Pagina 2 van 2
Geplaatst: 04 aug 2009 19:35
door de zwarten
Theoretisch is dat inderdaad het snelst.
Praktisch is het veel efficiënter om de pedaalomwenteling gelijk te houden, dus bocht van buiten naar binnen aansnijden, en om geen momentum te verliezen ook buitenkant te eindigen. Binnenkant blijven is mooi in theorie, maar je moet dan wel iedere keer een pak meer vermogen leveren vanaf de binnenkant van de bocht tot een stuk verder op het rechte tussenstuk.
Hoe kleiner het verschil in stijgingspercentage tussen binnenkant bocht en tussenstukken, hoe minder dat meespeelt.
kijk even op Youtube naar tempoversnellingen bergop. Ze gaan zo snel dat ze niet eens de binnenbocht kunnen houden.
Geplaatst: 05 aug 2009 00:55
door deboefvanparma
Kijk in vredesnaam uit met binnenbochten op de andere weghelft. Don't do it! Jij wil ook niet met 50 km/h in de afdaling een fietser op jouw weghelft zien. Moge de weg vrij zijn: Voel je je sterk pak je de binnenbocht, anders kijk je automatisch naar alternatieven. Mocht je koersen in de bergen dan volg je de groep. Dat gaat ook automatisch.
Vraag me af wat dit onderwerp onder deze heading doet.
Geplaatst: 05 aug 2009 03:03
door bike_add1ct
Als je sterk bent is het inderdaad leuk om steevast de binnenbocht te nemen en zo steeds wat meters te pakken op je (evt denkbeeldige) fietsmaatjes. Wat je ook kan doen is juist de (vlakkere) buitenbocht pakken, 1 of 2 tandjes zwaarder schakelen en weer even gas geven. Bijvoorbeeld in die mooie vlakke buitenbochten van de Alpe d'Huez kan je lekker versnellen.
Geplaatst: 10 aug 2009 15:05
door ariba
Als het andere verkeer het toelaat, doe ik het volgende:
rechter haarspeld: ik begin tegen de middenlijn de bocht in te gaan, pas als de apex voorbij is laat ik de middenlijn los en snijd de bocht aan om weer aan de rechterkant van mijn weghelft het rechte stuk op te gaan. Het geeft me het gevoel dat ik in die bocht iets versnel zonder harder te trappen, danwel de druk van de benen kan halen en wat ontspanning vind.
in de linker haarspeldbochten is het effect minder.
Voor mij werkt het.
Geplaatst: 10 aug 2009 16:12
door magro
Is het niet zo dat het niet gaat om binnenbocht vs buitenbocht, maar hoe kom je het snelste boven?
Volgens mij komt je het snelste boven door je te leveren vermogen constant te houden. Dan fiets je het meest efficient. Dat zou betekenen binnenbocht terugschakelen en iets langzamer nemen, buitenbocht bijschakelen en tempo opvoeren....
Als de beklimming korter is dan een uur kun je af en toe een steiler stuk nemen terwijl je een beetje in het rood rijdt. Bij een langere beklimming loop je het risico dat je aan het eind moet terugbetalen wat je in de binnenbochten te veel hebt gegeven.
Geplaatst: 10 aug 2009 19:27
door sanderb9
Leuk topic.
Toevallig was laatst e.o.a. reportage op t.v. over de Mont Ventoux.
Daar kwam 'parcourskennis' in dit geval 'mont ventoux kennis' ter sprake.
Ze stonden in een bocht waar de binnenbocht steiler is.
Mensen die langs kwamen fietsen en de buitenbocht namen werden 'kenners' genoemd vanwege hun keuze en mensen die voor de steilere binnenbocht kozen pakten het volgens hen niet slim aan.
Dus de buitenbocht nemen is het beste volgens die reportage omdat je dan je snelheid behoudt en dat zou de minste energie kosten.
Mijn eigen ervaring is echter dat als je niet stuk zit je beter gewoon de binnenbocht kan nemen en zelfs even opschakelen en gaan staan.
Zo maak je relatief gemakkelijk aardig wat meters t.o.v. anderen vind ik.
En voelt zelfs het rechte stuk erna weer als een verlichting doordat je weer gaat zitten en terugschakelt.
Als je wel stuk zit kan je alsnog de buitenbocht nemen maar was je waarschijnlijk ergens anders in de rit niet zo handig bezig.