Fiets.nl

Fysiek/mentale inspanning, tactiek en een tegenstander zijn volgens mij de basisingrediënten. Als je het voor de lol doet is het ontspanning. Als je het ook doet als je er geen zin in hebt is het sport (of een dwangneurose).

Ik ben het met rob74 eens. Zodra er een element van competitie in komt is het een sport. Verder vind ik het te beperkt om alleen de fysieke belasting als voorwaarde te benoemen. Een aardig voorbeeld is de golfsport. Fysiek inderdaad niet de zwaarste sport, maar de mentale druk kan enorm zijn. En dat is -zeker in deze sport- een heel belangrijk element, waarbij toptalenten finaal door het ijs kunnen zakken.

Kun je buiten wedstrijden om dan geen sport bedrijven? In mijn optiek wel. Het voorbeeld van Dario van de MTB tocht is een goeie. Maar ook als je alleen rijdt (loopt, zwemt, schaatst, klimt etc.) en je probeert je prestatie te verbeteren, dan lever je strijd met jezelf.

Ik ben het eigenlijk wel eens met de definitie van de van dale. Drie kernpunten:

vaardigheid, kracht en inzicht

Met name 'kracht' is een rekbaar begrip. Golf, darten en schaken kosten , naast vaardigheid en inzicht, veel mentale kracht en concentratie, dus kunnen ze met deze definitie ook onder sport worden gerekend.

Ben het niet eens met het idee dat sport per se competitief moet zijn. Op een zondagmiddag de longen uit je lijf trappen is ook sport, ook als je dat in je eentje doet.

Wat ik wel vind is dat een sportprestatie objectief meetbaar moet zijn om wedstrijden te kunnen organiseren. Ik heb altijd al moeite gehad met turnen, kunstschaatsen en andere jurysporten. Wat mij betreft moet er in een wedstrijd altijd een duidelijk meetpunt zijn: de snelste tijd, verst gesprongen, meeste doelpunten, etc.

Ik vind turnen ondanks dat het moeilijk objectief meetbaar is toch heel erg veel meer sport dan schaken of darten.

Voor sport is op z'n minst een fysieke prestatie (waarvan je moe wordt) een onderdeel.

[quote="wildeep"]Ik ben het eigenlijk wel eens met de definitie van de van dale. Drie kernpunten:

vaardigheid, kracht en inzicht,...[/quote]

dan kun je wielrennen weer nauwelijks een sport noemen. Zoveel vaardigheid is daar nu niet voor nodig.

van sport ga je zweten en je moet (op gezette tijden) pijn lijden om je doelen te halen

de rest is een spelletje

Sport is het als je het het uit passie doet. Fietsen omdat je het mooi vindt om het geluid van de wielen te horen. Die berg of heuvel te bedwingen. Die tocht uit te rijden. Je maten uit de wind zetten of terug rijden. Het pure van de sport proeven... ipv een een goede doel excuus te hebben om op een fiets te stappen.

[quote="rob74"][quote="wildeep"]Ik ben het eigenlijk wel eens met de definitie van de van dale. Drie kernpunten:

vaardigheid, kracht en inzicht,...[/quote]

dan kun je wielrennen weer nauwelijks een sport noemen. Zoveel vaardigheid is daar nu niet voor nodig. [/quote]

Met die definitie spoelen er inderdaad heel wat 'sporten' door het afvoerputje: ook de marathon lopen vereist weinig vaardigheid en inzicht

Tja, nu je het zegt... misschien is vaardigheid ook een rekbaar begrip. Ik vind trouwens dat zowel fietsen als marathonlopen best wat vaardigheid vereisen... maar het is zeker niet de kern van de sport.

Wat betreft die jurysporten: waarom is kunstrijden wel een sport, en bijvoorbeeld optreden in een metalband niet. Beiden kosten fysieke inspanning, (mentale) kracht, veel vaardigheden en inzicht. Doel is dat het publiek (jury) het optreden mooi vindt. Waar zit het verschil precies?

Turnen vind ik ook wel sport, net als kunstschaatsen dat ook is (althans voor homo's ), zij het dat ik het eveneens moeilijk heb met het competitieve - vanwege die moeilijke meetbaarheid. Maar mogelijk zien kenners dat wel heel anders!
Synchroonzwemmen vind ik dan weer geen sport maar eerder een circusvertoning (maar ook acrobaten hebben een flink pak vaardigheid, kracht en inzicht nodig - èn er worden ook circuscompetites gehouden: wordt het dan toch sport?)

Even een opmerking van een oud turner (ik dus)

Turnen is een jurysport en wielrennen niet? Was het maar zo eenvoudig. Ook bij wielrennen houdt een jury zich bezig met het feit of er wel regelementair werd gesprint. Turnen is duidelijk meer een jurysport dan wielrennen.

Maar de regels zijn heel eenvoudig en niet verkeerd interpreteerbaar. Bij het mannenturnen worden geen punten togekend voor een vaag begrip zoals viruositeit of Artististiek. Een turner moet zoveel mogelijk moeilijk onderdelen maken (ingedeeld in A, B,C, D, E en superE onderdelen). En dat zonder kromme poten of valpartijen. De aftrek voor kromme benen etc, ligt ook vast. Met een goedoplettende jury en slow-motion beelden kan de score makkelijk en exact worden toegekend. Voor een leek is het wellicht ondoorzichtelijk; voor een kenner niet.

[quote="arjan916"]Onlangs heb ik met diverse collega's een vermakelijke discussie gevoerd over wanneer iets een sport is.
Om te beginnen, wat zegt de Dikke Van Dale over de term 'sport':
1. sport de; v(m) -en, trede van een ladder
2. sport de; v(m) -en, allerlei lichamelijke oefeningen en ontspanning waarbij vaardigheid, kracht en inzicht vereist worden: aan ~ doen.

En dan gaat het me in deze alleen om de tweede verklaring.
De hamvraag luidde wanneer vind je iets een sport en wanneer vind je het een (plezierige/gezonde) tijdsbesteding?
Een paar voorbeelden.

1.
Golf, persoonlijk vind ik het geen sport, maar een bezigheid die zondermeer enorm veel behendigheid / vaardiheid / ervaring vereist, maar waar relatief weinig fysieke inspanning aan te pas komt. En natuurlijk is het plezierig om een paar kilometer te lopen en af en toe een balletje te tikken, maar op een mindere dag stappen ze in een golfkarretje... Ik vind het dus een bezigheid, een plezierige voor diegene dan.

2.
Triathlon, vind ik persoonlijk de definitie van sport het best weergeven door de verscheidenheid aan bewegingen en belasting, evenals de klassieke athletiek onderdelen.

3.
Wielrennen, vind ik op hogere uitvoerende niveau's geen discussie; zondermeer in te delen als sport. Het vergt immers jarenlang (zware) fysieke inspanning om te presteren, maar dit geldt net zo goed voor de fanatieke toerist die zijn duizenden kilometers per jaar aflegt om zijn/haar persoonlijke doelen te halen. Maar, iemand die een enkele keer per jaar zijn/haar fiets pakt en daar hooguit een uurtje in D1 zone op doorbrengt, dat vind ik dan geen sport maar ontspanning/bezigheid.

Mijn persoonlijke insteek; zonder al te veel lichamelijke inspanning vind ik het iets geen sport, maar een bezigheid. Met als basis de klassieke onderdelen van de olympische spelen.
Kortom, wat vinden jullie wanneer iets gedefinieerd kan worden als sport en wanneer niet?


[/quote

Wat is het doel van je posting om jezelf als wielrenner een veer in je bips te steken of zo ? Vind het altijd een rare discussie. Waar je bij de ene sport veel inspanning nodig hebt komt het bij een andere sport veel meer neer op talent, techniek, vaardigheden.

Overigens ik zelf bezit weinig tot geen sportieve vaardigheden en/of talenten en daarom ben ik uitgekomen op fietsen