Merken die niet meer te koop zijn

[ottorongo]

En Weinmann onderdelen (bvb. remmen) bestaat dat nog

[ronaldh]

Als het verliezen van de ziel een criterium is.
Zet Raleigh er dan ook maar bij.
Voor mij is dit merk zijn ziel verloren toen het samen met het stalen frame zo goed als van de markt verdween.
En dat blijf ik jammer vinden.

Dan kan Pinarello er ook bij

[scepticus]

Als het verliezen van de ziel een criterium is.
Zet Raleigh er dan ook maar bij.

Gazelle idem.

Nog een paar: Eolic wieltjes. Van Selle Italia, midden-eind jaren 90, halfhoge alu velgen met veel, maar hele dunne spaken.

Carnac bestaat nog wel, maar tamelijk marginaal volgens mij. Kennen jullie de Ellipse Exclusive nog?

[tourpretendent]

Lanciano frames (weet niet of ik de naam goed heb geschreven).

[farelli]

Ofmega?
Die waren op enig moment echt vernieuwend bezig met prachtig spul. Ik had begin 80 een paar 'plateaupedalen' van Ofmega Sintesi. Erg fijne pedalen en mooi ook.
Jammer was dat de toeclip neiging tot roesten had. En het onderhoud scheen wat vervelend maar daar was de FM voor.

[lior63]

Deze mag ik niet vergeten:
Mafac - remmen

Dan gaan de Huret derailleurs in een adem mee.

En dan met name de Huret Duopar.



Ik heb ze jaren gereden in combinatie met een Maillard Helicomatic naaf

Ook het Thun crankstel

Ik heb er nog een.

En dan was er nog de suntour command verstellers. Lang voordat shimano met de flappertjes kwam, werkte dit perfect.

Ik ben nog steeds op zoek naar een setje dat nog te gebruiken is.

[jantjuh]

Een inkoppertje: Concorde

[r600]

Simplex derailleurs...

[timo2.0]

Kooka

[mademan]

Die Suntour commanders kan ik me nog wel herinneren, heb bij de jeugd in cat.7 ermee gereden. Dat was het eerste jaar dat er in cat.7 bij versnellingen mocht worden gereden. Ik had dat jaar vanwege een groeispurt ons moeder haar fiets. Omdat die fiets een suntour groep had en ik niet met buiscommandeurs wilde fietsen moesten we iets verzinnen. De LBS kwam met deze oplossing, veel lachers natuurlijk ivm mijn "hengels", maar ja ik kon als een van de weinigen schakelen zonder mijn handen van het stuur te halen.