Fiets.nl

Quoten: Origineel geplaatst door Amclassic-fan op 27 Februari 2006

Vind ik nog steeds wel erg veel geld voor een setje bladen. Productie kosten zijn echt niet veel hoger dan andere bladen, enkel de vreesmachine iets anders instellen.

Productiekosten zijn natuurlijk flink hoger, aangezien er heel weinig van worden gemaakt.

Vandaag gezien in fiets: advertentie van van Tuyl, racefiets met Q rings....

Ze kosten voor een MTB set 3 tandwielen adviesverkoop 149, 00 euro en voor de race 2 sets tandwielen 139,00 euro goede kwaliteit

Heb ze op internet, E-bay, gekocht voor 113 euro en er op de weg en in de Limburgse heuvels mee gereden. Voor mij TOP.
Voor een verslag kun je me mailen

Ik heb afgelopen weekend ook een setje voor de racefiets aangeschaft.  Waarom? omdat ik altijd al belang gehecht heb aan het nut van efficiënte trapbeweging en omdat een rond blad zeker zwakke punten heeft. In de fitnesszaal zie ik dat de toestellen voorzien zijn van ovale bladen en hiermee wordt een goede constante krachtlijn verkregen.  Ik had ook al vertrouwen in het rotor crank systeem, maar ik het het nooit aangeschaft omdat het ook veel nadelen had : te zwaar, te veel scharnierpunten met slijtage, wrijving en dus ook verlies van krachten.  Omdat ik vooral goede commentaren las van Q-ring gebruikers, heb ik ze ook gekocht.Ze zijn een dertig gram zwaarder dan de standaard bladen van Campa, en dit komt bijna volledig op de rekening van de 53.Het monteren viel mee, gebruikaanwijziging niet in het Nederlands, maar in het Engels klaar en duidelijk.  Ze stonden er op in een paar minuten. Anders was het voor het afstellen van de voorderailleur.  Die kon niet hoog genoeg.  Het aangelast oog wat naar boven toe uitgevijld en voor de zekerheid ook nog de dwarse achterkant van de derailleur even tegen de slijpschijf gehouden, wat de nodig milimeters winst opleverde (en een gram of twee).Nog een nieuwe ketting en cassette gemonteerd en het systeem was volledig operationeel.  Hoe zie het eruit ?  Het valt zeker op, het grote blad is erg ovaal en het heeft een extra doorlopende ring met allemaal ronde gate ter hoogte van de moeren, vandaar het meergewicht.  Zoals bij alle bladen staat er een mannetje achter de crank om te verhinderen dat de ketting tussen het blad en de crank zou klemraken.  Q-rings hebben tegenover de crank ook nog een mannetje en dat is wel een stom zicht.  Dit is echter nodig om van positie te wisselen 1 - 3 - 5 zijn aan de ene kant 2 en 4 aan de andere kant.   Voor dat mannetje hadden ze wel een elegantere oplossing kunnen verzinnen.Ik monteerde zoals de handleiding sugereerde in stand 3 : 600 km fietsen en dan uitzoeken of een andere stand beter past, zeggen ze.De fiets in de tacx-trainer gemonteerd en gelijk even uitproberen.   Viel dat even tegen.  Ik een kleine versnelling met een lage weerstand kon ik geen spanning op de ketting houden van zodra ik aan een 90 t/min kwam. Boven kwam de ketting los en als de crank op 3 uur kwam spande ze dan weer hard aan.  Dat had ik in elk geval niet verwacht, ik had gelezen over "een constantere kettingspanning" en over "zo goed als geen aanpassing nodig"...  Bij een zwaardere versnelling en weerstand was er wel een constante spanning maar de beweging was zeker niet mooi vloeiend rond, je voelde duidelijk de overgang van licht naar zwaar in elke tred.  Wat wel opviel was dat bij het trappen met één been je duidelijk makkelijker rondraakte als bij ronde bladen.Ik begin al te vrezen dat ik weer een miskoop heb gedaan, in elk geval lijkt het erop dat dit niet echt iets voor mij is.  Ik ben gewend te fietsen aan een vrij hoog toerental, 95+ en dan heb je niet al te veel last van het dode punt omdat dit door de snelheid van de beweging makkelijk overwonnen wordt.Ik zie wel wat het geeft als ik er een paar honder km mee gefietst heb, maar ik ben er niet erg gerust in, moet ik zeggen. 
 
 

Quoten: Origineel geplaatst door fff-723 op 26 Maart 2007


Ik heb afgelopen weekend ook een setje voor de racefiets aangeschaft.  Waarom? omdat ik altijd al belang gehecht heb aan het nut van efficiënte trapbeweging en omdat een rond blad zeker zwakke punten heeft. In de fitnesszaal zie ik dat de toestellen voorzien zijn van ovale bladen en hiermee wordt een goede constante krachtlijn verkregen.  Ik had ook al vertrouwen in het rotor crank systeem, maar ik het het nooit aangeschaft omdat het ook veel nadelen had : te zwaar, te veel scharnierpunten met slijtage, wrijving en dus ook verlies van krachten.  Omdat ik vooral goede commentaren las van Q-ring gebruikers, heb ik ze ook gekocht.Ze zijn een dertig gram zwaarder dan de standaard bladen van Campa, en dit komt bijna volledig op de rekening van de 53.Het monteren viel mee, gebruikaanwijziging niet in het Nederlands, maar in het Engels klaar en duidelijk.  Ze stonden er op in een paar minuten. Anders was het voor het afstellen van de voorderailleur.  Die kon niet hoog genoeg.  Het aangelast oog wat naar boven toe uitgevijld en voor de zekerheid ook nog de dwarse achterkant van de derailleur even tegen de slijpschijf gehouden, wat de nodig milimeters winst opleverde (en een gram of twee).Nog een nieuwe ketting en cassette gemonteerd en het systeem was volledig operationeel.  Hoe zie het eruit ?  Het valt zeker op, het grote blad is erg ovaal en het heeft een extra doorlopende ring met allemaal ronde gate ter hoogte van de moeren, vandaar het meergewicht.  Zoals bij alle bladen staat er een mannetje achter de crank om te verhinderen dat de ketting tussen het blad en de crank zou klemraken.  Q-rings hebben tegenover de crank ook nog een mannetje en dat is wel een stom zicht.  Dit is echter nodig om van positie te wisselen 1 - 3 - 5 zijn aan de ene kant 2 en 4 aan de andere kant.   Voor dat mannetje hadden ze wel een elegantere oplossing kunnen verzinnen.Ik monteerde zoals de handleiding sugereerde in stand 3 : 600 km fietsen en dan uitzoeken of een andere stand beter past, zeggen ze.De fiets in de tacx-trainer gemonteerd en gelijk even uitproberen.   Viel dat even tegen.  Ik een kleine versnelling met een lage weerstand kon ik geen spanning op de ketting houden van zodra ik aan een 90 t/min kwam. Boven kwam de ketting los en als de crank op 3 uur kwam spande ze dan weer hard aan.  Dat had ik in elk geval niet verwacht, ik had gelezen over "een constantere kettingspanning" en over "zo goed als geen aanpassing nodig"...  Bij een zwaardere versnelling en weerstand was er wel een constante spanning maar de beweging was zeker niet mooi vloeiend rond, je voelde duidelijk de overgang van licht naar zwaar in elke tred.  Wat wel opviel was dat bij het trappen met één been je duidelijk makkelijker rondraakte als bij ronde bladen.Ik begin al te vrezen dat ik weer een miskoop heb gedaan, in elk geval lijkt het erop dat dit niet echt iets voor mij is.  Ik ben gewend te fietsen aan een vrij hoog toerental, 95+ en dan heb je niet al te veel last van het dode punt omdat dit door de snelheid van de beweging makkelijk overwonnen wordt.Ik zie wel wat het geeft als ik er een paar honder km mee gefietst heb, maar ik ben er niet erg gerust in, moet ik zeggen. 
 
 


Hoi ,
 
Dit vehaal ken ik , dat van dat loze stuk in je trapbeweging.
 
Volgens de kenners is dit vooral in het begin even moeilijk omdat ,zeker als je gewend bent om 95 + te trappen, je jezelf ertoe moet dwingen  om een ronde trapbeweging te maken !
Dus niet alleen maar naarbeneden stoempen die pedalen , néé netjes ronde fietsbewegingen maken.
Dus zowel trekken als duwen met de pedalen.
Zal best wel moeilijk zijn in het begin, zeker met een hoge trapfrequentie.
 
Met een beetje geduld zal het wel lukken denk ik , wij zijn benieuwd  naar je review na de eerste 2000 kmtrs.
 
Succes !
 
Ciao.

Hoi,
"Volgens de kenners is dit vooral in het begin even moeilijk omdat ,zeker als je gewend bent om 95 + te trappen, je jezelf ertoe moet dwingen  om een ronde trapbeweging te maken !
Dus niet alleen maar naarbeneden stoempen die pedalen , néé netjes ronde fietsbewegingen maken.
Dus zowel trekken als duwen met de pedalen.
Zal best wel moeilijk zijn in het begin, zeker met een hoge trapfrequentie.
 
Met een beetje geduld zal het wel lukken denk ik , wij zijn benieuwd  naar je review na de eerste 2000 kmtrs."
 
Hoi,
 
Om dat te doen heb je echt geen ovale kettingbladen nodig. Je oefent nog het best hierop met Powercranks (a la Danilo Di Luca) en bij lagere toerentallen, bij hoge toeren valt het moeilijk te coordineren, je moet er eerst een automatisme van maken.
 
Ciao,

Quoten: Origineel geplaatst door fdegrove op 27 Maart 2007


Met een beetje geduld zal het wel lukken denk ik , wij zijn benieuwd  naar je review na de eerste 2000 kmtrs."
 


Ik laat het binnenkort weten
F.

Ik heb nu goed 1000 km met de q-rings gereden.  De aanpassingsperiode zou voorbij moeten zijn.  In het begin had ik enorm veel last van de overgang van licht naar zwaar in elke tred.  Op de weg kon ik wel spanning op de ketting houden, maar je moest je de hele tijd daarop concentreren.  Het gaf zo een beetje het gevoel alsof je trapte terwijl je helemaal leeggereden was, maar je maakte dus wel gewoon snelheid.  Om de spanning op de ketting te houden ging ik in het begin een zwaardere versnelling trappen dan gewoonlijk aanhouden. Om dan vlot door het zware punt te trappen moest ik goed doorduwen.  Dus de gemiddelde snelheid van mijn ritten steeg wel, mijn trapfrekwentie was wat lager dan gewoonlijk en mijn gemiddelde hartslag ook een stuk hoger.  Een rustige duurtraining met hartslag in D1 zat er niet meer in.  Ik ben ook heel snel van stand 3 naar stand 2 overgeschakeld, maar ik weet niet of dat echt een verschil maakte.Omdat je harder moet doorduwen als je pedaal boven komt, ging ik mijn spieren ook anders belasten.  Ik moest nu meer duwen tussen 12 en 2 uur.  Daardoor leek het alsof mijn zadel te laag stond, mijn bovenbeenspieren werden zwaarder belast in de streek niet boven de knie.  Ik zat niet te laag, maar ik heb mijn zadel na een tijdje toch 2 mm hoger gezet.  Dat gaf een verbetering en het fietst ook goed, maar ik zit nu toch minder vast op het zadel als ik in een afdaling met een hoog toerental meetrap.Na een vierhonderd kilometer was ik er nog altijd niet van overtuigd dat Q-rings ook maar enige verbetering inhielden.  Het enige verschil was dat als je vanuit stilstand vertrekt je toch voelbaar beter op gang komt, maar dat geldt alleen voor de eerste twee of drie trappen, en daarna is alle voordeel weer weg.  Heel vaak heb ik op het punt gestaan om ze er terug af te gooien.De Ronde van Vlaanderen - 140 km - gereden met Q-rings. Dit jaar dus met 41 X 26 in plaats van de gewoonlijke 39 X 26.  Overal goed bovengeraakt, maar het was dan ook ideaal weer, en ik was heel laat vertrokken zodat er op Paterberg en de Muur vlot kon gefietst worden.  Ik heb nog weinig langere beklimmingen gedaan, dus daar kan ik niet veel over zeggen.  Ik heb eens doorgetrokken op La Sarthe in Huy, en dat ging wel vlot, maar of dat beter was dan met gewone bladen, durf ik niet zeggen.
Nu, na 1000 km trap ik veel vlotter met de q-rings. Fietsen in D1 gaat terug en ik heb nog weinig het gevoel dat het kettingblad niet rond is.  Ik ben onlangs terug overgeschaleld van stand 2 naar 3, wat volgens mij zo goed als geen verschil uitmaakt.  Ik kan ook niet zeggen dat Q-rings een duidelijk voordeel opleveren.Ik ben er nog altijd niet uit of ik met Qrings zal blijven rijden.  Ik heb 2 race-fietsen, 2 mtb's en een fiets om mee naar het werk te rijden.  Als ik hierop allemaal Q-rings moet monteren, dan kost me dat wel een pak geld.  Voortdurend  wisselen tussen de beide systemen lijkt me niet ideaal, gezien de aanpassing die ik nodig gehad heb.  Bovendien ga ik in de zomer in de Pyreneeen - Etape du Tour met 5 deftige cols - fietsen, en een 39 is daar echt geen luxe, dus die 41 gaat eraf.  Als ik met Qrings wil blijven rijden moet ik dan ook nog eens een tripple of een compact aanschaffen, dus nog eens een hoop kosten, voor iets wat in theorie logisch beter zou moeten zijn, maar wat ik nog altijd niet gevoeld heb.

Vorig weekend nog eens op de koersfiets met q-rings gezeten, dat was al maanden geleden. Ik dacht dat ik de nieuwe manier van trappen, naar voor doorduwen als de pedalen boven zijn, ook bij mijn fietsen zonder q-rings was blijven doorzetten. Ik had daar in elk geval op gelet.
Al van bij de eerste meter bleek dat dit dus niet het geval was. Hetzelfde gevoel als de aller eerste keer. Moeilijk de ketting op spanning te houden en harder gaan trappen dan ik eigenlijk wou om spanning erin te houden. Na een uurtje ging het beter en moest ik me minder op de traptechniek concenteren.
Al bij al blijf ik ervan overtuigd dat q-rings voor wegfietsers in de lage landen geen enkel voordeel opleveren. Alleen bij zeer steile klimmen en bij het uit stilstand vertrekken is er een klein voordeel mogelijk. MTB-ers zullen er dus eerder een voordeeltje uit kunnen halen.
Van zodra de trapfrequentie boven de 50 T/min is het voordeel nihil en blijven er alleen de nadelen.
Dat na zoveel jaren nog geen enkele profploeg met het systeem rijdt wil ook iets zeggen. Sponsorbelangen ? komaan, die mannen rijden met het materiaal waar ze in geloven en zoeken hun sponsors in functie daavan. Sponsorbelangen kunnen 1 of 2 seizoenen meespelen maar hebben nog nooit een vaststaande verbetering tegenhouden.
140 euro voor een stel kettingbladen, 20 % zwaarder dan normale tandwielen, vier keer schakelen per omwenteling ( aan 90 T/min is dat 4 keer schakelen op 0,66 sec) en toch nog vlot fietsen, ... het klinkt belachelijk, inderdaad, maar ik ben er toch maar mooi ingetrapt.

Balen, maar het heeft voor dit forum een hoop interessante informatie opgeleverd. Vaak is er een vraag over bandjes of zoiets en dan komt de reactie: het rijdt fantastisch! Daar kan kan je natuurlijk niets mee. Met jouw verslagen daarentegen, kan ik me tenminste een goed beeld vormen. Waarvoor hulde!

Sluit ik mij voledig bij aan. Je hebt zeer goed en helder vertaald wat van belang is.

Thanx.