Fiets.nl

Nee helaas, ik heb geen waterdichte camera dus de camera bleef in de auto.

Ik ben om een uur of negen gestart met de instelling dat ik bij de splitsing 75/150 km wel zou beslissen hoeveel ik zou rijden.
Voor mijn gevoel kwam de splitsing te vroeg dus maar voor de 150km gegaan.
Wel een uitdaging omdat ik dit jaar maar 1 keer 75 km heb gereden en voor de rest woon/werk.
5 km verder was ik ook één van de gelukkigen want ik kreeg een platte achterband.
Snel een andere erin en de spijker uit de buitenband getrokken.
Nog even de band oppompen en we gaan weer verder.
Helaas, toen de band bijna op spanning was brak mijn ventiel af.
Gelukkig had ik gisteren een 2e bandje gekocht want ik had niets meer in de schuur liggen.
Na dit oponthoud lekker verder gefietst.
Na een tijdje kwam ik twee klanten/kennissen van Andromeda tegen.
Hiermee heb ik lekker verder gefietst en gekletst.
Bij kilometer 115 begon het lichaam te protesteren.
De stempelpost bij Leimuiden kwam als geroepen.
Toen ik gestempeld en de kleine boodschap had gedaan was ik de twee fietsvrienden kwijt.
Nog even rond gekeken maar ik kon ze niet meer vinden.
Dus maar weer alleen verder.
Ik kreeg er geen snelheid meer in en ik kreeg een verschrikkelijke inzinking.
Deze duurde nog en uurtje maar de laatste 10 kilometer ging het weer.
Bij Swift aangekomen was ik moe,verrot, nat maar voldaan.
Ik kwam mijn fietsvrienden ook weer tegen en kreeg te horen dat er één zijn handschoenen kwijt was geraakt en daardoor mij uit het oog waren verloren.
Ik heb de jongens netjes bedankt en ben lekker naar huis gegaan.
Alle kleren zijn ondertussen weer schoon en morgen zie ik wel hoe ik de fiets schoon krijg.
Al met al een leuke dag maar voor het mooie was de afstand iets te veel van het goede voor mij op dit ogenblik.

Nu op zoek naar de volgende tocht.

@ danny en timvis inderdaad sportplaat

Gisteren ook de 150 km gereden. Volgens buienradar leek het aardig weer te worden met een bui net na de start. Helaas blijft het voorspellen van de regen lastig want het bleef niet bij een enkele bui. Ondanks de spatbordjes van onze groep had je het meeste last van het opspattende water. Waardoor het er aan het eind van de rit op leek dat er een veldrit op het programma had gestaan. Er zat echter slechts 1 stuk onverhard in de route. Hier was over ongeveer 1 km de toplaag verdwenen. Een alternatieve route was hier op zijn plaats geweest. Maar gelukkig viel het bij onze groep mee met de lekke banden. Slechts 1 lek 15 kilometer na de start.

De inschrijving was lekker rustig in vergelijking met vorig jaar, dit was wel een groot voordeel van het slechte weer.

Verder was opmerkelijk dat campina dit jaar geen sponsor meer lijkt te zijn, er werd in ieder geval geen melk meer uitgedeeld.

Gister ook meegedaan aan deze tocht. Na de kou van vorig jaar, was het dit jaar wat nattig... Mooie tocht, maar ik vond de verzorging toch wel weer karig. Vorig jaar kreeg je na 90km een appel en een bekertje melk.. en bij de rivier de Amstel een klein blikje sportdrank, dit jaar een klein blikje sportdrank en een banaan. Voor 7,5 euro verwacht ik toch wel iets meer....
Toch zal ik er volgend jaar wel weer bij zijn, weer met de goede hoop dat het beter wordt..

Ik heb samen het collega's van mijn werk de 75 km gereden. Inclusief aan- en afrijafstand kwam ik aan 114 km toen ik weer thuis was. Ondanks/dankzij het weer was het toch leuk om te doen. En als klap op de vuurpijl mochten we na afloop op het podium op de foto met Joop himself omdat we de grootste ingeschreven groep waren (Groene Hart).

Na een beroerde voorbereiding op het nieuwe wielerseizoen heb ik gisteren mijn fietskilometers verdubbeld met de 150 van de Joop Zoetemelk Classic. Door een lekke band had ik een goed roulerend groepje al vroeg moeten verlaten en iets later was mijn metgezel afgehaakt om zijn eigen ronde naar huis te voltooien. Van nu af aan was het hopen op een nieuwe groep die tegen de wind in goed samenwerkt en blijft doortrappen. Het slechte weer en voor iedereen waarschijnlijk een matig voorseizoen waren waarschijnlijk aanleiding dat ik weinig metgezellen trof om het tempo tegen de wind erin te houden. Waar er vorig jaar nog vrolijk kletsende renners in de groep reden was het nu een grauw, zwijgend en ploeterend peloton waar weinig kracht en vrolijkheid vanaf straalde. ondanks de eer om een peloton op sleeptouw te nemen verbaast het me dat iedereen het kopwerk van een ander zo voor lief neemt. Er reden zeker 20 man achter me maar enkel met wat aansporing werd ik af en toe tegen de wind in afgelost. Voor de wind was er natuurlijk wel de energie. Ik zou me schamen als ik me tientallen kilometers in het wiel van een ander zou verschuilen.
Nietemin na 5 uur op de fiets voldaan aangekomen om Nico Oudshoorn een schitterende lofzang voor en over Joop te horen voordragen. Nu kan het seizoen eindelijk weer beginnen! Voor de organisatie niks dan lof, de voorzieningen stonden goed in verhouding tot het inschrijfgeld en als je meer wilt kon je altijd op eigen kosten bijtanken op de tussenpunten.

Hoewel niet alle vriendjes en vriendinnetjes die ik had uitgenodigd met mij mee te gaan daadwerkelijk opstapten, was het zeer gezellig gisteren. Rustig 75 kilometer weggedraaid. Voor mij een mooie afstand omdat ik al veel getraind had deze week, voor hen omdat ze er (weer) in moesten komen. Een geen van ons reed lek! Dat leek zowaar een prestatie.


Groeten uit het Groene hart