La Mitica 2013 (in het spoor van Fausto Coppi)
-
DeletedUser01
- Forum-lid
- Berichten: 3500
- Lid geworden op: 30 nov 2008 14:11
Mooie foto's!
-
Supergrover
- Forum-lid HC
- Berichten: 4468
- Lid geworden op: 14 feb 2007 22:10
Supergrover
03 jul 2013 00:12
Mooi verslag ook, kan zo in boekvorm verschijnen...
Gastheerg
03 jul 2013 09:44
De indeling van retro tochten kent in Italië een vast patroon. Op zondag de tocht en in de dagen ervoor een omlijstingsprogramma.
Bij grote evenementen als L’Eroica is het een hele week feest en bij kleine events begint het doorgaans vrijdagavond.
Op de zaterdag is er doorgaans een wielerbeurs met natuurlijk vooral oude spullen. Of spullen die oud lijken en met veel enthousiasme worden gebruikt om een retro outfit compleet te maken.
Daarnaast zijn er meestal exposities van oude fietsen en foto’s. Bij geen andere retro tocht zal het historisch aspect zo krachtig ingevuld zijn als bij La Mitica.
De tocht start immers in Castellania het dorp van Fausto Coppi. Sinds de dood van Coppi is dit dorp stelselmatig uitgebouwd tot een openluchtmuseum.
Wij kunnen ons als nuchtere (maar ook vooral saaie) Nederlanders nauwelijks voorstellen dat je een dorp en haar omgeving volledig wijdt aan één enkele sportheld die notabene ook al 50 jaar dood is.
Geen sportheld kent zoveel eerbetoon in Italie dan Fausto Coppi. Het aantal monumenten dat door Italie verspreid staat is enorm. Straten die naar hem genoemd zijn en op tientallen plaatsen staan er fietsen van hem en hangen er shirts.
Waar komt dat dan vandaan?
De jonge Coppi klopt vlak voor de tweede wereldoorlog aan op de deur. Snel werd duidelijk dat hij niet een knechtje van Bartali zou zijn.
De oorlog onderbrak ruw zijn entree bij de profs maar Coppi deed alles, maar dan ook alles om zo snel mogelijk bij de grote aan te sluiten. Zo verbak hij tijdens de oorlog het werelduurrecord.
Coppi is ook in alle opzichte de bedenker van het nieuwe wielrennen: training, voeding, materiaal, ploegtactiek, sponsoring zag hij allemaal als vanzelfsprekendheden.
Hij zag ook als geen andere de samenhang tussen de aspecten.
Het inzicht van Coppi en zijn enorme gedrevenheid zorgde voor een indrukwekkende erenlijst die hem de eretitel Campionissimo (kampioen van de kampioenen) opleverde.
3 x Milaan-San Remo
5 x Ronde van Lombardije
1 x Parijs Roubaix (hadden er 3 kunnen zijn)
1 x Waalse Pijl
5 x Giro
2 x Tour
1 x Wereldkampioen
Ook buiten het fietsen zorgde Coppi voor ophef en zijn relatie met de Witte Dame bracht Italië in een grote crisis. Je was VOOR of TEGEN Coppi.
De crisis liep zo hoog op dat de nieuwe vlam van Coppi in Zuid Amerika moest bevallen.
Coppi was zo gehecht aan de fiets dat hij van geen ophouden wist. Z’n voorganger Girardengo was immers ook tot hoge leeftijd blijven koersen.
Coppi heeft nooit z’n carrière kunnen afronden en overleed op 40 jarige leeftijd op 2 januari 1960 in een ziekenhuis in Tortona aan een verwaarloosde malaria.
Juist omdat Coppi nog actief was zijn er zoveel fietsen, shirts en andere relikwieën van hem bewaard gebleven.
Want niemand haalde het in z’n hoofd om iets weg te gooien wat van Coppi was geweest of wat maar op enige manier met Coppi te maken had.
Dat effect heeft er toe geleid dat op een aantal plaatsen in Italie indrukwekkende verzamelingen zijn met als thema Fausto Coppi.
Logisch natuurlijk dat zijn geboortedorp daar de belangrijkste rol in speelt.
Als je zelf besluit het dorp te bezoeken probeer dan minimaal de volgende locaties aan te doen:
- Erelijst op de weg naar Passo Coppi
- Colbord Passo Coppi
- Gemeentegrens bord Castellania
- De vele foto’s op de gevels
- Graftombe met minimuseum
- Fietsverzameling in kantoor van de begraafplaats.
- Casa Coppi – z’n ouderlijk huis dat als museum is ingericht
- Prive museum achter Casa Coppi met indrukwekkende relikwieën
- Muurschildering bij aanrijden begraafplaats
- Straatnaambord Via Coppi
- Fietsroute La Strade die Fausto e Serse Coppi
Zelf zijn we op de zaterdag op de fiets naar Castellania gegaan en via de Passo Coppi aan komen rijden. Over de erelijst van de Campionissimo. Voor ons Nederlanders onwerkelijk maar als je fan bent van Coppi en het Italiaanse wielrennen een heerlijk gezicht.
Een oude Italiaanse wielerheld gaf ons een rondleiding in een privéverzameling en zorgde dat we aansloten bij een rondleiding in Casa Coppi.
Voor de officiële opening werd daar de schilder gehuldigd die de muurschildering heeft gemaakt. We mochten er bij zijn.
Daarna lunch met een groep Italianen die betrokken zijn bij het organiseren van dit soort evenementen. Spontaan aanschuiven en dat maakt Italie voor mij een zoveel beter land dan Nederland. Hier kijken we eerst of je een geel armbandje draagt of juist niet. Of je niet een keer wat lelijks op een forum hebt gezegd of wel op de goed fiets rijdt.
Wat de drive van Italianen ook is maakt me niet uit. Zo’n gemeenschappelijk lunch is helemaal geweldig. Je gaat gewoon zitten doet mee en na afloop gaat de rekening gewoon in 12.
Calvinistische Nederlanders worden daar altijd helemaal naar van want een ander zal toch een plakje worst meer hebben gegeten.
De worst was trouwens uitstekend maar vormde slechts een beperkt deel van de uitvoerige antipasti. Daarna pasta. Tweemaal want de volgende dag moest er gefietst worden. Als secondi een mooi stukje vlees met aankleding en daarna een dubbele dolce.
Prachtige verhalen waarvan ik er vast een aantal niet begrepen heb want aan tafel was Italiaans de voertaal.
Na deze geweldige lunch door naar de wielermarkt. Mooie wollen Brooklyn trui gescoord voor een volgend project.
Startnummer gehaald en ik werd bedeeld met rugnummer 1 en maatje Ingmar kreeg 2.
Een geste van de organisatie omdat we in hun ogen ambassadeurs zijn voor dit soort tochten en we steeds de moeite nemen om van zover te komen.
Leuk zeker omdat ik met een wollen regenboogtrui zou gaan rijden.
Naast het nummer een tas met wat streekproducten en voldaan ging het richting hotel.
S’avonds nog een etentje met Marco Gios en aanhang en toen ik in bed kroep had ik het gevoel dat ik al twee weken in Italië zat.
Twee mooie aanloopdagen en La Mitica kon eigenlijk niet meer fout gaan…………………..
Fout rijden richting Casa Coppi is nauwelijks mogelijk. Wel een pittig stukje klimmen dit.
Als ik dan een stukje erelijst op de foto moet zetten.........
Geen col om erg trots op te zijn maar wel leuk
De permanete route die is uitgezet voert je langs de belangrijkste locaties.
Wat kon deze oude fietsheld vertellen zeg
de slaapkamer van de kampioen der kampioenen
Wielermarkt
Lunchen doe je zo
Volgende deel zal ik een verslag doen van La Mitica zelf......................
Bij grote evenementen als L’Eroica is het een hele week feest en bij kleine events begint het doorgaans vrijdagavond.
Op de zaterdag is er doorgaans een wielerbeurs met natuurlijk vooral oude spullen. Of spullen die oud lijken en met veel enthousiasme worden gebruikt om een retro outfit compleet te maken.
Daarnaast zijn er meestal exposities van oude fietsen en foto’s. Bij geen andere retro tocht zal het historisch aspect zo krachtig ingevuld zijn als bij La Mitica.
De tocht start immers in Castellania het dorp van Fausto Coppi. Sinds de dood van Coppi is dit dorp stelselmatig uitgebouwd tot een openluchtmuseum.
Wij kunnen ons als nuchtere (maar ook vooral saaie) Nederlanders nauwelijks voorstellen dat je een dorp en haar omgeving volledig wijdt aan één enkele sportheld die notabene ook al 50 jaar dood is.
Geen sportheld kent zoveel eerbetoon in Italie dan Fausto Coppi. Het aantal monumenten dat door Italie verspreid staat is enorm. Straten die naar hem genoemd zijn en op tientallen plaatsen staan er fietsen van hem en hangen er shirts.
Waar komt dat dan vandaan?
De jonge Coppi klopt vlak voor de tweede wereldoorlog aan op de deur. Snel werd duidelijk dat hij niet een knechtje van Bartali zou zijn.
De oorlog onderbrak ruw zijn entree bij de profs maar Coppi deed alles, maar dan ook alles om zo snel mogelijk bij de grote aan te sluiten. Zo verbak hij tijdens de oorlog het werelduurrecord.
Coppi is ook in alle opzichte de bedenker van het nieuwe wielrennen: training, voeding, materiaal, ploegtactiek, sponsoring zag hij allemaal als vanzelfsprekendheden.
Hij zag ook als geen andere de samenhang tussen de aspecten.
Het inzicht van Coppi en zijn enorme gedrevenheid zorgde voor een indrukwekkende erenlijst die hem de eretitel Campionissimo (kampioen van de kampioenen) opleverde.
3 x Milaan-San Remo
5 x Ronde van Lombardije
1 x Parijs Roubaix (hadden er 3 kunnen zijn)
1 x Waalse Pijl
5 x Giro
2 x Tour
1 x Wereldkampioen
Ook buiten het fietsen zorgde Coppi voor ophef en zijn relatie met de Witte Dame bracht Italië in een grote crisis. Je was VOOR of TEGEN Coppi.
De crisis liep zo hoog op dat de nieuwe vlam van Coppi in Zuid Amerika moest bevallen.
Coppi was zo gehecht aan de fiets dat hij van geen ophouden wist. Z’n voorganger Girardengo was immers ook tot hoge leeftijd blijven koersen.
Coppi heeft nooit z’n carrière kunnen afronden en overleed op 40 jarige leeftijd op 2 januari 1960 in een ziekenhuis in Tortona aan een verwaarloosde malaria.
Juist omdat Coppi nog actief was zijn er zoveel fietsen, shirts en andere relikwieën van hem bewaard gebleven.
Want niemand haalde het in z’n hoofd om iets weg te gooien wat van Coppi was geweest of wat maar op enige manier met Coppi te maken had.
Dat effect heeft er toe geleid dat op een aantal plaatsen in Italie indrukwekkende verzamelingen zijn met als thema Fausto Coppi.
Logisch natuurlijk dat zijn geboortedorp daar de belangrijkste rol in speelt.
Als je zelf besluit het dorp te bezoeken probeer dan minimaal de volgende locaties aan te doen:
- Erelijst op de weg naar Passo Coppi
- Colbord Passo Coppi
- Gemeentegrens bord Castellania
- De vele foto’s op de gevels
- Graftombe met minimuseum
- Fietsverzameling in kantoor van de begraafplaats.
- Casa Coppi – z’n ouderlijk huis dat als museum is ingericht
- Prive museum achter Casa Coppi met indrukwekkende relikwieën
- Muurschildering bij aanrijden begraafplaats
- Straatnaambord Via Coppi
- Fietsroute La Strade die Fausto e Serse Coppi
Zelf zijn we op de zaterdag op de fiets naar Castellania gegaan en via de Passo Coppi aan komen rijden. Over de erelijst van de Campionissimo. Voor ons Nederlanders onwerkelijk maar als je fan bent van Coppi en het Italiaanse wielrennen een heerlijk gezicht.
Een oude Italiaanse wielerheld gaf ons een rondleiding in een privéverzameling en zorgde dat we aansloten bij een rondleiding in Casa Coppi.
Voor de officiële opening werd daar de schilder gehuldigd die de muurschildering heeft gemaakt. We mochten er bij zijn.
Daarna lunch met een groep Italianen die betrokken zijn bij het organiseren van dit soort evenementen. Spontaan aanschuiven en dat maakt Italie voor mij een zoveel beter land dan Nederland. Hier kijken we eerst of je een geel armbandje draagt of juist niet. Of je niet een keer wat lelijks op een forum hebt gezegd of wel op de goed fiets rijdt.
Wat de drive van Italianen ook is maakt me niet uit. Zo’n gemeenschappelijk lunch is helemaal geweldig. Je gaat gewoon zitten doet mee en na afloop gaat de rekening gewoon in 12.
Calvinistische Nederlanders worden daar altijd helemaal naar van want een ander zal toch een plakje worst meer hebben gegeten.
De worst was trouwens uitstekend maar vormde slechts een beperkt deel van de uitvoerige antipasti. Daarna pasta. Tweemaal want de volgende dag moest er gefietst worden. Als secondi een mooi stukje vlees met aankleding en daarna een dubbele dolce.
Prachtige verhalen waarvan ik er vast een aantal niet begrepen heb want aan tafel was Italiaans de voertaal.
Na deze geweldige lunch door naar de wielermarkt. Mooie wollen Brooklyn trui gescoord voor een volgend project.
Startnummer gehaald en ik werd bedeeld met rugnummer 1 en maatje Ingmar kreeg 2.
Een geste van de organisatie omdat we in hun ogen ambassadeurs zijn voor dit soort tochten en we steeds de moeite nemen om van zover te komen.
Leuk zeker omdat ik met een wollen regenboogtrui zou gaan rijden.
Naast het nummer een tas met wat streekproducten en voldaan ging het richting hotel.
S’avonds nog een etentje met Marco Gios en aanhang en toen ik in bed kroep had ik het gevoel dat ik al twee weken in Italië zat.
Twee mooie aanloopdagen en La Mitica kon eigenlijk niet meer fout gaan…………………..
Fout rijden richting Casa Coppi is nauwelijks mogelijk. Wel een pittig stukje klimmen dit.
Als ik dan een stukje erelijst op de foto moet zetten.........
Geen col om erg trots op te zijn maar wel leuk
De permanete route die is uitgezet voert je langs de belangrijkste locaties.
Wat kon deze oude fietsheld vertellen zeg
de slaapkamer van de kampioen der kampioenen
Wielermarkt
Lunchen doe je zo
Volgende deel zal ik een verslag doen van La Mitica zelf......................
Gastheerg
03 jul 2013 21:21
Op zondag was de rit zelf en wat een welkom 
Ook onze vrienden uit Modena waar gearriveerd
Als eerbetoon aan Fausto en Serse Coppi werden alle Bianchi rijders naar voren geroepen
Er werd als groep gestart
Zodat je veel nieuwe vrienden kan maken
Toch valt het dan rap uit elkaar
De rijders in het geel doen al jaren mee aan dit soort events en komen steeds als een echte ploeg.
De inwendige mens was het enige minpuntje. Veel minder dan ik in Italie gewend ben
Het betere werk
En dan gaan we helemaal los
Heerlijk!
En natuurlijk onderweg wijn proeven
Waaiers in de wind
Het was fikkie heet en dat waren we nog even niet gewend
Finish bij Casa Coppi voor de deur
Pasta party was voor ons een prive etentje geregeld
Super, super, super
Wil je er meer over lezen? Verslag La Mitica op m'n blog
Ook onze vrienden uit Modena waar gearriveerd
Als eerbetoon aan Fausto en Serse Coppi werden alle Bianchi rijders naar voren geroepen
Er werd als groep gestart
Zodat je veel nieuwe vrienden kan maken
Toch valt het dan rap uit elkaar
De rijders in het geel doen al jaren mee aan dit soort events en komen steeds als een echte ploeg.
De inwendige mens was het enige minpuntje. Veel minder dan ik in Italie gewend ben
Het betere werk
En dan gaan we helemaal los
Heerlijk!
En natuurlijk onderweg wijn proeven
Waaiers in de wind
Het was fikkie heet en dat waren we nog even niet gewend
Finish bij Casa Coppi voor de deur
Pasta party was voor ons een prive etentje geregeld
Super, super, super
Wil je er meer over lezen? Verslag La Mitica op m'n blog
-
elefantino
- Forum-lid
- Berichten: 1473
- Lid geworden op: 25 sep 2012 20:58
Supermooi om te lezen allemaal! Ik heb vorig jaar het boek van Wout Koster over Coppi gelezen, en dan begin je een beetje te begrijpen wat hij betekent voor Italie. Kijk uit naar m'n Italie-tripje in augustus. 
nijkie
03 jul 2013 21:52
Mooi verslag kan me er helemaal inleven...die Italianen hebben iets met fietsen en traditie en emotie daar kunnen wij heel veel van leren maar zullen het nooit kunnen.
Heb je verhaal met veel genot gelezen "bellisimo"
Gelukkig dit jaar 5x 7 dagen in Baveno aan het Lago Maggiore voor mijn werk en in mijn vrije tijd uiteraard effe fietsen.
Heb je verhaal met veel genot gelezen "bellisimo"
Gelukkig dit jaar 5x 7 dagen in Baveno aan het Lago Maggiore voor mijn werk en in mijn vrije tijd uiteraard effe fietsen.
Sensa GF White edition.
Canyon cf sl8.
Canyon cf sl8.
). Jullie hebben er weer een top evenement van gemaakt zo te lezen / zien.
Gastheerg
06 jul 2013 09:33
Dank voor de leuke reacties. Nog een paar foto's van mezelf:
Bij de start ging die wollen trui nog wel
In Tortona met Paolo, Luigi en Ingmar
Con due alteri amici di Modena
Op de Rampina. 1 na laatste beklimming en deze is onverhard en eerste stuk zeer stijl en velen moesten lopen.
Boven op Passo Coppi op de GPM streep. Vandaar nog 1 km naar de meet
Bij de start ging die wollen trui nog wel
In Tortona met Paolo, Luigi en Ingmar
Con due alteri amici di Modena
Op de Rampina. 1 na laatste beklimming en deze is onverhard en eerste stuk zeer stijl en velen moesten lopen.
Boven op Passo Coppi op de GPM streep. Vandaar nog 1 km naar de meet
-
DeletedUser01
- Forum-lid
- Berichten: 3500
- Lid geworden op: 30 nov 2008 14:11
En deze (Italiaanse) bikkels rijden later deze maand London-Edinburgh-London?