en dan nog op een Ridley
Motta
Raad de plaat
-
ridleyrijder
- Forum-lid
- Berichten: 803
- Lid geworden op: 02 jan 2005 22:30
Quoten: Origineel geplaatst door motta op 03 December 2005
en dan nog op een Ridley Motta
en dan nog op een Ridley Motta
Excuse me while I kiss the sky
marconi
04 dec 2005 15:32
Quoten: Origineel geplaatst door motta op 03 December 2005
en dan nog op een Ridley Motta
Als hij ooit op een echte fiets gaat rijden wint hij alles wat er te winnen valt!
Autografo Fausto Coppi originale! @ Pavia, augustus 1955
hier dan een nieuwe : Het gaat om een col...onbekend maar wel in de buurt van hele grote TDF kleppers...Naam en land aub(Ben ik trouwens niet op die foto)
<a target="_blank" href= "http://imageshack.us"><img border="0" src= " http://img463.imageshack.us/img463/5630/kelvin2vq.jpg" onclick="window.open(this.href);return false;"></a> Catch your Ride
nog kleine tip: toen wij hem beklommen met onze club is hij omgedoopt tot DE GROTE REDOUTE vanwege de opeenvolging van steile en vlakke plateau's
<a target="_blank" href= "http://imageshack.us"><img border="0" src= " http://img463.imageshack.us/img463/5630/kelvin2vq.jpg" onclick="window.open(this.href);return false;"></a> Catch your Ride
dit is de afdaling westkant (erg gevaarlijk) :
<a target="_blank" href= "http://imageshack.us"><img border="0" src= " http://img463.imageshack.us/img463/5630/kelvin2vq.jpg" onclick="window.open(this.href);return false;"></a> Catch your Ride
Met behulp van het artikel http://www.onzehoop.be/Pyreneeënreis%202003.htm was ik er snel achter dat het hier om Col de Spandelles moet gaan Leuk verslag trouwens.
Quoten: Origineel geplaatst door Rolandt op 06 December 2005
Met behulp van het artikel http://www.onzehoop.be/Pyreneeënreis%202003.htm was ik er snel achter dat het hier om Col de Spandelles moet gaan Leuk verslag trouwens.
Is volledig juist...Ik vond het een heerlijke col. Hij heeft van alles in petto...
tis aan u Rolandt...
Met behulp van het artikel http://www.onzehoop.be/Pyreneeënreis%202003.htm was ik er snel achter dat het hier om Col de Spandelles moet gaan Leuk verslag trouwens.
Is volledig juist...Ik vond het een heerlijke col. Hij heeft van alles in petto...
tis aan u Rolandt...
<a target="_blank" href= "http://imageshack.us"><img border="0" src= " http://img463.imageshack.us/img463/5630/kelvin2vq.jpg" onclick="window.open(this.href);return false;"></a> Catch your Ride
Henk Faanhof (wel ff moeten googlen).
De Amsterdammer Henk Faanhof startte drie keer in de Tour de France. Alleen in 1951 haalde de op 29 augustus 1922 in Amsterdam geboren renner de finish niet, omdat toen de hele Nederlandse ploeg collectief de strijd staakte na de val van Wim van Est in het ravijn. Henk Faanhof werd in 1949 in Kopenhagen wereldkampioen op de weg bij de amateurs. Daarna werd de Amsterdammer prof en in 1951 reed hij zijn eerste Tour. Hij was een gevreesd sprinter en mengde zich vanaf de eerste dag in de massasprints. In de eerste rit eindigde hij meteen al op de elfde plaats. Daarna werd Henk Faanhof bijna dagelijks door tegenslag getroffen. In de tweede rit had hij een gebroken zadelpen en enkele lekke banden. In de zevende etappe kwam hij maar net op tijd binnen. Zeven seconden voor het sluiten van de tijdscontrole reed de Amsterdammer over de finishlijn. In de achtste rit maakte hij een zware val over de Italiaan Fausto Coppi.
In de tiende rit kwam er een einde aan zijn lijden, toen hij in de beklimming van de Roche Vendeix in de bezemwagen stapte. In 1952 werd Henk Faanhof opnieuw geselecteerd voor de Nederlandse Tourploeg. De Amsterdammer mengde zich weer met succes in de sprints en verzamelde in deze Tour weer tal van ereplaatsen. Ditmaal haalde Faanhof ook de finish in Parijs en legde beslag op de 76e plaats in het eindklassement. Trouwens, de Nederlandse ploeg kende dat jaar geen enkele uitvaller. In 1953 was Henk Faanhof er niet bij, maar in 1954 drukte hij zijn stempel op de Tour. Aan het slot van de monsteretappe van Angers naar Bordeaux over 350 kilometer sprintte Faanhof op de wielerbaan van Bordeaux naar de etappezege. In het eindklassement bezette hij de 48e plaats. Henk Faanhof was slechts zeven seizoenen beroepsrenner en won in die periode twintig wegwedstrijden. Na zijn carrière bleef hij de wielersport trouw, want hij was ook nog enkele jaren voorzitter van de Amsterdamse wielerclub Olympia.
Iets later bij Wilfried de Jong op de massagetafel:
De Amsterdammer Henk Faanhof startte drie keer in de Tour de France. Alleen in 1951 haalde de op 29 augustus 1922 in Amsterdam geboren renner de finish niet, omdat toen de hele Nederlandse ploeg collectief de strijd staakte na de val van Wim van Est in het ravijn. Henk Faanhof werd in 1949 in Kopenhagen wereldkampioen op de weg bij de amateurs. Daarna werd de Amsterdammer prof en in 1951 reed hij zijn eerste Tour. Hij was een gevreesd sprinter en mengde zich vanaf de eerste dag in de massasprints. In de eerste rit eindigde hij meteen al op de elfde plaats. Daarna werd Henk Faanhof bijna dagelijks door tegenslag getroffen. In de tweede rit had hij een gebroken zadelpen en enkele lekke banden. In de zevende etappe kwam hij maar net op tijd binnen. Zeven seconden voor het sluiten van de tijdscontrole reed de Amsterdammer over de finishlijn. In de achtste rit maakte hij een zware val over de Italiaan Fausto Coppi.
In de tiende rit kwam er een einde aan zijn lijden, toen hij in de beklimming van de Roche Vendeix in de bezemwagen stapte. In 1952 werd Henk Faanhof opnieuw geselecteerd voor de Nederlandse Tourploeg. De Amsterdammer mengde zich weer met succes in de sprints en verzamelde in deze Tour weer tal van ereplaatsen. Ditmaal haalde Faanhof ook de finish in Parijs en legde beslag op de 76e plaats in het eindklassement. Trouwens, de Nederlandse ploeg kende dat jaar geen enkele uitvaller. In 1953 was Henk Faanhof er niet bij, maar in 1954 drukte hij zijn stempel op de Tour. Aan het slot van de monsteretappe van Angers naar Bordeaux over 350 kilometer sprintte Faanhof op de wielerbaan van Bordeaux naar de etappezege. In het eindklassement bezette hij de 48e plaats. Henk Faanhof was slechts zeven seizoenen beroepsrenner en won in die periode twintig wegwedstrijden. Na zijn carrière bleef hij de wielersport trouw, want hij was ook nog enkele jaren voorzitter van de Amsterdamse wielerclub Olympia.
Iets later bij Wilfried de Jong op de massagetafel:
<a target="_blank" href= "http://i35.photobucket.com/albums/d167/ ... on</a> ! <a target="_blank" href= "http://i35.photobucket.com/albums/d167/ ... ida</a><br>
<br>
<br>
<br>
<br>