@rwlinda: Ik ben die lange met dat "prof" verzet....
Mooi om te lezen dat je zo hard hebt gereden!
Ik zei avonds nog tegen mijn maat dat ik benieuwd was naar je tijd,maar ik zag je nergens tijdens de bbq.
La Marmotte 2014
Ow, ben 25e geworden in mijn categorie (96 finishers). Nice 
Ah, ik was daar toch echtsob schreef:@rwlinda: Ik ben die lange met dat "prof" verzet....
Mooi om te lezen dat je zo hard hebt gereden!
Ik zei avonds nog tegen mijn maat dat ik benieuwd was naar je tijd,maar ik zag je nergens tijdens de bbq.
Welke tijd heb jij gereden eigenlijk?-
Tracing_NL
- Forum-lid
- Berichten: 655
- Lid geworden op: 28 nov 2013 16:32
Tracing_NL
07 jul 2014 14:54
Hallo RW en Sob, hier hebben ze het PB knopje voor uitgevonden
Ouder worden is verplicht, volwassen worden is een keuze.
havana
07 jul 2014 14:57
Mooi verhaal Tracing_NL en puike tijd! Die tijd is neem ik aan incl Glandon?
Bij mijn (en ik denk dus ook jouwTracing_NL schreef:Eten alles zelf bij, dus niets nodig van de Stokbrood met Brie en Worstvan de organisatie. ... Organisatie (met uitzondering van de bevoorrading) een pluim op de hoed.
) bevoorrading was ook ongeveer het hele PowerBar assortiment, sportdrank, sinaasappels, banaan etc. En idd ook stokbrood en worst, maar vind dat je de organisatie te kort doet als je het zo omschrijft. Ook ik alles zelf meegenomen btw, weet dan zeker dat mijn maag dat de hele dag kan verdragen.-
Tracing_NL
- Forum-lid
- Berichten: 655
- Lid geworden op: 28 nov 2013 16:32
Tracing_NL
07 jul 2014 15:39
@ Havana; Incl Glandon bedoel je met aftrek? Ik zal het zo zeggen. 7.28 is netto (dus wat op je diploma komt). bruto 8.02 (afdaling Glandon +/- 34 min). Vorig jaar 8.20 / 8.55. Nog steeds niet genoeg om bij de echt goeden te horen, maar ik voel me nu al wel een echte fietser 
, zat ik vorig jaar bij de beste 25%, nu al bij de beste 10% overall.
@ RMC; Meen je dat? Om eerlijk te zijn heb ik ook niet echt meer gezocht. Water getankt en doorgereden. Dus als ik de plank heb missgeslagen ; Shame on me!
, zat ik vorig jaar bij de beste 25%, nu al bij de beste 10% overall. @ RMC; Meen je dat? Om eerlijk te zijn heb ik ook niet echt meer gezocht. Water getankt en doorgereden. Dus als ik de plank heb missgeslagen ; Shame on me!
Ouder worden is verplicht, volwassen worden is een keuze.
In de week voor de Marmotte reed ik goede uitslagen. 4de in een regenrijke La Vaujany en 6de in een net zo natte Prix des Rousses. Hartstikke mooi die goede uitslagen maar het doel was twee jaar geleden - toen ik besloot om serieus te gaan trainen - toch echt om een keer bij de eerste 50 van de Marmotte te rijden. De vorm was er, maar hopelijk dit keer geen pecht. Vorig jaar was de kans op een goede klassering al snel verkeken door een lekke band op de Glandon.
Na kilometer 15 begon de koers. Diego van Looy zette direct vanaf de voet van de Glandon hard aan. Ik kon op plekje 30 ofzo nog net aanhaken bij de eersten, maar reed al lichtjes in het rood. Vlak voor het steile afdalinkje halverwege nog een paar plekken opgeschoven, maar dat hielp niks. Direct na het afdalinkje ging het vreselijk hard. Van plek 10 zakte ik binnen 3 minuten terug naar plek 40. De eerste 25 reden razendsnel weg. Was ik toch niet in vorm? Of was het niveau gewoon heel hoog (achteraf dus het tweede..
. Gelukkig dat in een groepje van tien man waarin ik terecht kwam, stevig doorgereden werd, waardoor we groep 1 in het zicht hielden. Met ongeveer 30 seconden achterstand kwamen we boven. Ik had al zwaar in het rood gezeten en vreesde met grote vrezen de volgende 130km..
De afdaling van de Glandon lag nat. En na twee kleine schuivertjes binnen vijf bochten zag ik mijn groepje al snel uit het zicht verdwijnen. Rustig afgedaald (met nog een klein glijpartijtje onderaan die tegen – maar niet over gelukkig – de railing eindigde) en vanaf het dal weer aangezet. Gelukkig had de kop van de koers ook rustig gedaald, waardoor ik snel met 3 anderen kon aansluiten bij de kopgroep van een man of 35. Zo werd ik eenvoudig door het dal tot aan de Telegraphe meegevoerd.
Vanaf de voet van de Telegraphe ging het tempo weer de hoogte in. Wijs geworden van de Glandon ervaring wist ik dat dit tempo echt te snel was. En met ruim 30km klimmen in het vooruitzicht in een groepje van 5 gelosten naar boven geklommen. Het ging geen moment echt super, maar ik kon vrijwel de hele tijd laag D3 blijven rijden en wist dat ondanks dat ons klimtempo een stuk lager lag dan op de Glandon, het wel goed genoeg was om onze positie in de koers te handhaven.
Op de top van de Galibier haalden we nog een tweetal renners in en ook in de eerste kilometers van de afdaling raapten we nog twee man uit de oorspronkelijk kopgroep op. Samen met Yennick Wolthuizen en Hylke Sybsten kop-over-kop tot de voet van de Alpe gereden. Vanaf daar op wilskracht de 39*27/25 rondgetrapt en uiteindelijk tot nog in 53 minuten de Alpe omhoog gereden. Eindresultaat 20ste in 6u23 (5.58 netto dus excl Glandon).
Meer en beter dan wat ik ervan verwacht had. De top gaat veel en veel te snel voor me, maar met mijn plekkie in de subtop ben ik erg tevreden.
Na kilometer 15 begon de koers. Diego van Looy zette direct vanaf de voet van de Glandon hard aan. Ik kon op plekje 30 ofzo nog net aanhaken bij de eersten, maar reed al lichtjes in het rood. Vlak voor het steile afdalinkje halverwege nog een paar plekken opgeschoven, maar dat hielp niks. Direct na het afdalinkje ging het vreselijk hard. Van plek 10 zakte ik binnen 3 minuten terug naar plek 40. De eerste 25 reden razendsnel weg. Was ik toch niet in vorm? Of was het niveau gewoon heel hoog (achteraf dus het tweede..
. Gelukkig dat in een groepje van tien man waarin ik terecht kwam, stevig doorgereden werd, waardoor we groep 1 in het zicht hielden. Met ongeveer 30 seconden achterstand kwamen we boven. Ik had al zwaar in het rood gezeten en vreesde met grote vrezen de volgende 130km..De afdaling van de Glandon lag nat. En na twee kleine schuivertjes binnen vijf bochten zag ik mijn groepje al snel uit het zicht verdwijnen. Rustig afgedaald (met nog een klein glijpartijtje onderaan die tegen – maar niet over gelukkig – de railing eindigde) en vanaf het dal weer aangezet. Gelukkig had de kop van de koers ook rustig gedaald, waardoor ik snel met 3 anderen kon aansluiten bij de kopgroep van een man of 35. Zo werd ik eenvoudig door het dal tot aan de Telegraphe meegevoerd.
Vanaf de voet van de Telegraphe ging het tempo weer de hoogte in. Wijs geworden van de Glandon ervaring wist ik dat dit tempo echt te snel was. En met ruim 30km klimmen in het vooruitzicht in een groepje van 5 gelosten naar boven geklommen. Het ging geen moment echt super, maar ik kon vrijwel de hele tijd laag D3 blijven rijden en wist dat ondanks dat ons klimtempo een stuk lager lag dan op de Glandon, het wel goed genoeg was om onze positie in de koers te handhaven.
Op de top van de Galibier haalden we nog een tweetal renners in en ook in de eerste kilometers van de afdaling raapten we nog twee man uit de oorspronkelijk kopgroep op. Samen met Yennick Wolthuizen en Hylke Sybsten kop-over-kop tot de voet van de Alpe gereden. Vanaf daar op wilskracht de 39*27/25 rondgetrapt en uiteindelijk tot nog in 53 minuten de Alpe omhoog gereden. Eindresultaat 20ste in 6u23 (5.58 netto dus excl Glandon).
Meer en beter dan wat ik ervan verwacht had. De top gaat veel en veel te snel voor me, maar met mijn plekkie in de subtop ben ik erg tevreden.
-
Le Grimpeur
- Forum-lid
- Berichten: 2623
- Lid geworden op: 24 nov 2009 14:37
Le Grimpeur
07 jul 2014 18:01
@ arjenv, Tracing_NL en sibon: Mooie verhalen van jullie deelname! Ik ken die omgeving goed van 'vroeger', dus heb ik tijdens het lezen van de verslagen stiekem een beetje 'meegefietst' . Proficiat met jullie prestaties!
. Proficiat met jullie prestaties!60 x Ventoux
Vorig jaar ben ik gestopt met hockeyen op hoog niveau. Ik heb altijd gefietst, maar ik wilde het wat serieuzer aanpakken. Daar hoort dan ook een doel bij om naar toe te werken en al snel werd dit de Marmotte 2014.
In februari ben ik begonnen met trainen. Mijn basisconditie was redelijk hoog, maar dat had natuurlijk niets met fietsen te maken. Sinds februari ben ik van 73kg (178cm) naar 67kg gegaan. Ik ben flink wat spiermassa verloren, maar dan in positieve zin. Hockey is met name een sport met alleen maar korte sprintjes, ongeveer het tegenovergestelde van fietsen.
Sindsdien heb ik ruim 3500km gefietst. Veel lange +100km ritjes. Ik merkte al snel dat het fietsen steeds makkelijker ging. Het trainen ging lekker. Daardoor ontstond als snel het idee om de Marmotte in goud te gaan fietsen... Echter heb ik geen enkele keer de mogelijkheid gehad om in de bergen te trainen. Het enige met relief was de Waalse Pijl, maar zelfs dat is natuurlijk niet vergelijkbaar met het hooggebergte in de Alpen.
De Marmotte begon lekker, in heel hoog tempo ben ik vanuit het laatste startvak met een groep naar het begin van de Glandon gereden. De Glandon ging heel soepeltjes. Nergens geforceerd en met 15km p/u naar boven gefietst. Afdaling was druk, maar wel goed te doen. Het was wel opvallend hoe slecht sommige mensen daalden en totaal niet opletten op andere weggebruikers. In het stuk tussen St Etienne en St Michel kwam ik een heel snel groepje terecht en voordat ik er erg in had waren we al bij de voet van de Telegraphe.
De Telegraphe op zichzelf was goed te doen. Wel veel vliegen tijdens deze beklimming. Bovenop snel afgedaald naar Valloire, maar ik merkte dat mijn fiets enorm veel herrie maakte. Tot mijn schrik zag ik dat mijn bovenste derailleurwieltje half los hing. De schroef die in de achterplaat hoort vast te zitten was totaal los. Snel gestopt en gerepareerd en de weg hervat. Aangezien ik nog steeds nergens had geforceerd begon ik er vertrouwen in te krijgen. Ik lag wel 5 minuten achter op mijn goud schema, dus bij de Galibier wilde ik gaan versnellen.
Het begin van de Galibier was goed te doen en ik heb hier een boel mensen ingehaald. Maar al snel begon de ellende. 8km met gemiddeld 8%. Dit gedeelte was heel zwaar. Ik merkte dat ik door de hoogte toch wat minder adem had. Desondanks doorgebeukt en bovenop de bidonnen gevuld en snel weer naar beneden.
Hier kwam ik terecht in een groepje dat heel snel kon dalen. Gemiddeld tot aan Le Bourg d'Oisans 45km p/u gehaald. Inmiddels waren er bijna geen slechte dalers meer en ik waande me echt in de kopgroep van een Touretappe.
Tot slot de Alpe d'Huez. Wat was dat ding stijl. Vreselijk. Ik ben 7x gestorven, maar ik weigerde af te stappen. Wel heb ik me meermaals afgevraagd waarom ik dit in godesnaam aan het doen was. Ik fietste toch voor mijn lol? Hier was niets leuks aan. Maar toen ik het plaatsnaam bordje van de Alpe d'Huez zeg kreeg ik toch weer nieuwe energie. Volle bak aangezet tot de finish.
Tijd: 7:48:01. Goud! Ik ben één keer landskampioen geworden met hockey en dat was een ongelofelijk gevoel, maar dit kwam er niet ver vandaan. Oorkonde gehaald, afgedaald en voetbal gekeken met veel bier. Het was een grandioze dag en een geweldig feest. Een onvergetelijke ervaring.
In februari ben ik begonnen met trainen. Mijn basisconditie was redelijk hoog, maar dat had natuurlijk niets met fietsen te maken. Sinds februari ben ik van 73kg (178cm) naar 67kg gegaan. Ik ben flink wat spiermassa verloren, maar dan in positieve zin. Hockey is met name een sport met alleen maar korte sprintjes, ongeveer het tegenovergestelde van fietsen.
Sindsdien heb ik ruim 3500km gefietst. Veel lange +100km ritjes. Ik merkte al snel dat het fietsen steeds makkelijker ging. Het trainen ging lekker. Daardoor ontstond als snel het idee om de Marmotte in goud te gaan fietsen... Echter heb ik geen enkele keer de mogelijkheid gehad om in de bergen te trainen. Het enige met relief was de Waalse Pijl, maar zelfs dat is natuurlijk niet vergelijkbaar met het hooggebergte in de Alpen.
De Marmotte begon lekker, in heel hoog tempo ben ik vanuit het laatste startvak met een groep naar het begin van de Glandon gereden. De Glandon ging heel soepeltjes. Nergens geforceerd en met 15km p/u naar boven gefietst. Afdaling was druk, maar wel goed te doen. Het was wel opvallend hoe slecht sommige mensen daalden en totaal niet opletten op andere weggebruikers. In het stuk tussen St Etienne en St Michel kwam ik een heel snel groepje terecht en voordat ik er erg in had waren we al bij de voet van de Telegraphe.
De Telegraphe op zichzelf was goed te doen. Wel veel vliegen tijdens deze beklimming. Bovenop snel afgedaald naar Valloire, maar ik merkte dat mijn fiets enorm veel herrie maakte. Tot mijn schrik zag ik dat mijn bovenste derailleurwieltje half los hing. De schroef die in de achterplaat hoort vast te zitten was totaal los. Snel gestopt en gerepareerd en de weg hervat. Aangezien ik nog steeds nergens had geforceerd begon ik er vertrouwen in te krijgen. Ik lag wel 5 minuten achter op mijn goud schema, dus bij de Galibier wilde ik gaan versnellen.
Het begin van de Galibier was goed te doen en ik heb hier een boel mensen ingehaald. Maar al snel begon de ellende. 8km met gemiddeld 8%. Dit gedeelte was heel zwaar. Ik merkte dat ik door de hoogte toch wat minder adem had. Desondanks doorgebeukt en bovenop de bidonnen gevuld en snel weer naar beneden.
Hier kwam ik terecht in een groepje dat heel snel kon dalen. Gemiddeld tot aan Le Bourg d'Oisans 45km p/u gehaald. Inmiddels waren er bijna geen slechte dalers meer en ik waande me echt in de kopgroep van een Touretappe.
Tot slot de Alpe d'Huez. Wat was dat ding stijl. Vreselijk. Ik ben 7x gestorven, maar ik weigerde af te stappen. Wel heb ik me meermaals afgevraagd waarom ik dit in godesnaam aan het doen was. Ik fietste toch voor mijn lol? Hier was niets leuks aan. Maar toen ik het plaatsnaam bordje van de Alpe d'Huez zeg kreeg ik toch weer nieuwe energie. Volle bak aangezet tot de finish.
Tijd: 7:48:01. Goud! Ik ben één keer landskampioen geworden met hockey en dat was een ongelofelijk gevoel, maar dit kwam er niet ver vandaan. Oorkonde gehaald, afgedaald en voetbal gekeken met veel bier. Het was een grandioze dag en een geweldig feest. Een onvergetelijke ervaring.