Thailand fietsverslag: van Chiang Mai naar Bangkok
Terwijl de meeste van jullie de ATB uit de schuur halen, zit ik 3 weken in de zon op de fiets. Bij deze een verslagje.
De eerste 400 km zitten er op. Ik ben nu in Mae Sariang. Zondag ben ik vertrokken uit Chiang Mai richting het Noord-Westen.De eerste etappe liep naar Pai, 132 km verderop. Dat bleek wellicht toch wat veel van het goede. Er zaten ook nog eens 2100 hoogtemeters in de route. Dag 2 was goed voor 105 km en 2400 hoogtemeters. Dag 3 was ik niet vooruit te branden en heb ik slechts 65 km gedaan. En gisteren weer 95 km.
Op 400 km afstand ben ik nu 5 andere fietsers tegengekomen en die zag ik allemaal in etappe 1. Daarna niets meer. Twee tegemoet komende wielrenners, 2 fietstoeristen met bagage en een lokale thai. En dat was het dan. Ik ben een soort attractie voor de loklale Thai. Er gaat geen uur voorbij of ik wordt begroet met getoeter, gezwaai en opgestoken duimen. Bovenop een berg van 1700 meter hoogte staat een Thaise familie fotos van elkaar te maken bij het uitzichtspunt. Als ze mij zien, willen ze allemaal met mij op de foto. Ik word 10 keer gefotografeerd. Er gaat zelfs een Thaise dame op mijn bagage drager zitten. Ze vinden het maar wat leuk. Waar kom ik vandaan en waar ga ik naar toe. "I am from Holland and I am cycling to Bangkok". Veel gelach en verbazing op hun gezichten. "you strong man" zeggen ze en waarschijnlijk denken ze erbij: "crazy farang".
Thai fietsen namelijk niet. Als je fietst, heb je geen geld om een motor te kopen. Fietsen is iets wat gekke buitenlanders (farang) doen. Trektochten in de bergen over glibberige paden, met rugzak zeulen en slapen in slechte bedden is ook iets wat Thai niet doen. Dat is voor toeristen.
Na 3 dagen door bergen fietsen heb ik besloten om de hoogste berg van Thailand links te laten liggen en meer door de dalen te gaan rijden. En die hoogste berg stond wel op mijn verlanglijstje om te beklimmen maar toch doe ik hem niet. De wegen die hier liggen, lijken namelijk niet op wat ik gewend ben van bijvoorbeeld de Franse Alpen. De wegen zijn goed geasfalteerd en breed genoeg. Het zijn ruime 2 baans wegen met weinig verkeer. Dat is perfect om op te fietsen. Maar de wegen lopen ook vaak alling steil omhoog. 10% is hier niets. Echt, helemaal niets. Als een weg omhoog loopt is 10% doodnormaal. Op een stuk van 100 km door de bergen kom je minstens 10 keer een strook tegen die 500 meter lang met 15% omhoog loopt. En na een stuk steile wand klimmen, daal je net zo goed weer de hoogtemeters die je net hebt overwonnen. En ik heb nu niet mijn carcon racefiets mee van 7,6 kg maar een vakantie fiets van 17 kg, plus nog eens 10 kg aan bagage. Op 15% kruip ik met een slakkengangetje van 5 kmh op de 22/32 omhoog. Ik heb daarna nog eens op de kaart gekeken hoe de weg loopt die naar het hoogste punt van Thailand loopt. Dat doe ik nog wel een keer op een motor.
nog meer verhalen op het blog:
http://robgemen.blogspot.com/2012/12/au.html" onclick="window.open(this.href);return false; en
http://robgemen.blogspot.com/2012/12/fi ... iland.html" onclick="window.open(this.href);return false;
Later meer.
De eerste 400 km zitten er op. Ik ben nu in Mae Sariang. Zondag ben ik vertrokken uit Chiang Mai richting het Noord-Westen.De eerste etappe liep naar Pai, 132 km verderop. Dat bleek wellicht toch wat veel van het goede. Er zaten ook nog eens 2100 hoogtemeters in de route. Dag 2 was goed voor 105 km en 2400 hoogtemeters. Dag 3 was ik niet vooruit te branden en heb ik slechts 65 km gedaan. En gisteren weer 95 km.
Op 400 km afstand ben ik nu 5 andere fietsers tegengekomen en die zag ik allemaal in etappe 1. Daarna niets meer. Twee tegemoet komende wielrenners, 2 fietstoeristen met bagage en een lokale thai. En dat was het dan. Ik ben een soort attractie voor de loklale Thai. Er gaat geen uur voorbij of ik wordt begroet met getoeter, gezwaai en opgestoken duimen. Bovenop een berg van 1700 meter hoogte staat een Thaise familie fotos van elkaar te maken bij het uitzichtspunt. Als ze mij zien, willen ze allemaal met mij op de foto. Ik word 10 keer gefotografeerd. Er gaat zelfs een Thaise dame op mijn bagage drager zitten. Ze vinden het maar wat leuk. Waar kom ik vandaan en waar ga ik naar toe. "I am from Holland and I am cycling to Bangkok". Veel gelach en verbazing op hun gezichten. "you strong man" zeggen ze en waarschijnlijk denken ze erbij: "crazy farang".
Thai fietsen namelijk niet. Als je fietst, heb je geen geld om een motor te kopen. Fietsen is iets wat gekke buitenlanders (farang) doen. Trektochten in de bergen over glibberige paden, met rugzak zeulen en slapen in slechte bedden is ook iets wat Thai niet doen. Dat is voor toeristen.
Na 3 dagen door bergen fietsen heb ik besloten om de hoogste berg van Thailand links te laten liggen en meer door de dalen te gaan rijden. En die hoogste berg stond wel op mijn verlanglijstje om te beklimmen maar toch doe ik hem niet. De wegen die hier liggen, lijken namelijk niet op wat ik gewend ben van bijvoorbeeld de Franse Alpen. De wegen zijn goed geasfalteerd en breed genoeg. Het zijn ruime 2 baans wegen met weinig verkeer. Dat is perfect om op te fietsen. Maar de wegen lopen ook vaak alling steil omhoog. 10% is hier niets. Echt, helemaal niets. Als een weg omhoog loopt is 10% doodnormaal. Op een stuk van 100 km door de bergen kom je minstens 10 keer een strook tegen die 500 meter lang met 15% omhoog loopt. En na een stuk steile wand klimmen, daal je net zo goed weer de hoogtemeters die je net hebt overwonnen. En ik heb nu niet mijn carcon racefiets mee van 7,6 kg maar een vakantie fiets van 17 kg, plus nog eens 10 kg aan bagage. Op 15% kruip ik met een slakkengangetje van 5 kmh op de 22/32 omhoog. Ik heb daarna nog eens op de kaart gekeken hoe de weg loopt die naar het hoogste punt van Thailand loopt. Dat doe ik nog wel een keer op een motor.
nog meer verhalen op het blog:
http://robgemen.blogspot.com/2012/12/au.html" onclick="window.open(this.href);return false; en
http://robgemen.blogspot.com/2012/12/fi ... iland.html" onclick="window.open(this.href);return false;
Later meer.
Live fast; die young. mijn blog
Leuk om te lezen.
Ik heb de weg tussen Chiang Mai en Pai verschillende keren afgelegd, in een minibus of achter het stuur van een personenauto. Toen leek deze route me leuk om eens te fietsen, liefst met de racefiets. Jij bevestigt mijn vermoeden: erg onregelmatige hellingpercentages (en veel bochten).
Fietsen en wandelen doen de Thai inderdaad niet. Ze begrijpen ook niet waarom jij het wel doet (wij hebben geregeld een lift aangeboden gekregen, terwijl we een lekkere wandeling aan het maken waren). Maar dat maakt het des te bijzonderder. In Bangkok kun je een georganiseerder fietstour doen en dan kom je op de meest bijzondere plekken, erg leuk.
Ik heb de weg tussen Chiang Mai en Pai verschillende keren afgelegd, in een minibus of achter het stuur van een personenauto. Toen leek deze route me leuk om eens te fietsen, liefst met de racefiets. Jij bevestigt mijn vermoeden: erg onregelmatige hellingpercentages (en veel bochten).
Fietsen en wandelen doen de Thai inderdaad niet. Ze begrijpen ook niet waarom jij het wel doet (wij hebben geregeld een lift aangeboden gekregen, terwijl we een lekkere wandeling aan het maken waren). Maar dat maakt het des te bijzonderder. In Bangkok kun je een georganiseerder fietstour doen en dan kom je op de meest bijzondere plekken, erg leuk.
-
- Forum-lid
- Berichten: 269
- Lid geworden op: 25 nov 2007 17:38
- Locatie: Schoten (B)
tijdens de middagpauze je hele verhaal gelezen...wat een beleving zeg! Nog veel plezier daar en voorzichtig !
Als je alles kan met je fiets is het een goeie ....
- Le Grimpeur
- Forum-lid
- Berichten: 2623
- Lid geworden op: 24 nov 2009 14:37
Spannend, interessant verhaal en leuk geschreven (heb je 'blogs' uiteraard ook gelezen). Je heb mij even meegenomen op je reis . Veel plezier verder en hopelijk niet al te veel 'tegenslagen'!
60 x Ventoux
Mae Sariang - Mae Sot
Lonely Planet geeft heel weinig info over dit stuk Thailand. Het stuk is 223 km lang ik doe er 2 dagen over. Onderweg is het zoeken naar een slaapplaats en naar eten. Er komt hier werkelijk geen enkele toerist. Op een verdwaalde fietser na dan. En de route is prachtig. Ik fiets in een vallei tussen 2 bergketens. De rivier is de grens met Birma. En de bergketen aldaar is schitterend om langsaf te rijden. Ergens in het begin van deze route zit een saddistisch stuk weg. Ik begrijp nu steeds beter dat Thai niet fietsen. De wegen zijn er niet altijd voor ontworpen. Een klim is hier vooral nooit een klim. Een afdaling geen afdaling en een top al helemaal geen top. Tijdens de klim daal ik af en toe een stukje en afdalend moet ik soms klimmen. Het stuk over de bergkam is vandaag ronduit vervelend. Zo'n 20 km gaat het steeds op en af. En dan niet met van die kinderachtige percentage. Vandaag moet ik 2 keer van de fiets op een 20% helling. 20% omhoog; dan 20% omlaag en dan direct weer 20% omhoog. Ik krijg geen tijd om te schakelen. Als ik eenmaal in het dal ben, wordt de weg weer normaal. Ik kom op dag1 ook niets tegen onderweg. Zelfs geen winkeltje of restaurant waar ik kan eten. Pas na 93 km zie ik een winkel. Mijn 2 bidons staan al heel lang droog. Ik koop 3 flesjes water en 2 flesjes frisdrank. Twee flesjes water gaan in de bidon en de rest drink direct op. Het is nog maar 20 km naar Mae Salit waar gelukkig nog een guesthouse zit. Met wat zoeken en vragen in gebarentaal vind ik het enige restaurant. Dag2 verloopt soepeler. Ik vul mijn derde bidonhouder met een extra fles en de wegen lopen nu beter. En het is nog steeds warm. Overdag zo'n 30 C en dat met een tropisch brandende zon. Ik kan daar zelf goed tegen en ik kan het iedereen aanraden om hier te gaan fietsen. Tenminste als je een beetje tegen hitte kunt, af en toe jezelf gewoon verbaasd over hoe ze wegen aanleggen ipv je te irriteren. En zeker als je graag een bezienswaardigheid wil zijn. Want dat laatste ben ik nog altijd. Misschien komt dat ook wel omdat ik in de regenboogtrui fiets
Fotos volgen later nog wel. Ik heb geen laptop of tablet bij me en mijn smartphone is niet zo smart.
later meer
Lonely Planet geeft heel weinig info over dit stuk Thailand. Het stuk is 223 km lang ik doe er 2 dagen over. Onderweg is het zoeken naar een slaapplaats en naar eten. Er komt hier werkelijk geen enkele toerist. Op een verdwaalde fietser na dan. En de route is prachtig. Ik fiets in een vallei tussen 2 bergketens. De rivier is de grens met Birma. En de bergketen aldaar is schitterend om langsaf te rijden. Ergens in het begin van deze route zit een saddistisch stuk weg. Ik begrijp nu steeds beter dat Thai niet fietsen. De wegen zijn er niet altijd voor ontworpen. Een klim is hier vooral nooit een klim. Een afdaling geen afdaling en een top al helemaal geen top. Tijdens de klim daal ik af en toe een stukje en afdalend moet ik soms klimmen. Het stuk over de bergkam is vandaag ronduit vervelend. Zo'n 20 km gaat het steeds op en af. En dan niet met van die kinderachtige percentage. Vandaag moet ik 2 keer van de fiets op een 20% helling. 20% omhoog; dan 20% omlaag en dan direct weer 20% omhoog. Ik krijg geen tijd om te schakelen. Als ik eenmaal in het dal ben, wordt de weg weer normaal. Ik kom op dag1 ook niets tegen onderweg. Zelfs geen winkeltje of restaurant waar ik kan eten. Pas na 93 km zie ik een winkel. Mijn 2 bidons staan al heel lang droog. Ik koop 3 flesjes water en 2 flesjes frisdrank. Twee flesjes water gaan in de bidon en de rest drink direct op. Het is nog maar 20 km naar Mae Salit waar gelukkig nog een guesthouse zit. Met wat zoeken en vragen in gebarentaal vind ik het enige restaurant. Dag2 verloopt soepeler. Ik vul mijn derde bidonhouder met een extra fles en de wegen lopen nu beter. En het is nog steeds warm. Overdag zo'n 30 C en dat met een tropisch brandende zon. Ik kan daar zelf goed tegen en ik kan het iedereen aanraden om hier te gaan fietsen. Tenminste als je een beetje tegen hitte kunt, af en toe jezelf gewoon verbaasd over hoe ze wegen aanleggen ipv je te irriteren. En zeker als je graag een bezienswaardigheid wil zijn. Want dat laatste ben ik nog altijd. Misschien komt dat ook wel omdat ik in de regenboogtrui fiets
Fotos volgen later nog wel. Ik heb geen laptop of tablet bij me en mijn smartphone is niet zo smart.
later meer
Live fast; die young. mijn blog
-
- Forum-lid
- Berichten: 3988
- Lid geworden op: 27 nov 2006 22:38
Stoer avontuur man! Ik ben erg benieuwd naar de rest van je belevenissen en uiteraard de foto's.
Overigens las ik dat je gratis je fiets mee mocht nemen in het vliegtuig. Dat was nu vorig jaar net veranderd bij onder meer KLM. Je moest binnen europa uit m'n hoofd 75 euro betalen per vlucht. Ongeacht of je ook nog andere bagage had. Kennelijk is dat nu dan weer anders geworden of je hebt geluk gehad.
Overigens las ik dat je gratis je fiets mee mocht nemen in het vliegtuig. Dat was nu vorig jaar net veranderd bij onder meer KLM. Je moest binnen europa uit m'n hoofd 75 euro betalen per vlucht. Ongeacht of je ook nog andere bagage had. Kennelijk is dat nu dan weer anders geworden of je hebt geluk gehad.
-
- Forum-lid
- Berichten: 397
- Lid geworden op: 20 jul 2008 11:48
Wat een geweldige ondernemening!
Mijn vrouw en ik hebben veel kilometers (meer dan 10000) in Thailand gereden met huurauto's en dus ook van Noord naar Zuid, echt te gek dat jij deze route per fiets aflegd.
Uiteraard heb ik ook gedacht aan fietsen in Thailand maar heb het niet aangedurft (wel gehuurd uit eindelijk niet aangedurft), geniet van de mooie natuur en de vriendelijke mensen onderweg.
Ik blijf je virtueel volgen.
Groet, Ronald
Mijn vrouw en ik hebben veel kilometers (meer dan 10000) in Thailand gereden met huurauto's en dus ook van Noord naar Zuid, echt te gek dat jij deze route per fiets aflegd.
Uiteraard heb ik ook gedacht aan fietsen in Thailand maar heb het niet aangedurft (wel gehuurd uit eindelijk niet aangedurft), geniet van de mooie natuur en de vriendelijke mensen onderweg.
Ik blijf je virtueel volgen.
Groet, Ronald
He Rob,
als je nog in Mae Sot bent: ga een kopje koffie doen in het koffiebarretje tegenover de gevangenis!
Waar gaat je tocht verder heen?
Mocht je richting Sukhotthai gaan kan ik het guesthouse: http://www.gardenhouse-sukhothai.com/" onclick="window.open(this.href);return false;
Veel plezier en leuk je verhaal te lezen!
als je nog in Mae Sot bent: ga een kopje koffie doen in het koffiebarretje tegenover de gevangenis!
Waar gaat je tocht verder heen?
Mocht je richting Sukhotthai gaan kan ik het guesthouse: http://www.gardenhouse-sukhothai.com/" onclick="window.open(this.href);return false;
Veel plezier en leuk je verhaal te lezen!
En de horizon fietst mee, elke dag...
Ik heb nu een internetcafe gevonden die de SD kaart van mijn camera kan uitlezen. Bij deze alvast een paar plaatjes:
de fiets:
zomaar een uitzicht vanaf een guesthouse:
hoezo steil?
op weg naar Kamphaengphet
en ook nog wat blog:
http://robgemen.blogspot.com/2012/12/ma ... gphet.html" onclick="window.open(this.href);return false;
http://robgemen.blogspot.com/2012/12/markt.html" onclick="window.open(this.href);return false;
de fiets:
zomaar een uitzicht vanaf een guesthouse:
hoezo steil?
op weg naar Kamphaengphet
en ook nog wat blog:
http://robgemen.blogspot.com/2012/12/ma ... gphet.html" onclick="window.open(this.href);return false;
http://robgemen.blogspot.com/2012/12/markt.html" onclick="window.open(this.href);return false;
Live fast; die young. mijn blog