Fiets.nl

Als wielrenner wil je alleen maar trage vezels gebruiken. Die snelle vezels zijn binnen 30 seconde of nog minder al volledig vermoeid.
Bij een hoog omwentelinge tal gebruikt een mens van nature veel snelle vezels in de spieren, daardoor kan iemand die het niet gewend is het ook niet lang volhouden.
Niet verzuren heeft hier niet zoveel mee te maken, dat gebeurt namelijk pas als je richting omslagpunt gaat. Het heeft hier met de vermoeidheid die in je spieren ontstaat te maken.

Quoten: Origineel geplaatst door Amclassic-fan op 22 Februari 2007


Als wielrenner wil je alleen maar trage vezels gebruiken. Die snelle vezels zijn binnen 30 seconde of nog minder al volledig vermoeid.
 
klopt, explosieve sporten zoals bv kogelstoten, 100 mtr. sprinters, powerlifters spreken juist snelle spiervezels aan en wij als duursporters weinig snelle maar hoofdzakelijk de trage sp.vezels. Ik heb nu sinds een jaar ook geleerd op souplesse te rijden. Kleiner verzet meer tpm en toch hetzelfde gemiddelde rijden, en langer volhouden. Is even wennen maar geeft beter resultaat. Armstrong kon dat heel goed.

Quoten: Origineel geplaatst door Gtranquillity op 20 Februari 2007


Misschien een stomme vraag, maar is dit (het hebben van veel trage spiervezels) de enige reden waarom iemand niet snel verzuurd? Ik bedoel... ikzelf kan trappen zo hard en lang ik wil, ik verzuur gewoon niet. Laatst 1.45u constant met een hartslag tussen de 192-195 gefietst (mijn max is 205 en ik ben nu 36) en ik heb nergens last van gehad. Voor wat het waard is: normaal fiets ik niet zó lang aan zo'n hoge hartslag, maar ik wilde gewoon een keer het uiterste uit mezelf halen...
On topic: ik fiets meestal rond de 96, in de zomer zit ik aan 108 (het verschil zomer/winter is niet bewust overigens)


Off topic-maar weer : het feit dat je zo lang op hoge hartslag kan rondrijden zonder verzuring, wil zeggen dat je hart jouw beperkende factor is - niet je benen/spieren of je ademhaling.
Tot vorig jaar was dat ook bij mij het geval - misschien herken je één en ander : Relatief hoge hartslag in vergelijking met mijn fietsmaten; steeds zeer intensief trainen à meer als 175 want anders voelt het zo traag aan; op het vlakke kan je vlot mee maar op hellingen in de problemen komen omdat je hartslag gewoon niet meer sneller kan zodat je plafonneert.
Als je dit herkent : sedert enkele maanden train ik veel en vooral zeer rustig (onder geen beding boven 150 bpm, wat verschrikkelijk traag aanvoelde!!) - (en op een groter verzet, trouwens, maar da's een ander verhaal)
Nu ben ik 5.000 trage km's verder, en fiets dus 3 à 4 km/h sneller bij diezelfde 150 bpm. Wat maakt dat ik in ons groepje plots één vd sterkeren ben. want op de hellingen heb ik nu overschot als we bovenkomen. Als ik nu aan mijn max hartslag fiets, doen mijn benen ook pijn - en voel ik dat ik in ademnood kom.
Voor de volledigheid : mijn gewicht is een stuk minder, en mijn hartslag in rust is een stuk gedaald, wat zich natuurlijk ook doet gevoelen.

Quoten: Origineel geplaatst door JorisVE op 22 Februari 2007


Quoten: Origineel geplaatst door Gtranquillity op 20 Februari 2007


Misschien een stomme vraag, maar is dit (het hebben van veel trage spiervezels) de enige reden waarom iemand niet snel verzuurd? Ik bedoel... ikzelf kan trappen zo hard en lang ik wil, ik verzuur gewoon niet. Laatst 1.45u constant met een hartslag tussen de 192-195 gefietst (mijn max is 205 en ik ben nu 36) en ik heb nergens last van gehad. Voor wat het waard is: normaal fiets ik niet zó lang aan zo'n hoge hartslag, maar ik wilde gewoon een keer het uiterste uit mezelf halen...
On topic: ik fiets meestal rond de 96, in de zomer zit ik aan 108 (het verschil zomer/winter is niet bewust overigens)


Off topic-maar weer : het feit dat je zo lang op hoge hartslag kan rondrijden zonder verzuring, wil zeggen dat je hart jouw beperkende factor is - niet je benen/spieren of je ademhaling.
Tot vorig jaar was dat ook bij mij het geval - misschien herken je één en ander : Relatief hoge hartslag in vergelijking met mijn fietsmaten; steeds zeer intensief trainen à meer als 175 want anders voelt het zo traag aan; op het vlakke kan je vlot mee maar op hellingen in de problemen komen omdat je hartslag gewoon niet meer sneller kan zodat je plafonneert.
Als je dit herkent : sedert enkele maanden train ik veel en vooral zeer rustig (onder geen beding boven 150 bpm, wat verschrikkelijk traag aanvoelde!!) - (en op een groter verzet, trouwens, maar da's een ander verhaal)
Nu ben ik 5.000 trage km's verder, en fiets dus 3 à 4 km/h sneller bij diezelfde 150 bpm. Wat maakt dat ik in ons groepje plots één vd sterkeren ben. want op de hellingen heb ik nu overschot als we bovenkomen. Als ik nu aan mijn max hartslag fiets, doen mijn benen ook pijn - en voel ik dat ik in ademnood kom.
Voor de volledigheid : mijn gewicht is een stuk minder, en mijn hartslag in rust is een stuk gedaald, wat zich natuurlijk ook doet gevoelen.


Ik viel bijna letterlijk van mijn stoel toen ik het las, want dit is precies hoe ik tot 3 maanden geleden trainde en ik heb exact dezelfde ervaring! Sinds begin december ben ik echter, net als jij, veel duur 1 trainingen gaan doen (wat aanvankelijk nogal moeite koste, omdat ik de hartslag moeilijk zo laag kon houden) Nu hou ik mijn km's, gereden tijd, hartslag en gemiddelde snelheid altijd netjes bij in een Excel file en ik begon steeds meer de indruk te krijgen dat mijn hartslag tijdens het fietsen omlaag en mijn gem. snelheid omhoog ging. Vorige week besloot ik mijn rusthartslag nog maar eens te meten door mijn Polar 's nachts om te doen. Tot die dag was mijn rusthart altijd rond en om de 62, nu was hij 52. Toen ik dit meldde aan een mailvriend (Arno H van dit forum) vroeg hij me de fietsresultaten eens naar hem door te mailen. Gisterenavond stuurde hij me een grafiek en dit gaf precies aan wat ik al vermoedde... mijn gem. snelheid was flink omhoog geschoten, terwijl mijn hartslag juist flink gedaald was. Kortom: ik kan alleen maar beamen wat jij schrijft en ik zal ook zeker door blijven gaan met de duur 1 trainingen, want voor mijn gemoedsrust fiets ik toch liever met een wat lagere hartslag moet ik eerlijk bekennen!
Echter, wat je schrijft dat je nu wel pijn in de benen krijgt en in ademnood komt is (nog) niet mijn ervaring, maar ik merk wel dat ik veel meer moeite heb om aan een hoge hartslag te komen. Voorheen zat ik zó aan de 187-192, nu moet ik echt volle bak gaan om deze hartslag te halen. Is dit voor jou herkenbaar of waar zou dit aan kunnen liggen?

JorisVE,
"Als je dit herkent : sedert enkele maanden train ik veel en vooral zeer rustig (onder geen beding boven 150 bpm, wat verschrikkelijk traag aanvoelde!!) - (en op een groter verzet, trouwens, maar da's een ander verhaal)"
Kun je dit stukje eens nader omschrijven? wat bedoel je precies met traag aanvoelen, en dat grotere verzet? Ging je gemiddeld ook wat langzamer tijdens je duurtrainingen fietsen. Ik merk dat ik te gauw ondanks ik nu geruime tijd op souplesse train, teveel wil doorstampen, dus in de D2 D3 en moet mij echt moeite doen om rustig te blijven. Dus ook wat betreft mijn hartslag, die kan ook nog een stukje omlaag.

Quote: Origineel geplaatst door Waterman op 23 Februari 2007
Ik merk dat ik te gauw ondanks ik nu geruime tijd op souplesse train, teveel wil doorstampen, dus in de D2 D3 en moet mij echt moeite doen om rustig te blijven. Dus ook wat betreft mijn hartslag, die kan ook nog een stukje omlaag.
Dat heb ik ook.. ik heb vaak maar 2-2,5 uur de tijd voor een ritje op de weekenddagen en als ik dan in D1 ga rijden, heb ik het gevoel dat ik net zo goed op de bank had kunnen zitten. Ook om de zadelpijn voor te zijn, rijd ik liever wat explosiever (wel altijd boven 90 cadans) om een meer afgemat/voldaan gevoel te hebben na afloop. Ik rijd zonder al teveel moeite 2,5 uur met gemiddelde hartslag 180 (rust 55, max 200, 23jr), maar ik probeer mezelf nu te dwingen rond 150-160 te blijven om langere afstanden te kunnen gaan rijden vanaf het voorjaar, want voorheen was het beste er wel af na 80-90 km. Is dit wel een goede zone om in te trainen of kan ik beter nog lager (en langzamer )?

precies, dat voldaan gevoel. Ik meen altijd hard te moeten werken om lekker moe en spierpijn te krijgen. Dat moet ik wat afleren om net zoals je zei de lange tochten goed te doorstaan, want de 150km SRC in Mei is voor mij een pittige tocht. met bpm zou men tegen je omslagpunt kunnen rijden om niet te verzuren, maar ik wil daar zelfs nog een klein beetje onder blijven. Wat je omslagpunt is zou je moeten bepalen, ik dacht 75% van je max Hf. Ik heb met 40 jaar nog een max van 190 bpm in het zomer seizoen, dus zou ik 140-145 bpm idealiter moeten aanhouden. En dat is nu nog niet het geval met 155-160. Alhoewel voel ik mij er best goed bij ook op 3 a 4 uren fietsen. Nu met hogere cadans fietsen en hetzelfde gemiddelde aanhouden blijft mijn Hf nog aan de hoge kant. Langzaam aan, moet denk ik ook o.a aan de krachttrainingen begonnen worden, om straks ook op 85-90 toeren een versnelling groter te kunnen draaien. Maar ja, voor de juiste info over training en cadans moet ik dit forum weer eens doorspitten

Quoten: Origineel geplaatst door Waterman op 23 Februari 2007


Wat je omslagpunt is zou je moeten bepalen, ik dacht 75% van je max Hf.


Het is niet 75, maar 91%. Op deze website staat veel informatie
http://www.zitvlees.nl/index.php?id=2013#Omslagpunt

ok sorry vergissing dan moet ik wellicht zeggen dat ik persoonlijk gewoon 75% van max hf fiets om mij het beste te voelen op lange duur.

Quote: Het is niet 75, maar 91%.

Denk dat je het beste een sportkeuring (sma) kan laten doen, dan weet je je omslagpunt tenminste echt.
En als je goed naar je lijf luistert en een paar jaar fietst, dan kan je 'm ook op gevoel bepalen.
Ik ben bijna 50 en mijn omslagpunt zit bij 166 met een max van 178 (93%).

De ideale trapfrequentie is afhankelijk van het wattage dat je kunt trappen.
Hoe hoger het wattage, hoe hoger ook je ideale trapfrequentie ligt.

Quoten: Origineel geplaatst door raphaël op 24 Februari 2007


Quote: Het is niet 75, maar 91%.



Denk dat je het beste een sportkeuring (sma) kan laten doen, dan weet je je omslagpunt tenminste echt.

Dit is zondermeer waar. Ik bedoelde ook alleen maar te zeggen dat er over het algemeen niet 75 maar 91% gezegd wordt.