fietser toch één keer minstens moet meemaken.
Ge moet zére rijen als ge moet zére rijen en nie zére rijen als ge niet zére moet rijen.