Wielrennen en ruitersport, wederzijds onbegrip?
Da's duidelijk géén paard!
Percies. Ik geef wat meer details, maar we bedoelen hetzelfde.rob74 schreef:Geluid maken (ratel in wiel), vaart minderen, kijken wat het beest doet en dan besluiten om door te rijden of toch maar helemaal af te remmen
Alleen.. als het paard mij wel in de gaten heeft en de ruiter niet, dan wil de ruiter wel eens boos worden, omdat hij dan schrikt en mij dan wel eens de schuld geeft. En dan is mijn antwoord: "je paard had mij al lang gezien, hoor"
of toch een rund
Wat jij bedoelt is een schotse hooglander. Die lopen in half-wilde staat rond op de Veluwe. Een Lakenvelder is een zwart of rood rund waar als het ware een wit laken omheen is gewikkeld in het midden.nijkie schreef:Een groot bruin beest lopen los op de posbank.Arno357 schreef:een Lagenfelder ??nijkie schreef:Op de posbank kan maar zo een lagenfelder op het fietspad staan zonder begeleiding;)
Dit geval https://www.google.nl/search?hl=nl&site ... 1300%3B990
Bij Egmond in de duinen moet je ook oppassen voor wilde paarden :
http://losseveter.nl/2013/01/16/egmondl ... e-paarden/
http://losseveter.nl/2013/01/16/egmondl ... e-paarden/
Tsja, ik vind die tip over de oren behoorlijk link en dat zeg ik als iemand die met een Mountainbike op trektocht ben geweest met twee ruiters.
1. Je vergeet dat een paard slecht ziet en dus probeert om zijn hoofd EN/OF zijn lichaam te draaien. Dat laatste is behoorlijk vervelend, omdat hij dan met zijn achterkant verder de berm indraait...en daar kan schrikken (stapt in een kuiltje, prikkelplant). Of zijn baas dwingt hem weer recht, doet dat lomp en paard gaat dwars op het pad.
2. Ondanks dat een paard weet dat je komt kan hij alsnog schrikken.
3. Als het paard weet dat je komt... kan de berijder zitten te pitten en je te laat opmerken.
Alles kan door een goede ruiter prima worden opgevangen (en gelukkig zijn verreweg de meeste ruiters echt niet zo onhandig), maar je zou maar net een beginner treffen, of iemand die zit te mijmeren (dat gebeurd helaas ieder mens).
Snelheid minderen en contact zoeken met de berijder is verreweg het beste.
1. Je vergeet dat een paard slecht ziet en dus probeert om zijn hoofd EN/OF zijn lichaam te draaien. Dat laatste is behoorlijk vervelend, omdat hij dan met zijn achterkant verder de berm indraait...en daar kan schrikken (stapt in een kuiltje, prikkelplant). Of zijn baas dwingt hem weer recht, doet dat lomp en paard gaat dwars op het pad.
2. Ondanks dat een paard weet dat je komt kan hij alsnog schrikken.
3. Als het paard weet dat je komt... kan de berijder zitten te pitten en je te laat opmerken.
Alles kan door een goede ruiter prima worden opgevangen (en gelukkig zijn verreweg de meeste ruiters echt niet zo onhandig), maar je zou maar net een beginner treffen, of iemand die zit te mijmeren (dat gebeurd helaas ieder mens).
Snelheid minderen en contact zoeken met de berijder is verreweg het beste.
Zo..., die is wel heel kort door de bocht...baron062 schreef:Wat ik apart vind is de woede die er weer op sportieve fietsers geprojecteerd wordt. Ik erger mij wel aan het feit dat ruiters beslag leggen (onterecht) op onze ruimte. Als het eens omgekeerd gebeurt is dit blijkbaar een reden om de media te bewerken, die hier blijkbaar graag aan meedoen in niet mis te verstane bewoordingen (asociaal etc.)
"Onze" ruimte is de openbare weg en voor MTB'ers zijn er apart aangelegde routes (mits het ook toegestaan is in het bos buiten de routes te rijden, maar dan is het weer openbare weg), net zoals die er voor ruiters ook zijn.
"Wij" wielrenners zijn nu eenmaal snel en geruisloos, maar dus ook kwetsbaar in "onze" ruimte. Dus defensief rijden is wel zo slim, al is het maar voor je eigen veiligheid.
Ik erger mij aan reacties zoals deze, want dit zijn over het algemeen de wielrenners die de openbare weg als "onze" ruimte zien en zich daar naar gaan gedragen. En dus zo voor de rest van "wij" wielrenners een asociale naam zorgen, waar ik dus ook last van heb en uiteindelijk ook zo in de media word afgeschilderd...
Dus houd een beetje rekening met elkaar, let op de lichaamstaal van het paard, ruiter, minder vaart en groet elkaar. Kan je daarna weer lekker optrekken, is goed voor de beenspiertjes en het maakt echt niet uit of je nu met 40,1 km/u of 40,2 km/u gemiddeld thuis komt