Fiets.nl

vergeet niet dat de meeste fietsers ook autorijders zijn dus de pot verwijt de ketel... We zijn gewoon met ons allen enorme egos en vinden dat de ander maar moet wijken. Dit geldt voor de gem. automobilist en de gem. fietser. Kortom verhaal zonder einde. Het probleem is natuurlijk dat het materiaal van het koekblik harder is dan vlees. Op het moment dat je op de grond ligt was het dat nooooit waard, gelijk of ongelijk...

Voor mij als hardrijder (op de fiets) 'n paar punten:
- ik laat graag zien welke kant ik op ga, oogcontact, handje, hoofdbeweging etc
- zondagmiddag zie je mij niet als de paas en maas met het kroost de paden onveilig maken
- respecteer de ander zoals je zelf gerespecteerd wil worden
- afslaand verkeer zonder richting levensgevaarlijk. Geen oogcontact geweest, geen capriolen
- die 3tiende minder aan het eind van de rit worden naarmate ik ouder wordt steeds minder belangrijk

Dus we zijn wel gevaarlijk?

Mo

automobilisten hebben doorgaans een machtsoverwicht op fietsers. Dat overwicht wordt verstoord wanneer wielrenners in een grote groep een plaats opeisen op de weg. En dat is waar sommige automobilisten moeite mee hebben. Ze moeten macht inleveren. Een dergelijk type spanning treedt altijd op wanneer een aantal, individueel zwakkere elementen zich verenigen tot een groep. De verwijten over "zich niet aan de regels houden" en "asociaal gedrag" horen daar ook altijd bij maar zijn vaak oneigenlijk. (denk aan een directie die boos is op de ondenemingsraad of de vakbond).

Zolang je als groep je macht alleen laat gelden naar de oorspronkelijk sterkere partij is dat geen enkel probleem. Die macht gebruiken tegen zwakkere deelnemers (individuele fietsers, voetgangers, kinderen) is verwerpelijk.

Kortom: fietsers aller landen verenigt u!

ChrisPM63 schreef:automobilisten hebben doorgaans een machtsoverwicht op fietsers. Dat overwicht wordt verstoord wanneer wielrenners in een grote groep een plaats opeisen op de weg. En dat is waar sommige automobilisten moeite mee hebben. Ze moeten macht inleveren. Een dergelijk type spanning treedt altijd op wanneer een aantal, individueel zwakkere elementen zich verenigen tot een groep. De verwijten over "zich niet aan de regels houden" en "asociaal gedrag" horen daar ook altijd bij maar zijn vaak oneigenlijk. (denk aan een directie die boos is op de ondenemingsraad of de vakbond).

Zolang je als groep je macht alleen laat gelden naar de oorspronkelijk sterkere partij is dat geen enkel probleem. Die macht gebruiken tegen zwakkere deelnemers (individuele fietsers, voetgangers, kinderen) is verwerpelijk.

Kortom: fietsers aller landen verenigt u!

Klinkt goed, geld dit ook voor een vrouwelijk peleton?



:)

Ligt aan de vrouwelijke charmes !

havana schreef:Als gevolg rij ik op mijn stadsfiets per week zo'n 60x door rood (toevallig laatst eens geteld). Als ik overal zou moeten wachten zou ik morgen nog niet arriveren.

Hehe dat hoort er bij ja (in Utrecht), heel herkenbaar.. Op sommige kruispunten zijn de stoplichten ook ZO oerdom afgesteld dat je broek ervan afzakt. Heel vaak gaan de lichten voor fietsers in een cyclus een keer op groen terwijl er meerdere momenten zijn dat er geen kruisend verkeer is. Of je komt aanfietsen terwijl het licht op rood staat en er geen kruisend verkeer is en je ziet vanaf de overkant een vrouwtje van 70 rustig op d'r gemak door groen hobbelen.. tja dan ga ik niet staan wachten. (Dat het licht daar wel op groen stond zie ik dan als ik aan de overkant achterom kijk ).

Als ik als snelle toerfietser 'gevaarlijk' ben, dan ben ik automatisch een gevaar voor mezelf. Ik ben me heel erg bewust van het risico dat ik loop op de fiets en ik probeer dat dan ook te beperken (maar wel met zo weinig mogelijk snelheidsverlies een luide bel helpt al) en alert te zijn als er verkeer in de buurt is; ja alle verkeer, of het nou jongeren zijn, bejaarden, forensen, fietsers, auto's, scooters (ohh wat stinken die dingen) etc., iedereen doet soms onverwachte dingen. Meestal kan ik daar op anticiperen (bij rotondes waar fietsers voorrang hebben weet je gewoon dat je desondanks tot stapvoets tempo zult moeten afremmen), maar ik ben ook wel eens ontsnapt, zoals die keer dat een grote SUV mij tegemoet kwam rijden met daarin een kerel die mij door z'n voorruit (!) al secondenlang had kunnen zien aankomen, die desondanks zonder richting aan te geven afsloeg en daarbij een stuk over mijn weghelft reed. Mijn rem- en uitwijkactie alleen was niet voldoende geweest, gelukkig remde hij nog net op tijd. Dat hij niet handsfree zat te bellen zag ik toen ik hem mijn middelvinger liet zien.

misschien iets voor het fietscafé dit?
Voor een tragere fietser/wandelaar komt het agressief over, de snelheid en afstand waarop een toerfietser passeert. De toerfietser staat daar niet echt bij stil; hij bedenkt dat hij de situatie overziet, dat hij niet moet remmen/meer afstand nemen. Dit verschil in inschattingsniveau veroorzaakt veel onbegrip, aan weerskanten.

Wat de lichten enzo betreft: het is verschrikkelijk. Alle lichten staan afgesteld op automobilisten, als fietser zit je nooit in de 'golf' en mag je pas over nadat auto's eerst van alle kanten het kruispunt zijn op- en afgereden. Bochten in een fietspad zijn aangelegd voor snelheden tot 30km/h, niet hoger. Fietsers worden altijd omgeleid als het zogezegd gevaarlijk wordt, af en toe zie je een brug of viaduct waarover je wil, maar als fietser moet je daarvoor eerst 15 tunnels, verkeerslichten en omleidingen volgen (nederland fietsvriendelijk?). Het lijkt me dat nederland idd. heel veel fietspaden heeft, om de fietsers vooral niet via een logische route van a naar b te laten rijden, ik geraak hier ongelofelijk veel de route kwijt en beland altijd op industrieterreinen, vinexwijken en tussen serres!

Ik vind een snelle fietser gewoon gevaarlijk, ze zijn moelijk in te schatten qua snelheid. Ze zijn echter wel vooral gevaarlijk voor zichzelf, en minder voor andere.

Dit itt tot de wegmisbruikers die niet in de gaten hebben dat je een knipperlicht ook kan gebruiken, mensen die niet kunnen hebben dat een fiets net zo snel kan zijn als zo'n lullig scootertje, en vooral de mensen die je vriendelijk afsnijden als je ze rechts voorbij gaat..

Ik heb al veel ging-nog-maar-net goed ervaringen gehad, maar het volgende slaat alles:
Een lastige kruising met stoplichten, alle 4 de wegen waren slecht zichtbaar door bomen.
Ik kom netjes zachtjes aangerold om niet te hoeven stoppen voor het rode licht. Het licht springt op groen, dus ik ga staan een doe een poging tot een sprintje. Op het moment dat ik de weg wilde oversteken komt er uit het niets een politie-wagen voorbij geracet (door rood dus) met een vaart van minstens 100kmpu (in een 30km-zone!!!) op de verkeerde rijbaan!!. Als ik daadwerkelijk hard zou kunnen fietsen (:P) had ik nu waarschijnlijk geen benen meer gehad, of zelfs geen leven.
Het leuke is dat het politie bureau zo'n 150 meter verderop lag. Ik ging daar dus heen om te kijken of dit helemaal volgens de regels was, het gevolg was een boete wegens het beledigen van een ambtenaar in functie. Ze vonden mijn redenering ("die kerel reed harder dan het gemiddelde IQ van dit bureau, trek je eigen conclusie") niet prettig blijkbaar

Had hij z'n sirene niet aan?? Dan vind ik het volkomen terecht dat je om opheldering gaat vragen. Misschien had je je beter kunnen beperken tot het beledigen van de chauffeur i.p.v. het hele bureau

KukeleKupers schreef: Ze vonden mijn redenering ("die kerel reed harder dan het gemiddelde IQ van dit bureau, trek je eigen conclusie") niet prettig blijkbaar

Waarschijnlijk gingen zij er van uit dat de bewuste auto niet harder dan 50 ging.....

een prioritair voertuig moet sirene EN zwaailichten aanhebben, bovendien moeten ze uiterste voorzichtigheid aan de dag leggen bij door het rood rijden. Sirene en zwaailicht kunnen enkel na goedkeuring gegeven door de alarmcentrale, en als die goedkeuring geven, moet het al ernstig zijn.

Hij had sirene wel aan, maar die hoorde je maar heel vaag, en die klonk alsof het van de andere kant van het dorp afkwam. Op het laatste moment hoorde ik z'n motor toeren maken, daardoor remde ik wat af.
Ik had inderdaad iets specifieker moeten zijn daar in het bureau, maar ik was helemaal overstuur, het scheelde maar net een meter. Ik was geschrokken, verbaasd en kwaad en dan reageer ik blijkbaar nogal overdreven.
Nu ik er weer over nadenk besef ik hoeveel geluk ik heb gehad. Geluk dat ik nog leef, en geluk dat ik een boete kreeg voor het beledigen van één ambtenaar, en niet het hele bureau daar

mijn excuses voor het degraderen van dit topic naar fietscafé gezwets