Permanente route L'Eroica
Komend voorjaar ga ik op vakantie naar Toscane. Ik wil dan op 28 of 30 april de permanente route van de L'Eroica gaan fietsen, beginnend vanuit Buonconvento. Ik weet dat de route is uitgepijld en dat je onderweg stempels voor een diploma kan bemachtigen. Zijn er hier mensen die daarmee ervaring hebben? Of andere tips hebben? Wellicht zijn er die (een stuk) mee willen fietsen. Wel zo gezellig.
Alvast bedankt voor jullie reactie.
Alvast bedankt voor jullie reactie.
Op maandag 29 april de route gereden. Hierbij mijn verslag. Misschien handig voor andere die hem ook eens willen fietsen buiten de georganiseerde tocht om.
Vandaag, 29 april 2013, de route van de L'Eroica gereden. 210 kilometer waarvan 100 over de Toscaanse grindwegen. Gestart om kwart over 6 vanaf La Ripolina bij Buonconvento waar eigenaresse Laura een stempelkaart inclusief startstempel voor mij heeft geregeld. Richting Montalcino gaat het goed. Erg zware klim maar alles onder controlle. Onderweg zie ik zelfs een groep van zo'n 30 herten. Aangekomen in Montalcino snel stempelen bij cafe Fortezza, dat deze maandag toevallig wel open is, en lekker afdalen.
Op de tweede strada richting Terrenieri rijd ik, na later blijkt, voor de enige keer lek vandaag. Rustig aan bandje vervangen eventjes wat eten en weer verder. Op naar Pieva a Salti om aldaar te stempelen. Een klein meisje geeft mij mijn geld terug wat ik blijkbaar was verloren bij het graaien naar mijn stempelkaart.
Vervolgens weer afdalen richting Buonconvento. Hier verlaat ik de route eventjes om bij ons appartementje eventjes te gaan eten en de voorraden weer aan te vullen. Snel weer terug naar de route. Immers wacht nu de zwaarste beproeving van de dag de klim naar Monte Sante Marie. Met 18 procent omhoog over de Strade Bianchi is het hard werken geblazen. Toch kom ik zonder af te hoeven stappen boven. Eventjes een fotootje maken, wat eten en dan afdalen naar agriturismo San Fabio om daar de volgende stempel te bemachtigen. Daar wacht echter de grootste teleurstelling van de dag, niemand thuis. Balen, en het was ook nog een rot puist daar naar boven toe. Aan alle deuren getrokken, en zelfs nog met ze gebeld, maar dat valt niet mee als je geen Italiaans spreekt. Er staat wel een auto, maar niemand te vinden. Teleurgesteld maak ik als bewijs dan maar een foto van het complex met mijn fiets.
Ik fiets dan voor het eerst een langere periode over asfalt richting Pianella waar Alberta en Jesse staan te wachten met nieuwe proviand. Ik begin mij dan al wel wat vermoeider te voelen. Ff wat eten en dan weer op weg, voor wat later blijkt het zwaarste stuk van de rit. Een strook van 12 kilometer die maar omhoog blijft lopen met als toetje nog een 3 kilometer asfalt klim naar Radda. Op dat moment begint het toch vooral een mentale kwestie te worden. Gelukkig wacht er een afdaling naar Gaiole. Daar haal ik een stempel op bij B&B Cavarichino. Helaas stempelt de beste man met een stempel van La Rossa uit Monteriggioni, een vestingstadje te noorden van Siena.
Maar goed, we dalen lekker af richting de laatste noemenswaardige klim van de dag, die naar het kasteel van Brolio. Hierna is het weer afdalen naar Pianella waar Alberta en Jesse nog steeds zijn. We proppen ons weer vol om het laatste stuk te kunnen volbrengen. Een lastig stuk waar het langs Siena constant op en af gaat. Het uitzicht op Siena is mooi maar ik heb er weinig oog meer voor. Er volgt nog een lastige klim naar Radi maar dan is het redelijk eenvoudig uitbollen terug richting La Riplina waar ik om kwart voor zes arriveer.
De volgende dag haal ik bij de receptie van La Ripolina mijn Arrivo stempel op waarmee deze tocht ook weer van mijn lijstje gestreept kan worden. Al met al een zware tocht zo in mijn eentje met meer dan 4000 hoogte meters waarin mijn hartslag op het laatst amper meer in D2 meer te krijgen is. Met dank aan Alberta en Jesse die mij bij Pianella met voorraad bijstonden heb ik de tocht binnen de 12 uur gestelde doelstelling weten te voltooien. Gelukkig is alles heel gebleven, op een lekke band na, en blijft het jammerlijk dat ik nu 1 stempel op mijn kaart mis. Eens kijken of we alsnog een diploma hiervoor weten te bemachtigen.
Vandaag, 29 april 2013, de route van de L'Eroica gereden. 210 kilometer waarvan 100 over de Toscaanse grindwegen. Gestart om kwart over 6 vanaf La Ripolina bij Buonconvento waar eigenaresse Laura een stempelkaart inclusief startstempel voor mij heeft geregeld. Richting Montalcino gaat het goed. Erg zware klim maar alles onder controlle. Onderweg zie ik zelfs een groep van zo'n 30 herten. Aangekomen in Montalcino snel stempelen bij cafe Fortezza, dat deze maandag toevallig wel open is, en lekker afdalen.
Op de tweede strada richting Terrenieri rijd ik, na later blijkt, voor de enige keer lek vandaag. Rustig aan bandje vervangen eventjes wat eten en weer verder. Op naar Pieva a Salti om aldaar te stempelen. Een klein meisje geeft mij mijn geld terug wat ik blijkbaar was verloren bij het graaien naar mijn stempelkaart.
Vervolgens weer afdalen richting Buonconvento. Hier verlaat ik de route eventjes om bij ons appartementje eventjes te gaan eten en de voorraden weer aan te vullen. Snel weer terug naar de route. Immers wacht nu de zwaarste beproeving van de dag de klim naar Monte Sante Marie. Met 18 procent omhoog over de Strade Bianchi is het hard werken geblazen. Toch kom ik zonder af te hoeven stappen boven. Eventjes een fotootje maken, wat eten en dan afdalen naar agriturismo San Fabio om daar de volgende stempel te bemachtigen. Daar wacht echter de grootste teleurstelling van de dag, niemand thuis. Balen, en het was ook nog een rot puist daar naar boven toe. Aan alle deuren getrokken, en zelfs nog met ze gebeld, maar dat valt niet mee als je geen Italiaans spreekt. Er staat wel een auto, maar niemand te vinden. Teleurgesteld maak ik als bewijs dan maar een foto van het complex met mijn fiets.
Ik fiets dan voor het eerst een langere periode over asfalt richting Pianella waar Alberta en Jesse staan te wachten met nieuwe proviand. Ik begin mij dan al wel wat vermoeider te voelen. Ff wat eten en dan weer op weg, voor wat later blijkt het zwaarste stuk van de rit. Een strook van 12 kilometer die maar omhoog blijft lopen met als toetje nog een 3 kilometer asfalt klim naar Radda. Op dat moment begint het toch vooral een mentale kwestie te worden. Gelukkig wacht er een afdaling naar Gaiole. Daar haal ik een stempel op bij B&B Cavarichino. Helaas stempelt de beste man met een stempel van La Rossa uit Monteriggioni, een vestingstadje te noorden van Siena.
Maar goed, we dalen lekker af richting de laatste noemenswaardige klim van de dag, die naar het kasteel van Brolio. Hierna is het weer afdalen naar Pianella waar Alberta en Jesse nog steeds zijn. We proppen ons weer vol om het laatste stuk te kunnen volbrengen. Een lastig stuk waar het langs Siena constant op en af gaat. Het uitzicht op Siena is mooi maar ik heb er weinig oog meer voor. Er volgt nog een lastige klim naar Radi maar dan is het redelijk eenvoudig uitbollen terug richting La Riplina waar ik om kwart voor zes arriveer.
De volgende dag haal ik bij de receptie van La Ripolina mijn Arrivo stempel op waarmee deze tocht ook weer van mijn lijstje gestreept kan worden. Al met al een zware tocht zo in mijn eentje met meer dan 4000 hoogte meters waarin mijn hartslag op het laatst amper meer in D2 meer te krijgen is. Met dank aan Alberta en Jesse die mij bij Pianella met voorraad bijstonden heb ik de tocht binnen de 12 uur gestelde doelstelling weten te voltooien. Gelukkig is alles heel gebleven, op een lekke band na, en blijft het jammerlijk dat ik nu 1 stempel op mijn kaart mis. Eens kijken of we alsnog een diploma hiervoor weten te bemachtigen.
Laatst gewijzigd door dicksol op 15 mei 2013 15:45, 2 keer totaal gewijzigd.
Vorig jaar op camping La Chiocciola gebivakkeerd (40 km van Siena). Van daaruit via de Monte Calvo naar Gaiole gereden met als plan een deel van de corso permanente te fietsen, maarr.....niet al te best uitgeplaat! Advies is om een kaartje mee te nemen van de route en niet alleen op de borden te vertrouwen.
Chi va piano, va sano e va lontano !
Colnago Active B-Stay
Colnago Ace 2010
http://goosman41.blogspot.com
Colnago Active B-Stay
Colnago Ace 2010
http://goosman41.blogspot.com
Klopt, Hier en daar mist er wel eens eens pijl. Bijvoorbeeld richting het kasteel van Brolio. Gelukkig had ik een Garmin met de route bij me. Heb je wel nodig.
Hierbij trouwens mijn route:
http://connect.garmin.com/activity/309128344" onclick="window.open(this.href);return false;
Hierbij trouwens mijn route:
http://connect.garmin.com/activity/309128344" onclick="window.open(this.href);return false;
Goed gedaan zo op eigen initiatief. Tactisch goed aangepakt zoals de plaatsen waar je ging eten. Op terrasjes kost het teveel tijd. Je schrijft dat de afslag naar Brolio lastig te vinden is. Bedoel je soms het weggetje tussen de 2 markante zuilen ? In ieder geval staat er na Gaiole een paar km verder een goede bewegwijzering naar links. Dan kom je uit op een pleintje met links een kerkje en recht voor je de 2 markante zuilen. Ingang naar het kasteel Brolio.
Ik droeg tijdens L' Eroica 2012 een temperatuur gecorrigeerde hoogtemeter van Suunto. Is nauwkeurig. 3865 klimmeters.
Kun je je voorstellen dat dit ook op heel oude vintage fietsen gedaan word ? Mijn Olmo uit 1983 was nog vrij modern vergeleken waarmee sommige de volle afstand volbrachten.
Ik droeg tijdens L' Eroica 2012 een temperatuur gecorrigeerde hoogtemeter van Suunto. Is nauwkeurig. 3865 klimmeters.
Kun je je voorstellen dat dit ook op heel oude vintage fietsen gedaan word ? Mijn Olmo uit 1983 was nog vrij modern vergeleken waarmee sommige de volle afstand volbrachten.
http://www.cima-lux.nl" onclick="window.open(this.href);return false;
Waar ik twijfelde over de route was nadat je na Gaiole linksaf was geslagen je na een paar kilometer op een soort Y-splitsing komt, nog wel een paar kilometer voor de zuilen waarover je spreekt. Rechts aanhouden op de SP484 bleek de juiste route.
Laatst gewijzigd door dicksol op 18 mei 2013 13:28, 1 keer totaal gewijzigd.
Klopt, bij die "y" splitsing kan het verwarrend zijn.
Ik denk dat de meeste die dit parcours gaan rijden vooraf gebruik maken van Google-Earth waarmee je de route perfekt kunt inprenten. Zelf had ik voor L' Eroica een paar dagen de tijd genomen om het parcours te verkennen. In 3 dagen 3 stukken gefietst.
In ieder geval weer een held (L'Eroica) erbij.
Ik denk dat de meeste die dit parcours gaan rijden vooraf gebruik maken van Google-Earth waarmee je de route perfekt kunt inprenten. Zelf had ik voor L' Eroica een paar dagen de tijd genomen om het parcours te verkennen. In 3 dagen 3 stukken gefietst.
In ieder geval weer een held (L'Eroica) erbij.
http://www.cima-lux.nl" onclick="window.open(this.href);return false;
Is inderdaad een lastig punt. Ik reed hier in de verkenning ook fout.
Vond je het ook leuk?
Vond je het ook leuk?
Was zeker leuk tot en met Monte Sante Marie. Genieten van het mooie landschap en lekker sturen over het grind. Daarna vond ik het persoonlijk wat minder. Ik vond de landschappen minder mooi in het noorden en de vermoeidheid slaat natuurlijk ook toe. Leuk waren daarna bijvoorbeeld nog de klim naar Brolio, het uitzicht op Siena en het landschap bij de Tressa.
Gelukkig dat het ook leuk was.
Ik miste dat wat in je verslag.
Verder vermoed ik dat je vermoeidheid inderdaad een rol heeft gespeeld in het noordelijk stuk.
Pianella-Radda bijvoorbeeld, prachtig.
Ik miste dat wat in je verslag.
Verder vermoed ik dat je vermoeidheid inderdaad een rol heeft gespeeld in het noordelijk stuk.
Pianella-Radda bijvoorbeeld, prachtig.