Tilff-Bastogne-Tilff 2009
Niks van meegekregen, alleen is het voor het 2e jaar, na zo'n 15 km in het dorpje waar de kermis is, altijd een bende door het negeren van regels die ook voor fietsers gelden. Ik kan me daaraan storen. We geven als fietsers af op gemeentes en politie voor het niet verlenen van toestemming om de gemeente te kruisen, maar inmiddels kan ik het snappen. Wel positief dat gister de politie mee het verkeer regelde (oa bij de T splitsing van de Cote Xhierfomont, naar Remouchamps. Zo kan het ook. Ik vind trouwens een T-B-T zonder Rosier en Maquisard (oude route), minder. Dit jaar, met de klim naar La Gleize vond ik zelfs nog minder dan vorig jaar. Hopen op herstel van de oude route...
Ik heb gisteren ook voor de eerste keer de 240 gereden. Heerlijke route. Echter, ik zou graag willen weten hoeveel hoogtemeters deze versie had, en dan wel natuurlijk met de slotklim naar de parkeerplaats!!!! Damn wat een toetje na 230 km! 
-
devoorzitter
- Forum-lid
- Berichten: 231
- Lid geworden op: 19 nov 2008 14:24
was inderdaad een pittig slot. Maar bovenal: een bijzonder goed georganiseerde tocht!
Pinarello FP5: Record, Zonda. Pinarello Treviso: Veloce, Easton Vista SL
het was zondag mijn eerste T-B-T:
een eerste ontgoocheling was het parcours: ellenlange steenwegen (met gelukkig toch regelmatig een mooie klim ertussen en proficiat voor de goede bevoorradingen en voor de signaalgevers);
2° de mentaliteit van de hedendaagse wielertoerist: zien nergens naar: bij het parkeren van de auto al dik ambras met een vuistslag op onze auto van een collega-wielertoerist ('k heb hem daarachter nog eens goed (verbaal) aangepakt, moest het mijn auto geweest zijn hij had een "rechtse" op zijn kin gehad ( zijn latere excuses ten spijt);
3° veel materiaalpech toegewenst aan de honderden fietsers ( niemand een kettingpons bij zekerst?) die mijn maat met kettingbreuk zomaar voorbijreden soms zelfs nog uitlachten op de koop toe;
4° een dikke blaam maar toch een behouden aankomst toegewenst aan de gekken die menen je te moeten de kant in rijden omdat ze anders de 10cm die ze zouden verliezen op hun voorganger niet meer zouden kunnen toerijden;
5° wat rijlessen toegewenst aan degenen die denken dat ze de hele breedte van de weg moeten innemen en anderen verplichten van voorbij te steken met gevaar op een tegenligger (auto) te botsen;
6° hoewel je tijdens deze tocht regelmatig de kans hebt je eens sportief uit te leven op je fiets zien ze mij , gezien de aard van het parcours en vooral de vele idioten en de zelfoverschattende would be - wielrenners, daar niet meer.
Sorry voor de goedmenende wielertoeristen of zelfs renners die zich graag sportief uitleven maar ... dan met respect voor de anderen, die wens ik nog veel fietsplezier, maar aan de klojo's onder de wielertoeristen : ga toch vissen gastjes kunnen jullie opscheppen zonder een ander in de weg te rijden of in gevaar te brengen.
een eerste ontgoocheling was het parcours: ellenlange steenwegen (met gelukkig toch regelmatig een mooie klim ertussen en proficiat voor de goede bevoorradingen en voor de signaalgevers);
2° de mentaliteit van de hedendaagse wielertoerist: zien nergens naar: bij het parkeren van de auto al dik ambras met een vuistslag op onze auto van een collega-wielertoerist ('k heb hem daarachter nog eens goed (verbaal) aangepakt, moest het mijn auto geweest zijn hij had een "rechtse" op zijn kin gehad ( zijn latere excuses ten spijt);
3° veel materiaalpech toegewenst aan de honderden fietsers ( niemand een kettingpons bij zekerst?) die mijn maat met kettingbreuk zomaar voorbijreden soms zelfs nog uitlachten op de koop toe;
4° een dikke blaam maar toch een behouden aankomst toegewenst aan de gekken die menen je te moeten de kant in rijden omdat ze anders de 10cm die ze zouden verliezen op hun voorganger niet meer zouden kunnen toerijden;
5° wat rijlessen toegewenst aan degenen die denken dat ze de hele breedte van de weg moeten innemen en anderen verplichten van voorbij te steken met gevaar op een tegenligger (auto) te botsen;
6° hoewel je tijdens deze tocht regelmatig de kans hebt je eens sportief uit te leven op je fiets zien ze mij , gezien de aard van het parcours en vooral de vele idioten en de zelfoverschattende would be - wielrenners, daar niet meer.
Sorry voor de goedmenende wielertoeristen of zelfs renners die zich graag sportief uitleven maar ... dan met respect voor de anderen, die wens ik nog veel fietsplezier, maar aan de klojo's onder de wielertoeristen : ga toch vissen gastjes kunnen jullie opscheppen zonder een ander in de weg te rijden of in gevaar te brengen.
Het is soms balanceren op een slappe koord maar ik heb toch graag het laatste woord. 
-
hendrikjan
- Forum-lid
- Berichten: 1486
- Lid geworden op: 28 jan 2007 12:25
tja.. ik kan me niet helemaal vinden in de post hierboven. Wat zijn steenwegen trouwens?
Voor mij was het de eerste TBT en ik heb genoten. Ja het was soms druk op de weg, en soms werd er gejaagd om iedere cm maar imho hoort dat ook een beetje bij het fietsen.
Ik heb juist ervaren dat de mede fietser vriendelijk en gezellig was. Op de een of andfere vreemde manier kwam ik telkens in een groepje terecht wat dan weer vergelijkbaar was van samenstelling en zo heb ik vaak het idee gehad van "hey daar zijn mijn vrienden weer". Waar ik me aan ergerde was het zomaar in de berm/ straat gooien van afval...
Wat mij erg opviel was dat ik niet gewend was aan de lange afstand. Het waren niet zo zeer mijn benen die erg vermoeid raakten, maar vooral mijn schouders en nek. Na ongeveer 140 km kreeg ik echt zo een gespannen schouder/ nek partij, dat ontspannen op de fiets zitten eigenlijk niet zo goed meer ging, staand klimmen daarentegen voelde aan als een verademing (iemand die tips heeft om de schouder / nek partij te trainen hierop??)
Verder merkte ik dat ik niet kan en/of durfde te dalen. Ik vond mijn fiets ontzettend nerveus en zat helemaal niet lekker op de fiets tijdens het afdalen.. Ik heb dit nooit eerder zo meegemaakt, maar ik vond het afdalen echt moeilijk en eng. Ik ging dan ook veel in de ankers en werd dan voorbijgestoven alsof ik stil stond.. stond ik praktisch ook, ik daalde soms langzamer dan dat we op het vlak deden...
Ik heb wel eens vaker in limburg en ook in de vogezen gefietst en toen had ik daar toch geen last van.. Ik denk zelf dat een combinatie van vermoeidheid, niet durven vertrouwen op je materiaal, bezweet heid (alles leek glad te worden aan mijn stuur), de zeer slechte staat van sommige Belgische wegen waardoor je zowat van je fiets af trilde en een volledige verkrampte schouder/ nek partij hier debet aan zijn geweest..
Maar ik ga denk ik toch mijn fiets eens volledig na laten lopen om te kijken of er niet iets mis mee is, al was het alleen maar om mijn onzekerheid hierover weg te nemen
Hoe dan ook ik vond het al met al top en ik ben blij dat ik gefinished ben En ook nog met een redelijke gemiddelde snelheid 26 km/u. Ik denk volgend jaar weer!
Voor mij was het de eerste TBT en ik heb genoten. Ja het was soms druk op de weg, en soms werd er gejaagd om iedere cm maar imho hoort dat ook een beetje bij het fietsen.
Ik heb juist ervaren dat de mede fietser vriendelijk en gezellig was. Op de een of andfere vreemde manier kwam ik telkens in een groepje terecht wat dan weer vergelijkbaar was van samenstelling en zo heb ik vaak het idee gehad van "hey daar zijn mijn vrienden weer". Waar ik me aan ergerde was het zomaar in de berm/ straat gooien van afval...
Wat mij erg opviel was dat ik niet gewend was aan de lange afstand. Het waren niet zo zeer mijn benen die erg vermoeid raakten, maar vooral mijn schouders en nek. Na ongeveer 140 km kreeg ik echt zo een gespannen schouder/ nek partij, dat ontspannen op de fiets zitten eigenlijk niet zo goed meer ging, staand klimmen daarentegen voelde aan als een verademing (iemand die tips heeft om de schouder / nek partij te trainen hierop??)
Verder merkte ik dat ik niet kan en/of durfde te dalen. Ik vond mijn fiets ontzettend nerveus en zat helemaal niet lekker op de fiets tijdens het afdalen.. Ik heb dit nooit eerder zo meegemaakt, maar ik vond het afdalen echt moeilijk en eng. Ik ging dan ook veel in de ankers en werd dan voorbijgestoven alsof ik stil stond.. stond ik praktisch ook, ik daalde soms langzamer dan dat we op het vlak deden...
Ik heb wel eens vaker in limburg en ook in de vogezen gefietst en toen had ik daar toch geen last van.. Ik denk zelf dat een combinatie van vermoeidheid, niet durven vertrouwen op je materiaal, bezweet heid (alles leek glad te worden aan mijn stuur), de zeer slechte staat van sommige Belgische wegen waardoor je zowat van je fiets af trilde en een volledige verkrampte schouder/ nek partij hier debet aan zijn geweest..
Maar ik ga denk ik toch mijn fiets eens volledig na laten lopen om te kijken of er niet iets mis mee is, al was het alleen maar om mijn onzekerheid hierover weg te nemen
Hoe dan ook ik vond het al met al top en ik ben blij dat ik gefinished ben En ook nog met een redelijke gemiddelde snelheid 26 km/u. Ik denk volgend jaar weer!
steenwegen: drukke verbindingswegen tussen gemeenten en steden, de meest bereden wegen na autostrades, dus in frankrijk zouden ze zeggen: routes national.
Wat een verschil met de franse ardennenstreek: omgeving Givet, couvin, fumay, revin, e.d. dus de maas- en semoisstreek: evenveel iets minder steile maar langere heuvels en bijna geen autoverkeer.Je kunt er uren op geasfalteerde wegen in de bossen rijden en voor mij slechts op 120 kms afstand.
'k weet het wel waar ik de volgende keer ga fietsen.
Wat een verschil met de franse ardennenstreek: omgeving Givet, couvin, fumay, revin, e.d. dus de maas- en semoisstreek: evenveel iets minder steile maar langere heuvels en bijna geen autoverkeer.Je kunt er uren op geasfalteerde wegen in de bossen rijden en voor mij slechts op 120 kms afstand.
'k weet het wel waar ik de volgende keer ga fietsen.
Het is soms balanceren op een slappe koord maar ik heb toch graag het laatste woord.
Heb zondag voor de tweede keer TBT gereden, doe meestal al mee met LBL in augustus, (al 13 keer). TBT is en bijzonder goed georganiseerd evenement waar mensen van le champion nog een puntje aan kunnen zuigen. TBT is waarschijnlijk zwaarder gesponsord dan LBL. Puike bewegwijzering, geen stempelpost op de Redoute. mar in remouchamps zelf. Ontzettend goede bevoorrading. En ja ook ik heb een antal idioten gezien tijdens de tocht die denken dat het parcours is afgezet voor auto's en andere weggebruikers, maar die heb je helaas overal. Wat me wel stoorde was (net zoals bij LBL) het vele weggegooide blik en plastic.
Als ik volgend jaar niet mee doe met de Alpe duzes ben ik weer van de partijin Tillf.
Chapeau voor de organisatie!!
Als ik volgend jaar niet mee doe met de Alpe duzes ben ik weer van de partijin Tillf.
Chapeau voor de organisatie!!
Fietsen is een mooie sport waar je meestal vrolijk van wordt.
Ga niet dat gezever van fiedoo weerleggen, maar heb (weer) een heerlijke TBT gereden dit jaar. Dit maal de middellange afstand wegens een niet zo fit fietsmaatje. We waren er nog al laat (0930), maar dat hinderde gelukkig niet. Wegens nieuwe startplek na de finish nog een pittige klim, maar dat kon er ook nog wel bij. Beetje geven en nemen op zo een dag en genieten!
Alstublaft.
Eens met roderaaf. Wat een stel malloten zeg. IN de weg naar remouchamps enkele keren bijna een frontale botsing auto vs wielrenner gezien. Maar enbkele gestoorde autobestuurders die pardoes het peloton inrijden (bovenop de Hornay). Het liep met een sisser af. Ik heb daarom wijzelijk maar niet in grote groepen gereden.