ronner schreef:
Maar als fietser kijken naar andere wielrenners, denken veel dat ze toch wel alleen op de weg zijn. Geen rekeninghouden met de regels, op de weg fietsen terwijl er een fietspad naast ligt, niet bellen maar roepen/schreenwen "aan de kant", of als ze dan wel bellen, dan het liefst met de hele groep 10 keer bellen om te laten horen dat ze eraan komen.
Ook op het forum leest je wel eens "nee ik heb geen bel, dat ziet er toch niet uit", sorry maar dan sla je in mijn ogen de plank volledig mis. Maarja 50 meter van te voren schreeuwen dat je er aankomt en dat ze aan de kant moeten gaan is natuurlijk veel efficienter, dan kan jij gewoon doorrijden en heb je thuis een leuk gemiddelde op je tellertje staan. Wat is er mis met even afremmen, bellen en rustig passeren?
Heb respect voor andere weggebruikers!
Volgens mij heb je respect voor weggebruikers op het moment dat je laat weten dat je er aan komt. Ik bel ook verschillende malen. Maar daarmee laat ik ook merken dat ik snelheid heb. Al kom ik met 25km/h aanrijden, dan nog ben ik er sneller dan ze denken op basis van 1x bellen. Ik bel trouwens altijd bij inhalen, ook als ik er langs kan, om mensen er bewust van te laten zijn dat ik voorbij kom sjezen en dat ze zich niet rot schrikken
(en ik ben zo'n saaie pik die over het algemeen gewoon stopt bij stoplichten).
Heel veel fietspaden zijn tweerichtingsverkeer en als mensen dan breder blijven rijden als iemand tegemoet komt of probeert in te halen... dan word ik wel chagrijnig ja. Het gaat voornamelijk om 2 groepen (imho): scholieren en (met alle respect) bejaarden. Vooral die laatste groep is flink groter geworden door de komst van hulpmiddelen. Maar dat betekend ook dat mensen die eigenlijk niet zo zeker meer op de fiets zitten (lopend oversteken omdat ze niet meer goed op kunnen stappen) of het allemaal niet meer goed horen/zien ook rondrijden. Die vinden het eng als ze worden ingehaald. Daar kan ik niets aan doen.
Overigens zijn wij als wielrenners idd ook niet altijd lieverdjes en rekken we de regels vaak wat op. Maar we vallen voor een deel ook tussen groepen. We zijn vaak te snel voor het fietspad en te langzaam voor de autoweg. We zouden meer als bromfietsers en scooters moeten zitten qua regels denk ik. We zitten meer in die tempogroep.
Als laatste: ik merk dat ik ondertussen bepaalde dagdelen/dagen ontwijk (zondag einde van de ochtend bijvoorbeeld) omdat het dan stikt van de senioren die in grote groepen rijden en wielerpeletons. Mensen in grote groepen lijken zich minder sociaal te gedragen tov mensen van buiten de groep.