Renovo R1 racefiets van hout
Ik wilde eerst nog even wachten alvorens nieuwe onderdelen te kopen, maar helaas bleek de Deda stuurpen te lang voor mij. Daarom heb ik inmiddels een andere stuurpen besteld. Het is een titanium Spin Monolithic stuurpen geworden. Ik wil de pen laten polijsten, zodat de kleur overeen komt met de rest van de onderdelen, zonder dat ik de pen daarna nog hoef te spuiten met blanke lak.
Vandaag heb ik de Renovo meegenomen naar Tour de Haute Veluwe (prachtige tocht overigens) en daarmee zijn de eerste 300 kilometers een feit. Tijd dus voor een eerst indruk van de fiets.
Frame: zonder twijfel het meest indrukwekkende onderdeel van de fiets. De afwerking is fenomenaal en de stijfheid is ook dik in orde. Ander leuk aspect van het frame is dat het er voor zorgt dat je van werkelijk iedereen aandacht krijgt voor je fiets. Of je nou midden in de stad fietst, of bij een toertocht, iedereen wil weten of het frame echt van hout is en wil er vervolgens een foto van maken. Het gewicht is met 2,5 kg wel aan de hoge kant en dat merk je vooral bij sprinten.
Wielen: qua performance zijn de wielen het meest spectaculaire onderdeel van de fiets. Want hoewel het frame echt een genot is om op te rijden, het is niet perse beter dan bijvoorbeeld een goed carbon frame. De wielen daarentegen zijn nauwelijks te vergelijken met andere wielen die momenteel op de markt zijn. Het sterkste punt van de wielen is het comfort waar ze voor zorgen. De demping van slecht wegdek en kleine hobbeltjes door de houten velgen is echt een genot. Remprestaties zijn zowel met droog als nat weer zeer goed en de naven draaien ook eindeloos rond. Minpunt is dat bij hard aanzetten de velgen wel iets tegen de remblokjes aan schuren. Dit heeft waarschijnlijk te maken met de lage spaakspanning. Niet geschikt voor sprinters dus, maar bij uitstek wielen voor toerfietsers.
Groep: de groep is de grote verrassing voor mij. Ondanks dat de groep al ruim 10 jaar geleden is gemaakt, zijn de schakelprestaties heel erg vergelijkbaar met moderne mechanische groepen. Wat je wel merkt is dat er de laatste jaren veel vooruitgang is geboekt op het gebied van ergonomie: de hendel voor schakelen naar een zwaarder verzet is niet altijd even goed bereikbaar en het body van de hendel is een stuk minder comfortabel in de hand, dan de nieuwe Campa, Shimano en SRAM hendels. Het tiende tandwiel achter is ook iets wat ik mis, want je rijdt net even wat vaker in een net niet ideaal verzet.
Zadel: het zadel en ik zijn nog geen beste vrienden geworden. Ik kom van een Fizik Arione af, dus de lat lag wat dat betreft ook erg hoog. Bij de eerste rit had ik het idee op een plank te zitten. Dat hoeft op zich geen probleem te zijn, als die plank maar de juiste vorm heeft. Ik heb namelijk een week lang in de Vogezen relatief comfortabel op de SLR C64 zadel rondgereden. Voor de Brooks Swift was dat wel een probleem, aangezien de (initiële) vorm absoluut niet aansloot bij mijn zitvlak. Natuurlijk is het zo dat leren zadels erom bekend staan dat ze ingereden moeten worden, maar 300km verder is het zadel nog niet heel veel comfortabeler geworden. Ik kan er zonder veel problemen wel lange afstanden - Tour de Haute Veluwe was 150km - mee wegtrappen maar genieten is anders. Wellicht tijd om het leer eens te gaan behandelen, om het wat soepeler te krijgen.
P.S. Houd de mei-editie van Fiets goed in de gaten, rubriek 'buitengewoon'
Frame: zonder twijfel het meest indrukwekkende onderdeel van de fiets. De afwerking is fenomenaal en de stijfheid is ook dik in orde. Ander leuk aspect van het frame is dat het er voor zorgt dat je van werkelijk iedereen aandacht krijgt voor je fiets. Of je nou midden in de stad fietst, of bij een toertocht, iedereen wil weten of het frame echt van hout is en wil er vervolgens een foto van maken. Het gewicht is met 2,5 kg wel aan de hoge kant en dat merk je vooral bij sprinten.
Wielen: qua performance zijn de wielen het meest spectaculaire onderdeel van de fiets. Want hoewel het frame echt een genot is om op te rijden, het is niet perse beter dan bijvoorbeeld een goed carbon frame. De wielen daarentegen zijn nauwelijks te vergelijken met andere wielen die momenteel op de markt zijn. Het sterkste punt van de wielen is het comfort waar ze voor zorgen. De demping van slecht wegdek en kleine hobbeltjes door de houten velgen is echt een genot. Remprestaties zijn zowel met droog als nat weer zeer goed en de naven draaien ook eindeloos rond. Minpunt is dat bij hard aanzetten de velgen wel iets tegen de remblokjes aan schuren. Dit heeft waarschijnlijk te maken met de lage spaakspanning. Niet geschikt voor sprinters dus, maar bij uitstek wielen voor toerfietsers.
Groep: de groep is de grote verrassing voor mij. Ondanks dat de groep al ruim 10 jaar geleden is gemaakt, zijn de schakelprestaties heel erg vergelijkbaar met moderne mechanische groepen. Wat je wel merkt is dat er de laatste jaren veel vooruitgang is geboekt op het gebied van ergonomie: de hendel voor schakelen naar een zwaarder verzet is niet altijd even goed bereikbaar en het body van de hendel is een stuk minder comfortabel in de hand, dan de nieuwe Campa, Shimano en SRAM hendels. Het tiende tandwiel achter is ook iets wat ik mis, want je rijdt net even wat vaker in een net niet ideaal verzet.
Zadel: het zadel en ik zijn nog geen beste vrienden geworden. Ik kom van een Fizik Arione af, dus de lat lag wat dat betreft ook erg hoog. Bij de eerste rit had ik het idee op een plank te zitten. Dat hoeft op zich geen probleem te zijn, als die plank maar de juiste vorm heeft. Ik heb namelijk een week lang in de Vogezen relatief comfortabel op de SLR C64 zadel rondgereden. Voor de Brooks Swift was dat wel een probleem, aangezien de (initiële) vorm absoluut niet aansloot bij mijn zitvlak. Natuurlijk is het zo dat leren zadels erom bekend staan dat ze ingereden moeten worden, maar 300km verder is het zadel nog niet heel veel comfortabeler geworden. Ik kan er zonder veel problemen wel lange afstanden - Tour de Haute Veluwe was 150km - mee wegtrappen maar genieten is anders. Wellicht tijd om het leer eens te gaan behandelen, om het wat soepeler te krijgen.
P.S. Houd de mei-editie van Fiets goed in de gaten, rubriek 'buitengewoon'
De nieuwe stuurpen van Spin is gemonteerd. Erg mooi ding! Jammer alleen dat er (te lange) aluminium schroeven bij zaten. Beetje vreemd, aangezien de pen zelf van titanium is.
De stuurpen moet nog gepolijst worden, maar daar hoop ik ergens in de komende paar weken aan te kunnen beginnen.
De stuurpen moet nog gepolijst worden, maar daar hoop ik ergens in de komende paar weken aan te kunnen beginnen.
Aluminium schroeven ? Lijkt me in deze niet oversized maat geen aanrader. Weet je het zeker ? Eerlijk gezegd zou ik toch die voorvork naar de spuiter brengen en een andere kleur stuurlint monteren. Dan istie helemaal af. Hoewel... doe dan ook de banden nog maar met huidkleurige zijkant.
@jsparie: ik bedoel stalen schroeven en geen aluminium. De logo's van de voorvork ga ik binnenkort verwijderen. Daar heb ik nog geen tijd voor gehad. Stuurlint ben ik nog over na aan het denken. Mijn eerste prioriteit is om een extra gat op de juiste plek in mijn schoenen te boren, zodat ik binnenkort ook de SPD-R pedalen kan gaan gebruiken, ipv de Look Keo pedalen.
- ridefreeordie
- Forum-lid
- Berichten: 466
- Lid geworden op: 27 nov 2009 16:15
Ben je nog steeds een andere voorvork aan het overwegen? Kijkend naar je laatste foto zou een chromen/zilverkleurige vork niet misstaan!
Een stalen vork is natuurlijk wel iel vergeleken met het dikke frame, dus waarom niet een (gepolijste) zilverkleurige (en wat dikkere) aluminium vork?
Kan me ook voorstellen dat je ondertussen genoeg hebt van alle, goedbedoelde, adviezen
Een stalen vork is natuurlijk wel iel vergeleken met het dikke frame, dus waarom niet een (gepolijste) zilverkleurige (en wat dikkere) aluminium vork?
Kan me ook voorstellen dat je ondertussen genoeg hebt van alle, goedbedoelde, adviezen
Ritchey Logic Road
Pinarello Asolo
Cotic BFe
Kona Sutra
Pinarello Asolo
Cotic BFe
Kona Sutra
Het zijn juist de adviezen, tips en commentaren van mensen die dit project zo leuk maken!ridefreeordie schreef: Kan me ook voorstellen dat je ondertussen genoeg hebt van alle, goedbedoelde, adviezen
De optie voor een andere voorvork houd ik nog steeds open, maar ik wil eerst wat kilometers gaan maken met de huidige afbouw. Het probleem met een stalen vork is inderdaad dat de meeste te smal zijn voor de dikke buizen van het frame. Een aluminium voorvork zou mooier kunnen zijn, maar die rijden meestal erg hard. En laat comfort nu juist het pluspunt van deze fiets zijn.