Quoten: Origineel geplaatst door Dingo op 20 November 2006
Maar Jan WF toch, dat valt me nu een klein beetje van je tegen. Het werkt in de wetenschap toch niet zo dat als de ene doktor A zegt en de andere doktor zegt B, dat de eerste wordt afgebrand omdat zijn mening toevallig NIET in het argumentaire straatje past ? ( OK, ik liet je erin lopen, een beetje gemeen was het wel. Excuses )
Ik dacht het niet want tegenover deze zelfde doktor Kuipers zet ik 3 Italiaanse proffessoren die exact het tegenovergestelde beweren. ( Conconi, Checcini en Ferrari ). Als dit nu voetbal was, stond het nu 3-1 (met 1 afgekeurde goal, gescoord door Nikkels ) voor de EPOgelovigen.........
Werkelijk? Vreemde reactie van je Dingo. Bij zo'n reactie krijg ik direct de indruk van waar sta jij nu eigenlijk voor. Eerst stel je dat we 'op 2 oren kunnen slapen', dan haal je dat vervolgens met jouw bovenstaande bericht onderuit. Maakt mij niet uit, maar het discussiëren over zaken als doping in sport wordt daardoor wel erg lastig.
Ik bedoel dus dit: je leest een (wetenschappelijk) artikel, leest nog een artikel en neemt dan een standpunt in. Vervolgens zoek je een derde artikel erbij, en toon je aan (bevestig je) wie beiden gelijk heeft: welke argumenten het meest aannemelijk zijn. Hoe middelen als EPO precies werken, en of ze nu wel of niet prestatiebevorderend zijn en/of gevaarlijk zijn ja of nee, daar kom je niet zo gemakkelijk achter. Biologisch gezien heb ik daar nog steeds niet een helder beeld van, maar goed dat is een andere zaak.
Over dopinggebruik wordt veel onzin verkondigd, dat heeft Livio Livius op dit topic al duidelijk gemaakt. Aan uitspraken van een hoogleraar twijfel ik niet zo gauw, aan uitspraken van mensen als Nikkels, Voet e.a. wel. Als het aan zulke figuren zou liggen, dan staat de wetenschap stil. ngefundeerde meningen, speculeren heeft absoluut geen zin; is nl. precies waar mensen als Voet, Nikkels en de zijnen mee bezig zijn: indianenverhalen verkondigen. Neem daarom eens de moeite om het volgende artikel over de rol van wetenschap in "sport en doping", te lezen:Kuipers, H., Doping in Sport - Exercise Scientists Have to Take Responsibility, International Journal of Sports Medicine, 2001 (22), p. 545.
http://www.thieme-connect.com/ejournals ... -18529.pdf
Wellicht is bovenstaand artikel ook wat voor Fiedoo, die hier wil verkondigen vooral naar niet-wetenschappers te luisteren. Het gaat namelijk niet om de persoon (de 'talk' van een professor, zoals Fiedoo het noemt) maar om het wetenschappelijk onderzoek: om dmv onderzoek en discussie tot nieuwe kennis en inzichten te komen.
Volgens mij neem jij, Dingo, maar al te graag andermans opvattingen over, zonder daar goed over na te denken en/of niet daadwerkelijk iets uitzoeken. O, in de krant staat nu dat, dus dat zal dan wel waar zijn.... Heb jij naar publicaties in tijdschriften van zowel de kant van Kuipers en Conconi en cons. gezocht? Dus: wat zijn de bevindingen van Kuipers en de bevindingen van het driemanschap voor wat betreft Epogebruik?
Een vergelijking maken tussen de bevindingen van het driemanschap met H. Kuipers, is op zich een goed idee, maar dan moet je het wel goed doen. Kuipers heeft op gebied van sport en doping aardig wat gepubliceerd. Niet verwonderlijk voor een hoogleraar bewegingswetenschappen, tevens dopingdeskundige. Zeker ook omdat hij lid is van de medische commissie van het IOC (een echte insider!), daarnaast is hij bekend met de praktijk: hij is in het verleden prof. schaatser geweest. Naast zijn publicaties kan ik een vrij recent artikel leggen, namelijk:
Birkeland et al., Effect of rhEPO administration on serum levels of sTfR and cycling performance, Medicine & Science in Sports & Exercise, 32(7), 2000, pp. 1238-1243.
In dit artikel wordt een zeer beperkte prestatieverbetering toegeschreven door systematisch gebruik van EPO. Zo is ook min of meer de conclusie van prof.dr. Kuipers. Dezelfde mening is ook prof. dr. Hespel toegedaan. Hespel stelt het zo: 95 van een prestatie is nog altijd het gevolg van talent en keihard trainen. Dus: min of meer maakt Epogebruik het verschil tussen winnen en verliezen. Daarnaast wordt door voornoemde drie gesproken over de gevaren van EPOgebruik: er kunnen slachtoffers vallen.
Wat beweren Conconi en cons., en - vervolgens - is dat dan geloofwaardig te noemen? Overigens vraag ik me af of je uberhaupt of consorten moet spreken, dat even terzijde. Noem eens iets betrouwbaars (al dan niet wetenschappelijk) waarin staat dat EPOgebruik enorm prestatieverhogend is of dat EPOgebruik niet gevaarlijk is. Kun jij dat Dingo? In een vorige bericht had je het over de jaren '90, vergeet dan niet dat op dat moment het onderzoek naar Epogebruik in sport nog in de kinderschoenen stond; is er inmiddels niet wat meer en beters bekend?