Mijn nieuwe Merckx EMX-1
Deze Merckx EMX-1 kocht ik een aantal weken geleden op marktplaats. Dit model is daar regelmatig te vinden omdat hij "cadeau” wordt gegeven bij aankoop van een Lexus CT200H. Veel kopers zitten daar blijkbaar niet op te wachten, waardoor je voor een schappelijke prijs een mooie nieuwe carbon fiets op de kop kan tikken. Ik dus ook. Dit exemplaar was nog niet geregistreerd bij Merckx, waardoor ik als eerste officiële eigenaar levenslange garantie heb op het frame, mits ik jaarlijks onderhoud laat uitvoeren door de dealer.
De fiets is volledig van carbon met de kabels buiten langs. Slooping frame met comfort geometrie. Merckx hanteert een wat afwijkende maatindeling. Deze fiets is een 51 cm, wat overeenkomst met een klassieke maat 58. Volledig Shimano 105, 10-speed afgemonteerd. Het is een triple met bladen 30, 39, 50. De standaard cassette 12-28 heb ik vervangen door een Ultegra poldercassette 12-23. De Fulcrum Racing 7 wielen zijn vervangen door Fulcrum Racing 3’s, waarvan alle stickers zijn verwijderd. Het zadel werd een ISM Peloton. De banden Continental GP4000S 25mm en de aluminium FSA zadelpen is ingeruild voor een carbon Bontrager.
In de folder weegt de Merckx 8,3 kg. Dat is zwaar optimistisch gewogen. Aan mijn unster woog hij /zij zonder pedalen 8,87 kg. Bepaald geen lichtgewicht. Door alle wijzigingen heb ik het gewicht gereduceerd tot 7,8 kg. Naast bovenstaande veranderingen zijn de assen vervangen door titanium exemplaren, is de zadelpenklem 20 gram lichter, zijn de bladboutjes en de granny bolts ingewisseld voor aluminium uitvoeringen en zijn de topcap en de compressor vervangen. Er staan nog een paar kleine dingen op het programma zoals titanium stuurpenboutjes en het inkorten van de zadelpen en de voorvork, maar daar wacht ik mee tot ik aan de fiets gewend ben.
Normaal gesproken wordt een racefiets zonder pedalen geleverd. Pliegersport had er echter een paar lompe plastic exemplaren met ouderwetse toeclips opgezet. Die zijn vast bruikbaar, maar niet door mij. De Bebop titanium’s die ik nog had liggen trappen een stuk beter.
Er zitten nog een paar extraatjes op zoals een pomp. Dat is een Barbieri Carbone van ca. 60 gram. Een bel en een achteruitkijkspiegel zitten er ook op. M’n inie-minie-zadeltasje staat niet op de foto. De fietscomputer is een Bryton Rider 35 met een Garmin GSC-10 cadans- en snelheidssensor. De bijbehorende cadansmagneet is een klein rond exemplaar dat precies in het cranckgaatje past van het pedaal.
Bijna alle vervangen componenten heb ik inmiddels op marktplaats verkocht. Als je dan de balans opmaak, dan heb ik een prachtige fiets die bijna helemaal conform m’n wensen is opgebouwd. Niet helemaal naar m'n zin? Nou nee, niet helemaal. Het rood neigt erg naar oranje. Dat maakt het lastig om passende kleding te vinden en beperkt je outfit tot zwart/wit. Bij volledig vrije keus had ik een liever een echt rood of wit frame gehad. Een triple was ook niet m'n eerste keuze. Liever een compact met een extra 39t binnenblad. Onoverkomelijk? Welnee, dit is ook prima. Zeker als de kosten in ogenschouw neemt. Onder de streep koste deze fiets me € 1350,—. Ik ben tevreden.
MarcFaFo
27 dec 2013 07:36
