Fiets.nl

Dit weekend gebeurd: ben ik net op weg voor een lekker tochtje op de racer, hoor ik na 500 meter op een klinkerweggetje een harde knal. ,,Getver'', denk ik, ,,klapband''. Maar ik fiets nog gewoon, dus dat kan het niet zijn. De fiets voelt ook normaal aan. Beduusd kijk ik om me heen, was het dan iemand anders? Nee, er wordt vooral naar mij gekeken. Plotseling gaat er mij een licht op. Voor het eerst dit jaar ben ik van water afgestapt en heb ik mijn bidon gevuld met sportdrank. En zat daar geen koolzuur in? Juist. Ik kijk naar beneden. Ja hoor, door het stuiteren over de klinkers is de deksel van de bidon er vanaf geklapt. Eigenlijk heel logisch. Met het tuitje open vervolg ik mijn training.

het is zo'n 15 jaar geleden...Het was een regenachtige, koude dag en dus nat op de weg. Ik ben zo'n 15 km van huis, aan de voet van de Hallembaye...Plots rij ik door een hoopje glas maar val niet plat.Zoals een echte prof veeg ik tijdens het rijden mijn voorband proper door mijn handplam erop te leggen...gaat goed.Ook mijn achterwiel wil ik op die manier kuisen. Ik leg dus mijn handschoen (met lange vingers) op mijn achterwiel, vlak VOOR  mijn achterrem.Ik veeg de band mooi proper maar opeens verdwijnt het handschoentopje van mijn wijsvinger tussen mijn band en de achterrem. Een hevige pijnscheut van 2sec gaat door mijn lijf en erg snel stond ik stil (zonder te vallen). Ik moet mijn snelspanner lossen om mijn vinger te bevrijden. Het doet geen pijn dus ik denk alles OK...totdat ik mijn handschoen uitdoe...Het vlees is weggeremd tot op het bot en een is een mooie zwarte rubberstreep dwars over mijn wijsvinger (blijkt achteraf ingebrand te zijn)...Niets aan te doen, ik rij met een hand aan't stuur naar huis om zsm naar spoedgevallen te gaan. Op 5km van huis val ik plat ! Probeer maar eens met 1 hand een binnenband te vervangen...enfin 2 tegemoetkomende fietsers hebben mij geholpen en op naar spoed.Diagnose : vlees van bovendeel linkerwijsvinger volledig weg. 3 weken rubber uitweken in zuurstofwater. Nog 8 weken verband en zalf om wild vlees te laten groeien..
Nu besef ik wel dat ik de uitvinder ben van de term KOOLSTOP !

Haha, mooi verhaal zombie. Kom daar ook vaak op de Halembaye, lekker afdalen.

Dacht eerst dat een stukje glas in de band je vingertop had verwijderd van de nabijheid van zijn collega-vingertoppen maar nee... Rook je geen verbrand vlees ofzo?

En is het nog een beetje mooi geheeld? Of heb je nu carbon inserts?

Quoten: Origineel geplaatst door bike_add1ct op 19 Oktober 2005

Haha, mooi verhaal zombie. Kom daar ook vaak op de Halembaye, lekker afdalen. ja, heb daar al 88 km/h gehaald..Dacht eerst dat een stukje glas in de band je vingertop had verwijderd van de nabijheid van zijn collega-vingertoppen maar nee... Rook je geen verbrand vlees ofzo? nee, helaas was er 2 huizen verder een BBQ ...En is het nog een beetje mooi geheeld?het is wild (wit) vlees geworden en dat trekt soms wat tegen... Of heb je nu carbon inserts?  ...die zijn besteld en gebruik ik alleen bij bergritten 

De rust was weer oorverdovend teruggekeerd, maar het unieke geluid van een voorbij razend peloton zat nog in mijn oren. De wedstrijd was nog niet echt begonnen had ik met mijzelvers vastgesteld. In de verte zag ik een racefiets onder begeleiding aankomen. Geen deelnemer. Niet eens een coureur. Een toeschouwer die wilde laten zien dat hij dichter bij het gebeuren, de jaarlijkse omloop van het dorp, stond dan de overige kijkers: zijn fiets liet ons fantaseren. Hij positioneerde zich aan het einde van een recht stuk, aan de buitenkant van een bocht, opdat hij ze al van ver kon zien aankomen. Pole position moest hij gedacht hebben. Hij stond daar wat alleen de zijn met z’n fiets. Mooie fiets dat wel, vrij nieuw zo te zien. Het begon te regenen.

De auto van de lokale garage dook weer op en gaf ons tussen de loeiharde muziek relevante koersinfo.Die klopte zowaar: Een handjevol renners hadden zich inderdaad los weten te wurmen uit het peloton. Vanuit het rechte stuk doken ze de bocht in. Het peloton zat er kort achter en wilde van geen wijken weten.
De eerste 10 renners gingen goed door de bocht. Drie besloten rechtdoor te gaan. De stoep op en mengde zich met de mooie fiets plus eigenaar. Vier fietsen, drie renners en 1 toeschouwer vormden even een niet gepland rustpunt in de koers. De deelnemers maakten zich gehaast los uit de kluwen van lijven en staal, sprongen op hun fiets en weg waren ze.

De rust was weer oorverdovend teruggekeerd, maar het unieke geluid van een valpartij zat nog in mijn oren. Ook de toeschouwer krabbelde weer op de been. Met een triest gebaar tilde hij één helft van z’n fiets op. In de verte hoorde ik alweer de auto van de lokale garage aankomen.


De Boef van Parma

Twee jaar geleden in Zwitserland. De gids vertelde dit word de mooiste afdaling die je ooit gereden hebt met de MTB.

Wij naar benenden over een mooi niet super technisch maar zeer snel gravel pad. Na 1 km Marmot midden op de weg, net opheen kunnen sturen achter wiel glipte even snel naar de ravijn kant. Nog niet van de schrip bekomen 2 km later een wild paard (wist ik veel dat ze die daar hadden) na een snelle bocht midden op de weg. Ook deze weer vrij makkelijk ontweken. Een bocht opwat verder schiet er vlak voor mijn wiel een adelaar uit de berm, en die zijn groot!! met blokkeerden dachterwiel ook weer ontweken en paar bochten voor het einde nog wel de vervelendste een wesp onder mijn zonnebril ik al rijdend bril af en weer opgezet en terwijl ik weer zicht had was het net iets te laat om voor de bocht te remmen, gelukkig stond er een boomstronk waaraan ik mij kon vast houden.

Nou ja mooiste afdaling hij was afwissellend maar ik heb er andere herinneringen bij......

Ergens in de jaren '70 van de vorige eeuw. In Luxemburg, een rittenwedstrijd over vier dagen. Ik stond nog redelijk goed in het klassement en in de derde etappe vond ik mezelf terug in een kopgroep van acht man. In een lange afdaling reed ik aan de leiding (was een redelijk klimmer maar een roekeloos daler) en plotseling begaf de rechterkant van mijn stuur het, brak af pal naast de stuurpen! Omdat ik direkt naast de vangrail fietste schuurde ik met de hele rechterkant van mijn been tegen de vangrail. Zwabberde alle kanten op maar tot mijn enorme verbazing kon ik stoppen zonder te vallen. Hartslag van 200 + en zo wit als een lijk. Echter alleen wat ontveld been en trillen was het gevolg. Al zeer snel tot bezinning gekomen heb ik een tak gepakt en met een steen in het afgebroken stuk van het stuur geslagen (uitvinding van de flatbar?). Tak afgebroken op een redelijke lengte en het afgebroken stuk stuur er zo goed en kwaad als mogelijk tegen aan gehouden. En weer verder. Gelukkig was de aankomst nog maar een kilometer of 10 en kon ik toch nog achtste worden. Bij de huldiging nog een prijs gekregen (fles wijn) voor het doorzetten. Uiteindelijk nog derde geworden in de eindstand.

@nak: Krijg het erg benauwd van jouw verhaal. Jij weet nu waarom men het een vangrail noemt! Ofschoon de materialen beter geworden zijn in de loop der jaren, hoor je nog steeds over onderdelen die spontaan afbreken. Meestal zijn de gevolgen niet te overzien van zo'n valpartij. Morgen moet ik 2350 m omhoog en weer naar beneden. Zal zeker aan je denken.

de boef van parma schreef:@nak: Krijg het erg benauwd van jouw verhaal. Jij weet nu waarom men het een vangrail noemt! Ofschoon de materialen beter geworden zijn in de loop der jaren, hoor je nog steeds over onderdelen die spontaan afbreken. Meestal zijn de gevolgen niet te overzien van zo'n valpartij. Morgen moet ik 2350 m omhoog en weer naar beneden. Zal zeker aan je denken.

2350m omhoog? Ga je naar een hoogte van 2350m of doe je een rit met 2350 hm?

Salve paulus: Morgen de GF Vittorio Adorni / Barilla hier in Parma. Zijn idd 2350 hm.
Het regent hier al een paar weken. Met bakken. Zal morgen niet anders zijn. Zo meteen m'n pacchi gara ophalen en sfeer proeven.

Ik benijd je boef! Wilde deze morgen eens richting Banneux(Begin ardennen) rijden, maar het weer is hier ook al niet al te best. Op de radar lijkt een pluk regen precies boven zuid-limburg te hangen, waar maar weinig beweging in zit!! Hopelijk morgen beter....

Ik zit er trouwens aan te denken om in september de GF del Cinque Terre te gaan rijden vanuit Deiva Marina(ligurie). Ervaring mee misschien? Tijdens andere tochten in italie, ben ik (met name door italianen zelf) er meermaals op gewezen dat dit één van de allermooiste GF's zou zijn! Zit er al een paar jaar aan te denken, maar is er nog niet van gekomen.......

Wat morgen betreft: in bocca di lupo! en veel plezier natuurlijk

Goed plan paulus. De GF 5Terre heb ik nog niet gereden. Wel de GF Città della Spezia, 9 maart dit jaar. Identiek parcours maar dan clock wise. Jij zal parallel aan de kust gaan klimmen met schitterende uitzichten over zee en dorpjes beneden je in de diverse baaien. Snel parcours overigens.
Mocht je toch in die hoek zitten: Cieme dell'Agnello (Italiaanse kant) al afgevinkt?

Dank wat morgen betreft en zoals ze hier antwoorden: crepi!