Fiets.nl

fietsvriend schreef: ↑05 feb 2022 07:57 Iemand ervaring met het wikkelen van een oude binnenband om het frame? Dat zou ook werken, lees ik. Goedkope oplossing! Maar of het er heel fraai uitziet?

Ik doe dat standaard voor de rechter liggende achtervork op de MTB’s als er geen standaard kunststof beschermer zit. Elders op het frame doorzichtige bescherming.

Er zijn ook neopreen sleeves te koop (oa Lezyne) met een velcro sluiting, in principe voor de liggende vork maar ook te misbruiken elders. Ziet er in ieder geval iets beter uit dan een binnenband.

fietsvriend schreef: ↑05 feb 2022 07:57 Iemand ervaring met het wikkelen van een oude binnenband om het frame? Dat zou ook werken, lees ik. Goedkope oplossing! Maar of het er heel fraai uitziet?

Ik "wikkel" niet maar doe inderdaad een stukje binnenband aan de binnenkant van de sluiting van de zadeltas die rondom de seat tube gaat. Zie je niets van en voorkomt beschadiging.

Beetje nieuw leven in dit topic: bikepacken op een racefiets doe ik al een paar jaar. Dit jaar heb ik een route voor ogen waar wat meer onverharde kilometers in zitten. In de Dolomieten en Italiaanse Alpen veel over grindpaden gefietst met 32mm banden zonder profiel, ging prima. Maar nu de ondergrond wat ruiger wordt (de routemaker op Komoot raadt 40 mm banden aan...), is mijn vraag: helpen cyclecross banden van 33 mm? Die hebben meer profiel en zijn ook sterker? Of is dat vragen om problemen onder een fiets met bepakking en berijder? Ik snap dat een gravelbike in dit geval beter werkt, maar dat is voor nu geen alternatief. Vandaar mijn vragen over cyclecross banden. Iemand ervaring?

De term bikepacking is voor sommigen heel breed...
Bikepacking.com dekt voor mij de lading wel:
bikepacking is a mix of all-terrain cycling and backpacking. It evokes the freedom of backcountry hiking and travel off the beaten path but with the added range, quicker pace, and thrill of riding a nimble bicycle. Bikepacking involves carrying the essential gear—and not much more—on an off-road-capable bike for an overnight or multi-day ride. That could range from a full load with sleeping gear, a cooking kit, and food for camping to a minimal kit with just the clothing and supplies you need to link shelters. It’s all about pedaling further into places less traveled, both near and far, via singletrack trails, gravel, and forgotten dirt roads, and connecting with the vast landscapes, welcoming people, and diverse places encountered along the way. If you ask us, nothing else compares to adventure travel by bike.


Dat ligt geheel aan je manier van reizen. Rijd je van hotel naar hotel via asfalt of ben je 3 weken afgezonderd van de buitenwereld en ben je zelfvoorzienend?
Dat maakt nógal wat uit voor je bagage. Hoe ruig is ruig? De Britse bridleways zijn soms tientalle kilometers lang, maar met 33mm crossbandjes goed te doen.

Voorbeeldje: Ik reed vanuit de Betuwe naar Kopenhagen, 900km, waarvan zo'n 250km onverhard. Ik had 40mm G-One Speed gemonteerd, smaller had ik echt niet gewild. Maar weekendje 'echt' bikepacken doe ik op 2.4" (60 cm) brede Wolfpack MTB banden. Dan ben ik 3 dagen van huis, heb ik een tentje en voor minimaal 4 dagen eten mee. Dan kom ik ook 3 dagen geen winkel of beschaving tegen. Met brede MTB banden weet ik zeker dat ik overal kan fietsen.

Nu je bandenvraag: steek een zo breed mogelijke band mét behoorlijk profiel en je zal een aardig eind komen. Soms een stuk lopen hoort er ook wel eens bij, mocht het terrein fietsen niet meer toestaan.

Terechte vraag: we rijden met maximaal vier kilo extra, zadeltas, frametas en stuurtasje, van hotel naar hotel. Alleen kleding, reparatiespullen en wat reepjes bij ons. Geen kampeerspullen of iets dergelijks.

Hoe ruig is het terrein? Op sommige foto's denk ik dat ik het zelfs aandurf met 32mm racebanden, dat zijn echte, mooie gravelpaden, zoals ik ze hier ook veel fiets. Ik ben niet iemand die zijn racer alleen of strak asfalt stuurt. Ik weet inmiddels dat mijn frame een heleboel aan kan. Vorig jaar in de Dolomieten echt onverhard gefietst, zonder een centje pijn.
Op andere foto's zie ik paden die ik liever op de MTB zou doen. Dat ziet er best ruig uit. Cyclecroos banden monteren geeft de racer meer bereik, maar het blijft natuurlijk een compromis.
Hier de link van Komoot, we gaan niet deze hele routes rijden, maar wel in dit gebied (https://www.komoot.com/nl-nl/collection ... ise-vallei)

Was benieuwd of iemand ervaring heeft met crossbanden als setup voor bikepacken waarbij je deels onverhard rijdt.

Ligt een beetje aan de crossband. Die zijn doorgaans eerder op soepelheid en grip berekend dan op duurzaamheid en lekbestendigheid

Ligt ook aan hoogteprofiel, gravel naar beneden met smalle bandjes en bagage kan best spannend worden.
Mijn ervaring in Frankrijk (Vercors) dat er soms veel losse stenen liggen en toen wilde (lees drufde) ik met 40mm gravel bandjes al niet af te dalen.

Ik heb iets vergelijkbaars meegemaakt op het Perinexus pad in Catalonië. Kilometers lang prachtig 'Veluwe' gravel. En dan in de Pyreneeën 10% afdalen met veel losse stenen. Toen heb ik wijselijk even voor de doorgaande asfaltweg gekozen. Tegen dat soort omstandigheden zijn geen banden opgewassen. Alleen wedstrijd crossers op het beste materiaal met heel techniek en ervaring kunnen daar nog fietsend dalen.