Fiets.nl

velo schreef: Hoe betrouwbaar blijft oa: carbon mbt. afbreken van onderdelen in de steeds maar erger wordende anorexia waanzin van lichter, lichter, lichter etc.

Niet geheel mee eens, ik denk dat inmiddels dat tijdperk al weer over is en fabrikanten toch meer kiezen voor stevigheid ed. Men weet nu wat ze wel en niet kunnen met carbon, en daar inmiddels gewoon goed op kunnen inspelen. pak een Soloist (SL) licht frame maar toch superstijf! puur omdat men nu weet hoe ze het carbon op een goede manier kunnen gebruiken zonder dat de stijfheid ( want daar gaat het eigenlijk om) er onder lijd.

maus_1990 schreef:

velo schreef: Hoe betrouwbaar blijft oa: carbon mbt. afbreken van onderdelen in de steeds maar erger wordende anorexia waanzin van lichter, lichter, lichter etc.

"Niet geheel mee eens, ik denk dat ..."

Da's een persoonlijke mening en geen feit.



" Men weet nu wat ze wel en niet kunnen met carbon, "

Dat is wel ten koste gegaan van de wielertoerist ....



" ... en daar inmiddels gewoon goed op kunnen inspelen. pak een Soloist (SL) licht frame maar toch superstijf! "


Da's leuk die waarden, maar betrouwbaarheid/levensduur lijkt mij toch ook niet verkeerd. We hebben het over een paar 100 gram of minder meer niet en daarmee kan je gewoon door de grens van 'te' dun gaan. Hiermee wordt mi. een frame ongeacht de kwaliteiten tot een heel duur wegwerpartikel gereduceerd. Dat kan toch niet de bedoeling zijn lijkt mij.


Als ik mijn frame poets dan doe ik dat om die fiets mooier te maken niet om te controleren of er mogelijk scheuren in zitten ....

maus_1990 schreef:omdat men nu weet hoe ze het carbon op een goede manier kunnen gebruiken zonder dat de stijfheid ( want daar gaat het eigenlijk om) er onder lijd.

Sterkte en stijfheid zijn verschillende dingen

Scepticus schreef:

maus_1990 schreef:omdat men nu weet hoe ze het carbon op een goede manier kunnen gebruiken zonder dat de stijfheid ( want daar gaat het eigenlijk om) er onder lijd.

Sterkte en stijfheid zijn verschillende dingen

oke 1-0 voor jou, maar als een bv stuurpen niet stijf genoeg is, zal deze ook niet echt sterk zijn dan he welliswaar per persoon verschillend waar die grens lig...

maus_1990 schreef:maar als een bv stuurpen niet stijf genoeg is, zal deze ook niet echt sterk zijn dan he

Nee maar het lijkt er wel op dat er steeds meer onderdelen komen die wel stijf zijn (in de richtingen waarin ze normaal belast worden iig) maar niet zo heel sterk wanneer ze eens een klap uit een andere richting te verduren krijgen.

Als ik dit topic zo eens doorlees lijkt het allemaal wel mee te vallen met de echte defecten. Vroeger, zelfs nog voor mijn fietstijd (prehistorie) schijnen de beroemde superlichte Alan fietsen met alu vorken wel problemen te hebben gekend met de vorken. Dan werd een draadstang (ja ja) door de vorkpijp gebouwd om de zaak in geval van breuk bij elkaar te houden om veilig tot stilstand te kunnen komen. Verder kan ik me alleen Hincapie herinneren, in Parijs -Roubaix een paar jaar geleden. Maar volgens mij valt het allemaal wel mee, de fabrikanten zullen hier toch niet al te lichtzinnig mee omgaan? 50 gram te weinig kan meer beschadigen (naam, aansprakelijkheid) dan hun lief is.

Wat mij uit een aantal berichten opvalt is dat er wordt gesproken over brekende alu onderdelen. Opzich geen onbekend iets...maar alu breekt nooit zomaar. Gezien de eigenschappen van aluminium moet het materiaal eerst een vloeigrens door wil het afbreken. Met andere woorden alu zal langzaam aan minder sterk worden en op den duur gaan verbuigen voordat het breekt.

De opmerking van Casran is dan ook niet geheel op zijn plaats dat de alupen is afgebroken als gevolg van een kuil in de weg 1 dag eerder. Naar alle waarschijnlijkheid heeft de pen alle langere tijd in de vloeigrens gezeten en vertoonde deze al eerder verzwakte kenmerken waardoor deze ongemerkt al licht gebogen was. De klap door de kuil was de trigger om de pen geheel te laten breken, immer zal alu eerst buigen voordat het breekt.

Carbon echter zal zolang er geen breuk is altijd dezelfde stijfheid behouden. Nadeel van carbon is dat zodra de belastingsgrens wordt bereikt dit meteen breekt, in plaats van alu wat gaat buigen.

jibb, je verhaal klopt voor een gedeelte. Naast rekgrens en breekgrens (niet alle alumium soorten hebben een vloeigrens, daarom is het beter over rekgrens te spreken ipv vloeigrens) speelt bij aluminium vermoeiing ook een rol. Juist bij aluminium speelt vermoeiing een grotere rol dan bij bv staal of carbon. En juist bij vermoeiing breekt iets wel in een keer en niet na eerst vervormd te zijn. Verder is het zo dat bij de moderne aluminium legeringen (zeker die met speciale warmtebehandlingen) het verschil tussen rek- en breekgrens zo klein is dat de vervorming voor breuk slechts minimaal is en er dus bij een TE grote kracht wel degelijk sprake kan zijn van breuk "in een keer".